PROFILPELAJAR.COM

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	21 czerwca 2017
Miejscowość	Lwów
Miejsce	bazylika archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Konsekrator	Mieczysław Mokrzycki
Współkonsekratorzy	Claudio Gugerotti; Stanisław Szyrokoradiuk

Edward Kawa
	Biskup tytularny Cilibii
	; Edward Kawa (2020)
	Agnus vincet; Baranek zwycięży
Kraj działania	Ukraina
Data i miejsce urodzenia	17 kwietnia 1978 ; Mościska
	Biskup pomocniczy lwowski
Okres sprawowania	od 2017
	Sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Ukrainy
Okres sprawowania	od 2023
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	franciszkanie konwentualni
Śluby zakonne	15 grudnia 2001
Diakonat	22 czerwca 2002
Prezbiterat	1 czerwca 2003
Nominacja biskupia	13 maja 2017
Sakra biskupia	21 czerwca 2017
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Edward Kawa (ur. 17 kwietnia 1978 w Mościskach) – ukraiński duchowny rzymskokatolicki pochodzenia polskiego, franciszkanin konwentualny, biskup pomocniczy lwowski od 2017, sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Ukrainy od 2023.

Życiorys

Urodził się 17 kwietnia 1978 w Mościskach na Ukrainie w polskiej rodzinie^[1]. Jego brat Stanisław także został franciszkaninem (posługujący w klasztorze św. Antoniego we Lwowie i jako prawnik w kurii lwowskiej)^[2]. W latach 1995–1996 odbył postulat u franciszkanów w Chęcinach, a w latach 1996–1997 nowicjat w Kalwarii Pacławskiej, po czym złożył pierwsze śluby zakonne. Śluby wieczyste złożył 15 grudnia 2001 we Lwowie^[1]. W latach 1997–1999 studiował filozofię w Wyższym Seminarium Duchownym Franciszkanów w Krakowie, a w latach 1999–2003 teologię^[1] w Wyższym Seminarium Duchownym „Maryja – Królowa Apostołów” w Petersburgu^[3]. Święcenia diakonatu otrzymał 22 czerwca 2002 w Krakowie, natomiast 1 czerwca 2003 w Petersburgu został wyświęcony na prezbitera^[1] przez arcybiskupa Tadeusza Kondrusiewicza^[4].

Od 2003 przebywał w klasztorach franciszkanów na Ukrainie i pracował w obsługiwanych przez nich parafiach: w Boryspolu (2003–2005: wikariusz, 2009–2010 i 2012–2016: przełożony wspólnoty braci i duszpasterz), w Krzemieńczuku, (2005–2009: przełożony wspólnoty i proboszcz), w Maćkowcach (2010–2012: proboszcz) i we Lwowie (2016–2017: przełożony wspólnoty i duszpasterz). W zgromadzeniu w latach 2008–2017 pełnił funkcję delegata prowincjalnego na Ukrainie^[1]. W 2012 został wiceprzewodniczącym Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonnych w tym kraju^[3].

13 maja 2017 papież Franciszek mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji lwowskiej ze stolicą tytularną Cilibia^[5]. Święcenia biskupie przyjął 21 czerwca 2017 w bazylice archikatedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Lwowie. Udzielił mu ich Mieczysław Mokrzycki, arcybiskup metropolita lwowski, w asyście arcybiskupa Claudia Gugerottiego, nuncjusza apostolskiego na Ukrainie, oraz Stanisława Szyrokoradiuka, biskupa diecezjalnego charkowsko-zaporoskiego^[3]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Agnus vincet”^[6] (Baranek zwycięży)^[7].