Do 1987 był piłkarsko związany z Dniepropietrowskiem, gdzie uczył się w szkole sportowej, a od 1981 występował z pierwszym zespole Dnipra. Tam też zdobył w 1983 Mistrzostwo ZSRR. Rok później w plebiscycie tygodnika Futboł uznano go najlepszym piłkarzem ZSRR. Pod koniec lat 80. został zawodnikiem kijowskiego Dynama, gdzie święcił kolejne triumfy: w 1990 zdobył Mistrzostwo i Puchar Związku Radzieckiego. W tym samym roku wyjechał do Grecji. Został ściągnięty przez trenera Ołeha Błochina (byłego kolegę z reprezentacji ZSRR) do Olympiakosu Pireus. W 1992 wspólnie z Błochinem świętował zdobycie Pucharu Grecji. W późniejszych sezonach występował w Austrii i na Cyprze oraz na Ukrainie. W Czornomorcu Odessa zakończył karierę.
Kariera reprezentacyjna
28 marca 1984 meczem z RFN zadebiutował w reprezentacji ZSRR. W spotkaniu tym strzelił również swą pierwszą bramkę dla Sbornej. Jako reprezentant ZSRR brał udział w mistrzostwach świata w 1986 i 1990, zaś w 1988 zdobył tytuł Wicemistrza Europy. Rozegrany 18 czerwca 1990 na mistrzostwach świata mecz z Kamerunem był ostatnim jego występem dla drużyny Związku Radzieckiego. Łącznie wystąpił w niej 57 razy, zdobywając 14 bramek. W latach 1993–1994 zagrał także 4 mecze w kadrze Ukrainy.
