Jean-Baptiste Grange (ur. 10 października 1984 w Saint-Jean-de-Maurienne) – francuski narciarz alpejski, trzykrotny medalista mistrzostw świata oraz zdobywca Małej Kryształowej Kuli Pucharu Świata w klasyfikacji slalomu.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Jean-Baptiste Grange pojawił się 24 listopada 1999 roku w Tignes, gdzie w zawodach FIS Race nie ukończył pierwszego przejazdu w slalomie. W 2003 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Briançonnais, gdzie jego najlepszym wynikiem było jedenaste miejsce w kombinacji. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Maroborze zajął między innymi 24. miejsce w gigancie.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 11 stycznia 2004 roku w Chamonix, gdzie nie ukończył pierwszego przejazdu w slalomie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 11 grudnia 2005 roku w Val d’Isère, zajmując osiemnaste miejsce w superkombinacji. Blisko dwa lata później, 29 listopada 2007 roku w Beaver Creek, pierwszy raz stanął na podium zawodów tego cyklu, zajmując drugie miejsce w superkombinacji. W zawodach tych wyprzedził go tylko Szwajcar Daniel Albrecht, a trzecie miejsce zajął Czech Ondřej Bank. W kolejnych startach wielokrotnie stawał na podium zawodów pucharowych, odnosząc dziewięć zwycięstw: 11 stycznia 2008 roku w Wengen był najlepszy w superkombinacji, a 17 grudnia 2007 roku w Alta Badia, 12 stycznia 2008 roku w Wengen, 20 stycznia 2008 roku w Kitzbühel, 16 listopada 2008 roku w Levi, 6 stycznia 2009 roku w Zagrzebiu, 14 listopada 2009 roku w Levi, 23 stycznia 2011 roku w Kitzbühel oraz 25 stycznia 2011 roku w Schladming zwyciężał w slalomach. Najlepsze wyniki osiągał w sezonie 2008/2009, kiedy zajął piąte miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu wywalczył Małą Kryształową Kulę. Wśród slalomistów był ponadto drugi w sezonach 2007/2008 i 2010/2011, plasując się odpowiednio za Włochem Manfredem Mölggiem i Chorwatem Ivicą Kosteliciem.
Pierwszy medal na międzynarodowej imprezie wywalczył w 2007 roku, zajmując trzecie miejsce w slalomie na mistrzostwach świata w Åre. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Austriak Mario Matt oraz Manfred Mölgg. Cztery lata później, podczas mistrzostw świata w Garmisch-Partenkirchen zdobył złoty medal w tej samej konkurencji. Prowadził już po pierwszym przejeździe, z przewagą 0,22 sekundy na Mölggiem. W drugim przejeździe uzyskał dopiero dziesiąty wynik, wystarczyło to jednak do zwycięstwa. Ostatecznie wyprzedził na podium Szweda Jensa Byggmarka o 0,43 sekundy. Tytułu nie obronił na mistrzostwach świata w Schladming w 2013 roku, zajmując dwunaste miejsce. Zwyciężył jednak ponownie podczas mistrzostw świata w Vail/Beaver Creek dwa lata później, wyprzedzając bezpośrednio dwóch Niemców: Fritza Dopfera i Felixa Neureuthera. W 2006 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Turynie, zajmując trzynaste miejsce w kombinacji i nie kończąc rywalizacji w slalomie. Brał także udział w igrzyskach w Soczi w 2014 roku, gdzie był piąty po pierwszym przejeździe. Nie ukończył jednak drugiego przejazdu i w efekcie nie był klasyfikowany.
W marcu 2021 r. ogłosił zakończenie kariery[1].
Osiągnięcia
| Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
| 14.
|
8 lutego
|
2007
|
 Åre
|
Superkombinacja
|
2:28,99
|
+1,59
|
 Daniel Albrecht
|
3.
|
17 lutego
|
2007
|
Åre
|
Slalom
|
1:57,33
|
+2,21
|
 Mario Matt
|
| DNF2
|
9 lutego
|
2009
|
 Val d’Isère
|
Superkombinacja
|
2:23,00
|
–
|
 Aksel Lund Svindal
|
| 7.
|
13 lutego
|
2009
|
Val d’Isère
|
Gigant
|
2:18,82
|
+1,75
|
Carlo Janka
|
| DNF2
|
15 lutego
|
2009
|
Val d’Isère
|
Slalom
|
1:44,17
|
–
|
Manfred Pranger
|
1.
|
20 lutego
|
2011
|
 Ga-Pa
|
Slalom
|
1:41,72
|
–
|
–
|
| 12.
|
17 lutego
|
2013
|
Schladming
|
Slalom
|
1:51,03
|
+2,43
|
Marcel Hirscher
|
| 1.
|
15 lutego
|
2015
|
 Vail/Beaver Creek
|
Slalom
|
1:57,47
|
–
|
–
|
| 23.
|
19 lutego
|
2017
|
Sankt Moritz
|
Slalom
|
1:34,75
|
+3,05
|
Marcel Hirscher
|
| DNF1
|
21 lutego
|
2021
|
 Cortina d’Ampezzo
|
Slalom
|
1:46,48
|
-
|
Sebastian Foss Solevåg
|
| Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
| 31.
|
4 marca
|
2003
|
Briançonnais
|
Zjazd
|
1:09,49
|
+1,92
|
Daniel Albrecht
|
| 33.
|
5 marca
|
2003
|
Briançonnais
|
Supergigant
|
1:17,10
|
+4,94
|
 François Bourque
|
| 18.
|
7 marca
|
2003
|
Briançonnais
|
Gigant
|
2:02,72
|
+5,42
|
Mario Scheiber
|
| 11.
|
8 marca
|
2003
|
Briançonnais
|
Kombinacja
|
2,01 pkt
|
?
|
Daniel Albrecht
|
| 46.
|
10 lutego
|
2004
|
 Maribor
|
Zjazd
|
1:09,61
|
+2,26
|
Romed Baumann
|
| 24.
|
13 lutego
|
2004
|
Maribor
|
Gigant
|
2:17,40
|
+3,04
|
Jeffrey Harrison
|
| DNF2
|
14 lutego
|
2004
|
Maribor
|
Slalom
|
1:33,33
|
–
|
Raphael Fässler
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w zawodach
- Alta Badia – 17 grudnia 2007 (slalom)
- Wengen – 11 stycznia 2008 (superkombinacja)
- Wengen – 12 stycznia 2008 (slalom)
- Kitzbühel – 20 stycznia 2008 (slalom)
Levi – 16 listopada 2008 (slalom)
Zagrzeb – 6 stycznia 2009 (slalom)- Levi – 14 listopada 2010 (slalom)
- Kitzbühel – 23 stycznia 2011 (slalom)
- Schladming – 25 stycznia 2011 (slalom)
Pozostałe miejsca na podium w zawodach
- Beaver Creek – 29 listopada 2007 (superkombinacja) – 2. miejsce
- Schladming – 22 stycznia 2008 (slalom) – 2. miejsce
- Val d’Isère – 12 grudnia 2008 (superkombinacja) – 2. miejsce
- Alta Badia – 22 grudnia 2008 (slalom) – 2. miejsce
- Kitzbühel – 25 stycznia 2009 (slalom) – 2. miejsce
- Åre – 14 marca 2009 (slalom) – 3. miejsce
- Levi – 15 listopada 2009 (slalom) – 3. miejsce
- Wengen – 16 stycznia 2011 (slalom) – 3. miejsce
Bansko – 27 lutego 2011 (slalom) – 3. miejsce
- W sumie (9 zwycięstw, 5 drugich i 4 trzecie miejsca)
Przypisy
Bibliografia
