Przypadało w dniu 24 marca. Wówczas kapłani Kybele, zwani gallami, biczowali siebie wzajemnie, aż krew opryskiwała ołtarze i posągi bóstw. Dokonywali też samokastracji na pamiątkę samookaleczenia Attisa, identyfikując się z cierpieniem bóstwa[1].
Także kapłani Bellony w tym dniu, zwanym przez nich Dniem Bellony, zadawali sobie rany i pili krew ofiarną[2].
Następny dzień 25 marca, zwany Hilariami, był świętem zmartwychwstania Attisa, wesołym dniem odnowionej radości i nadziei. W dniu 27 marca posąg Kybele był kąpany w rzece[1].
Przypisy
↑ abMarvin W. Meyer: The Ancient Mysteries: A Sourcebook of Sacred Texts. University of Pennsylvania Press, 1999, s. 114. ISBN 978-0-8122-1692-9.
