O castelán chilote é unha variedade da lingua castelá falada nas illas chilenas do arquipélago de Chiloé. Ten diferenzas distintas do castelán chileno no seu acento, pronuncia, gramática e vocabulario, especialmente por influencias da variedade local da lingua mapuche (chamado huilliche ou veliche) e algúns trazos conservadores.
Historia
Despois da batalla de Curalaba (1598) e da destrución das sete cidades, Chiloé permaneceu illado do resto de Chile e desenvolveu unha cultura con pouca influencia de España e do Chile continental. Durante os séculos XVII e XVIII, a maioría da poboación do arquipélago era bilingüe, e segundo John Byron moitos españoi preferían usar o huilliche local por consideralo fermoso.[1] Nesa época, o gobernador Narciso de Santa María queixouse que os colonos españois nas illas non falasen o castelán de maneira correcta, senón que falaban o huilliche e que esa lingua era a máis usada.[2]
Notas
- ↑ Byron, John. El naufragio de la fragata "Wager". 1955. Santiago: Zig-zag.
- ↑ Cárdenas, Renato; Montiel, Dante y Hall, Catherine. Los chono y los veliche de Chiloé. 1991 Santiago: Olimpho. p. 277 p
Véxase tamén
Outros artigos
Bibliografía
- Cárdenas, Renato (s/f). "Diccionario lingüístico de Chiloé". www.geocities.com. Arquivado dende o orixinal o 06 de decembro de 2004. Consultado o 21 de xuño de 2006.
- Cárdenas, Renato (1992). "El español en Chiloé". Chiloé a 500 años: texto consultivo para la educación media chilena (C. Gómez y D. Montiel, eds). Santiago: Andes.
- Cavada, Francisco J. (1914). Chiloé y los chilotes. Santiago: Imprenta Universitaria. pp. 448 ([libro en formato dixital dispoñible en www.memoriachilena.cl]).