PROFILPELAJAR.COM

Dodge Monaco III
Dodge Royal Monaco
	; Dodge Monaco III
Producent	Dodge
Zaprezentowany	Listopad 1973
Okres produkcji	1973–1977
Miejsce produkcji	Hamtramck
Poprzednik	Dodge Monaco II
Następca	Dodge Monaco IV
	Dane techniczne
Segment	E
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan; 5-drzwiowe kombi; 2-drzwiowe coupe
Skrzynia biegów	3 i 4-biegowa manualna; 2 i 3-biegowa automatyczna
Napęd	tylny
Długość	5660–5750 mm
Szerokość	2030 mm
Wysokość	1400–1490 mm
Rozstaw osi	3090–3150 mm
Masa własna	2005–2270 kg
Liczba miejsc	5
	Dane dodatkowe
Modele ; bliźniacze	Chrysler Newport; Plymouth Gran Fury
Pokrewne	Dodge Polara
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dodge Monaco II
	; Dodge Monaco II przed liftingiem
Inne nazwy	Chrysler 383
Producent	Dodge
Zaprezentowany	Styczeń 1968
Okres produkcji	1968–1973
Miejsce produkcji	Hamtramck
Poprzednik	Dodge Monaco I
Następca	Dodge Monaco III
	Dane techniczne
Segment	E
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan; 5-drzwiowe kombi; 2-drzwiowe coupe; 2-drzwiowy kabriolet
Skrzynia biegów	3 i 4-biegowa manualna; 2 i 3-biegowa automatyczna
Napęd	tylny
Długość	5418 mm
Szerokość	2032 mm
Wysokość	1433 mm
Rozstaw osi	3073 mm
Masa własna	1900 kg
Liczba miejsc	5
	Dane dodatkowe
Modele ; bliźniacze	Chrysler New Yorker
Pokrewne	Dodge Polara
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dodge Monaco I
	; Dodge Monaco I
Producent	Dodge
Zaprezentowany	Wrzesień 1964
Okres produkcji	1964–1968
Miejsce produkcji	Hamtramck
Poprzednik	Dodge Custom 880
Następca	Dodge Monaco II
	Dane techniczne
Segment	E
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan; 5-drzwiowe kombi; 2-drzwiowy kabriolet
Skrzynia biegów	3 i 4-biegowa manualna; 2 i 3-biegowa automatyczna
Napęd	tylny
Długość	5420 mm
Szerokość	2000 mm
Wysokość	1430 mm
Rozstaw osi	3100 mm
Liczba miejsc	5
	Dane dodatkowe
Pokrewne	Plymouth Fury
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dodge Monaco – samochód osobowy klasy średniej wyższej (pełnowymiarowej) produkowany pod amerykańską marką Dodge w latach 1964–1978.

Pierwsza generacja

Dodge Monaco I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1964 roku.

Pierwsze wcielenie Monaco zostało oparte na platformie C-body, na której zbudowany został także pokrewny model Plymouth Fury w ramach szerokiego partnerstwa firm podlegających koncernowi Chrysler. Samochód wyróżniał się masywną sylwetką, z kanciasto zarysowanymi nadkolami i dużym tylnym zwisem^[1]. Pas przedni zdobiła atrapa chłodnicy wyróżniały dwie chromowane poprzeczki, a także podwójne okrągłe reflektory. Opcjonalnym rozwiązaniem było podwójne malowanie dachu^[2].

Silniki

V8 5.2l B
V8 6.2l B
V8 7.2l RB

Druga generacja

Dodge Monaco II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1968 roku.

Druga generacja Dodge'a Monaco została zbudowana w oparciu o zmodernizowaną platformę C-body^[3], na której równolegle zbudowano także pokrewny model Polara. Przełożyło się to na większe i przestronniejsze nadwozie. Samochód zyskał bardziej stonowane proporcje, przechodząc ewolucyjny zakres zmian w stosunku do poprzednika. Z przodu pojawiła się większa atrapa chłodnicy, którą ponownie współtworzyły podwójne okrągłe reflektory^[4].

Restylizacje

Podczas trwającej 5 lat produkcji Dodge Monaco II przeszedł dwie duże modernizacje. Pierwsza, przeprowadzona w 1970 roku, wiązała się z przemodelowanym pasem przednim, gdzie reflektory zostały niżej osadzone wraz z atrapą chłodnicy. Druga modernizacja w 1972 roku przeniosła gruntowną zmianę wyglądu, z nowymi, chowanymi reflektorami i bardziej zaokrągloną sylwetką^[5].

Afryka Południowa

Dodge Monaco II był importowany także do Afryki Południowej pod marką Chrysler jako Chrysler 383. Różnice wizualne były minimalne, ograniczając się do innych emblematów producenta^[6].

Silniki

V8 6.2l B
V8 6.2l B2
V8 7.2l RB

Dane techniczne

V8 6,3 l (6286 cm³), 2 zawory na cylinder, OHV
Układ zasilania: gaźnik
Średnica cylindra × skok tłoka: 107,95 mm × 85,85 mm
Stopień sprężania: 9,2:1
Moc maksymalna: 294 KM (216 kW) przy 4400 obr./min
Maksymalny moment obrotowy: 515 N•m przy 2400 obr./min

Trzecia generacja

Dodge Monaco III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1973 roku.

Trzecia generacja Monaco przyniosła gruntowną metamorfozę pod kątem stylistycznym. Pojazd ponownie oparto na platformie C-body koncernu Chrysler^[7]. Samochód zyskał bardziej kanciastą sylwetkę, z masywnym pasem przednim zdobionym dużą, chromowaną atrapą chłodnicy. Podwójne, okrągłe reflektory zyskały prostokątne zabudowanie, a z tyłu pojawiły się charakterystyczne podłużne lampy w kształcie prostokątnych pasów^[8].

Dodge Monaco III stał się popularnym elementem amerykańskiej popkultury dzięki pojawieniu się w serii Blues Brothers jako radiowóz policyjny^[9].

Royal Monaco

Monaco trzeciej generacji oferowany był także w luksusowej, topowej wersji Dodge Royal Monaco. Wyróżniała się ona innym malowaniem nadwozia, chowanymi reflektorami pod prostokątnymi kloszami, a także bogatszym poziomem wyposażenia^[10].

Silniki

V8 5.2l
V8 5.9l
V8 6.6l
V8 7.2l

Czwarta generacja

Dodge Monaco IV

Dodge Monaco IV

Producent

Dodge

Zaprezentowany

Luty 1976

Okres produkcji

1976–1978

Miejsce produkcji

Hamtramck

Poprzednik

Dodge Monaco III

Następca

Dane techniczne

4-drzwiowy sedan
5-drzwiowe kombi
2-drzwiowe coupe

Skrzynia biegów

3 i 4-biegowa manualna
3-biegowa automatyczna

Napęd

tylny

Długość

5415–5717 mm

Szerokość

1974–2002 mm

Wysokość

1379–1445 mm

Rozstaw osi

3085 mm

Masa własna

1635–1995 kg

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe

Pokrewne

Dodge Coronet

Multimedia w Wikimedia Commons

Dodge Monaco IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 1976 roku.

W 1976 roku zadebiutowała czwarta i zarazem ostatnia generacja modelu Monaco. Samochód powstał tym razem z równolegle konstruowaną siódmą generacją modelu Coronet^[11], pełniąc funkcję jego tańszej i niżej pozycjonowanej odmiany. Monaco IV zyskało charakterystyczną, chromowaną atrapę chłodnicy składającą się z dwóch części a także pionowe, podwójne klosze reflektorów. Innym charakterystycznym akcentem było wybrzuszenie tylnego nadkola^[12].

Produkcję zakończono w 1978 roku na rzecz następcy - modelu St. Regis.