Emanuel Dültz
Emanuel Wiktor Dültz (ur. 14 lutego 1859 we Lwowie, zm. 20 sierpnia 1920 w Bóbrce) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego. ŻyciorysUrodził się 14 lutego 1859 we Lwowie, w rodzinie Antoniego[1]. Był zawodowym oficerem piechoty cesarskiej i królewskiej armii. 1 września 1880 roku został mianowany na stopień kadeta–zastępcy oficera i wcielony do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 55, który wówczas stacjonował we Lwowie[2]. We wspomnianym pułku pełnił służbę do 1899 roku, po czym został spensjonowany. Awansował kolejno na: nadporucznika (niem. Oberleutnant) ze starszeństwem z 1 maja 1888 roku i kapitana I klasy (niem. Hauptmann 1. Klasse) ze starszeństwem z 1 listopada 1894 roku[3][4]. 11 czerwca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu podpułkownika, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego „Lwów” we Lwowie[5]. Poległ 20 sierpnia 1920 roku pod Bóbrką[6]. Pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa. 14 października 1920 roku został awansowany pośmiertnie na pułkownika „w uznaniu nadzwyczajnych zasług dla dobra Ojczyzny położonych i okupionych bohaterską śmiercią na froncie”[7]. Ordery i odznaczeniaPrzypisy
Bibliografia
Information related to Emanuel Dültz |