PROFILPELAJAR.COM

Sebastian Langeveld
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	17 januari 1985
Geboorteplaats	Leiden, Nederland
Lengte	179 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	gestopt
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	Klassiekerrenner
Ploegen
2004–2005; 2006; 2007–2011; 2012–2013; 2014; 2015–2017; 2018; 2019-2020; 2021; 2022	Van Vliet-EBH Advocaten; Skil-Shimano; Rabobank; Orica GreenEDGE; Garmin Sharp; Cannondale; EF-Drapac; EF Education First Pro Cycling; EF Education-Nippo; EF Education-EasyPost
Beste prestaties
Milaan-San Remo	14e (2014, 2015)
Ronde van Vlaanderen	5e (2011)
Parijs-Roubaix	3e (2017)
Overige
Zeges:
Omloop Het Nieuwsblad	2011
	Officiële website
Portaal	Wielersport

Sebastian Langeveld (Leiden, 17 januari 1985) is een voormalig Nederlands wielrenner.

Biografie

Langeveld is prof sinds 2006 en wist zijn tweede wedstrijd, de GP Pino Cerami, direct te winnen. In 2003 werd hij al eens vierde op het wereldkampioenschap voor junioren. In 2005 werd hij Nederlands kampioen bij de beloften. Tijdens het Nederlands kampioenschap wielrennen in 2006 reed hij samen met Michael Boogerd weg in de finale. Boogerd mocht winnen, en Langeveld tekende nog datzelfde jaar een contract bij de Rabobank. Eind 2006 werd hij uitgeroepen tot belofterenner van het jaar.

Hij tekende zijn eerste profcontract bij Rabobank in 2007. In dat jaar won hij meteen een mooie etappekoers in eigen land: de Ster Elektrotoer. Tijdens het Nederlands kampioenschap van 2007 werd hij opnieuw tweede, dit keer achter ploegmaat Koos Moerenhout. In 2008 brak hij door als specialist voor de Vlaamse koersen. Hij werd tweede in Kuurne-Brussel-Kuurne achter Steven de Jongh, en reed in de finale van de Ronde van Vlaanderen uit een achtervolgende groep weg voor hij werd ingehaald. Ook in Parijs-Roubaix was hij vooraan te vinden, tot hij ten val kwam. Na een uitstekende zesde plaats in de Ronde van Luxemburg werd Langeveld geselecteerd voor de Tourploeg van Rabo. Hij reed zijn eerste Tour meteen uit, al deed hij niet mee voor de prijzen.

In 2009 was Langeveld samen met Juan Antonio Flecha, Maarten Tjallingii, Joost Posthuma en aanwinst Nick Nuyens, kopman van de ploeg voor de kasseienklassiekers. In de openingsklassieker Omloop Het Nieuwsblad reed hij met nog ongeveer 30 km te gaan weg met Heinrich Haussler. In de slotkilometer werd het tweetal echter weer bijgehaald en kwam Langeveld nog ten val, waardoor hij 94e werd. In de derde etappe van Parijs-Nice 2009 eindigde hij als derde, na een collectieve aanval van de Rabobankploeg. In de E3 Prijs Vlaanderen, een laatste test voor de Ronde van Vlaanderen, behoorde Langeveld tot de besten in koers, maar hij moest genoegen nemen met een negende plaats. In de Ronde van Vlaanderen 2009 eindigde hij als 33e, op één minuut en veertien seconden van winnaar Stijn Devolder. Langeveld kende in 2009 een succesvol zomerseizoen. Hij won twee etappes in de Ronde van Saksen, waar hij tweede werd in het eindklassement, reed vooraan mee in de Baskische klimklassieker Clásica San Sebastián en behaalde het eindpodium (derde) in de Eneco Tour. Hij won zijn eerste eendagskoers in dienst van Rabobank in september, de GP Jef Scherens.

Zijn eerste overwinning in een Vlaamse voorjaarsklassieker behaalde Langeveld in 2011 op indrukwekkende wijze. Haast de hele dag regende het op de Omloop Het Nieuwsblad en toen de traditioneel vroege ontsnapping gegrepen werd, trok Langeveld op 53 kilometer van de meet op de Eikenberg ten aanval. Meteen sloeg hij een bres, die op de top van de Leberg vijftig seconden bedroeg. Onder de barre weersomstandigheden keken de wielertenoren Tom Boonen, Philippe Gilbert en Thor Hushovd naar elkaar toen er zich rond de winnaar van vorig jaar, Juan Antonio Flecha, een tiental achtervolgers verzamelde om de Rabobankrijder een pad in de korf te steken. Verkleumd naderden ze echter niet voldoende en op 28 km van het einde ontbond Flecha in de Paddestraat zijn duivels om alleen Langeveld op te zoeken. Op zestien kilometer van het eind ontspon zich een tweestrijd. Flecha dacht vijf kilometer voor het einde weg te glippen, maar Langeveld beet zich hardnekkig in diens spoor vast. Zogenaamde mindgames als praten, surplacen en elkaar de kop opdringen, namen met het Gentse Sint-Pietersplein bijna in zicht alleen maar toe. In de natte straten van Gent leek Langeveld de spurt van te ver aan te zetten, want een sterke Flecha remonteerde hem. Met een ultieme krachtinspanning bleef Langeveld op de eindstreep de Team Sky-rijder enkele millimeters voor.

In 2012 verliet Langeveld de wielerploeg van de Rabobank en ging voor het nieuwe GreenEDGE rijden. In de Ronde van Vlaanderen 2012 werd hij genoemd als een van de kanshebbers, maar brak hij zijn sleutelbeen doordat hij op een toeschouwer botste.

In 2014 won Langeveld het Nederlands kampioenschap op de weg door solo in Ootmarsum aan te komen. In de Ronde van Frankrijk 2016 ging het minder met Langeveld, hij moest zelfs afstappen in de tiende etappe.^[1] Tijdens de voorjaarsklassiekers van 2017 herpakt Langeveld zichzelf door in een zinderende editie van Parijs-Roubaix de derde plaats van dit wielermonument te bemachtigen.

Belangrijkste overwinningen

2004: 2e etappe Flèche du Sud; Ronde van Limburg
2005: 7e etappe Olympia's Tour; Nederlands kampioen op de weg, Beloften
2006: GP Pino Cerami
2007: Eindklassement Ster Elektrotoer
2009: 2e en 4e etappe Ronde van Saksen; GP Jef Scherens
2011: Omloop Het Nieuwsblad; 1e etappe Tirreno-Adriatico (ploegentijdrit)
2012: 1e etappe Tirreno-Adriatico (ploegentijdrit); 2e etappe Eneco Tour (ploegentijdrit)
2014: Nederlands kampioen op de weg, Elite
2016: 1e etappe Ronde van Tsjechië (ploegentijdrit)

Ereplaatsen

2004: 12e plaats Parijs-Roubaix, Beloften
2005: 2e plaats Nederlands kampioenschap veldrijden, Beloften; 2e plaats Ronde van Vlaanderen, Beloften; 7e plaats Parijs-Roubaix, Beloften
2006: 3e plaats Nederlands kampioenschap veldrijden, Beloften; 9e plaats in eindklassement Vierdaagse van Duinkerke; 2e plaats Nederlands kampioenschap op de weg, Elite
2007: 9e in eindklassement Ronde van Luxemburg; 2e plaats Nederlands kampioenschap op de weg, Elite
2008: 2e plaats Kuurne-Brussel-Kuurne; 6e in eindklassement Ronde van Luxemburg; 7e plaats Nederlands kampioenschap op de weg, Elite
2009: 9e plaats E3 Harelbeke
2010: 6e plaats E3 Harelbeke; 10e plaats Kuurne-Brussel-Kuurne
2011: 1e plaats Omloop het Nieuwsblad; 5e plaats Ronde van Vlaanderen
2012: 3e plaats Wereldkampioenschap ploegentijdrijden (met Orica GreenEDGE)
2013: 5e plaats E3 Harelbeke; 10e plaats Ronde van Vlaanderen; 7e plaats Parijs-Roubaix; 3e plaats Nederlands kampioen op de weg, Elite
2014: 10e plaats Ronde van Vlaanderen; 8e plaats Parijs-Roubaix
2017: 3e plaats Parijs-Roubaix

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
2006
2007		112e
2008	131e
2009
2010		114e
2011
2012	150e
2013
2014	140e
2015	opgave
2016	opgave
2017
2018		128e
2019	155e (laatste)
2020
2021
2022

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Milaan-San Remo	Gent-Wevelgem	Ronde van Vlaanderen	Parijs-Roubaix	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Ronde van Lombardije	E3 Harelbeke	Omloop Het Nieuwsblad	Kuurne-Brussel-Kuurne	WK op de weg	Wereldranglijsten
2006				65e	90e
2007									63e		35e
2008	44e		18e	opgave					88e	2 ↑	opgave
2009	21e		33e	94e			opgave	9e	94e	27e	opgave	66e (UWK)
2010	62e		22e	36e	98e		opgave	6e		10e	92e
2011	100e	123e	5e	26e				58e	1 ↑			85e (UWT)
2012	40e	26e					opgave	24e	opgave			154e (UWT)
2013	23e	opgave	10e	7e				5e	44e		opgave	73e (UWT)
2014	14e	60e	10e	8e	opgave			57e	12e	29e		97e (UWT)
2015	14e		54e	126e	110e	opgave					87e
2016	172e	opgave	114e	84e							opgave
2017		99e	72e	3 ↑	21e			16e	38e	77e	74e	93e (UWT)
2018	78e	50e	22e	opgave				93e	opgave	86e		261e (UWT)
2019	105e	26e	15e	10e					15e		opgave
2020		opgave	60e
2021	131e	opgave	109e	16e				opgave	81e	69e	opgave
2022		97e	63e	49e	88e			64e

Ploegen

2004 – Van Vliet-EBH Advocaten
2005 – Van Vliet-EBH Advocaten
2006 – Skil-Shimano
2007 – Rabobank
2008 – Rabobank
2009 – Rabobank
2010 – Rabobank
2011 – Rabobank
2012 – Orica GreenEDGE ^[a]
2013 – Orica GreenEDGE
2014 – Garmin Sharp
2015 – Team Cannondale-Garmin
2016 – Cannondale-Drapac Pro Cycling Team ^[b]
2017 – Cannondale Drapac Professional Cycling Team
2018 – EF Education First-Drapac
2019 – EF Education First Pro Cycling
2020 – EF Education First Pro Cycling
2021 – EF Education-Nippo
2022 – EF Education-EasyPost

↑ Tot de Ronde van Italië heette de ploeg GreenEDGE, maar na het aantrekken van Orica als hoofdsponsor werd de naam veranderd.
↑ Tot 30 juni heette de ploeg Cannondale Pro Cycling Team, maar na het aantrekken van Drapac als cosponsor werd de naam per direct veranderd.