Bernard (Bernardyn[1]) Wilczek herbu Poraj (zm. 1540), duchowny katolicki, arcybiskup metropolita lwowski od 1505[1], dziekan kapiuły katedralnej przemyskiej w 1492 roku[2].
Podpisał konstytucję Nihil novi na sejmie w Radomiu w 1505 roku[3]. Podpisał dyplom elekcji Zygmunta I Starego na króla Polski i wielkiego księcia litewskiego[4] na sejmie w Piotrkowie 8 grudnia 1506 roku[5].
Za jego rządów w archidiecezji: przeprowadzony został synod archidiecezjalny (w 1532), skodyfikowane zostały statuty kapitulne, odbudowano po pożarze katedrę.
Pochowany w archikatedrze Wniebowzięcia NMP we Lwowie[6].
Przypisy
- ↑ a b Niesiecki: Korona polska… T. 4, s. 532.
- ↑ Przyjaciel Chrześciańskiey Prawdy. Czasopismo teologiczne dla oświecenia i zbudowania kapłanów nayprzód, a potem katolickich chrześcian. R.2 z.3, Przemyśl 1834, s. 98.
- ↑ Volumina Legum. T. I. Petersburg, 1859, s. 140.
- ↑ Ludwik Finkel, Elekcya Zygmunta I. Sprawy dynastyi Jagiellońskiej i Unii Polsko-Litewskiej, Kraków 1910, s. 215.
- ↑ Corpus iuris Polonici. Sectionis 1, Privilegia, statuta, constitutiones, edicta, decreta, mandata regnum Polniae spectantia comprehendentis. Vol. 3, Annos 1506-1522 continentis, Kraków 1906, s. 10-11.
- ↑ Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 135.
Bibliografia
| Biskupi diecezjalni |
|
|---|
| Biskupi pomocniczy |
|
|---|
