Alan Bush
Alan Dudley Bush (ur. 22 grudnia 1900 w Londynie[1][2], zm. 31 października 1995 w Watford[2][3]) – brytyjski kompozytor i dyrygent. ŻyciorysW latach 1918–1922 studiował w Królewskiej Akademii Muzycznej w Londynie[1][2][3], gdzie uczył się kompozycji u Fredericka Cordera oraz gry na fortepianie u Tobiasa Matthaya[1]. Później dokształcał się prywatnie w zakresie kompozycji u Johna Irelanda (1922–1927) i pobierał lekcje fortepianu u Benno Moiseiwitscha i Artura Schnabla (1924–1929)[1]. Od 1929 do 1931 roku przebywał w Berlinie, gdzie studiował muzykologię i filozofię na Uniwersytecie Humboldtów[1]. W latach 1925–1964 był wykładowcą Królewskiej Akademii Muzycznej w Londynie[1], a w 1938 roku został wybrany na jej członka[3]. W latach 1938–1950 dyrygował założoną przez siebie London String Orchestra[1]. Jako dyrygent i pianista odbył liczne tournée po krajach europejskich[1]. Zaangażowany w działalność angielskiego ruchu robotniczego. W 1936 roku powołał do życia Worker’s Music Association[1][3]. W 1949 roku odwiedził Polskę[1]. W latach 50. i 60. współpracował ze wschodnioniemieckimi orkiestrami i teatrami operowymi, na których zlecenie skomponował, m.in., opery The Sugar Reapers i Joe Hill[3]. W 1963 roku występował, jako dyrygent, w Związku Radzieckim[1]. TwórczośćKompozycje Busha, z założenia adresowane do masowego odbiorcy, cechują się licznymi odwołaniami do folkloru, tonalnością funkcyjną[1], harmonijnością i prostotą stylu[3]. W twórczości kompozytora wyraźnie widoczne są nawiązania do jego lewicowych sympatii politycznych[3][4], na przykład w tytułach kompozycji programowych Defender of Peace czy Song of Friendship[1]. Ważniejsze kompozycje(na podstawie materiałów źródłowych)[4] Opery
Utwory orkiestrowe
Utwory kameralne
Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba): Information related to Alan Bush |