Anedżib (lub Adżib[1], także znany jako Hor-Anedżib, Hor-Adżib i Enezib) – władca starożytnego Egiptu z I dynastii. Według historyka Manetona, jego panowanie trwało 26 lat; według Papirusu Turyńskiego - 74 lat. Współcześnie egiptolodzy i historycy uważają, że rzeczywiście panował on ok. 8-10 lat.
Źródła archeologiczne
Aniedźib jest dobrze udokumentowany w źródłach archeologicznych. Jego imię się pojawia na inskrypcjach na naczyniach, pieczęciach na urnach oraz metkach z kości słoniowej. Wszystkie te obiekty pochodzą z Abydos i Sakkary.
Tożsamość
Informacje na temat pochodzenia i rodziny Anedżiba są szczątkowe. Uważa się, że jego ojcem mógł być jego poprzednik Den, a żoną kobieta Betrest (dlatego, że na Kamieniu z Palermo jest ona nazwana matką jego następcy Semercheta), jednakże wyraźne dowody na to nie zostały jeszcze znalezione.[potrzebny przypis]
Był synem poprzedniego władcy Dena i królowej Merneit, jego bratem był prawdopodobnie Semerchet.
Kartus z imieniem Merbiape, Lista Królów z Abydos
Wstąpił zapewne na tron w wieku już zaawansowanym, gdyż wkrótce po objęciu władzy obchodził święto sed. Jego panowanie nie trwało długo, zapewne 10 do 12 lat. W tym czasie Anedżib zajmował się organizacją kraju, zakładając miasta i przeprowadzając co dwa lata spis ludności. Najstarszy staroegipski znany spis ludności pochodzi z czasów jego panowania. Prawdopodobnie był pierwszym władcą, który miał swoją siedzibę w Memfis. Pierwszy też wprowadził tytuł królewski „nebui”, czyli Dwaj Władcy, utożsamiający faraona z opiekunami Górnego i Dolnego Egiptu Horusem i Setem.
Pochowany został w Umm el-Qaab w Abydos w skromnym grobowcu, najmniejszym wśród grobowców królów z I dynastii, a imię jego zostało w wielu miejscach zatarte. Fakty te mogą świadczyć o niechęci jego następcy i domniemanego brata Semercheta do zmarłego władcy.
↑ abBogusławB.KwiatkowskiBogusławB., Poczet faraonów. Życie. Legenda. Odkrycia, wyd. 2, Iskry, 2021, s. 91, ISBN 978-83-244-1042-2.
↑Jürgen vonJ.BeckerathJürgen vonJ., Handbuch der ägyptischen Königsnamen, München ägyptologische Studien, München: Deutscher Kunstverlag, 1984, s. 172, ISBN 978-3-422-00832-8 [dostęp 2023-05-27](niem.).
Bibliografia
NicolasN.GrimalNicolasN., Dzieje starożytnego Egiptu, AdamA.Łukaszewicz (tłum.), Warszawa: PIW, 2004, s. 62-63, ISBN 83-06-02917-8, OCLC749417518.
