Adam Sawicki (ur. 1 listopada 1887 w Subielach , zm. 20 maja 1968 w Białymstoku ) – polski duchowny rzymskokatolicki , administrator apostolski diecezji wileńskiej w Białymstoku w latach 1962–1968.
Życiorys
Urodził się w rodzinie szlacheckiej w 1887 w zaścianku Subiele na Wileńszczyźnie . Uczył się w Oszmianie , a następnie w Wilnie, gdzie wstąpił do seminarium duchownego . Święcenia kapłańskie przyjął w Wilnie 2 maja 1908. Następnie był profesorem seminarium duchownego i prefektem w Wilnie oraz kanclerzem kurii metropolitalnej[1] i kanonikiem wileńskim.
W czasie II wojny światowej działał w Armii Krajowej , za co był więziony przez Niemców w latach 1942–1944. Deportowany przez władze radzieckie, od 1945 przebywał w Białymstoku, na terenie części archidiecezji wileńskiej znajdującej się w Polsce, gdzie w latach 1955–1962 był jej wikariuszem generalnym i kapitulnym .
23 listopada 1962 został mianowany biskupem tytularnym Turres Concordiae i administratorem apostolskim części archidiecezji wileńskiej z siedzibą w Białymstoku. Sakrę biskupią przyjął 2 czerwca 1963 z rąk arcybiskupa Antoniego Baraniaka . W chwili nominacji na biskupa był już w podeszłym wieku. Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie. Został pochowany obok katedry białostockiej .
Odznaczenia
11 listopada 1937 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski [1] .
Przypisy
Bibliografia
Biskupi diecezjalni
Biskupi pomocniczy