O Ferrari 312B foi unha serie de modelos de coches de carreiras de Fórmula Un, deseñados e construídos pola Scuderia Ferrari. Foi o sucesor do Ferrari 312 e foi utilizado desde 1970 ata principios de 1975. Fixéronse varias versións: o 312B, 312B2 e 312B3.
A década de 1970 viu o regreso do éxito para a Scuderia, a marcha de Chris Amon, e o regreso de Jacky Ickx para unirse a Clay Regazzoni. Un motor 12 en liña, coloquialmente coñecido como "boxer" (aínda que non é un motor boxer real), foi desenvolvido para o seu uso no novo Ferrari 312B, o que supuso un baixo centro de gravidade.
Durante a primeira tempada, a de 1970, Ickx loitou co Lotus de Jochen Rindt e gañou tres Grandes Premios, mentres que o emotivo Gran Premio de Italia de 1970 foi gañado por Clay Regazzoni, tras a morte de Rindt na semana anterior á carreira. Nas carreiras restantes, Ickx non puido superar os puntos de Rindt para o título de pilotos, e Lotus gañou o Campionato de Construtores por diante de Ferrari.
A tempada de Fórmula Un de 1971 comezou cun triunfo da nova fichaxe, Mario Andretti, seguida por outra vitoria de Ickx. Ferrari en última instancia, ocupou o segundo lugar no Campionato de Construtores, e Jackie Stewart con Tyrrell dominaron a tempada.
Na tempada de Fórmula Un de 1972, Ferrari non podía manterse ao día cos avances da competición, caendo ao cuarto posto ao final do ano. Ickx gañou o Gran Premio de Alemaña de 1972 na súa pista favorita, Nürburgring, pero esta ía ser a súa última vitoria nun Gran Premio. A tempada de coches deportivos de carreiras foi un éxito para Ferrari, co Ferrari 312PB baseado no coche de F1.
Un Ferrari 312B de 1970
Na tempada de Fórmula Un de 1973, o Ferrari 312B2 xa non era competitivo, e só logrou o 4º lugar con Icks, no Gran Premio de apertura da tempada. Ademais os coches deportivos, foron batidos polos franceses Matra, o programa de F1 da escuadra italiana foi abandonado, e ata saltaronse algunhas carreiras de F1, en particular Nürburgring. Isto non era aceptable para Ickx, xa que o circuíto de Nürburgring, onde celebrabase o Gran Premio de Alemaña ese ano, era a súa pista favorita. Como resultado diso, deixou o equipo a metade de tempada co fin de disputar o Gran Premio de Alemaña de 1973 cun McLaren, onde acadou o terceiro posto detrás dos Tyrrells de Stewart e François Cevert.
Ferrari fichou aos pilotos de BRMNiki Lauda e Clay Regazzoni para reconstruír o equipo da tempada de Fórmula Un de 1974. Presentando un novo modelo, o 312B3, baseado nun prototipo chamado "quitaneves"[1] .
O coche foi substituído polo 312T, que foi presentado para a tempada de Fórmula Un de 1975.
