Durante o Estado Novo, a arte pública en Portugal foi usada como ferramenta de propaganda para consolidar a ditadura e promover a súa ideoloxía. Influenciado pola estética fascista de Italia e da Alemaña nazi, o réxime salazarista promoveu un estilo monumental que exaltaba o poder do Estado. Neste contexto, Francisco Franco de Sousa creou obras que contribuíron á imaxe do réxime.[2]
Entre 1927 e 1929 rematou o Monumento a Gonçalves Zarco da Avenida da Liberdade e unha copia para a Feira de Sevilla[4] que se converteu nun punto de inflexión e un referente para a dirección da escultura pública portuguesa a partir dos anos trinta; Francisco Franco foi, entón, un dos autores máis solicitados para crear a estatuaria oficial.[2]
Os últimos anos revelaron unha ralentización no seu traballo, consecuencia en gran parte do accidente que sufriu preto do seu estudo e do que nunca se recuperou totalmente.
Notas
↑O adxectivo "modernista" no contexto portugués abarca un conxunto amplo de tendencias artísticas e culturais. Pode facer referencia ao modernismo no sentido galego do termo, vinculado ao Art Nouveau e chamado en portugués Arte Nova, pero tamén aos movementos que se desenvolveron a partir da primeira metade do século XX, como as vangardas europeas, caracterizado pola súa ruptura con formas tradicionais e a súa exploración de novas estéticas.
↑ 2,02,12,2França, José-Augusto – A Arte em Portugal no Século XX: 1911-1961 [1974]. Lisboa: Bertrand Editora, 1991, p. 184, 185, 261-263. ISBN 972-25-0045-7