Pod Jaworzynką

Pod Jaworzynką
Ilustracja
Państwo

 Polska

Położenie

Lubomierz

Pasmo

Gorce, Karpaty

Wysokość

ok. 980–1026 m n.p.m.

Powierzchnia

2,51 ha

Zagospodarowanie

nieużytki

Położenie na mapie gminy wiejskiej Mszana Dolna
Mapa konturowa gminy wiejskiej Mszana Dolna, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Pod Jaworzynką”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Pod Jaworzynką”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Pod Jaworzynką”
Położenie na mapie powiatu limanowskiego
Mapa konturowa powiatu limanowskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Pod Jaworzynką”
Ziemia49°35′16″N 20°12′11″E/49,587778 20,203056
Multimedia w Wikimedia Commons

Pod Jaworzynką[1], Jaworzynka[2], Polana pod Jaworzyną[3] – polana w Gorcach na północnych stokach Jaworzyny, powyżej przełęczy Przysłop. Nazwa polany pochodzi od jaworów, które zapewne w dawniejszych czasach licznie rosły w tej okolicy. Polana ma powierzchnię 2,51 ha i położona jest na wysokości 980–1026 m n.p.m.[4] Jeszcze długo po II wojnie światowej polana była wypasana, później już tylko sporadycznie koszona[2].

Przy szlaku turystycznym, na jednej z kulminacji Jaworzynki stoi stylowy szałas składający się z 3 pomieszczeń: stajni, boiska i pomieszczenia mieszkalnego zwanego izbicą. Postawiony jest na kamiennych „peckach”, szpary między belkami drewnianymi są utkane trawą i dodatkowo ocieplone deskami[2].

Na polanie wiosną masowo zakwita szafran spiski zwany krokusem, późną wiosną na bardziej wilgotnych miejscach gółka długoostrogowa z rodziny storczykowatych. Latem na obrzeżach lasu kwitnie jaskier platanolistny i bodziszek leśny, późnym latem dziewięćsił bezłodygowy i goryczka trojeściowa. Na zachodniej, bardziej suchej części polany dominuje bliźniczka psia trawka – gatunek charakterystyczny dla jałowych i suchych gleb. Na pozostałych częściach polany przeważają takie gatunki traw, jak: śmiałek darniowy, mietlica pospolita, kostrzewa czerwona. Nad polaną pojawiają się ptaki drapieżne kobuz, myszołów zwyczajny, pustułka, krogulec, czy jastrząb gołębiarz, polujące głównie na gryzonie i mniejsze ptaki[4].

Polana jest dobrym punktem widokowym. Roztaczają się z niej szerokie widoki, głównie na Beskid Wyspowy, ale widoczne są także wzniesienia Beskidu Sądeckiego i Niskiego. Opracowana przez Gorczański Park Narodowy i zamontowana na polanie tablica zawiera rysunek panoramy widokowej z opisem oglądanych szczytów.

Według Józefa Nyki nazwa szczytu Jaworzyna została błędnie przeniesiona na szczyt z położonej na jego zboczu polany, a sam szczyt prawidłowo powinien się nazywać Solnisko Jaworzyńczańskie[5]. Nazwa ta uległa jednak zapomnieniu i obecnie powszechnie na mapach i w przewodnikach używana jest nazwa Jaworzyna[1], lub Jaworzynka[6].

Polana znajduje się na obszarze Gorczańskiego Parku Narodowego (obwód ochronny Turbacz)[6], w granicach wsi Lubomierz, w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim, w gminie Mszana Dolna[1].

Szlaki turystyki pieszej

szlak turystyczny żółty przełęcz Przysłop – Pod Jaworzynką – Podskały – Adamówka – Gorc Troszacki – Kudłoń – Pustak – Przysłopek – przełęcz Borek – Hala Turbacz – Turbacz. Odległość 11,4 km, suma podejść 810 m, suma zejść 470 m, czas przejścia 3 godz. 35 min, z powrotem 3 godz.[6]
  • Panorama widokowa na Beskid Wyspowy z polany Jaworzynka
    Panorama widokowa na Beskid Wyspowy z polany Jaworzynka
  • Widok z polany na południową część Gorców (od lewej: Wielki Wierch i Kiczora Kamienicka)
    Widok z polany na południową część Gorców (od lewej: Wielki Wierch i Kiczora Kamienicka)
  • Stylowy szałas
    Stylowy szałas

Przypisy

  1. ↑ a b c Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-01-01].
  2. ↑ a b c M. Cieszkowski, P. Lubieński, Gorce – przewodnik dla prawdziwego turysty, P. Lubieński (red.), Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2004, ISBN 83-89188-19-8.
  3. ↑ Gmina Mszana Dolna. Mapa [online], www.mszana.pl [dostęp 2017-11-26].
  4. ↑ a b Na podstawie tablicy informacyjnej zamontowanej na polanie.
  5. ↑ Józef Nyka, Gorce. Przewodnik, wyd. 3, Sport i Turystyka, 1974.
  6. ↑ a b c Gorce. Mapa turystyczna 1: 50 000, Kraków: Compass, 2007, ISBN 83-89472-59-7.
Polany Gorców