Per André Myhrer (ur. 11 stycznia 1983 w Bergsjö) – szwedzki narciarz alpejski, dwukrotny medalista olimpijski i trzykrotny medalista mistrzostw świata.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej André Myhrer pojawił się 16 stycznia 1999 roku w Branäs, gdzie w zawodach FIS Race w gigancie zajął 43. miejsce. W 2002 roku wystartował w slalomie na mistrzostwach świata juniorów w Tarvisio, jednak nie ukończył rywalizacji. Wystąpił także w gigancie i slalomie na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Briançonnais, jednak obu zawodów nie ukończył.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 25 stycznia 2004 roku w Kitzbühel, gdzie nie ukończył pierwszego przejazdu w slalomie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył dwa dni później w Schladming, zajmując 13. miejsce w tej samej konkurencji. Blisko rok później, 25 stycznia 2005 roku w Schladming, po raz pierwszy stanął na podium zawodów tego cyklu, zajmując trzecie miejsce w slalomie. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie dwaj Austriacy: Manfred Pranger i Benjamin Raich. W kolejnych latach wielokrotnie stawał na podium, odnosząc przy tym pięć zwycięstw: 3 grudnia 2006 roku w Beaver Creek, 6 stycznia 2011 roku w Zagrzebiu, 11 marca 2012 roku w Kranjskiej Gorze, 18 marca 2012 roku w Schladming oraz 11 listopada 2012 roku w Levi. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2011/2012, kiedy zdobył Małą Kryształową Kulę w klasyfikacji slalomu. W tej samej klasyfikacji był też trzeci w sezonie 2010/2011, kiedy wyprzedzili go tylko Chorwat Ivica Kostelić oraz Francuz Jean-Baptiste Grange.
Największy indywidualny sukces osiągnął w 2010 roku, kiedy podczas igrzysk olimpijskich w Vancouver wywalczył brązowy medal w slalomie. Po pierwszym przejeździe zajmował dziesiąte miejsce, tracąc do prowadzącego Włocha Giuliano Razzolego 2,24 sekundy. W drugim przejeździe osiągnął jednak najlepszy wynik, jako jedyny zawodnik uzyskując czas poniżej 48 sekund. Pozwoliło mu to przesunąć się na trzecie miejsce, 0,44 sekundy za Razzolim i 0,28 sekundy za Kosteliciem. W tej samej konkurencji był też czwarty na rozgrywanych cztery lata wcześniej igrzyskach w Turynie, przegrywając walkę o podium 0,03 sekundy z Austriakiem Rainerem Schönfelderem. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, jednak nie ukończył zawodów. Kilkukrotnie startował na mistrzostwach świata, jednak indywidualnie stawał na podium. Najlepszy wynik osiągnął podczas mistrzostw świata w Schladming w 2013 roku, gdzie był czwarty. W walce o brązowy medal lepszy okazał się Mario Matt z Austrii. Na tej samej imprezie zdobył za to srebrny medal w zawodach drużynowych, wspólnie z Nathalie Eklund, Fridą Hansdotter, Marią Pietilą-Holmner, Jensem Byggmarkiem i Mattiasem Harginem. Myhrer zdobył również brązowy medal w zawodach drużynowych na mistrzostwach świata w Vail/Beaver Creek w 2015 roku. Obok niego w drużynie tej znaleźli się: Pietilä-Holmner, Hargin, Sara Hector, Anna Swenn-Larsson i Markus Larsson. W 2017 roku wspólnie z kolegami i koleżankami z reprezentacji zdobył kolejny brązowy medal w drużynie podczas mistrzostw świata w Sankt Moritz. Rok później zdobył złoty medal na igrzyskach w Pjongczangu, wyprzedzając Szwajcara Ramona Zenhäuserna i Austriaka Michaela Matta. W 2019 roku wziął udział na mistrzostwach świata w Åre. W zawodach drużynowych zajął z zespołem 5. miejsce, natomiast slalom ukończył na 13. pozycji.
Osiągnięcia
| Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
| DNF1
|
16 lutego
|
2003
|
 St. Moritz
|
Slalom
|
1:40,66
|
-
|
 Ivica Kostelić
|
| 5.
|
12 lutego
|
2005
|
 Bormio
|
Slalom
|
1:41,34
|
+1,38
|
 Benjamin Raich
|
| 20.
|
14 lutego
|
2007
|
 Åre
|
Gigant
|
2:19,64
|
+2,71
|
 Aksel Lund Svindal
|
| 22.
|
17 lutego
|
2007
|
Åre
|
Slalom
|
1:57,33
|
+12,57
|
Mario Matt
|
| DNF1
|
13 lutego
|
2009
|
 Val d’Isère
|
Gigant
|
2:18,82
|
-
|
Carlo Janka
|
| DNF1
|
15 lutego
|
2009
|
Val d’Isère
|
Slalom
|
1:44,17
|
-
|
Manfred Pranger
|
| 10.
|
20 lutego
|
2011
|
 Ga-Pa
|
Slalom
|
1:41,72
|
+1,50
|
Jean-Baptiste Grange
|
2.
|
12 lutego
|
2013
|
Schladming
|
Drużynowo
|
-
|
-
|
Austria
|
| 14.
|
15 lutego
|
2013
|
Schladming
|
Gigant
|
2:28,92
|
+3,55
|
 Ted Ligety
|
| 4.
|
17 lutego
|
2013
|
Schladming
|
Slalom
|
1:51,03
|
+1,05
|
Marcel Hirscher
|
3.
|
10 lutego
|
2015
|
Vail/Beaver Creek
|
Drużynowo
|
-
|
-
|
Austria
|
| DNF1
|
13 lutego
|
2015
|
Vail/Beaver Creek
|
Gigant
|
2:34,16
|
-
|
Ted Ligety
|
| 3.
|
14 lutego
|
2017
|
Sankt Moritz
|
Drużynowo
|
-
|
-
|
Francja
|
| DNS2
|
17 lutego
|
2017
|
Sankt Moritz
|
Gigant
|
2:13,31
|
-
|
Marcel Hirscher
|
| 6.
|
19 lutego
|
2017
|
Sankt Moritz
|
Slalom
|
1:34,75
|
+1,10
|
Marcel Hirscher
|
| 5.
|
12 lutego
|
2019
|
Åre
|
Drużynowo
|
-
|
-
|
Szwajcaria
|
| 13.
|
17 lutego
|
2019
|
Åre
|
Slalom
|
2:07,55
|
+1,69
|
Marcel Hirscher
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w zawodach
- Beaver Creek – 3 grudnia 2006 (slalom)
- Zagrzeb – 6 stycznia 2011 (slalom)
Kranjska Gora – 11 marca 2012 (slalom)- Schladming – 18 marca 2012 (slalom)
Levi – 11 listopada 2012 (slalom)- Sankt Moritz – 20 marca 2016 (slalom)
- Oslo – 1 stycznia 2018 (slalom równoległy)
Pozostałe miejsca na podium w zawodach
- Schladming – 25 stycznia 2005 (slalom) – 3. miejsce
- Kranjska Gora – 27 lutego 2005 (slalom) – 2. miejsce
- Wengen – 17 stycznia 2010 (slalom) – 2. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 13 marca 2010 (slalom) – 3. miejsce
- Levi – 14 listopada 2010 (slalom) – 2. miejsce
- Schladming – 25 stycznia 2011 (slalom) – 2. miejsce
- Flachau – 21 grudnia 2011 (slalom) – 2. miejsce
- Wengen – 15 stycznia 2012 (slalom) – 2. miejsce
Bansko – 19 lutego 2012 (slalom) – 2. miejsce
Moskwa – 21 lutego 2012 (slalom równoległy) – 3. miejsce- Zagrzeb – 6 stycznia 2013 (slalom) – 2. miejsce
- Moskwa – 29 stycznia 2013 (slalom równoległy) – 2. miejsce
- Adelboden – 12 stycznia 2014 (slalom) – 2. miejsce
- Alta Badia – 21 grudnia 2015 (gigant równoległy) – 3. miejsce
Naeba – 14 lutego 2016 (slalom) – 2. miejsce- Sztokholm – 23 lutego 2016 (slalom równoległy) – 2. miejsce
- Wengen – 14 stycznia 2018 (slalom) – 3. miejsce
- Sztokholm – 30 stycznia 2018 (slalom równoległy) – 2. miejsce
- Levi – 18 listopada 2018 (slalom) – 3. miejsce
- Val d’Isère – 15 grudnia 2019 (slalom) – 2. miejsce
- W sumie (7 zwycięstw, 14 drugich i 6 trzecich miejsca).
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne:
