|
| Pełne imię i nazwisko
|
Ołeh Anatolijowycz Taran
|
| Data i miejsce urodzenia
|
11 stycznia 1960
Ordżonikidze
|
| Wzrost
|
179 cm
|
| Pozycja
|
napastnik
|
| Kariera seniorska[a]
|
|
|
| Kariera reprezentacyjna
|
| Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
| 1977–1979
|
 ZSRR U-20
|
?
|
(?)
|
|
| Kariera trenerska
|
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
|
|
Ołeh Anatolijowycz Taran, ukr. Олег Анатолійович Таран, ros. Олег Анатольевич Таран, Oleg Anatoljewicz Taran (ur. 11 stycznia 1960 w Ordżonikidze, w obwodzie dniepropetrowskim) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.
Kariera piłkarska
Kariera klubowa
Wychowanek DJuSSz w Ordżonikidze (od 1969) oraz Internatu Sportowego w Kijowie (od 1973). Pierwszy trener N.A. Szarikow. W 1977 został przyjęty do zespołu juniorów Dynama Kijów, a następnie przesunięty do drużyny rezerw, skąd wkrótce przeszedł do pierwszego składu. W ciągu trzech sezonów rozegrał tylko 6 spotkań, dlatego w lipcu 1980 przeszedł do Czornomoreć Odessa. Następnie odbywał służbę wojskową najpierw w SKA Odessa, a potem w CSKA Moskwa. Po zakończeniu służby wojskowej w 1983 został piłkarzem Dnipra Dniepropetrowsk, w którym zdobył największych sukcesów. W 1989 przeszedł do Metałurha Zaporoże, a w 1990 został pierwszym radzieckim piłkarzem, który wyjechał występować do Maroka, gdzie bronił barw Wydadu Casablanca. W lipcu 1990 powrócił do Metałurha Zaporoże. Jeszcze dwa razy wyjeżdżał za granicę, gdzie bronił barw klubów Hapoel Cafririm Holon i Markaryds IF i zawsze wracał do Metałurha. W 1993 występował w amatorskiej drużynie Enerhija Nowa Kachowka, skąd wyjechał do niemieckiego TSV Ettlingen. W ostatnim sezonie 1994/95 łączył funkcję piłkarza i trenera w zespole Dnipra Dniepropetrowsk.
Kariera reprezentacyjna
Jako piłkarz radzieckiej reprezentacji U-20 zdobył w 1977 brązowe medale Juniorskich Mistrzostw Europy, a w następnym 1978 złote medale. W 1979 zdobył wicemistrzostwo Świata z radziecką reprezentacją U-20 w Japonii.
Kariera trenerska
Jeszcze będąc piłkarzem Dnipra Dniepropetrowsk wykonywał również funkcje asystenta trenera. W sierpniu 1997 otrzymał propozycję trenować Krywbas Krzywy Róg. W lipcu 2001 został zaproszony na stanowisko głównego trenera w klubie Metałurh Zaporoże[1]. W latach 2002–2003 przeniósł się do zagranicy, gdzie pracował w czeskim klubie SFC Opawa, a potem w słowackim Slovan Bratysława[2]. Od 2007 do 2009 ponownie prowadził Krywbas Krzywy Róg. 13 lipca 2012 ponownie objął stanowisko głównego trenera Krywbasu Krzywy Róg[3]. Z drużyną zdobył wysokie 6. miejsce, ale 19 maja 2013 roku ze względu na niewyznaczoną sytuację finansową klubu podał się do dymisji[4]. 28 października 2013 został ponownie wyznaczony na stanowisko głównego trenera Metałurha Zaporoże[5]. 7 listopada 2014 podał się do dymisji[6]. 7 czerwca 2018 po raz kolejny stał na czele "nowego" Metałurha Zaporoże[7], z którym pracował do 25 czerwca 2019[8]
Sukcesy i odznaczenia
Sukcesy klubowe
Sukcesy reprezentacyjne
Sukcesy trenerskie
Sukcesy indywidualne
Odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
