A diérese é un signo ortográfico diacrítico consistente en dous puntos que se colocan enriba de certas letras, habitualmente vogais.

• Emprégase sobre a vogal u nas sílabas güe, güi para indicar que ten que pronunciarse.
• Emprégase sobre a vogal i nas primeira e segunda persoa do plural dos copretéritos de indicativo dos verbos rematados en –aer, -oer e –oír para indicar que o i é unha sílaba distinta e así distinguir estas formas verbais das do presente de subxuntivo: saïamos/saiamos.
• Aínda que neste caso non hai confusión, tamén se pon diérese nas mesmas persoas dos verbos rematados en –uír.
• Algúns autores do século XIX empregaron o x con diérese (ẍ) para indicar o fonema fricativo sonoro. Esta ortografía empregouna Rosalía de Castro na primeira edición de Follas Novas.^[1]

A diérese existe en numerosas linguas e indica situacións diferentes, como metafonía, o feito desas vogais teren que ser pronunciadas ou sinalar un hiato.

Unhas poucas linguas empregan a diérese sobre consoantes:

• En malgaxe escríbese sobre o n ( n̈ ) para representar o ŋ.^[2]
• O mam^[3] e o alfabeto latino kurmanjî do kurdo^[4] emprégano sobre o x ( ẍ ), no primeiro caso representa o fonema [ʃ] e no segundo o fonema [ɣ].

É habitual o seu uso por efecto estilístico no nome de grupos musicais, como Motörhead ou Mötley Crüe, chamado en inglés heavy metal umlaut^[5].

• Diacríticos do alfabeto grego

• Dosil López, Benxamín; Riveiro Costa, Xesús (2004). Dicionario de ortografía da lingua galega. A Coruña: Galinova Editorial. ISBN 84-9737-040-6.