Ludność gminy, według stanu na 31 grudnia 2007, liczy 7600 osób, w tym 3764 kobiet. W wieku produkcyjnym jest 4416 osób, w wieku poprodukcyjnym – 1194 osób, w wieku przedprodukcyjnym – 1990 osób. Według danych z 31 grudnia 2019 roku[4] gminę zamieszkiwało 7081 osób.
W spisie powszechnym z 1921 w gminie Jednorożec, położonej w powiecie przasnyskim i województwie warszawskim, notowano następujące osady: Budy Prywatne wieś, Budy Rządowe wieś, Budziska leśniczówka, Jednorożec wieś, Lipa wieś, Małowidz wieś, Nakieł leśniczówka, Nakieł wieś, Obórki wieś, Olszewka stacja kolejowa, Olszewka wieś, Parciaki wieś, Parciaki stacja kolejowa, Połoń wieś, Przejmy leśnictwo, Stegna wieś, Szla kolonia, Ulatowo Pogorzeltartak, Ulatowo Pogorzel wieś, Ulatowo Pogorzel Żydowo wieś, Wólka Kobylaki wieś, Zadziory leśniczówka, Żelazna Prywatna wieś i Żelazna Rządowa wieś[8]. W 1933 gminy wiejskie podzielono na gromady złożone z co najmniej jednej miejscowości. W gminie Jednorożec wydzielono następujące gromady: Budy Rządowe (Budy Rządowe, Budziska, Nakieł), Jednorożec (Jednorożec, leśniczówka Uścianek), Stegna (Stegna), Wólka- Kobylaki (Wólka-Kobylaki, leśniczówka Kamienica)[9].
Z dniem 1 listopada 1939 północną część województwa warszawskiego wcielono do III Rzeszy jako Rejencję Ciechanowską. W jej granicach znalazł się powiat przasnyski, a tym samym gmina Jednorożec[10].
DekretPKWN z 22 sierpnia 1944 przywrócił przedwojenną administrację. Na początku 1945 reaktywowano powiat przasnyski w województwie warszawskim, w nim gminę Jednorożec. W 1954 gminy uważane za sanacyjną pozostałość zlikwidowano. Zastąpiono mniejszymi gromadami. Na terenie wcześniej i później obejmującym gminę Jednorożec funkcjowały następujące gromady:
Z początkiem roku 1999 zmniejszono liczbę województw do 16. Na obszarze województwa mazowieckiego wyznaczono 37 powiatów ziemskich, w tym przasnyski. Jedną z 7 gmin w tym powiecie jest gmina Jednorożec[6].
Struktura powierzchni
Według danych z roku 2002[11] gmina Jednorożec ma obszar 231,57 km², w tym:
Piramida wieku mieszkańców gminy Jednorożec w 2014 roku[2].
Charakterystyka
Gmina Jednorożec jest gminą typowo rolniczą. Na ogólną powierzchnię 232 km² udział użytków rolnych w gminie stanowi 50,5% (11 715 ha) ogólnej powierzchni, lasów zaś 43,9% (10. 178 ha). Stosunkowo duży areał użytków zielonych (ponad 5,5 tys. ha) determinuje główne źródło utrzymania mieszkańców gminy – hodowlę bydła mlecznego.
Liczba podmiotów gospodarczych zarejestrowanych na terenie gminy – 174; to małe zakłady, najczęściej jednoosobowe, funkcjonujące szczególnie w branży budowlanej, handlu i usługach transportowych.
Ludność gminy, według stanu na 31 grudnia 2006, liczy 7628 osób, w tym 3780 kobiet. Na podstawie danych szacunkowych: w wieku produkcyjnym jest 4342 osób, w wieku poprodukcyjnym – 1191 osób.
↑JanuszJ.SzczepańskiJanuszJ., Mazowsze w podziałach administracyjnych XIX i pierwszej połowy XX wieku (do 1939 r.), „Studia Mazowieckie”, 4[5] (3), 2009, s. 46.
↑ abcdeLeszekL.ZugajLeszekL., Historia administracji w gminie Jednorożec, Jednorożec 2015. Brak numerów stron w książce
↑Rozporządzenie Wojewody Warszawskiego z dnia 20 października 1933 r. o podziale obszaru gmin wiejskich Województwa Warszawskiego obejmujących dwie lub więcej miejscowości na gromady, „Warszawski Dziennik Wojewódzki”, 6 (14), 1933, s. 494.