Chowańcowa – polana w Gorcach na południowych, opadających do doliny Łopuszanki zboczach Wyszniej[1]. Znajduje się poza Gorczańskim Parkiem Narodowym[2]. Nazwa polany pochodzi od popularnego na Podhalu nazwiska „Chowaniec”. Jest to nieduża polana, położona na wysokości około 800 m n.p.m. w mieszanym lesie. Z polany rozlega się widok na Tatry. Ścieżka przez Wysznią i jej polany była ulubionym miejscem wędrówek Seweryna Goszczyńskiego, który w 1832 r. przebywał gościnnie na dworzeLeona Tetmajera w Łopusznej i jako pierwszy opisał Gorce w literaturze polskiej[3].
Na polanie stoją dwa drewniane budynki gospodarcze. Mniejszy z nich znajduje się na skraju polany, przy drodze, pod dużym bukiem. Jest to niewielki tradycyjny szałas z dużym okapem nad wejściem. Drugi to stojący na polanie duży szałas ze stodołą na piętrze. Tradycyjnie dachy szałasów kryte były w Gorcach deskami, których trwałość była jednak niewielka. Na tych szałasach zniszczone deski zastąpiono nowszym i bardziej trwałym, choć nieekologicznym pokryciem z eternitu falistego[3].
z Łopusznej przez polany Chłapkową, Chowańcową, Srokówki i Jankówki do skrzyżowania z czerwonym szlakiem przy polanie Rąbaniska. Czas przejścia około 2:20 h, ↓ 1:45 h, różnica wzniesień 490 m[2].
ścieżka dydaktyczna „z Łopusznej na Jankówki”. Rozpoczyna się przy polanie Chłapkowej i prowadzi doliną Chłapkowego Potoku i zboczami Wyszniej przez polanę Jankówki na polanę Srokówki. Dalej razem z czarnym szlakiem powraca na Chłapkową Polanę[4].
↑ abGorce. Mapa turystyczna 1: 50 000, Kraków: Compass, 2007, ISBN 83-89472-59-7. Brak numerów stron w książce
↑ abM.M.CieszkowskiM.M., P.P.LubieńskiP.P., Gorce – przewodnik dla prawdziwego turysty, P.P.Lubieński (red.), Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2004, ISBN 83-89188-19-8. Brak numerów stron w książce
↑MarcinM.StefanikMarcinM., Z Łopusznej na Jankówki, Poręba Wielka: Gorczański Park Narodowy, 2009, ISBN 978-83-924596-5-1. Brak numerów stron w książce