Castelán andino
Outros nomes:	Español andino
Falado en:	Colombia, Ecuador, o Perú, Bolivia e a Arxentina
Rexións:	Andes
Total de falantes:
Familia:	Indoeuropea  Itálica   Románica    Occidental     Galoibérica      Iberorrománica       Ibero-occidental        Castelán         Castelán andino
Escrita:	Alfabeto latino
Códigos de lingua
ISO 639-1:	es
ISO 639-2:	spa
ISO 639-3:	spa
Mapa
Status

O castelán andino (tamén coñecido no Perú e Ecuador como español serrano)^[1] é unha variedade do castelán falado nos Andes centrais, dende o sur de Colombia pasando por Ecuador, o Perú e o oeste de Bolivia, até o noroeste da Arxentina e a puna de Chile. Ten influencias do castelán clásico, que é máis evidente nas cidades, mentres que nas áreas rurais e parte das cidades, existe influencia do quechua, do aimará e doutras linguas orixinarias.

• Castelán peruano
• Castelán ecuatoriano

• Canfield, Delos Lincoln (1981). La pronunciación del español de América. Chicago: The University of Chicago.
• Cerrón Palomino, Rodolfo (2003). Castellano Andino. Aspectos sociolingüísticos, pedagógicos y gramaticales. Lima: Fondo Editorial Pontificia Universidad Católica del Perú, Cooperación Técnica Alemana GTZ. ISBN 9972-42-528-2.
• Escobar, Alberto (1978). Variaciones sociolingüísticas del castellano en el Perú. Lima.
• Granda, Germán (2001). Estudios de lingüística andina. Lima: Pontificia Universidad Católica del Perú.
• Lapesa, Rafael (1986). Historia de la lengua española. Madrid.
• Mackenzie, Ian. A Linguistic Introduction to Spanish. Gran Bretaña: University of Newcastle upon Tyne, LINCOM Studies in Romance Linguistics 35. ISBN 3-89586-347-5.
• Rivarola, José (1990). La formación lingüística de Hispanoamérica. Lima: Fondo Editorial Pontificia Universidad Católica del Perú.