Herod Agryppa II (ur. ok. 27 w Rzymie, zm. 92/93 lub 99/100 w Rzymie) – tetrarcha Chalkis w latach 49-53, Batanei, Gaulanitydy, Trachonu i Paneas od 53. Syn Heroda Agryppy I, po śmierci ojca w 44 roku z racji młodego wieku nie odziedziczył jego królestwa. Później jednak otrzymał nadania od cesarzy rzymskich Klaudiusza i Nerona. W okresie wojny żydowskiej zajmował stanowisko prorzymskie. Oskarżany o kazirodczy związek ze swoją siostrą Bereniką.
Był prawnukiem, zarówno po mieczu jak i kądzieli, Heroda Wielkiego. Urodził się jako syn Heroda Agryppy I i jego żony Kypros. Wychowywał się w Rzymie i jako obywatel rzymski nosił imię Marek Juliusz Agryppa.
W 44 roku zmarł jego ojciec. Herod Agryppa II miał wtedy 17 lat. Cesarz Klaudiusz nie zdecydował się przekazać mu posiadłości Agryppy I, ale oddał ją pod bezpośredni zarząd rzymskiego namiestnika. Pierwszym prokuratorem Judei został Kuspiusz Fadus.
W 53 roku Klaudiusz podarował mu dawną tetrarchię Filipa (Bataneę, Gaulanitydę, Trachon i Paneas), odbierając mu jednocześnie Chalkis, a niedługo potem Neron dorzucił okręg Tyberiady w Galilei oraz okręgi Tarichae i Julias w Perei.
Krótko po zamianie królestw Herod Agryppa II wydał swoją siostrę Druzyllę za Aziza, króla Emesy.
Agryppa II odrestaurował Beryt (Bejrut), wydawał coroczne igrzyska w tamtejszym teatrze.
