Ruthenia Alba

Res apud Vicidata repertae:

Terra continens: Europa
Territoria finitima: Lettonia, Lituania, Polonia, Ucraina, Russia, Unio Europaea
Locus: 53°31′42″N 28°2′48″E
Caput: Minscum

Gestio

Respublica praesidentialis
Princeps: Alexander Lukašenko
Praefectus: Romanus Golovčenko
Consilium: National Assembly of the Republic of Belarus
Iudicium: Supreme Court of Belarus
Situs interretialis

Populus

Numerus: 9 155 978
Sermo publicus: lingua Ruthenica Alba, Russica
Zona horaria: UTC+3, Europe/Minsk
Moneta: Belarusian ruble

Commemoratio

Paean: My Belarusy

Sigla

ISO BY, BLR, 112; IOC BLR
Dominium interretiale: .by, .бел
Praefixum telephonicum: +375
Siglum autoraedarum: BLR

Tabula aut despectus

Ruthenia Alba^[1][2] seu Albarussia^[3][4] vel Alborussia^[5] seu Belorussia^[6] (Беларусь, tr. Biełaruś) est res publica in Europa cuius caput est Minscum. Linguae publicae sunt linguae Ruthenica Alba et Russica.

Ruthenia Alba est terra in Europa Orientali. Fines terrestres cum Russia, Ucraina, Polonia, Lituania, et Lettonia habet. Maxima civitatis flumina sunt Danapris, Pripetius, Nemenus, Duina, Buga, Beresina.^[7] Mons autem altissimus, Dziaržynskaja Hara, 345 metra supra mare eminet. Pars Rutheniae Albae meridiana saepe Polessia nuncupatur.

Terra Rutheniae Albae pars Rutheniae saeculis a nono ad decimum, pars Magni Ducatus Lituaniae saeculo tredecimo, pars Russiae a saeculo duodevicensimo erat. Post detritum Imperii Russici (anno 1917) in Ruthenia Alba, Res Publica Ruthenica Alba Popularis breviter (1918–1919) floruit; anno autem 1922 cum Russia, Ucraina, et Foederatione Transcaucasica Unionem Sovieticam formavit.

Ab anno 1939, Ruthenia Alba occidentalis est Rutheniae Albae pars. Annis ab 1941 ad 1945 durabat Bellum Magnum Patrium, quod Rutheniae Albae eversiones affecit.

Anno 1991, Unione Sovietica soluta, Ruthenia Alba res publica sui iuris facta est. Anno 1994, Alexander Lukashenko praeses electus est.

• 10 293 011 (2006)
• Rutheni Albi 81,2%
• Russi 11,4%
• Poloni 3,9%
• Ucraini 2,4%
• Iudaei 1,1%
• alia (Lithuani, Tatari)

Ruthenia Alba sex regiones (вобласць, voblast') includet.

Ruthenia Alba est patria terraque hominum scientiae culturaeque emeritorum, inter quos sunt, poetae Ianca Cupala et Iacub Colas, scriptores Vladimirus Corotkevitz et Basilius Bycov, physicus Theodorus Theodorov, et alii.

• Index urbium Rutheniae Albae

• Vakar, Nicholas P. (1949). "The Name White Russia". The American Slavic and East European Review 8 (3): 201-213 
• Juchnowski, Jerzy; Sielezin, Jan R.; Maj, Ewa (2018). The Image of «White» and «Red» Russia in the Polish Political Thought of the 19th and 20th Century. Berlin: Peter Lang 
• Soloviev, Alexandre V. (1959). "Weiß-, Schwarz- und Rotreußen: Versuch einer historisch-politischen Analyse". Jahrbücher für Geschichte Osteuropas 7: 1-33 

Vicimedia Communia plura habent quae ad Rutheniam Albam spectant.

Lege Λευκορωσσία ("Ruthenia Alba") apud Vicipaediam lingua Graeca antiqua scriptam

Situs geographici et historici: Locus: 53°31′42″N 28°2′48″E • OpenStreetMap • GeoNames • Thesaurus Getty • Commentatio Theodisce, Francogallice, Italice apud Lexicon historicum Helveticum • Store norske Lexikon • Treccani • Большая российская энциклопедия

Ruthenia Alba : politica

Praesides Rutheniae Albae (1991–)

Stanislaus Šuškevič 1991 • Venceslaus Kuznjatsoŭ 1994 • Miecislaus Hryb 1994 • Alexander Lukašenko 1994 Станіслаў Шушкевіч • Вячаслаў Кузняцоў • Мечыслаў Грыб • Аляксандр Лукашэнка Opus geopoliticum • Duces civitatum Europaearum hodiernarum Capsae cognatae: Primi ministri Rutheniae Albae

Primi ministri Rutheniae Albae (1990–)

Venceslaus Kebič • Michaël Čyhir • Sergius Linh • Vladimirus Jarmošyn • Gennadius Navicki • Sergius Sidorski • Michaël Mjasnikovič • Andreas Kabjakoŭ • Sergius Rumas • Romanus Golovčenko Opus geopoliticum • Gubernatores civitatum Europaearum hodiernarum Capsae cognatae: Praesides Rutheniae Albae • Ministri rerum externarum Rutheniae Albae

Ministri rerum externarum Rutheniae Albae (1990–)

Petrus Kraučanka 1990 • Vladimirus Sjan'ko 1994 • Ioannes Antanovič 1997 • Ural Latypaŭ 1998 • Michaël Hvastoŭ 2000 • Sergius Martynaŭ 2003 • Vladimirus Makej 2012 • Sergius Alejnik 2022 • Maximus Ryzhenkov 2024 Пётр Краўчанка • Уладзімір Сянько • Іван Антановіч • Урал Латыпаў • Міхаіл Хвастоў • Сяргей Мартынаў • Уладзімір Макей • Сяргей Алейнік • Максім Рыжанкоў Opus geopoliticum • Ministri a rebus externis civitatum Europaearum hodiernarum Capsae cognatae: Primi ministri Rutheniae Albae

Ministri rectionis Rutheniae Albae Andreae Kabjakoŭ 2014–2018

Vladimirus Amaryn • Michael Amel'janovič • Lilia Ananič • Valentinus Čakanaŭ • Alexander Cerahaŭ • Anatolius Čorny • Andreas Kabjakoŭ • Natalia Kačanava • Anatolius Kalinin • Basilius Macjušeŭski • Vladimirus Makej • Sergius Nalivajka • Sergius Papkoŭ • Vladimirus Patupcyk • Andreas Raŭkoŭ • Michael Rusy • Alexander Šamko • Marianna Ščotkina • Anatolius Sivak • Vladimirus Sjamaška • Aleg Sližeŭski • Inguarus Šunevič • Borises Svjatloŭ • Vladimirus Vaščanka • Vitalis Voŭk • Leonidas Zajac • Basilius Žarko • Vladimirus Zinoŭski • Michael Žuraŭkoŭ Уладзімір Амарын • Міхаіл Амельяновіч • Лілія Ананіч • Уладзімір Вашчанка • Вiталь Воўк • Васіль Жарко • Мiхаiл Жураўкоў • Леанід Заяц • Уладзімір Зiноўскi • Андрэй Кабякоў • Анатоль Калінін • Наталля Качанава • Уладзімір Макей • Васіль Мацюшэўскі • Сяргей Налівайка • Сяргей Папкоў • Уладзiмiр Патупчык • Андрэй Раўкоў • Міхаіл Русы • Барыс Святлоў • Анатоль Сівак • Алег Сліжэўскі • Уладзімір Сямашка • Аляксандр Церахаў • Валянцін Чаканаў • Анатоль Чорны • Аляксандр Шамко • Ігар Шуневіч • Марыяна Шчоткіна Opus geopoliticum • Consilia ministrorum civitatum Europaearum hodiernarum Capsae cognatae: Consilium Mjasnikovič 2010–2014