Giuseppe Archinto

Kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia	7 maja 1651 Mediolan
Data i miejsce śmierci	9 kwietnia 1712 Mediolan
Miejsce pochówku	Katedra w Mediolanie
Arcybiskup Mediolanu
Okres sprawowania	1699–1712
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	31 marca 1686
Kreacja kardynalska	14 listopada 1699 Innocenty XII
Kościół tytularny	Santa Prisca
Multimedia w Wikimedia Commons

Giuseppe Archinto (ur. 7 maja 1651 w Mediolanie, zm. 9 kwietnia 1712 tamże) – włoski kardynał.

Urodził się 7 maja 1651 roku w Mediolanie, jako syn Carla Archinto i Cateriny Arese^[1]. Studiował na Uniwersytecie Pawijskim, gdzie uzyskał doktorat utroque iure^[1]. Był protonotariuszem apostolskim i referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur^[1]. 18 marca 1686 roku został tytularnym arcybiskupem Tesalonik, a trzynaście dni później przyjął sakrę^[2]. W latach 1686–1689 był nuncjuszem w Toskanii, a w okresie 1689–1695 – w Wenecji^[2]. W 1696 roku został nuncjuszem w Hiszpanii, gdzie wdał się w intrygi polityczne pomiędzy Habsburgami a Burbonami, będące prologiem do wojny o sukcesję hiszpańską^[1]. Dzięki wytycznym od papieża zdołał utrzymać zaufanie Karola II, zachowując jednocześnie wpływy w rodzie Burbonów^[1]. 18 maja 1699 roku został arcybiskupem Mediolanu^[2]. 14 listopada został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Prisca^[2]. W 1706 roku Księstwo Mediolanu został podbite przez wojska cesarskie pod dowództwem Eugeniusza Sabaudzkiego, a Archinto został zmuszony do współpracy z nimi^[1]. Kardynał zmarł 9 kwietnia 1712 roku w Mediolanie^[1].