PROFILPELAJAR.COM

Kabinet–Brandt I
Kabinet in Duitsland
Premier	Willy Brandt (Bondskanselier)
Partij(en)	SPD; FDP
Politieke kleur	Sociaaldemocratisch–Liberaal ; (Centrum)
1969–1972
Start	22 oktober 1969
Demissionair	19 november 1972
Eind	15 december 1972
Voorganger	Kiesinger
Opvolger	Brandt II
Staatshoofd	Gustav Heinemann
Portaal	Politiek

Het kabinet–Brandt I was het West-Duitse kabinet van 22 oktober 1969 tot 15 december 1972. Het kabinet werd gevormd door de politieke partijen Sozialdemokratische Partei Deutschlands (SPD) en de Freie Demokratische Partei (FDP) na de verkiezing van 1969. Willy Brandt de partijleider van de SPD diende als bondskanselier en Walter Scheel de partijleider van de FDP als vicekanselier en bondsminister van Buitenlandse Zaken. Het was het eerste Duitse centrumlinkse kabinet sinds de oprichting van de Bondsrepubliek in 1949 en het eerste kabinet waarbij de CDU/CSU geen zitting in had.

Bij de Bondsdagverkiezingen van 28 september 1969 leed de CDU van bondskanselier Kurt Georg Kiesinger een klein verlies en bleef de grootste partij en boekte de SPD van vicekanselier Willy Brandt boekte een klein winst. De kleinste regeringspartij, de Beierse CSU van bondsminister van Financiën Franz Josef Strauss behield haar zetelaantal. De oppositiepartij FDP van Walter Scheel, die enkele jaren tevoren gekozen had voor een meer progressieve koers, leed een pijnlijk verlies en haalde maar net de kiesdrempel. Toch was voor de liberalen van Scheel een sleutelpositie weggelegd: CDU/CSU noch de SPD hadden de absolute meerderheid behaald en het was aan de FDP om te kiezen met wie zij wilden regeren. Bondskanselier Kiesinger wilde graag regeren met de FDP, maar partijleider Scheel gaf de voorkeur voor een coalitie met de SPD. Samen zouden de SPD en de FDP een kleine meerderheid bezitten in de Bondsdag van 254 zetels (op 496 zetels). Een coalitie met de CDU/CSU zou op een riante meerderheid kunnen beschikken, maar de positie van de FDP zou binnen zo'n coalitie aanzienlijk zwakker uitpakken. Onderhandelingen tussen SPD en FDP leidden uiteindelijk tot een regeerakkoord en op 21 oktober 1969 werd Willy Brandt gekozen tot bondskanselier. Voor het eerst sinds 1930 had Duitsland weer een sociaaldemocratische regeringsleider. Walter Scheel werd zijn vicekanselier en werd bondsminister van Buitenlandse Zaken.^[1]

Ambtsbekleder		Functie(s)	Ambtstermijn		Partij(en)
	Willy Brandt (1913–1992)	Bondskanselier	22 oktober 1969	7 mei 1974 ^[2]	SPD
	Walter Scheel (1919–2016)	Vicekanselier	22 oktober 1969	16 mei 1974 ^[2]	FDP
	Walter Scheel (1919–2016)	Bondsminister van Buitenlandse Zaken	22 oktober 1969	16 mei 1974 ^[2]	FDP
	Hans-Dietrich Genscher (1927–2016)	Bondsminister van Binnenlandse Zaken	22 oktober 1969	16 mei 1974 ^[2]	FDP
	Alex Möller (1903–1985)	Bondsminister van Financiën	22 oktober 1969	13 mei 1971 ^[3]	SPD
	Karl Schiller (1911–1994)		13 mei 1971	7 juli 1972 ^[3]	SPD
	Helmut Schmidt (1918–2015)		7 juli 1972	16 mei 1974 ^[2]	SPD
	Gerhard Jahn (1927–1998)	Bondsminister van Justitie	22 oktober 1969	16 mei 1974 ^[2]	SPD
	Karl Schiller (1911–1994)	Bondsminister van Economische Zaken	1 december 1966 ^[4]	7 juli 1972 ^[3]	SPD
	Helmut Schmidt (1918–2015)	Bondsminister van Economische Zaken	7 juli 1972	15 december 1972	SPD
	Helmut Schmidt (1918–2015)	Bondsminister van Defensie	22 oktober 1969	7 juli 1972 ^[5]	SPD
	Georg Leber (1920–2012)	Bondsminister van Defensie	7 juli 1972	16 februari 1978 ^[2]	SPD
	Käte Strobel (1907–1996)	Bondsminister van Volksgezondheid, Jeugd en Familie Zaken	1 december 1966 ^[4]	15 december 1972	SPD
	Walter Arendt (1925–2005)	Bondsminister van Arbeid en Sociale Zaken	22 oktober 1969	14 december 1976 ^[2]	SPD
	Hans Leussink (1912–2008)	Bondsminister van Onderwijs en Wetenschap	22 oktober 1969	15 maart 1972 ^[3]	O
	Klaus von Dohnanyi (1928)	Bondsminister van Onderwijs en Wetenschap	15 maart 1972	16 mei 1974 ^[2]	SPD
	Georg Leber (1920–2012)	Bondsminister van Verkeer, Posterijen en Communicatie	1 december 1966 ^[4]	7 juli 1972 ^[6]	SPD
	Lauritz Lauritzen (1910–1980)	Bondsminister van Verkeer, Posterijen en Communicatie	7 juli 1972	16 mei 1974 ^[2]	SPD
	Josef Ertl (1925–2000)	Bondsminister van Landbouw, Voedsel en Bosbeheer	22 oktober 1969	17 september 1982 ^[2]	FDP
	Lauritz Lauritzen (1910–1980)	Bondsminister van Ruimtelijke Ordening en Huisvesting	1 december 1966 ^[4]	15 december 1972	SPD
Ministers zonder portefeuille
Ambtsbekleder		Functie(s)	Ambtstermijn		Partij(en)
	Erhard Eppler (1926–2019)	Bondsminister voor Economische Betrekkingen	16 oktober 1968 ^[4]	8 juli 1974 ^[2]	SPD
	Egon Franke (1913–1995)	Bondsminister voor Oost-Duitse Betrekkingen	22 oktober 1969	1 oktober 1982 ^[2]	SPD
	Horst Ehmke (1927–2017)	Bondsminister zonder portefeuille	22 oktober 1969	15 december 1972	SPD
	Horst Ehmke (1927–2017)	Chef des Bundeskanzleramts	22 oktober 1969	15 december 1972	SPD

Zie ook

Willy Brandt

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Red. Winkler Prins, Winkler Prins Jaarboek 1970, p. 114
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Functie gecontinueerd in het volgende Kabinet-Brandt II
↑ ^a ^b ^c ^d Afgetreden
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Functie gecontinueerd van het vorige Kabinet-Kiesinger
↑ Afgetreden na benoeming tot bondsminister van Financiën en Economische Zaken
↑ Afgetreden na benoeming tot bondsinister van Defensie