Bismuto
Bismuto
[[Ficheiro:{{{espectro}}}|300px|center]]
Liñas espectrais do Bismuto
Información xeral
Nome , símbolo , número
Bismuto, Bi, 83
Serie química
Metais
Grupo , período , bloque
15 , 6 , p
Densidade
9780 kg/m3
Dureza
2,25
Aparencia
Vermello, branco brillante
N° CAS
N° EINECS
Propiedades atómicas
Masa atómica
208,98040(1)[ 1] u
Raio medio
160 pm
Raio atómico (calc)
143 pm
Raio covalente
146 pm
Raio de van der Waals
pm
Configuración electrónica
[Xe ]4f 14 5d 10 6s 2 6p 3
Electróns por nivel de enerxía
2, 8, 18, 32, 18, 5
Estado(s) de oxidación
3 , 5
Óxido
Estrutura cristalina
{{{estrutura_cristalina}}}
Propiedades físicas
Estado ordinario
Sólido
Punto de fusión
544,4 K
Punto de ebulición
1837 K
Punto de inflamabilidade
{{{P_inflamabilidade}}} K
Entalpía de vaporización
104,8 kJ/mol
Entalpía de fusión
11,3 kJ/mol
Presión de vapor
0,000627
Temperatura crítica
271,4 K
Presión crítica
1564 Pa
Volume molar
m3 /mol
Velocidade do son
1790 m/s a 293.15 K (20 °C )
Varios
Electronegatividade (Pauling )
2,02
Calor específica
122 J /(K ·kg )
Condutividade eléctrica
0,867 106 m-1 ·Ω -1 S /m
Condutividade térmica
7,87 W/(K·m)
1.ª Enerxía de ionización
703 kJ/mol
2.ª Enerxía de ionización
1610 kJ/mol
3.ª Enerxía de ionización
2466 kJ/mol
4.ª Enerxía de ionización
4370 kJ/mol
5.ª Enerxía de ionización
5400 kJ/mol
6.ª Enerxía de ionización
8520 kJ/mol
7.ª Enerxía de ionización
{{{E_ionización7}}} kJ/mol
8.ª enerxía de ionización
{{{E_ionización8}}} kJ/mol
9.ª Enerxía de ionización
{{{E_ionización9}}} kJ/mol
10.ª Enerxía de ionización
{{{E_ionización10}}} kJ/mol
Isótopos máis estables
Unidades segundo o SI e en condicións normais de presión e temperatura , salvo indicación contraria.
Cristal de bismuto. A iridescencia prodúcese por efectos de interferencia nunha capa fina de óxido que se forma ao retirar o cristal quente do bismuto líquido.
O bismuto é un elemento químico da táboa periódica cuxo símbolo é Bi e o seu número atómico é 83.
Este metal do bloque p , pesado, quebradizo e branco cristalino, parécese quimicamente aos elementos que o preceden no grupo, antimonio e arsénico (aínda que estes se adoitan considerar como semimetais).
É o metal con maior diamagnetismo e, despois do mercurio , é o elemento con menor condutividade térmica .
Emprégase nalgunhas aliaxes e algúns dos seus compostos empréganse como cosméticos e en aplicacións farmacéuticas.
Notas
Véxase tamén
Bibliografía
"Táboa periódica dos elementos" (PDF) . Consello da Cultura Galega , Xunta de Galicia , Real Academia Galega de Ciencias , Real Academia Galega e Ciencia Nosa . 2019.
Bermejo , M. R.; González , A.; Vázquez , M. (2006). O nome e o símbolo dos elementos químicos (PDF) . Xunta , Secretaría Xeral de Política Lingüística e CRPIH . ISBN 978-84-453-4325-8 .
Bermejo , M. R.; González , A.; Maneiro , M. (2018). Guía dos elementos químicos. Historia, propiedades e aplicacións . Xunta de Galicia e CRPIH . ISBN 978-84-453-5297-7 .