Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Kleopatra

Kleopatra VII
Κλεοπάτρα
Ilustracja
Kleopatra VII (popiersie marmurowe, 40-30 p.n.e.)
królowa Egiptu
Okres

od 51 p.n.e.
do 30 p.n.e.

Poprzednik

Ptolemeusz XII Neos Dionizos

Dane biograficzne
Dynastia

Ptolemeusze

Data i miejsce urodzenia

69 p.n.e.
Aleksandria

Data śmierci

12 sierpnia 30 p.n.e.

Przyczyna śmierci

samobójstwo

Ojciec

Ptolemeusz XII Neos Dionizos

Mąż

Ptolemeusz XIII

Mąż

Ptolemeusz XIV

Konkubent

Gajusz Juliusz Cezar

Dzieci

Ptolemeusz XV Cezarion

Mąż

Marek Antoniusz

Dzieci

Aleksander Helios,
Kleopatra Selene II,
Ptolemeusz Filadelfos

Wizerunek Kleopatry VII na brązowej monecie 40-drachmowej wybitej za jej panowania w Aleksandrii

Kleopatra VII Filopator, Kleopatra Wielka (gr. Κλεοπάτρα Φιλοπάτωρ; ur. 69 rok p.n.e., zm. 12 sierpnia 30 roku p.n.e. w Aleksandrii) – ostatnia królowa hellenistycznego Egiptu, panująca w latach 51–30 p.n.e.

Nosiła tytuły: Królowa, Nowa Bogini, Bogini Miłująca Ojca, Bogini Miłująca Ojczyznę. Była córką Ptolemeusza XII Auletesa. Po wstąpieniu na tron poślubiła swego brata Ptolemeusza XIII. Wskutek dworskich intryg opuściła Egipt i udała się do Palestyny, gdzie zdobyła poparcie Cezara, z którym miała syna, Ptolemeusza XV Cezariona. Dzięki interwencji wojskowej Cezara powróciła na tron egipski. Po śmierci Ptolemeusza XIII, który zginął na skutek zamieszek antyrzymskich w Aleksandrii, Kleopatra poślubiła drugiego brata, Ptolemeusza XIV. Z nim odbyła podróż do Rzymu w celu wzmocnienia więzi politycznych pomiędzy obydwoma państwami. Po śmierci Cezara powróciła do Egiptu i rozkazała zamordować małżonka, po czym objęła rządy w imieniu małoletniego Cezariona.

W trwającej w Rzymie wojnie domowej Kleopatra poparła zwolenników Oktawiana Augusta i Marka Antoniusza. W 42 roku p.n.e. osobiście poznała tego drugiego, czego skutkiem był długoletni związek uczuciowy. W późniejszym konflikcie pomiędzy Oktawianem a Antoniuszem opowiedziała się za kochankiem, z którym miała troje dzieci: bliźnięta Aleksandra Heliosa i Kleopatrę Selene oraz syna Ptolemeusza Filadelfosa. Oktawian w bitwie pod Akcjum w 31 roku p.n.e. pokonał połączone siły Antoniusza i Kleopatry, po czym wkroczył do Egiptu. Kleopatra po nieudanych pertraktacjach ze zwycięzcą, polegających na dążeniu do zapewnienia władzy w Egipcie swoim potomkom, 12 sierpnia 30 roku p.n.e. popełniła samobójstwo.

Życie i rządy

Młodość

Kleopatra była córką Ptolemeusza XII Auletesa i nieznanej z imienia matki, prawdopodobnie pochodzącej z rodu kapłanów Ptaha z Memfis i będącej królewską małżonką niższej rangi. Ptolemeusz XII Auletes zmarł w 51 roku p.n.e. Siedemnastoletnia wówczas Kleopatra i jej rodzony brat, dziesięcioletni Ptolemeusz XIII, objęli władzę i zgodnie z tradycją egipską zawarli małżeństwo.

Konflikt z Ptolemeuszem XIII

Młody Ptolemeusz XIII popadł w zależność polityczną od własnych dostojników dworu: eunucha Pothejnosa, nauczyciela króla, retora Theodetesa z Chios oraz dowódcy armii Achillasa, którzy dążyli do odsunięcia królowej od władzy. Kleopatra w 49 roku p.n.e. zmuszona była opuścić kraj i udać się do Palestyny, gdzie za własne fundusze przystąpiła do organizowania wojska najemnego. Na wieść o tym stronnictwo króla zaczęło przygotowywać się do odparcia możliwego najazdu, gromadząc siły w portowym mieście Peluzjum. Podczas spotkania obu armii w 48 roku p.n.e. do portu przybił statek Pompejusza, uciekającego po klęsce pod Farsalos poniesionej w walce z Cezarem. Dla przypodobania się Rzymowi stronnicy Ptolemeusza XIII zamordowali zbiega, czym wywołali niezadowolenie Cezara.

Sojusz i związek z Juliuszem Cezarem

Kleopatra wzięła z sobą jednego ze swych zaufanych ludzi, Apollodora z Sycylii, wsiadła z nim do łodzi i gdy się już ściemniło, podpłynęła na niej pod pałac królewski. Nie mogąc się inaczej ukryć, weszła do skórzanego worka na pościel, ułożyła się w nim wzdłuż, po czym Apollodor zasznurował worek rzemieniem i tak go poniósł wprost do Cezara.

Plutarch z Cheronei „Żywot Cezara” 49, [w:] „Żywoty sławnych mężów”

Cezar w konflikcie pomiędzy parą królewską poparł Kleopatrę, która już podczas swego pobytu w Aleksandrii została jego kochanką. Zażądał, aby Ptolemeusz XIII rozpuścił armię i pogodził się z żoną-siostrą. Ponadto król egipski miał unormować kwestię zaciągniętego przez swojego poprzednika długu. Ingerencja Cezara wywołała niezadowolenie społeczeństwa egipskiego. Przeciwko niemu i królowej wybuchł bunt, który był akceptowany przez Ptolemeusza XIII i Arsinoe IV, młodszą siostrę pary królewskiej. Dla poskromienia powstania sprowadzono rzymskie posiłki z Syrii i Palestyny. Ptolemeusz zginął na skutek walk w 47 roku p.n.e., zaś Kleopatra poślubiła swego przyrodniego brata Ptolemeusza XIV.

Po spacyfikowaniu Aleksandrii Kleopatra i Cezar udali się w podróż na południe wzdłuż Nilu. Pod koniec kwietnia 47 roku p.n.e. Cezar opuścił Egipt, pozostawiając w Aleksandrii trzy legiony (w późniejszych czasach garnizon zasilono jeszcze czwartym legionem). Kilka tygodni po wyjeździe Cezara królowa urodziła syna, któremu nadała imiona Ptolemeusz Cezar, lecz nazywano go powszechnie Cezarionem, czyli małym Cezarem. W połowie 46 roku p.n.e. Kleopatra ze swym małżonkiem udała się do Italii w celu odnowienia sojuszu z Rzymem. Po śmierci Cezara została zmuszona do opuszczenia stolicy imperium.

Rządy w Egipcie w imieniu syna

Wyobrażenie Kleopatry jako bogini Izydy – płaskorzeźba ze świątyni w Denderze (rycina, 1884)

Po powrocie do Egiptu Ptolemeusz XIV w 44 roku p.n.e. został skrytobójczo zamordowany z rozkazu małżonki. Kleopatra objęła rządy w imieniu swego syna Cezariona, który wstąpił na tron jako Ptolemeusz XV z przydomkami Filopator, tj. kochający ojca, i Filometor, tj. kochający matkę. W okresie, gdy po śmierci Cezara w Rzymie wybuchła wojna domowa, decydująca o przyszłych losach państwa rzymskiego, Kleopatra poparła cezarianów na Wschodzie. W bitwie pod Filippi w 42 roku p.n.e. zwyciężyli zwolennicy cesarstwa pod wodzą Marka Antoniusza i Oktawiana Augusta. Kleopatra mogła liczyć, że zwycięzcy wesprą pozycję jej syna w Egipcie. Antoniusz wezwał ją do Tarsu, gdzie trwały rozmowy w sprawie organizacji nowego porządku na Wschodzie. W ich trakcie między wodzem rzymskim a królową egipską narodził się związek.

Sojusz i związek z Markiem Antoniuszem

Kleopatra umiała pochlebstwa dzielić nie na czworo, jak mówi Platon, lecz na wielokroć: czy Antoniusz chciał poważnego działania czy żartów, stale dawała mu jakąś nową i pochlebną przyjemność i wychowywała go sobie niczym dziecko, nie opuszczając go ni dniem, ni nocą. Razem z nim grała w kości, razem piła, chodziła na polowania, przyglądała się mu w czasie ćwiczeń z bronią.

Plutarch z Cheronei „Żywot Antoniusza” 29, [w:] „Żywoty sławnych mężów”

W zimie 41–40 roku p.n.e. Antoniusz przebywał wraz z Kleopatrą w Aleksandrii. Musiał jednak opuścić królową z kilku powodów. Po pierwsze, organizował wyprawę przeciwko Partom, po drugie, miał zamiar zrealizować plan poślubienia Oktawii, siostry Oktawiana Augusta, w celach politycznych. Kleopatra, która pozostała w Egipcie, urodziła Antoniuszowi bliźnięta Aleksandra Heliosa i Kleopatrę Selene. Imiona nadane dzieciom, zdaniem niektórych badaczy, mogły nawiązywać do tytułu króla Partów: Brat Słońca i Księżyca, choć niewykluczone, że nie miały żadnych podtekstów politycznych. Nauczycielem bliźniąt był historyk Mikołaj z Damaszku.

Papirus urzędowy z sygnaturą Kleopatry

Sojusz pomiędzy rezydującym w Antiochii Antoniuszem a przebywającym w Rzymie Oktawianem nie był długotrwały. W 37 roku p.n.e. Antoniusz odesłał żonę do Rzymu. Do Antiochii wezwał Kleopatrę. Wpływ na tę decyzję miały zarówno jego uczucia do królowej, jak i potrzeba poparcia ze strony Egiptu w wojnie z Rzymem. Kleopatra, również darząca miłością Antoniusza, miała w konflikcie Antoniusza z Oktawianem cel polityczny. Przybyła do Antiochii z dziećmi Antoniusza. Nie jest pewne, czy w 37 roku p.n.e. doszło pomiędzy nimi do małżeństwa. Nawet gdyby zostało ono zawarte, nie miałoby mocy prawnej w świetle prawa rzymskiego, gdyż Kleopatra nie była obywatelką Rzymu.

Na skutek sojuszu politycznego Kleopatry i Antoniusza Egipt rozszerzył swoje granice o Cypr, Cyrenajkę, część Cylicji, Krety i obszarów zamieszkanych przez Arabów Nabatejskich, a także ziemie Iturejczyków z ich najważniejszym miastem Chalkis i środkową część wybrzeża fenickiego. Mimo nacisków Kleopatry Antoniusz nie oddał Egiptowi Judei, rządzonej przez Heroda Wielkiego. Znaczenie Egiptu dla skonfliktowanego z Oktawianem Antoniusza wzrosło w tym okresie, o czym świadczy kilka faktów. Po zwycięstwie nad Partami Antoniusz odbył triumf w Aleksandrii, a nie zgodnie z tradycją w Rzymie. Podczas uroczystości Kleopatra otrzymała tytuł królowej królów, a Cezarionkróla królów. Swoim dzieciom Antoniusz wykroił królestwa z obszarów Wschodu rzymskiego oraz z terytoriów Wschodu partyjskiego i nierzymskiego, które planował podbić. Aleksander Helios w przyszłości miał otrzymać Armenię i ziemie na wschód od Eufratu, Kleopatra Selene II objęła panowanie w Libii i Cyrenajce. Najmłodszy syn Kleopatry i AntoniuszaPtolemeusz Filadelfos, miał sprawować rządy na ziemiach na zachód od Eufratu – od Hellespontu do Fenicji.

Epilog

We wrześniu 31 roku p.n.e. doszło do bitwy pod Akcjum pomiędzy wojskami Oktawiana i Antoniusza, wspieranego przez Kleopatrę. Antoniusz poniósł klęskę. Dziesięć miesięcy później Oktawian wkroczył do Egiptu. Marek Antoniusz popełnił samobójstwo. Kleopatra zaś podjęła działania na rzecz zachowania niezależności królestwa i zapewnienia swoim dzieciom władzy. Pertraktacje z Oktawianem nie przyniosły jednak pomyślnych rezultatów. Obawiał się on politycznego wzmocnienia Cezariona i skupienia się wokół niego przeciwników rzymskiego panowania w Egipcie.

Śmierć

Uważa się, że 12 sierpnia 30 roku p.n.e. Kleopatra popełniła samobójstwo przez dopuszczenie do ukąszenia jadowitego węża lub przez spożycie trucizny[1], gdy okazało się, że żadne jej próby zachowania niezależności królestwa i zapewnienia swoim dzieciom władzy nie przynoszą spodziewanych wyników.

(...) zastali Kleopatrę nieżywą na złotym łożu przyozdobionym po królewsku. Z owych dwu kobiet jedna, już martwa u stóp jej leżała, a druga, Charmiona, już osłabiona, z bólem głowy, przyozdabiała głowę Kleopatry w diadem. Ktoś się odezwał zagniewany: „Tak Charmiono? To pięknie?” – odpowiedziała: „Bardzo pięknie. I należy się potomkini tak mnogich królów”. I nie rzekłszy nic więcej tamże upadła koło łoża martwa.

Plutarch z Cheronei „Żywot Antoniusza” 85, 86, [w:] „Żywoty sławnych mężów”

Istnieje jednak teoria, według której Kleopatra nie popełniła samobójstwa, a została zamordowana na zlecenie Oktawiana[2].

Kleopatra w kulturze masowej

Malarstwo
Teatr
Film

Kleopatrę zagrała również Monica Bellucci w filmie Asterix i Obelix: Misja Kleopatra z 2002 roku[3]. W filmie Asteriks i Obeliks: Imperium Smoka z 2023 roku[4] w postać Kleopatry wcieliła się Marion Cotillard.

Gry

Kleopatra jest przywódczynią cywilizacji Egiptu w komputerowej grze strategicznej Civilization VI z 2016 roku[5].

Przypisy

  1. Antoniusz usiłował, niestety za późno, zawrzeć pokój. Oktawian zmusił go do samobójstwa, i potem osobiście obejrzał jego zwłoki. Kleopatrę gorąco pragnął zachować żywą na swój triumf, a nawet wezwał Psyllów [lud afrykański, słynny z leczenia od ukąszeń wężów], aby wyssali truciznę i jad z rany, ponieważ mniemano, że umarła wskutek ukąszenia żmii. Oboje razem pogrzebał z czcią i kazał wykończyć grobowiec, przez nich samych zaczęty. Swetoniusz, Boski August 17, tłum. i przyp. Janina Niemirska-Pliszczyńska.
  2. Agnieszka Krzemińska, Mit Kleopatry. Najsłynniejsza władczyni Egiptu, „Pomocnik historyczny” (03/2018), 2018, ISSN 2391-7717.
  3. Asterix i Obelix: Misja Kleopatra (2002). Filmweb. [dostęp 2014-12-26]. (pol.).
  4. Astérix & Obélix: L'Empire du Milieu. Guillaume Canet Artémis Productions, Gialla Productions, Les Editions Albert René. [dostęp 2023-01-17].
  5. Kleopatra VII - Cywilizacje/przywódcy - Civilopedia - Civilization VI [online], www.civilopedia.net [dostęp 2022-08-25] (pol.).

Bibliografia

Read more information:

This is a list of rivers in the U.S. state of North Carolina. By drainage basin This list is arranged by drainage basin, with respective tributaries alphabetically indented under each larger stream's name. Atlantic Ocean Chowan and lower Roanoke drainage basins North Landing River Northwest River North River Pasquotank River Little River Perquimans River Yeopim River Chowan River Wiccacon River Meherrin River Potecasi Creek Worrell Mill Swamp Hares Branch Blackwater River Nottoway River Cashie R…

Hidangan Mi Koba Mi Koba adalah hidangan mi yang berasal dari provinsi Bangka Belitung. Nama mi ini diambil dari Koba, ibu kota Kabupaten Bangka Tengah, Bangka Belitung. Mi Koba memiliki cita rasa khas kaldu yang berasal dari ikan tenggiri dan umumnya dinikmati dengan telur, tauge, seledri, dan bawang goreng.[1][2] Asal usul Seporsi Mi Koba Mi Koba pertama kali diciptakan oleh Iskandar sejak 1987. Ia dan temannya berjualan dengan gerobak di Kecamatan Koba, Bangka Tengah. Saat mew…

Season of television series ¿Quién es la máscara?Season 2Hosted byOmar ChaparroJudges Consuelo Duval Carlos Rivera Yuri Juanpa Zurita WinnerMaría León as Disco BallRunner-upPaty Cantú as Mapache No. of episodes10ReleaseOriginal networkLas EstrellasOriginal releaseOctober 11 (2020-10-11) –December 13, 2020 (2020-12-13)Season chronology← PreviousSeason 1Next →Season 3List of episodes The second season of ¿Quién es la máscara? premiered on Las Estrellas on Oc…

Hueypoxotla Gemeente in Mexico   Situering Staat Mexico Hoofdplaats Hueypoxtla Coördinaten 19°55'NB, 99°3'WL Gegevens Oppervlakte 80,34 km² Inwoners 31.080 (2005) Website Officiële site E-Local Portaal    Mexico Hueypoxtla is een gemeente in de Mexicaanse deelstaat Mexico. De hoofdplaats van Apaxco is Hueypoxtla. De gemeente Apaxco heeft een oppervlakte van 80,34 km². De gemeente heeft 31.080 inwoners (2005). 122 daarvan spreken een indiaanse taal, voornamelijk Nahuatl …

This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: The Merry Old Land of Oz – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (October 2015) (Learn how and when to remove this template message) The Merry Old Land of Oz is a song from the 1939 film The Wizard of Oz and the musical. It is sung by the townspeople of the …

Nordic Christmas hymn by Bernhard Severin Ingemann Dejlig er jordenTune and first stanza of the Danish hymn 'Dejlig er jorden'.EnglishThe earth is (so) beautifulOther namePilgrimssang, Härlig är jorden, Maa on niin kaunis and Deilig er jordenYear1850OccasionChristmasLanguageDanish, Swedish, Norwegian, Faroese, Finnish, Kven and SaamiMelodySchlesische Volkslieder mit ihren MelodienDuration2 minutes Dejlig er jorden (Swedish: Härlig är jorden, Norwegian: Deilig er jorden, Finnish: Maa on niin …

Centre national des archivesHistoireFondation 26 septembre 1970CadreType Archives nationalesPays  Burkina FasoCoordonnées 12° 22′ 10″ N, 1° 30′ 49″ OOrganisationSite web www.archives.gov.bfmodifier - modifier le code - modifier Wikidata Le Centre National des Archives (CNA) ou Archives Nationales, créé le 26 septembre 1970, est une institution chargée de la collecte et de la sauvegarde des archives publiques et privées du Burkina Faso[1]. Il est …

Theological position on God's knowledge Not to be confused with the quietist doctrine of Miguel de Molinos. Luis de Molina, the namesake of Molinism Part of a series onCatholic philosophy  Aquinas, Scotus, and Ockham Ethics Cardinal virtues Just price Just war Principle of Double Effect Probabilism Natural law Personalism Social teaching Liberation Theology Christian Humanism Virtue ethics Metaphysics Conceptualism Realism Moderate realism Nominalism Quiddity (essence / nature) Haeccei…

Гуньба блакитна Біологічна класифікація Царство: Рослини (Plantae) Клада: Судинні рослини (Tracheophyta) Клада: Покритонасінні (Angiosperms) Клада: Евдикоти (Eudicots) Клада: Розиди (Rosids) Порядок: Бобовоцвіті (Fabales) Родина: Бобові (Fabaceae) Рід: Гуньба (Trigonella) Вид: Гуньба блакитна (T. caerulea) Біноміаль

Public schoolPapillion-La VistaSenior High SchoolLocation303 E. Cary StreetPapillion, Nebraska 68046United StatesCoordinates41°10′N 96°02′W / 41.17°N 96.04°W / 41.17; -96.04InformationTypePublicEstablished1876PrincipalJason RyanGrades9-12Enrollment1815 (2017-2018 school year) [1]Student to teacher ratio16.84:1Color(s)Maroon and GoldTeam nameMonarchsWebsiteplcschools.org/plhs Papillion-La Vista Senior High School, often referred to as Papio, PLHS, or ‘’…

Nagaoka 長岡市Kota khusus BenderaLambangLocation of Nagaoka in Niigata PrefectureNegara JepangWilayahChūbuPrefekturNiigataPemerintahan • WalikotaTatsunobu IsodaLuas • Total891,06 km2 (34,404 sq mi)Populasi (Januari 1, 2020) • Total266.936 • Kepadatan300/km2 (800/sq mi)Zona waktuUTC+9 (Japan Standard Time)Simbol kota • PohonZelkova serrata• BungaRhododendron• IkanCyprinus carpioNomor telepon0258-35-1…

Kazimierz I kujawskiKazimierz IPasanganJadwigaKonstancja dari WrocławEufrozyna dari OpoleKeluarga bangsawanWangsa PiastBapakKonrad I dari MasoviaIbuAgafia SvyatoslavnaLahirskt. 1211Meninggal14 Desember 1267PemakamanKatedral Włocławek Kazimierz I dari Kuyavia (bahasa Polandia: Kazimierz I kujawski) (skt. 1211[1] – 14 Desember 1267) merupakan seorang pangeran Polandia, ia berasal dari Wangsa Piast, Adipati Kuyavia sejak tahun 1233, memerintah atas Ląd selama tahun 1239-1261, meme…

الدوري القبرصي الدرجة الأولى 2020–21 تفاصيل الموسم الدوري القبرصي الدرجة الأولى[1]  النسخة 82[1]  البلد قبرص[2]  التاريخ بداية:21 أغسطس 2020[1]  نهاية:29 مايو 2021  المنظم اتحاد قبرص لكرة القدم[2]  البطل نادي أومونيا  الهابطون نيا سلاميس فاماغوستا، …

Brasão de armas do Principado de Andorra. Os copríncipes de Andorra representam a chefia de Estado independente do Principado de Andorra, segundo estabelece sua Constituição aprovada em 14 de março de 1993 e promulgada em 28 de abril do mesmo ano.[1] Esta representação divide-se em igualdade e a título pessoal, entre o Bispo de Urgel e o presidente da República francesa.[1][2] História Ver também: História de Andorra A origem da figura dos copríncipes se remonta ao século XI, quand…

Artikel ini tidak memiliki referensi atau sumber tepercaya sehingga isinya tidak bisa dipastikan. Tolong bantu perbaiki artikel ini dengan menambahkan referensi yang layak. Tulisan tanpa sumber dapat dipertanyakan dan dihapus sewaktu-waktu.Cari sumber: Anarko- – berita · surat kabar · buku · cendekiawan · JSTOR Bagian dari seri politik tentangAnarkisme Aliran pemikiran Kulit hitam Kapitalis Kristen Kolektif Komunis Egois Eksistensialis Feminis Hijau Indiv…

No debe confundirse con Internacional Progresista. «Alianza Progresista» redirige aquí. Para otros usos, véase Alianza Progresista (desambiguación). Alianza Progresista Presidente Sigmar GabrielFundación 22 de mayo de 2013Ideología ProgresismoSocioliberalismoSocialdemocraciaLaborismoSocialismo democráticoPosición Centroizquierda a izquierdaSede Berlín, AlemaniaSitio web progressive-alliance.info[editar datos en Wikidata]La Alianza Progresista es una organización política in…

Сен-МаксанSaint-Maxent Країна  Франція Регіон О-де-Франс  Департамент Сомма  Округ Аббвіль Кантон Гамачі Код INSEE 80710 Поштові індекси 80140 Координати 50°00′25″ пн. ш. 1°43′49″ сх. д.H G O Висота 93 - 118 м.н.р.м. Площа 6,38 км² Населення 395 (01-2020[1]) Густота 62 ос./км² Розміщення …

يفتقر محتوى هذه المقالة إلى الاستشهاد بمصادر. فضلاً، ساهم في تطوير هذه المقالة من خلال إضافة مصادر موثوق بها. أي معلومات غير موثقة يمكن التشكيك بها وإزالتها. (نوفمبر 2019) الدوري السوري الممتاز 2011–12 تفاصيل الموسم الدوري السوري  النسخة 41  البلد سوريا  التاريخ بداية:9 نوف…

Central bank of Ethiopia National Bank of Ethiopiaየኢትዮጵያ ብሔራዊ ባንክHeadquartersSudan St, Addis Ababa, EthiopiaCoordinates9°01′02″N 38°45′02″E / 9.01722°N 38.75056°E / 9.01722; 38.75056Established15 February 1906; 117 years ago (1906-02-15)Ownership100% state ownership[1]GovernorMamo MihretuCentral bank ofEthiopiaCurrencyEthiopian birrETB (ISO 4217)Bank rate8.00%Interest on reserves3.00%Websitenbe…

This article relies largely or entirely on a single source. Relevant discussion may be found on the talk page. Please help improve this article by introducing citations to additional sources.Find sources: The Honourable Man – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (February 2019) 5th episode of the 6th series of Dad's Army The Honourable ManDad's Army episodeEpisode no.Series 6Episode 5Directed byDavid CroftStory byJimmy Perry and David CroftProduced…

Kembali kehalaman sebelumnya

Lokasi Pengunjung: 44.205.3.18