Hala Turbacz – duża polana w Gorcach. Znajduje się po południowej i południowo-wschodniej stronie poniżej szczytu Czoła Turbacza. W dolnej części sąsiaduje z polaną Czoło[1]. Dawniej tętniła intensywnym życiem pasterskim. Na obrzeżach polany znajduje się niszczejący szałas. Wiosną na polanie obficie zakwitają krokusy, później zaś, na przełomie maja i czerwca łąka bieleje od puchatych owocostanów wełnianki. Z rzadkich w Karpatach roślin występuje turzyca dwupienna[2]. Występuje też tutaj rzadki gatunek rośliny chronionej – pełnik europejski. W dolnej części polany, na młakach duże płaty łąki ostrożeniowej[3].
Na środku polany znajduje się stylizowany na wzór wejścia do szałasu polowy ołtarz z pamiątkową tablicą. Ustawiono go tutaj w 2003 na miejscu dawnego szałasu pasterskiego, w którym Karol Wojtyła 17 września 1953 odprawił mszę św. dla gorczańskich pasterzy oraz turystów. Uczynił to twarzą do wiernych, a było to na 10 lat przed Soborem Watykańskim II, który zreformował liturgię[3].
Hala Turbacz znajduje się w Koninkach (część wsi Poręba Wielka) w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim, w gminie Niedźwiedź[4], poza granicami Gorczańskiego Parku Narodowego[1].
Osobny artykuł: Szałasowy Ołtarz.
Szlaki turystyki pieszej
- z Koninek (od parkingu przy stacji wyciągu krzesełkowego) przez Suchy Groń, Polanę Średnie i Czoło Turbacza na Turbacz. Czas przejścia około 2:30 h, ↓ 1:50 h
- z Niedźwiedzia przez Orkanówkę, Turbaczyk, Wierch Spalone, Kopieniec i Czoło Turbacza na Turbacz. Czas przejścia około 4 h, ↓ 3 h
- przełęcz Przysłop – Pod Jaworzynką – Podskały – Adamówka – Gorc Troszacki – Kudłoń – Pustak – Przysłopek – przełęcz Borek – Hala Turbacz – Turbacz. Odległość 11,4 km, suma podejść 810 m, suma zejść 470 m, czas przejścia 3 godz. 35 min, z powrotem 3 godz.[1]
Przypisy
- ↑ a b c Gorce. Mapa turystyczna 1: 50 000, Kraków: Compass, 2007, ISBN 83-89472-59-7 . Brak numerów stron w książce
- ↑ ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ., HalinaH. Piękoś-Mirek HalinaH., Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6 . Brak numerów stron w książce
- ↑ a b M.M. Cieszkowski M.M., P.P. Lubieński P.P., Gorce – przewodnik dla prawdziwego turysty, P.P. Lubieński (red.), Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2004, ISBN 83-89188-19-8 . Brak numerów stron w książce
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-01-01] .