|
Carl Clauberg
Carl Clauberg (ur. 28 września 1898 w Wupperhof, zm. 9 sierpnia 1957 w Kilonii) – niemiecki ginekolog[1]. Od 1942 roku przeprowadzał zbrodnicze doświadczenia na więźniarkach obozów koncentracyjnych[2]. ŻyciorysUrodził się jako najstarszy syn nożownika[3]. Podczas pierwszej wojny światowej był żołnierzem piechoty. W latach 1925–1932 roku pracował jako lekarz-stażysta w uniwersyteckiej klinice w Kilonii. W 1937 roku został profesorem nadzwyczajnym uniwersyteckiej kliniki w Królewcu. W 1940 objął kierownictwo oddziału ginekologicznego szpitala górniczego w Chorzowie[4]. W 1939 roku został profesorem nadetatowym[5]. Natomiast w 1943 roku założył w mieście instytut badawczy biologii rozrodu. Z ramienia ośrodka koordynował swoje eksperymenty na więźniach obozów koncentracyjnych[6]. W latach 1928–1930 udało mu się rozróżnić funkcje estrogenu i gestagenu[5]. W 1930 roku opracował procedurę badania działania Progestageny. Jego wiedza i działalność były przedmiotem zainteresowania nazistów[7]. W 1932 roku zamieszkał w Królewcu[8]. W następnym roku habilitował się[9]. W 1940 roku pomógł Heinrichowi Himmlerowi założyć instytut badawczy biologii rozrodu, którym kierował. Instytut ten służył nie tylko badaniom i leczeniu bezpłodności, ale także opracowywaniu niechirurgicznych metod sterylizacji. W 1942 objął kierownictwo domu położniczego w Bielschowitz, aw 1944 ufundował pod Krakowem łaźnię solankowo-błotną jako dom położniczy i rekonwalescencji[7]. Od 1 kwietnia 1933 roku był członkiem partii nazistowskiej[8]. Dodatkowo w tym samym roku zapisał się do oddziałów szturmowych[10]. Od habilitacji zajmował się doświadczeniami z kobietami, które nie mogą urodzić z powodu zatkania jajowodów[9]. Od 1933 w Klinice Ginekologicznej w Królewcu przeprowadzał doświadczenia sterydy płciowe oraz syntetycznie wytwarzany progesteron. Celem była większa dokładność ich wytwarzania i ocena ich wpływu na wywoływanie bezpłodności[11]. Kiedy w ramach ostatecznego rozwiązania ustalono politykę zapobiegania rozmnażaniu się podludzi, osobiście zwrócił się do Heinricha Himmlera z sugestią przeprowadzenia eksperymentów mających na celu znalezienie praktycznej metody masowej sterylizacji[12]. Lekarz podjął się tego zadania na bezpośrednie polecenie Himmlera po konsultacji z nim dnia 7 czerwca 1942 roku. Został przydzielony do przeprowadzenia programu sterylizacji w obozie kobiecym w Ravensbrück[13]. W grudniu 1942 roku lekarz przybył do Oświęcimia[12]. Od kwietnia 1943 roku pracował w Bloku 10 obozu[14]. W ramach eksperymentów dziesięciu greckim Żydówkom wycięto jajniki[14]. Jego eksperymenty zasadniczo polegały na wstrzykiwaniu roztworu formaliny do macicy więźniarek[15]. Pacjentki doznawały silnego bólu, zapalenia jajników, skurczów żołądka i krwawienia[16]. Lekarz płacił administracji obozu za kobiety potrzebne do badań[13]. Ginekolog torturował zarówno mężczyzn i kobiety[16]. Wielokrotnie wystawiał ich na działanie aparatów rentgenowskich[16]. Większość osób poddanych promieniowaniu stanowili mężczyźni[14]. Kiedy oparzenia radiacyjne sprawiły, że nie nadawali się już do dalszych eksperymentów, wysyłano ich do komór gazowych[16]. Zorganizował też program usuwania męskich jąder, rzekomo w celu poddania ich badaniu patologicznemu[16]. W 1944 roku opuścił obóz w Oświęcimiu. Wówczas powrócił do prywatnej kliniki w Chorzowie. W późniejszym okresie kontynuował badania w obozie kobiecym w Ravensbruck[17]. Aresztowany 8 czerwca 1945 roku w Szlezwiku-Holsztynie w brytyjskiej strefie okupacyjnej[18]. Dnia 19 lipca 1948 roku został skazany na 25 lat pozbawienia wolności za zbrodnie na obywatelach radzieckich[4] W październiku 1955 roku został repatriowany do Niemiec Zachodnich[18]. Jednak 21 listopada 1955 roku został aresztowany[19]. W dniu 14 grudnia 1956 roku Prokuratura Naczelna w Kilonii postawiła mu zarzut przeprowadzania sterylizacji w Oświęcimiu i Ravensbrück[20]. Dnia 8 marca 1957 roku Minister Spraw Wewnętrznych Szlezwiku-Holsztynu wydał tymczasowy zakaz wykonywania zawodu na podstawie rekomendacji stowarzyszenia lekarskiego[21]. Na kilka tygodni przed rozpoczęciem procesu przed sądem okręgowym w Kilonii ginekolog zmarł na udar w areszcie[22]. Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzneInformation related to Carl Clauberg |
||||||||||||||||||||||||
