I wiek Magdala[1]
I wiek Efez (?)[1]
Kościół katolicki,Cerkiew prawosławną
22 lipca
dyscyplina, instrumenty muzyczne, krucyfiks, księga, naczynie z olejkiem, kadzielnica, gałązka palmowa, czaszka, włosiennica, zwierciadło
zakonów kobiecych w Prowansji, Sycylii i Neapolu;dominikanów, magdalenek, kobiet, kobiet szczerze pokutujących, uczniów i studentów, więźniów, sprowadzonych na złą drogę, fryzjerów, ogrodników, właścicieli winnic, sprzedawców wina, ołowników, bednarzy, tkaczy, rękawiczników, producentów perfum i pudru, dzieci mających trudności z chodzeniem; wzywana też w przypadku choroby oczu, zarobaczenia, niepogody
Saint-Maximin-la-Sainte-Baume, Rennes-le-Château
Maria Magdalena (gr. Μαρία ἡ Μαγδαληνή), także Maria z Magdali – według Ewangelii żyjąca w I wieku kobieta pochodząca z wioski Magdala (Magdallah lub Migdal)[a], obecnie Migdal. Należała do kręgu uczniów Jezusa Chrystusa, przyłączyła się do niego po tym, gdy wypędził z niej siedem złych duchów[b].
We wschodniej tradycji chrześcijaństwa przedstawiana jest jako niosąca olejki do grobu Chrystusa i świadek jego zmartwychwstania i jest szanowana jako „równa apostołom” (ἰσαπόστολος). W tradycji łacińskiej przez wieki łączono ją z kobietą cudzołożną z Ewangelii św. Łukasza. Ukazywano ją wiernym, zwłaszcza kobietom, jako wzór nawróconej grzesznicy[2].
Maria Magdalena jest dwunastokrotnie wspominana w Nowym Testamencie, przez wszystkich czterech ewangelistów. Święty Łukasz wymienił ją jako pierwszą wśród kobiet, uwolnionych przez Jezusa „od złych duchów i od chorób”, które towarzyszyły mu w jego publicznej działalności, obok Joanny i Zuzanny (Łk 8,1-3). Informację o niej uszczegółowił podając, że „opuściło /ją/ siedem złych duchów” (Łk 8,2; por. Mk 16,9; 15,40-41)[c][3]. W pozostałych Ewangeliach synoptycznych, Mateusza i Marka, oraz u św. Jana, Maria z Magdali pojawia się dopiero na końcu, ze względu na jej znaczenie w misterium paschalnym śmierci i zmartwychwstania Jezusa, które dokonało się w Jerozolimie w Judei. Jej postać jest częścią Ewangelii o ukrzyżowaniu Jezusa (Mk 15,40; Mt 27,55n; J 19,25). Wszyscy czterej też zgodnie piszą o niej jako o tej, która pierwsza przybyła do grobu Jezusa (Mk 16,1; Mt 28,1; Łk 24,10; J 20,1-3). Ewangeliści Marek i Jan to właśnie jej przypisali rolę pierwszej osoby, której ukazał się zmartwychwstały Jezus (por. Mk 16,9-10). Według Ewangelii Jana, Maria Magdalena sama wczesnym rankiem udała się do grobu i zobaczywszy pusty grób, zawiadomiła Szymona Piotra. Jednak zaskakująco użyta w opowiadaniu liczba mnoga: „nie wiemy, gdzie Go położono” (J 20,1-2) jest świadectwem, że Jan połączył dwie tradycje ustne – swoje źródło z przekazem znanym synoptykom, mówiącym o kilku kobietach u grobu[4]. Gdy uczniowie przybyli na miejsce pochówku, ona pozostała na zewnątrz. Tam spotkała Jezusa, początkowo myląc go z ogrodnikiem. Była również pierwszą, która miała głosić zapowiedź zbawienia (por. J 20,18).
Dialog Chrystusa z Marią Magdaleną umieszczony w Ewangelii Jana w części opowiadającej o jego zmartwychwstaniu jest bardzo bogaty w treści teologiczne (por. J 20,11-18). Magdalena na początku nie rozpoznała Jezusa. Jak zwrócił uwagę Augustyn Jankowski OSB, fakt ten sugeruje, że Zmartwychwstałego mogą rozpoznać jedynie ci, którzy patrzą na niego oczami wiary, dzięki światłu łaski, a nie ci, którzy szukają prawdy jedynie po ludzku. Jest to typowy biblijny „dialog nieporozumienia”. Jezus nazwał Magdalenę po aramejsku „Mariam”, a ona Jezusa w tym samym języku „Mistrzu mój”. Ta reakcja Marii z Magdali świadczy, że spotkana postać była dla niej tożsama z tym, któremu towarzyszyła, i którego słuchała w czasie jego publicznej działalności, a którego z początku, z powodu odmiany, nie poznała. W typowym geście kobiet (por. Mt 28,9) rzuciła się Jezusowi do stóp, obejmując je. Jezus wzbraniał się przed tym. Jak zwrócił uwagę o. Jankowski, nie dlatego, że „człowiek tej ziemi nie może dotknąć istoty niebiańskiej”, gdyż w innych miejscach Ewangeliści mówią o zachęcie Jezusa, aby go dotykać (Łk 24,39; J 20,27). Powód wyjaśniają kolejne słowa Jezusa: „jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca”. Zapowiadają one bliskie Wniebowstąpienie Jezusa, który idzie, aby przygotować miejsce uczniom (por. J 14,2). Nazwał ich braćmi, gdyż zmartwychwstanie pogłębiło jego relację z uczniami. Nigdy wcześniej w Ewangeliach Jezus nie nazywał tak swych uczniów. Tu stanął wobec nich w solidarności, w braterstwie ludzkiej natury, ale jako nowy Adam (Alfred Wikenhauser). Jezus żyje już w nowym porządku, którego częścią staną się kiedyś ci, którzy w niego uwierzyli (Rudolf Schnackenburg). Chrystus paschalny niedługo otrzyma ostateczną konsekrację od Ojca poprzez zasiadanie po jego prawicy. Odtąd niewidzialny stanie się dla Marii Magdaleny bliski przez słowo i Eucharystię (Paul Benoit)[5].
Święty Hipolit, teolog z początków III w., jako pierwszy nazwał ją „Apostołką Apostołów”[6]. Za sprawą papieża Grzegorza I Wielkiego (540–604), Maria Magdalena została w Kościele zachodnim utożsamiona z Marią z Betanii, siostrą św. Marty i Łazarza, która namaściła Jezusa drogim olejkiem i „włosami swoimi otarła Jego nogi” (J 11,2) oraz kobietą, która według Ewangelii Łukasza, „prowadziła w mieście życie grzeszne” i w czasie uczty u faryzeusza Szymona łzami oblewała nogi Jezusa i włosami je wycierała, „całowała Jego stopy i namaszczała je olejkiem” (Łk 7,37-38). Utrwaliło to tradycję teologiczną przypisującą Marii Magdalenie cechy wszystkich trzech kobiet: Wierzymy, że kobieta, którą Łukasz nazywa grzesznicą a Jan Marią, to ta sama osoba, z której, według Marka, Jezus wypędził złe duchy[7]. Odtąd Maria Magdalena w tradycji zachodniej stała się patronką nawrócenia kobiet lekkiego prowadzenia, typem kobiety porzucającej życie nierządne, symbolem nowej Ewy, kobiety oczyszczonej przez pokutę i żyjącej, dzięki łasce Chrystusa zmartwychwstałego, nowym, świętym życiem[8]. Św. Bernard z Clairvaux, żyjący w XI wieku, Marię Magdalenę porównywał z oblubienicą z Pieśni nad pieśniami oraz z kobietą słuchającą nauk Jezusa (Łk 10,38-42)[9]. Kościół rzymskokatolicki w dniu Marii Magdaleny (22 lipca) odczytuje Pieśń nad pieśniami[10].
W epoce renesansu pojawiły się głosy postulujące powrót do pierwotnej tradycji rozróżnienia trzech kobiet występujących w Nowym Testamencie. Opowiadał się za tym m.in. na początku XVI w. francuski humanista Jacques Lefèvre d’Étaples, powołując się na Orygenesa i Jana Chryzostoma. Jego opinię popierał Erazm z Rotterdamu. Jednak teolodzy wydziału teologicznego Uniwersytetu paryskiego oskarżyli go o herezję, musiał wyrzec się swoich poglądów. W wyniku reformy liturgii Soboru watykańskiego II w ramach powrotu do źródeł biblijnych, w 1969 za pontyfikatu papieża Pawła VI, w odnowionych tekstach katolickiego brewiarza, Maria Magdalena przedstawiona została jako ta, która uczestniczyła w paschalnych wydarzeniach Jezusa. Pominięto zaś odniesienie do pozostałych dwóch Marii[8]. Modlitwa w dniu jej święta (kolekta) brzmi następująco:
Boże, Twój Syn wybrał Marię Magdalenę na pierwszą zwiastunkę wielkanocnej radości, spraw, abyśmy za jej wstawiennictwem i przykładem głosili Chrystusa zmartwychwstałego i oglądali Go w Twojej chwale[11].
W 2016 r., w ramach jubileuszu miłosierdzia watykańska Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, zgodnie z wolą papieża Franciszka, dekretem „Apostołka apostołów” (2 czerwca 2016 r.) podniosła obchód liturgiczny Magdaleny dla całego Kościoła łacińskiego do rangi święta. W dekrecie zwrócono uwagę na znaczenie świętej w ukazywaniu godności kobiet i ich roli w działalności ewangelizacyjnej Kościoła. Przypomniano też, że św. Grzegorz Wielki nazwał ją „świadkiem Bożego miłosierdzia”, a św. Tomasz z Akwinu „apostołką apostołów”[12][13].
Tekst polskiego tłumaczenia prefacji na święto Marii Magdaleny został zatwierdzony dekretem Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów 20 grudnia 2016 roku. Konferencja Episkopatu Polski zezwoliła na jej drukowanie wydawnictwu Pallottinum w Poznaniu[14].
W Kościele wschodnim Maria Magdalena jest przedstawiana jako niosąca olejki do grobu i świadek zmartwychwstania. Nosi też tytuł „równej apostołom” jako „Apostołka Apostołów”[15]. W przeciwieństwie do tradycji zachodniej, nie łączono jej ani z anonimową grzesznicą z Ewangelii Łukasza (por. Łk 7,27), ani z Marią z Betanii.
W Cerkwi prawosławnej zachowuje się tradycję, według której Maria Magdalena zmarła w Efezie, gdzie wzniesiono bazylikę na jej cześć. Za czasów panowania cesarza Leona Filozofa (886–912) miasto Efez zostało zdobyte przez Turków. Ciało Marii przewieziono do Konstantynopola, a gdy ten został zdobyty przez krzyżowców w 1204, święte relikwie zawieziono do Francji, do miasteczka Vézelay, gdzie do dziś istnieje ich kult.
W Ewangeliach gnostyckich Maria Magdalena była wiązana z Mądrością (Sofią), jak Deotyma w Uczcie Platona. Reprezentowała słońce, księżyc i poświatę gwiazd. Żeńskie gnossis Sofii uważano za Ducha Świętego, na ziemi reprezentowanego przez Magdalenę[16]. Dla gnostyków postać Marii Magdaleny miała również znaczenie symboliczne. Jako kobieta była stawiana na równi z duchownymi i biskupami pierwszych wieków chrześcijaństwa. Taką tezę wyznawał gnostyk Marcjon. Inny czołowy gnostyk, nauczyciel Marcellina wielokrotnie podróżował do Rzymu jako reprezentant grupy Carpocratian, i tam twierdził, iż otrzymał tajne nauki od Marii, Salome i Marty. Sam Ojciec Kościoła, biskup Ireneusz wspominał o równym traktowaniu mężczyzn i kobiet w liturgii i nauczaniu przez gnostyka Marcusa. Tego typu praktyki były przez niego surowo krytykowane[17]. Maria Magdalena jako symbol stanowiła połączenie pierwiastka męskiego i żeńskiego jako jedna całość. Pierwiastek ten określał płciowość Boga pod dwojaką postacią.
W Pisti Sophia (Wiara i Mądrość), gnostyckim dziele, napisanym ok. 250 roku w języku koptyjskim Maria Magdalena przedstawiana jest jako opoka Kościoła, przeciwstawiając tym samym twierdzenie o Piotrze z Nowej Ewangelii. Piotr w jej obecności zmuszony jest do odgrywania podrzędnej roli. Panie mój, nie możemy dłużej znosić tej kobiety. Ona pozbawia nas wszelkiej sposobności do powiedzenia czegokolwiek. Wciąż zabiera głos[18]. Mądrość Sofii symbolizowała czerń. Magdalena uważana była za tę, która wie wszystko.
W Ewangelii Filipa Maria przedstawiana jest jako symbol mądrości. W niej to znajduje się cytat:
oraz
W Ewangelii Marii znacznie częściej spotykamy się z osobą Marii. Znany jest ustęp, gdzie Piotr podważa pozycję Magdaleny i jej związku z Jezusem.
W Ewangelii Tomasza również znajdujemy kilka wzmianek o Marii i również w kontekście oburzenia Piotra:
W Dialogu zbawiciela Maria Magdalena przedstawiana jest jako kobieta, która rozpoznała wszystko, występuje pomiędzy trzema uczniami, którzy otrzymują polecenia od Jezusa: Judaszem i Mateuszem, odrzuca prace kobiece i staje na równi z mężczyznami[21].
Do najbardziej znanych centrów kultu Marii Magdaleny należały Rennes-le-Château w Langwedocji[22] oraz wiele innych miejsc we Francji z bazyliką Sainte Marie-Madeleine w Saint-Maximin-la-Sainte-Baume, w miejscu jej pochówku, na czele. Tam znajduje się jej alabastrowy grobowiec. Do innych ważnych miejsc kultu Marii Magdaleny zaliczyć można region Gellone. W Rennes-le-Château, w 1059 roku poświęcono jej kościół, a w 1096 wybudowano bazylikę świętej Marii Magdaleny w Vézelay. W tym miejscu w 1146 Bernard z Clairvaux nawoływał do krucjaty.
W pobliżu La Sainte Baume znajduje się pieczara/pustelnia Marii Magdaleny. Według francuskiej legendy w miejscu tym Maria Magdalena przez 30 lat wiodła pustelnicze życie, kiedy to statek wraz z jej rodziną: Łazarzem, Martą i uczniami Jezusa – Maximinem i Marcellusem, rozbił się w pobliżu wybrzeży ówczesnej Galii, a dzisiejszej Francji, w okolicach Marsylii. W legendarnej pustelni Magdalena umarła i tam, w niewielkim miasteczku Saint-Maximin-la-Sainte-Baume w Prowansji, została pochowana. W XIII wieku odnaleziono jej domniemane doczesne szczątki. W tym miejscu Ludwik IX w roku 1254 zatrzymał się po powrocie z siódmej krucjaty. Towarzyszący mu de Joinville pisał:
Znane polskie miejsca kultu to prawosławna katedra metropolitalna Świętej Równej Apostołom Marii Magdaleny w Warszawie i Sanktuarium św. Marii Magdaleny w Biłgoraju. Według podań, na miejscu tego drugiego w XVII wieku, Maria Magdalena kilkakrotnie objawiła się i obrała to miejsce jako miejsce jej kultu i czci. Do miejsca tego, słynnego z uzdrowień, dziś przybywają liczne pielgrzymki.
Na terenie Marsylii, po części za sprawą Jana Kasjana, który założył na tych terenach szkoły żeńskie i męskie oraz zakon kasjanicki w 410 roku, narodziły się kult Matki Boskiej Gromnicznej oraz kult Czarnej Madonny z Ferrieres[23], związany bezpośrednio z Marią Magdaleną.
Powiązanie Czarnej Madonny z Marią z Nazaretu wiąże się z jej przewodnictwem zakonu nazarejskiego, gdzie mogła ubierać się na czarno. Pochodzenie tego kultu tłumaczy się również postacią oblubienicy Salomona z Pieśni nad pieśniami, która posiadała ciemną opaloną karnację. Zwolennicy teorii Graala kult Czarnej Madonny łączą z Sarą – ciemnoskórym dzieckiem, które przypłynęło do Francji wraz z Marią Magdaleną.
Kult Czarnej Madonny rozprzestrzenił się po całej Europie. W IX wieku Karol Wielki odwiedził Madonnę z Rocamadour, posąg z Tuluzy. Znane są stare rzeźby Czarnej Madonny z Oropa w Alpach Szwajcarskich pochodząca z V wieku, Madonny z Valcourt (X wiek), Madonny z Myans (XII wiek), Madonny z Montserrat (XII w.), Madonna Podziemna z krypty katedry Chartres, Madonny z LaSarte (XII w.) oraz „Madonny od Filaru” również z Chartres.
Maria Magdalena patronuje zakonom kobiecym w Prowansji, Sycylii i Neapolu. Jest patronką magdalenek, kobiet szczerze pokutujących, uczniów i studentów, więźniów, sprowadzonych na złą drogę, fryzjerów, ogrodników, właścicieli winnic, sprzedawców wina, ołowników, bednarzy, tkaczy, rękawiczników, producentów perfum i pudru, dzieci mających trudności z chodzeniem; jest też wzywana w przypadku choroby oczu, zarobaczenia, niepogody.
Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 22 lipca. W czerwcu 2016 papież Franciszek zarządził by podnieść rangę tego dotychczasowego wspomnienia dowolnego do święta liturgicznego[2][24].
W ikonografii św. Maria Magdalena przedstawiana jest według tradycji, która utożsamiła ją z innymi Mariami. Ukazywana w długiej szacie z nakrytą głową; w bogatym książęcym wschodnim stroju lub jako pokutnica, której ciało osłaniają długie włosy; w malarstwie barokowym ukazywana bez odzieży lub półnago. Atrybutami Marii Magdaleny są: dyscyplina, instrumenty muzyczne, krucyfiks, księga – znak jej misyjnej działalności, naczynie z olejkiem, kadzielnica, gałązka palmowa, czaszka, włosiennica, zwierciadło[25].
W 1279 roku, król Sycylii, Karol II, hrabia Prowansji, oddzielił czaszkę Marii i jej kość ramieniową i oprawił w srebrno-złote relikwiarze, w których spoczywają do dziś. Pozostałe kości i popioły schowano w urnie, która zaginęła w czasie rewolucji francuskiej[26].
W średniowieczu postać Marii Magdaleny była postacią kontrowersyjną. Z jednej strony jej postać była wielokrotnie opisywana i czczona. Do najbardziej znanych dzieł należą Żywot Marii Magdaleny autorstwa Rabana Maura, arcybiskupa Moguncji i opata Fuldy oraz La Legende de Sainte Marie Magdelein Jakuba de Voragine, arcybiskupa Genui. Obydwoje wspominają o Marii Magdalenie i o jej rodzinie. Według nich Maria zmarła w 63 roku w miejscowości Saint Baume w południowej Francji. Jej ojcem był kapłan jerozolimski Syrus Jair[27]. Voragine pisze:
W innym dziele pt. Legenda aurea wydanym po francusku i łacinie, a w 1483 roku w języku angielskim jako jedna z pierwszych książek wydrukowanym w Westminsterze, Voragine wspomina:
O Marii Magdalenie i jej podróży do Prowansji można znaleźć wzmiankę w hymnie z VII wieku wydanym ponownie w Acta Sanctorum autora jezuity Jeana Bollanda w XVII wieku[28].
Polski poeta baroku Mikołaj Sęp Szarzyński poświęcił jej wiersz Na obraz św. Marii Magdaleny[29].
W XX wieku na temat Marii Magdaleny napisano wiele książek. Do najnowszych należą:
Maria Magdalena była inspiracją dla wielu malarzy średniowiecznych i późniejszych. W średniowieczu przedstawiono ją jak wygłasza kazania do Apostołów i pierwszych chrześcijan lub z flakonikiem olejku. Najczęściej była jednak przedstawiana w scenach z życia Jezusa – u stóp krzyża w czasie jego śmierci i przy grobie w momencie objawienia.
Jednym z najbardziej znanych artystów był renesansowy malarz Fra Angelico, który namalował obraz pt. „Noli me tangere” (Nie dotykaj mnie) w 1441, na którym Jezus stoi w ogrodzie otoczonym murem z motyką na ramieniu. U jego stóp klęczy, ubrana w różową szatę Maria Magdalena i wyciąga do niego ramiona. Podobna scena znajduje się u Jana Brueghla zwanego Aksamitnym z 1610, Antonio Allegriego, Martina Schongauera, Correggia, Raggiego, Tycjana, Corota i Cézanne’a oraz u wielu innych malarzy.
Inną tematyką często pojawiającą się u artystów jest scena Marii Magdaleny w czasie ukrzyżowania Jezusa. Przedstawiana była jako kobieta pogrążona w rozpaczy o wyrazistej mimice twarzy pełnej bólu i smutku.
Do najbardziej rozpoznawalnych dzieł należy obraz Botticellego pt. Święta Maria Magdalena u krzyża z roku 1500. Widać na nim zrozpaczoną Marię obejmującą krzyż na którym wisi Jezus. Po prawej stronie wisi lis, który u gnostyków oznaczał symbol oszustwa w pobożnym przebraniu. Inne znane dzieła to Św. Maria Magdalena pędzla Piero della Francesca oraz scena z ołtarza namalowanego przez Grünewalda, czy też z ołtarza wykonanego przez Masaccia. Do kolejnej grupy obrazów z Marią Magdaleną należą obrazy związane z jej wizerunkiem – kobiety pokutującej. Do najbardziej znanych należy dzieło pt. Magdalena pokutująca Georges’a de La Tour. Podobne obrazy malowali Caravaggio, Tycjan, Trevisiani i Conco oraz Juan Tinoco.
Marię Magdalenę przedstawiano także w formie portretu. Najczęściej malowana była w bogatych strojach, o nieprzeciętnej urodzie. Przeważnie artyści widzieli ją bez okrycia głowy z długimi włosami, trzymającą w dłoni swój atrybut – pojemnik z wonnościami. Do tej grupy obrazów zaliczyć można Marię Magdalenę pędzla Caravaggia. W chrześcijańskiej tradycji ikonograficznej obok Adama i Ewy Maria Magdalena była często przedstawiana w akcie jako urocza kobieta, o długich rozpuszczonych włosach. Przykładem jest rzeźba Gregora Erharta.
W innych interpretacjach Biblii Maria Magdalena występowała stosunkowo rzadko. Przeważnie były to obrazy, gdzie postać Magdaleny łączyła się z legendami na jej temat.
Maria Magdalena była bohaterką fresków Giotta z kościoła w Asyżu oraz dzieł Lorenzo di Credi, Tilmana Riemenschneidera oraz Andrea Sacchi. Giovanni Lanfranco (znany jako Giovanni di Stefano), namalował obraz Maria Magdalena unoszona przez anioły stanowiący aluzję do brzemiennej Magdaleny. Rembrandt namalował obraz Marii przy grobie Jezusa, gdzie zrozpaczona nie poznaje Pana.
Postać Marii Magdaleny występuje w wielu filmach o życiu Jezusa. Do najbardziej znanych aktorek, które wcieliły się w tę postać, należą m.in. Anne Bancroft (Jezus z Nazaretu), Monica Bellucci (Pasja), Barbara Hershey (Ostatnie kuszenie Chrystusa), Debra Messing (Jezus), Amber Rose Revah (Syn Boży), Carmen Sevilla (Król królów), Elizabeth Tabish (The Chosen).
Artikel ini bukan mengenai Ali Zainal Abidin Aljufri. Ali ZainalLahirAli Zainal Abidin Shahab12 November 1978 (umur 45)Jakarta, IndonesiaNama lainAli ZaenalPekerjaanAktor, pembawa acaraTahun aktif2001 - sekarangPartai politik PerindoSuami/istriRena Oktavia Muis (m. 2006)AnakJibril Zayinal ShahabMikhail Habibie Shahab Ali Zainal Abidin Shahab yang dikenal sebagai Ali Zaenal (lahir 12 November 1978) adalah seorang aktor dan pembawa acara ber…
هيديكاتسو شيباتا (باليابانية: 柴田 秀勝) معلومات شخصية الميلاد 25 مارس 1937 (العمر 86 سنة)طوكيو مواطنة اليابان الحياة العملية المدرسة الأم جامعة نيهون المهنة ممثل اللغات اليابانية المواقع الموقع الموقع الرسمي IMDB صفحته على IMDB تعديل مصدري - تعديل هيديكاتسو
Assemblée du Kosovo(sq) Kuvendi i Kosovës(sr) Skupština KosovoСкупштина Косово 8e législature Armoiries du Kosovo.Présentation Type Monocaméral Création 2001 Lieu Pristina Durée du mandat 4 ans Présidence Président Glauk Konjufca (VV) Élection 22 mars 2021 Structure Membres 120 députés Composition actuelle.Données clés Groupes politiques Gouvernement (62) VV-Guxo (59) Groupe multiethnique (3) Soutien sans participation (5) Groupe multiethnique (5) Oppositi…
Ця стаття є частиною Проєкту:Населені пункти України (рівень: невідомий) Портал «Україна»Мета проєкту — покращувати усі статті, присвячені населеним пунктам та адміністративно-територіальним одиницям України. Ви можете покращити цю статтю, відредагувавши її, а на сторін…
Російсько-українська війна Передумови та причини Конфлікт щодо острова Тузла Євромайдан Революція гідності Проросійські виступи (передумови) Російська підривна діяльність в Україні Основні теми Анексія Криму Війна на сході України Інцидент у Керченській протоці Росій
أبرشية سانت كاترين الإحداثيات 18°N 77°W / 18°N 77°W / 18; -77 [1] تقسيم إداري البلد جامايكا[2][3] التقسيم الأعلى مقاطعة ميدلسكس العاصمة سبانيش تاون خصائص جغرافية المساحة 1192 كيلومتر مربع عدد السكان عدد السكان 518427 (2014)[4]520804 (2019)[4&…
はちのへし 八戸市 蕪島 八食センター根城 八戸三社大祭せんべい汁 八戸市旗 八戸市章1931年8月27日制定 国 日本地方 東北地方都道府県 青森県市町村コード 02203-9法人番号 2000020022039 面積 305.56km2総人口 215,956人 [編集](推計人口、2023年11月1日)人口密度 707人/km2隣接自治体 三戸郡階上町、五戸町、南部町、上北郡おいらせ町岩手県九戸郡軽米町市の木 オンコ(イチイ)…
2000 film by Ethan and Joel Coen For the film soundtrack, see O Brother, Where Art Thou? (soundtrack). For other uses, see O Brother, Where Art Thou? (disambiguation). O Brother, Where Art Thou?Theatrical release posterDirected byJoel CoenWritten byJoel CoenEthan CoenBased onThe Odysseyby HomerProduced byEthan CoenStarring George Clooney John Turturro Tim Blake Nelson Charles Durning Michael Badalucco John Goodman Holly Hunter CinematographyRoger DeakinsEdited byRoderick Jaynes[a]Tricia …
Novels regarded as the greatest and most influential pre-modern Chinese fiction Not to be confused with Four Books and Five Classics. Four Classic Novels in Chinese operaSha Wujing, Tang Sanzang, Sun Wukong, and Zhu Bajie (Journey to the West) in Shao operaLin Daiyu and Jia Baoyu (Dream of the Red Chamber) in Yue operaZhang Fei, Liu Bei, and Guan Yu (Romance of the Three Kingdoms) in Sichuan operaMa Lin, Lin Chong, Hu Sanniang, and Qin Ming (Water Margin) in Peking opera Classic Chinese Novels (…
Practice in Hinduism Satsvarupa das Goswami during ISKCON dīkṣā ceremony (1979) Diksha (Sanskrit: दीक्षा) also spelled diksa, deeksha or deeksa in common usage, translated as a preparation or consecration for a religious ceremony,[1] is giving of a mantra or an initiation by the guru (in Guru–shishya tradition) of Indian religions such as Hinduism, Buddhism, and Jainism. Diksa is given in a one-to-one ceremony, and typically includes the taking on of a serious spiritual…
Building in Wauchula, Florida Hardee County CourthouseGeneral informationArchitectural styleClassical RevivalTown or city417 West Main St., Wauchula, FloridaCountryUnited StatesCoordinates27°32′49″N 81°48′55″W / 27.54688°N 81.81533°W / 27.54688; -81.81533Completed1927ClientHardee CountyDesign and constructionArchitect(s)H.G. Little of WauchulaEngineerBuilder: Robertson Construction Co. The Hardee County Courthouse, built in 1927, is an historic courthouse buil…
Kibbutz in southern Israel Place in Southern, IsraelEin Gedi עֵין גֶּדִיعين جديEin GediShow map of the Southern West BankEin GediShow map of IsraelCoordinates: 31°27′8″N 35°23′7″E / 31.45222°N 35.38528°E / 31.45222; 35.38528Country IsraelDistrictSouthernCouncilTamarAffiliationKibbutz MovementFounded1953Founded byNahalPopulation (2021)[1]588Websitewww.eingedi.co.il Ein Gedi (Hebrew: עֵין גֶּדִי, lit. Kid Spring) is a …
هذه المقالة يتيمة إذ تصل إليها مقالات أخرى قليلة جدًا. فضلًا، ساعد بإضافة وصلة إليها في مقالات متعلقة بها. (أبريل 2017) رولاند ويست معلومات شخصية الميلاد 6 يونيو 1944 (العمر 79 سنة)سينسيناتي، أوهايو الطول 6 قدم 4 بوصة (1.9 م) مركز اللعب هجوم خلفي الجنسية الولايات المت…
Video game series For the first game in the series, see Grandia (video game). Video game seriesGrandiaGenre(s)Role-playingDeveloper(s)Game ArtsPublisher(s)Entertainment Software Publishing (1997–1999)Sony Computer Entertainment (1999)Ubisoft (1999–2002)Hudson Soft (2000)Enix/Square Enix (2002–2006)GungHo Online Entertainment (2009–present)Platform(s)Sega Saturn, PlayStation, Dreamcast, Game Boy Color, PlayStation 2, Microsoft Windows, PlayStation 3, Nintendo SwitchFirst releaseGrandiaDec…
Book by Shashi Tharoor This article includes a list of general references, but it lacks sufficient corresponding inline citations. Please help to improve this article by introducing more precise citations. (December 2020) (Learn how and when to remove this template message) The Great Indian Novel AuthorShashi TharoorCountryIndiaLanguageEnglishGenreRoman à clef, Satirical, Historical novelPublisherViking PressPublication date24 August 1989Media typePrint (hardback & paperback)Pages384 (…
ロジャー・イーストンRoger L. Easton 生誕 (1921-04-30) 1921年4月30日 アメリカ合衆国 バーモント州オーリンズ郡 死没 (2014-05-08) 2014年5月8日(93歳没) アメリカ合衆国 ニューハンプシャー州ハノーバー出身校 ミドルベリー大学プロジェクト:人物伝テンプレートを表示 ロジャー・イーストン(Roger L. Easton、1921年4月30日 - 2014年5月8日[1])はアメリカ合衆国の科学者。 GPSの発…
Clarence Cameron WhiteBackground informationBorn(1880-08-10)August 10, 1880Clarksville, Tennessee, United StatesDiedJune 30, 1960(1960-06-30) (aged 79)New York City, United StatesGenresclassical musicOccupation(s)composer, violinist, educatorYears active1901–1960Musical artist Clarence Cameron White (August 10, 1880 – June 30, 1960) was an American neoromantic composer and concert violinist. Dramatic works by the composer were his best-known, such as the incidental music for the play Ta…
Justice저스티스原作張昊 《Justice》编剧鄭燦美导演趙雄(朝鲜语:조웅 (연출가))主演崔振赫、孫賢周、NaNa、朴成勳制作国家/地区 韩国语言韓語集数32每集长度約35分鐘制作拍攝地點 韩国制作公司Production HFN Entertainment播出信息 首播频道KBS2播出国家/地区 韩国播出日期 2019年7月17日 (2019-07-17)—2019年9月5日 (2019-09-05) 各地节目名称台湾JUSTICE魔鬼正義(愛奇…
هذه المقالة يتيمة إذ تصل إليها مقالات أخرى قليلة جدًا. فضلًا، ساعد بإضافة وصلة إليها في مقالات متعلقة بها. (مارس 2017) ان تاريخ مدينة الديوانية هو ذاته تاريخ محافظة القادسية إذ ظهر اسم الديوانية وبزغ نجمها وشاع ذكرها في العقد السابع من القرن الثاني عشر الهجري، وقد تعرض لذكرها ا…
Politics of Nigeria Constitution Human rights Government President (list) Bola Tinubu Vice President Kashim Shettima Cabinet Federal Parastatals Legislature National Assembly of Nigeria Senate President Godswill Akpabio (APC) Deputy President Barau Jibrin (APC) (List of members of the Senate) House of Representatives Speaker Abbas Tajudeen (APC) Deputy Speaker Benjamin Okezie Kalu (APC) (List of members of the House) State delegations Abia Adamawa Akwa Ibom Anambra Bauchi Bayelsa Benue Borno Cro…
Cryptograph and cypherpunk Hal FinneyBornHarold Thomas Finney II(1956-05-04)May 4, 1956Coalinga, California, USDiedAugust 28, 2014(2014-08-28) (aged 58)Phoenix, Arizona, USResting placeCryopreserved at Alcor Life Extension FoundationKnown forFirst Bitcoin recipient Harold Thomas Finney II (May 4, 1956 – August 28, 2014) was an American software developer. In his early career, he was credited as lead developer on several console games. Finney later worked for PGP Corporation. He also …
Grethe dan Jørgen IngmannGrethe & Jørgen Ingmann (1963)Informasi latar belakangAsalDenmarkGenrePopMantan anggotaGrethe IngmannJørgen Ingmann Grethe Ingmann (lahir di Denmark pada 1938 - meninggal di Denmark pada 18 Agustus 1990) dan Jørgen Ingmann (26 April 1925 – 21 Maret 2015)[1] adalah penyanyi dan musisi Denmark. Mereka memenangkan Dansk Melodi Grand Prix pada 1963, dan mewakili Denmark dalam Kontes Lagu Eurovision 1963 dengan lagu Dansevise (nada dansa) denga…
2011 studio album by Cassandra SteenMir so nahStudio album by Cassandra SteenReleased29 April 2011Length48:39LabelUniversal UrbanProducerBeatzarreDjorkaeffMartin HaasSebastian KirchnerThe KrautsMoses PelhamRuben RodriguezThomas RuffnerMichael VajnaCassandra Steen chronology Darum leben wir(2009) Mir so nah(2011) Spiegelbild(2014) Singles from Mir so nah Gebt allesReleased: 1 April 2011 TanzReleased: 5 August 2011 SooReleased: 2 December 2011 Mir so nah (So Close to Me) is the third studi…
Artikel ini sebagian besar atau seluruhnya berasal dari satu sumber. Diskusi terkait dapat dibaca pada the halaman pembicaraan. Tolong bantu untuk memperbaiki artikel ini dengan menambahkan rujukan ke sumber lain yang tepercaya. Unggul FC MalangLogo unggul fc malangNama lengkapUnggul Futsal Club MalangBerdiri2021; 23 bulan lalu (2021)StadionMalang, IndonesiaPemilikNicola RezaPelatih Andri Irawan[1]LigaLiga Futsal Profesional2022Juara Liga Futsal Nusantara Unggul FC Malang adalah klu…
Radio station in North Las Vegas, Nevada KFRHNorth Las Vegas, NevadaBroadcast areaLas Vegas metropolitan areaFrequency104.3 MHzBranding104.3 The Hu$tleProgrammingFormatUrban contemporaryOwnershipOwnerSilver State Broadcasting LLC(Silver State Broadcasting LLC - Debtor in Possession)OperatorAutopilotFM (Time Brokerage Agreement)Sister stationsKBETHistoryFirst air dateMarch 1990; 33 years ago (1990-03) (as KJUL)Former call signsKJUL (1987-2005)KCYE (2007-2009)Call sign meani…
Overview of the status of women in Jordan This article has multiple issues. Please help improve it or discuss these issues on the talk page. (Learn how and when to remove these template messages) This article needs to be updated. The reason given is: Many statistics come from a 2005 report and more recent data is surely available. Please help update this to reflect recent events or newly available information. (November 2020) The neutrality of this article is disputed. Relevant discussion may be…
Village in Jammu and Kashmir, India This article does not cite any sources. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Aragam – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (May 2016) (Learn how and when to remove this template message) Aragam is a village in the Himalayan region of North Kashmir, located about 58 kilometres (36 mi) from Srinagar on the route…
Hong Kong actress Not to be confused with stunt performer and actress Yeung Jing-Jing (楊菁菁). Yung Jing-Jing翁靜晶Born (1964-05-22) 22 May 1964 (age 59)South VietnamOccupationActressYears active1980–1984Spouses Lau Kar-leung (m. 1984; died 2013) Sean Eric Mclean Hotung (m. 2018) ChildrenJeanne Lau (daughter)Rosemary Lau (daughter)Chinese nameTraditional Chinese翁靜晶Transcriptio…
Pennsylvania State University School of Hospitality ManagementType • Public • State-related • Land-grantEstablished1937DirectorDonna Quadri-FelittiLocationUniversity Park, Pennsylvania, United StatesCampusUniversity ParkWebsitewww.hhd.psu.edu/shm The Pennsylvania State University School of Hospitality Management (also known as SHM) is located at the main campus of The Pennsylvania State University in University Park, Pennsylvania and serves over 500…
Election for Governor of Montana For related races, see 1960 United States gubernatorial elections. 1960 Montana gubernatorial election ← 1956 November 8, 1960 1964 → Turnout85.70%2.50[1] Nominee Donald Grant Nutter Paul C. Cannon Party Republican Democratic Popular vote 154,230 125,651 Percentage 55.11% 44.89% County resultsNutter: 50–60% 60–70% 70–80% Cannon…
Lokasi Pengunjung: 18.116.13.113