Gloria naceu en Lavapiés, de nai costureira e serventa e de pai bedel. Pouco se sabe da súa vida familiar, xa que a escritora sempre gardou celosamente a súa intimidade. Tense especulado sobre a súa homosexualidade, que aparece sutilmente declarada en poemas como Lo que me enerva, Me siento abierta a todo ou A Jenny.
Asistiu ó Instituto de Educación Profesional da Muller, pero as súas afeccións eran moi diferentes ás propias das mulleres da súa época. O seu interese polas letras comezou con cinco anos, cando xa escribía e debuxaba os seus propios contos. Empezou a escribir versos con catorce anos, e con quince os lía en Radio España de Madrid. Con dezasete deu forma ó seu primeiro libro de poemas, Isla ignorada, que sería publicado en 1950.
Do postismo quedou para sempre en Gloria Fuertes unha actitude poética desmitificadora por vía do humor. O humor en Gloria Fuertes é unha forma crítica de deconstruír a realidade e descubrir a verdade das cousas. A guerra civil deixou unha profunda pegada nela. O antibelicismo e a protesta contra o absurdo da civilización están presentes na súa poesía de forma categórica. Como ela mesma declarou, "sin la tragedia de la guerra quizá nunca hubiera escrito poesía".
Como secuela da súa experiencia bélica, a obra de Gloria Fuertes caracterízase pola ironía coa que trata cuestións tan universais como o amor, a dor, a morte ou a soidade. Todo isto aderezado con curiosas metáforas e xogos lingüísticos cheos de encanto, frescura e sinxeleza, que dotan ós seus poemas dunha gran musicalidade e cadencia próxima á linguaxe oral.
Entre 1940 e 1953 comezou a colaborar en revistas infantís, Pelayos, Chicos, Chicas e Chiquitito, Maravillas e o suplemento infantil do diario Arriba, para o que publicou as historietas de Coletas e Pelines, unha nena de nove anos e un neno de seis respectivamente, que acadaron unha gran popularidade entre os lectores infantís.
Paralelamente á súa dedicación á literatura infantil nas revistas, obras teatrais e poemas escenificados, fundou en 1947, xunto con María Dolores de Pueblos e Adelaida Lasantas o grupo “Versos con faldas” que organizaba recitais e lecturas de poesía por bares e cafés madrileños, colaboraba en revistas para adultos como Rumbos, Poesía Española ou El pájaro de paja, e creou e dirixiu a revista poética Arquero entre 1950 e 1954, xunto a Antonio Gala, Julio Mariscal e Rafael Mir.
Rúa en memoria de Gloria Fuertes.
Entre 1955 e 1960 estudou biblioteconomía e inglés no Internacional Institute. En 1961 obtivo a bolsa Fulbright en Estados Unidos para impartir clases de Literatura española na Universidade de Bucknell, ademais de recibir en 1972 a Bolsa da Fundación Juan March de Literatura Infantil.
A mediados dos 70 colabora activamente en diversos programas infantís de TVE, sendo Un globo, dos globos, tres globos e La cometa blanca os que a converten definitivamente na poeta dos nenos. Recibiu en cinco ocasións o Aro de Prata deste medio informativo. A partir destes anos a actividade de Gloria Fuertes é imparable: lecturas, recitais, homenaxes... sempre cerca dos nenos; publicando continuamente, tanto poesía infantil como de adultos. Faleceu vítima dun cancro de pulmón.
Máis apreciada e estudada no estranxeiro que en España, a maioría dos traballos críticos sobre Gloria Fuertes proceden do hispanismo norteamericano (Debicki, Mandlove, Sherno, Persin, Capuccio, Browne...), e é escasa a crítica literaria española sobre esta poeta. Camilo José Cela recoñeceu no seu día a inxustiza cometida con Gloria Fuertes, á que denominou "la angélica y alta voz poética a la que los hombres y las circunstancias putearon inmisericordemente".
Obra literaria
Literatura infantil
Poesía
Canciones para niños (1952)
Villancicos (1956)
Cangura para todo (1968) Mención de honra no Premio Hans Christian Andersen de literatura infantil.
.jpg)
