Zifio de True Mesoplodon mirus
Zifio de True mostrando un resplandor pálido no melón Comparación co tamaño dun humano medio
Estado de conservación
Datos insuficientes[1]
Clasificación científica
Reino: Animalia Filo: Chordata Subfilo: Vertebrata Clase: Mammalia Orde: Cetacea Suborde: Odontoceti Superfamilia: Ziphioidea Familia: Ziphiidae Xénero: Mesoplodon Especie: M. mirus
Nome binomial
Mesoplodon mirus True, 1913
Área de distribución de Mesoplodon mirus
Sinonimia
Véxase o texto

O zifio de True,^[2] tamén grafado cifio de True,^[3] Mesoplodon mirus, é unha especie de mamífero cetáceo odontoceto da familia dos zifíidos e subfamilia dos zifioideos,^[4] unha das quince integradas hoxe no xénero Mesoplodon.^[5]

Recibe o seu nome vulgar na honra de Frederick William True, que foi quen decribiu a especie.

A especie foi descrita en 1913 polo biólogo estadounidense Frederick William True, o primeiro conservador principal de bioloxía (1897-1911) no Museo Nacional dos Estados Unidos, hoxe integrado no Instituto Smithsoniano,^[6] na súa obra "Description of Mesoplodon mirum, a beaked whale recently discovered on the coast of North Carolina". Proceedings of the United States National Museum, 45: 651-657.^[4]

O espécime tipo foi unha femia adulta que quedara varada na beira exterior de Bird Island shoal, Beaufort Harbour, Carolina do Norte, que examinou True en xullo de 1912.^[4][7]

A especie coñeceuse tamén polos sinónimos:^[4]

• Mesoplodon mirus True, 1913 (protónimo)
• Mesoplodon mirum9 True, 1913 (desinencia do nome específico impropia)

As principais características de Mesoplodon mirus son:^[3][8][9]

• É un zifíido de tamaño medio, de corpo fusiforme moi alongado e compimido lateralmente.
• Pode alcanzar un tamaño de até os 5,3 m. As femias pesan até 1 400 kg, e os machos, menores,até os 1 010 kg. Ao naceren miden ao redor de 2,2 m de lonxitude.
• A cabeza é pequena, coa fronte globosa (melón), e remata nun bico de tamaño medio. O espiráculo pode presentar amosega, e hai unha prega detrás del.
• O maxilar inferior excede ao superior. Os dous dentes distintivos dos machos son pequenos e están fixados no extremo do bico (con todo, rexistráronse dentes adicionais). Posúe un dente pequeno, inclinado cara a adiante, no extremo anterior da mandíbula.
• Presenta, baixo a gorxa, dous sucos en forma de "V".
• A aleta dorsal está situada no terzo posterior do corpo. É pequena e falcada (en forma de fouce) e coa punta arredondada e o bordo posterior cáncavo.
• As aletas pectorais son pequenas e de forma lanceolada, e están situadas moi baixas, na zona ventrolateral; presentan alforxas tras as axilas, onde o animal pode repregalas cando se mergulla.
• A coloracción é gris o gris apardazada na pate traseira, máis clara nas partes inferiores e notabelmente máis escura nos beizos, ao redor dos ollo e preto da aleta dorsal. Ma zona xenital hai unha superficie de tamaño varábel de manchas brancas, amareladas ou pardas.
• Ás veces tamén hai unha zona escura entre a cabeza e a aleta dorsal. Unha femia no hemisferio sur era de cor negra azulada cunha zona branca entre a aleta dorsal e a caudal, así como unha mandíbula e unha gorxa de cor gris claro, con moutas negras. Un individuo das Illas Canarias tiña unha área branca desde o fociño ata o espiráculo.
• Os machos teñen cicatrices de ataques de tiburóns.

O zifio de True parece ter unha distribución disxunta e subtropical.^[10][11] No hemisferio norte só se coñecen no Atlántico norte, rexistrándose no leste de América do Norte (desde Nova Escocia até Florida), e as Bermudas, e en Europa, desde o Reino Unido (Escocia), o golfo de Biscaia, até as illas Canarias e os Azores. Tamén se encontra no sur do océano Índico, desde Suráfrica, Madagascar, o sur de Australia e a costa atlántica do Brasil.^[11]

A especie xeralmente non se atopa a máis de 30° ao norte ou ao sur do ecuador, o que pode indicar que as subpoboacións norte e sur están illadas entre si, e que posibelmente sexan xeneticamente distintas, o que está apoiado por diferenzas morfolóxicas e de cor.^[12][13] Non existen estimacións sobre a súa poboación.

Até os últimos anos, os zifios de True só se identificaban raramente no mar, e non hai estimacións da súa abundancia. Porén, non se cre que a especie sexa rara no Atlántico norte. Non hai información sobre as tendencias da abundancia global desta especie.^[1]

Mesolodon mirus é probblelmente unha especie peláxica de augas profundas, como outros zifíidos.^[14]

Como outros membros do xénero, nos animais varados encontráronse luras (principalmente Loligo spp.) no estómago. Tamén se encontraron peixes, polo menos ocasionalmente. A análise de isótopos estábeis descubriu que esta especie se alimenta a un nivel trófico similar a outras especies de Mesoplodon coas que é simpátrica, pero a un nivel trófico inferior ao do zifio de Cuvier e aos golfiños mulares do norte, o que suxire que se alimenta de presas máis pequenas que estas últimas especies.^[15]

Non hai información sobre a reprodución e o comportamento desta especie.^[3]

Probabelmente forme gupos reducidos, e 3 a 5 individuos.^[3]

Case non hai información sobre as ameazas e o estado desta especie. Parece que nunca foi cazado. O seu enredamento nas artes de pesca, especialmente nas redes de enmalle nas augas profundas (por exemplo, as que e empregan pa ao atún), é probabelmente a ameaza máis significativa.^[1]

Esta especie, como outros zifíidos é susceptíbel de ser vulnerábel aos sons antropoxénicos fortes, como os xerados polo sonar das mariñas e a exploración sísmica.^[16]

Como especie de augas temperadas, o zifio de True pode ser vulnerábel aos efectos do cambio climático, xa que o quecemento do océano pode producir un cambio ou contracción do rango das especies xa que incide na temperatura das súas augas preferidas. Porén, descoñécese o efecto destes cambios no tamaño ou posición da área de dispersión desta especie.^[17]

A evidencia de individuos varados de Mesoplodon mirus indica que tragaron obxectos de plástico desbotados. Isto pode levar á súa morte.^[18]

A Unión Internacional para a Conservación da Natureza e dos Recursos Naturais (UINC) considera que hai pouca información sobre a abundancia da poboación desta especie, e ningunha sobre a evolución da súa tendencia. Non se cre que sexa pouco frecuente, pero é potencialmente vulnerábel a ameazas de baixo nivel e non se pode descartar unha redución global do 30 % en tres xeracións. Por iso cualikfica o status da especie como DD (datos insuficientes).^[1]

A presenza desta especie en Galicia é accidental.^[3]

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Zifio de True

Wikispecies posúe unha páxina sobre:  Zifio de True

• Carwardine, Mark (1995): Ballenas, delfines y marsopas. Barcelona: Ediciones Omega. ISBN 84-282-1037-3.
• Díaz d'a Silva, J. I. e Cartelle, Y. (2007): Guía dos mamíferos de Galicia. A Coruña: Baía Edicións. ISBN 978-84-96893-20-7.
• Duguy, R. e Robineau, D. (1987): Guía de los mamíferos marinos de Europa. Barcelona: Ediciones Omega. ISBN 84-282-0811-5.
• Heyning, John E (2002): "Cuvier's Beaked Whale", en Jefferson, Thomas A. Encyclopedia of Marine Mammals, pp. 305–307. San Diego, California, USA: Academic Press. ISBN 0-12-5513040-2.
• Lahuerta Mouriño, Fernando e Francisco X. Vázquez Álvarez (2000): Vocabulario multilingüe de organismos acuáticos. Santiago de Compostela: Xunta de Galicia. ISBN 84-453-2913-8.
• Perrin, William F., Bernd Wursig & J. G. M. Thewissen, eds. (2002): Encyclopedia of Marine Mammals. 2ª ed. San Diego, California: Academic Press. ISBN 978-0-12-373553-9.
• Wilson, D. E. & Reeder, D. M., eds. (2005): Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference. Third edition. Baltimore, Maryland, USA: The Johns Hopkins University Press, 2 vols. ISBN 978-0-8018-8221-4.

• Cetáceos
• Odontocetos
• Zifíidos
• Lista dos mamíferos de Galicia

• True's Beaked Whale. Mesoplodon mirus (en inglés).
• Mesoplodon mirus True, 1913 en CMS (en inglés).
• True’s beaked whale (Mesoplodon mirus) en ARKive (en inglés).