PROFILPELAJAR.COM

Concha García Campoy
	;
Biografía
Nacemento	(es) Concepción Garcia Campoy ; 28 de outubro de 1958 ; Terrasa, España
Morte	10 de xullo de 2013 (54 anos); Valencia, España
Causa da morte	leucemia
Educación	Universidade Autónoma de Barcelona
Actividade
Ocupación	xornalista, presentadora de televisión, locutor
Empregador	Televisión Española
Familia
Cónxuxe	Andrés Vicente Gómez (2000–2013)
Premios
	(2013) Gran Cruz de la Orden Civil de la Solidaridad Social (en) ; (2006) Premio Ramon Llull; (2001) Premio Ondas; (1989) Premio Ondas ;
Descrito pola fonte	Obálky knih,
Sitio web	telecinco.es…

Concepción García Campoy, nada en Terrassa o 28 de outubro de 1958 e finada en Valencia o 10 de xullo de 2013, coñecida como Concha García Campoy, foi unha xornalista e presentadora de radio e televisión española. Ata xaneiro de 2012, dirixía e presentaba o informativo matinal da cadea televisiva Telecinco e era portavoz da Academia das Ciencias e as Artes da Televisión.

Biografía

Con sete anos trasladouse coa súa familia, de orixe andaluza, a Eivisa.^[1]^[2] Ten dous irmáns chamados Francisco e Asunción.^[3] Estivo casada en dúas ocasións: co avogado eivisenco Jaime Roig e co sociólogo manchego Lorenzo Díaz, con quen tivo dous fillos, Lorenzo (1992) e Berta (1998). Trala súa separación de Lorenzo, en outubro de 2000 refixo a súa vida sentimental co produtor de cine Andrés Vicente Gómez.

En xaneiro de 2012 anunciou a través da súa conta de Twitter que deixaba a televisión temporalmente debido a que se lle diagnosticou leucemia.^[4] Preto dun mes antes, en Noiteboa de 2011, recibiu dos seus médicos a noticia desta enfermidade e desde entón comezou o seu tratamento de quimioterapia.^[5] Tras superar o terceiro ciclo de medicación, en xuño de 2012, recibiu un transplante de medula ósea.^[6] Aínda que inicialmente superou a enfermidade, a xornalista recaeu en xaneiro de 2013, e hospitalizou para reforzar o seu tratamento.^[7] Máis tarde, a mediados de marzo do mesmo ano volveu ingresar no Hospital Universitario e Politécnico de La Fe de Valencia para someterse a unha segunda intervención.^[8] Desde que recibiu a alta un mes despois do transplante, acudía periodicamente ao centro médico para ter un seguimento da súa enfermidade.^[9]

Faleceu o 10 de xullo de 2013 no Hospital La Fe de Valencia, tras ingresar dous días antes no centro clínico.^[5] O principal motivo da súa morte foi debido a unha insuficiencia hepática aguda causada polo efecto dos medicamentos no fígado e á súa vez por unha caída de coma irreversible.^[10]^[11] Foi incinerada e as súas cinzas foron esparcidas na costa d' Eivisa.

Carreira profesional

Comezou a súa traxectoria profesional en 1979 dirixindo, na radio de Eivisa, un programa chamado Antena pública, dos Servizos Informativos da Cadea COPE. En 1983, aprobou as oposicións de TVE como a número un da súa promoción, incorporándose aos servizos informativos da cadea nas Illas Baleares.

O 7 de xaneiro de 1985 presentou o seu primeiro Telediario de sobremesa, que lle permitiu alcanzar a fama xunto a Manuel Campo Vidal, o seu compañeiro de estudo. Compaxinou o seu traballo televisivo coa dirección de Las mañanas de Radio 1, en RNE.

En 1987 abandonou a televisión ao ser fichada pola Cadena SER, e a principios de 1988 comeza a dirixir e presentar o programa A vivir que son dos días. Conseguiu ser líder da radio na franxa matinal dos fins de semana, sendo galardoada co Premio Ondas, a Antena de Prata e o Micrófono de Ouro en 1989.

En 1991, volveu a TVE co espazo Mira 2, e en xullo de 1993 incorporouse a Antena 3 Radio, onde permanece un ano co programa matinal Días de radio.

En 1994 empezou a presentar Noches de radio en Onda Cero e desde maio de 1996 a setembro de 1999 pasou a ocuparse do informativo La Brújula, en substitución de Ernesto Sáenz de Buruaga. Máis tarde, na mesma cadea faríase cargo do espazo Hoy es domingo (1999-2004).

En 1999 regresa a televisión, logo de varios anos de ausencia, e faio na cadea privada Telecinco onde presenta, ata 2002, o programa sobre cine La gran ilusión.

De novo na radio, incorpórase a Punto Radio, onde presenta e dirixe, entre 2004 e xuño de 2006 os programas Diario de la tarde e Campoy en su punto.^[4]

Do 4 de outubro de 2006 ao 24 de decembro de 2010 traballou na cadea de televisión Cuatro, para facerse cargo dun programa matinal, que levou por título Las mañanas de Cuatro, onde cada día ofrecía reportaxes sobre política e actualidade. Trala fusión de Cuatro e Telecinco, en xaneiro de 2011, pasou a presentar na última cadea mencionada Informativos Telecinco Matinal.^[12]