Samochód został po raz pierwszy zaprezentowany podczas targów motoryzacyjnych w Genewie w 2001 roku. Początkowo auto oferowane było jako 3 i 5-drzwiowy hatchback. Bryła nadwozia pojazdu opracowana w Centrum Stylistycznym „Centro Stile” Fiata w Turynie na podstawie zmodyfikowanej modułowej płyty podłogowej znanej z modelu Bravo/Brava[2]. W 2003 roku podczas targów motoryzacyjnych w Paryżu zaprezentowano wersję kombi pojazdu nazwaną Multiwagon. W 2003 roku również pojazd otrzymał kilka zmian stylistycznych, zmieniona została atrapa chłodnicy, lampy tylne, a także zastosowano nową gamę jednostek napędowych[3]. W 2005 roku na bazie wersji kombi pojazdu zbudowany został uterenowiony Fiat Stilo Uproad, który wyposażony został w pakiet plastikowych zderzaków oraz wyższy prześwit nadwozia[4]. W 2006 roku Stilo Uproad otrzymało kilka poprawek stylistycznych. Zmieniono m.in. atrapę chłodnicy, zastosowano chromowane listwy wokół szyb oraz nowy wzór 16-calowych alufelg[5].
Sergio Tacchini – limitowana wersja produkowana wyłącznie na rynek belgijski. Ma skórzaną tapicerkę i wykończenie (drzwi, mieszek skrzyni biegów), ponadto emblematy marki Tacchini nad radiem i po jednym na stronę nad tylnym kołem. Wersja ta wyróżnia się srebrną konsolą środkową.
Schumacher – wersja limitowana pojazdu dostępna z silnikiem wysokoprężnym 1.9 JTDm o mocy 140 KM lub benzynowym 2.4 20V o mocy 170 KM. Auto wyróżnia się charakterystycznymi spojlerami oraz specjalnymi 17-calowymi alufelgami. We wnętrzu pojazdu zastosowane zostały sportowe fotele oraz trójramienna kierownica. Na środku deski rozdzielczej umieszczona została tabliczka znamionowa z numerem egzemplarza z limitowanej serii 3500 egzemplarzy, która zaprezentowana została pod koniec 2005 roku[7][8]
Schumacher GP była to limitowana wersja (200 szt.) przygotowana przez Prodrive i sprzedawana w 2005 roku tylko na rynku Wielkiej Brytanii.
Standardowe wyposażenie pojazdu obejmuje m.in. system ABS z EBD, dwie poduszki powietrzne, zamek centralny sterowany pilotem, klimatyzację manualną, elektrycznie sterowane szyby przednie z zabezpieczeniem przed przycięciem palców, elektryczne sterowanie i podgrzewanie lusterek, elektrycznie sterowany obieg powietrza w kabinie, Fiat CODE (immobilizer ze zmiennym kodem), elektryczne wspomaganie układu kierowniczego Dualdrive, kolumna kierownicy z regulacją w dwóch płaszczyznach, komputer pokładowy ze wskaźnikiem temperatury zewnętrznej, nawiewy wentylacji dla pasażerów z tyłu, fotel kierowcy z regulacją wysokości, dzielona tylna kanapa (1/3 – 2/3), ogrzewany/chłodzony schowek w desce rozdzielczej (w wersjach z klimatyzacją), tylna lampka sufitowa, zestaw wskaźników z monochromatycznym wielofunkcyjnym wyświetlaczem LCD[3].
Opcjonalne wyposażenie – w zależności od wersji, auto doposażyć można było m.in.: system ESP, elektryczne sterowanie szyb tylnych (w wersjach 5-drzwiowych), system ASR, MSR, HBA[9], radioodtwarzacz CD/MP3, dwustrefową klimatyzację automatyczną, 8 poduszek powietrznych oraz wielofunkcyjną kierownicę, a także system Connect nav+ z 7-calowym ekranem, system bezkluczykowy, tempomat lub aktywny tempomat radarowy ACC (jako pierwsze auto klasy compact), czujniki parkowania, deszczu oraz zmierzchu, wbudowany telefon satelitarny[10], podgrzewane fotele przednie, skórzaną tapicerkę oraz kierownicę, elektrycznie sterowane fotele przednie oraz reflektory ksenonowe i dach panoramiczny[11][12]. Dla wersji na rynek skandynawski Fiata Stilo można było doposażyć w system ogrzewania postojowego Webasto