Igrexa da Nosa Señora dos Praceres
Fachada da igrexa
Datos xerais
País	España
Tipo	Igrexa
Advocación	Nosa Señora dos Praceres (Virxe de Quitapesares)
Localización	Pontevedra
Coordenadas	42°24′19″N 8°41′00″O / 42.405333333333, -8.6834166666667
Culto
Culto	Católico
Diocese	Santiago de Compostela
Arquitectura
Construción	1887 - 1888
Estilo	Neogótico
[ editar datos en Wikidata ]

A Igrexa da Nosa Señora dos Praceres é un templo católico no municipio de Pontevedra. Foi construída a finais do século XIX en estilo neogótico.

A igrexa atópase na parroquia de Lourizán e foi construída sobre unha capela anterior ao final da barra do porto.

A Virxe da nosa Señora dos Praceres era venerada neste lugar desde a Idade Media polo seu perigo para os navegantes. Os barcos eran avisados por un fanal que tamén servía para indicar as augas xurisdicionais de Pontevedra. A Virxe dos Praceres axudaba a superar as dificultades que se atopaban ao cruzar a barra do porto. Doutra banda, as tropas do corsario Francis Drake non conseguiron cruzar este banco de area situado en Lourizán, feito que os pontevedreses interpretaron como unha defensa da cidade por parte desta Virxe.^[1][2]

Na década de 1880, o párroco de Lourizán, Marcial Sineiro, ante a deterioración da antiga igrexa parroquial, dirixiuse ao concello de Pontevedra e ao arcebispo de Santiago de Compostela para solicitar axuda para a construción dunha nova igrexa, petición que foi rexeitada por falta de recursos económicos. O cura, apoiado polos veciños, dirixiuse a Eugenio Montero Ríos, deputado nas Cortes, para pedirlle que interviñese ante o Ministerio de Graza e Xustiza para que o Estado aprobase a construción da nova igrexa. Montero Ríos interveu ante o Ministerio e tamén doou parte dos terreos que posuía preto do areal. O proxecto encargouse ao arquitecto Domingo Sesmero e a obra adxudicouse por un custo de máis de 72.000 pesetas.^[3]

A primeira pedra da igrexa colocouse o 10 de maio de 1887 e a obra terminouse o 19 de novembro de 1888. En recoñecemento a que a obra se debe á súa iniciativa e protección, os restos mortais de Eugenio Montero Ríos, benefactor da igrexa, e da súa esposa, Avelina Villegas Budiños, descansan nun panteón no interior da igrexa, na capela da esquerda xunto ao altar da nosa Señora dos Praceres (antes coñecida como a Virxe de Quitapesares).^[4]

A igrexa de estilo neogótico, inspirada no estilo gótico flamíxero, está construída en pedra de granito e ten unha torre central de 33 metros de altura.^[5]

A súa planta ten forma de cruz latina. Ten unha soa e gran nave con dúas capelas laterais preto da ábsida semidecagonal. A nave, cuberta con bóvedas de aresta, está composta por tres tramos rectangulares separados por arcos dobres de medio punto. A súa ornamentación interior é gótica e consta de tres laxas de mármore branco con inscricións dedicadas ao reinado de Afonso XIII cando se construíu o templo; ao Presidente do Consello de Ministros, Práxedes Mateo Sagasta e ao ilustre galego Eugenio Montero Ríos.^[6]

A fachada principal ten altos contrafortes e termina nunha agulla gótica. A porta de entrada está enmarcada por dúas arquivoltas apuntadas. Por encima e aos lados da porta hai xanelas estreitas e moi alongadas, rematadas con arcos apuntados. Sobre a xanela central hai un rosetón cunha flor de catro pétalos.

A planta do templo e a súa fachada principal están orientadas ao leste, en sentido contrario ao que sería habitual (orientado ao oeste, fronte ao mar e a ría de Pontevedra).

• 
  Fachada
• 
  Fachada e muro lateral da igrexa
• 
  A tumba de Eugenio Montero Ríos no interior
• 
  Losa xunto á tumba

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Igrexa da Nosa Señora dos Praceres

• Fontoira Surís, Rafael (2009). Pontevedra monumental (en castelán). Pontevedra: Deputación de Pontevedra. pp. 463–465. ISBN 978-84-8457-327-2. 
• Riveiro Tobío, Elvira (2008). Descubrir Pontevedra (en castelán). Pontevedra: Edicións do Cumio. p. 86. ISBN 9788482890852. 

• Arquitectura neogótica
• Eugenio Montero Ríos

• [1]
• [2]