Antonio Alcalá Galiano![]()
 |
|
| Nacemento | (es) Antonio Alcalá Galiano y Fernández de Villavicencio
22 de xullo de 1789
Cádiz, España |
|---|
| Morte | 11 de abril de 1865 (75 anos)
Madrid, España |
|---|
| Causa da morte | ictus |
|---|
|
 Ministro de Fomento de España |
|---|
16 de setembro de 1864 – 11 de abril de 1865
← Augusto Ulloa Castañón – Manuel Orovio → |
 Ministro de Mariña de España |
|---|
15 de maio de 1836 – 14 de agosto de 1836
← José María Chacón Sarraoa (en)  |
 Deputado no Congreso dos Deputados |
|---|
| 20 de febreiro de 1820 – 1 de xaneiro de 1845 |
| Embaixador |
|---|
| |
 Senador de España |
|---|
| |
|
|
|
| Ocupación | escritor, romanista, profesor universitario, político, militar |
|---|
| Empregador | Universidade de Londres |
|---|
| Partido político | Partido Moderado |
|---|
| Membro de | |
|---|
| Movemento | Romanticismo |
|---|
|
| Fillos | Dionisio Alcalá Galiano, Emilio Alcalá Galiano |
|---|
| Pais | Dionisio Alcalá Galiano e Consolación Villavicencio |
|---|
|
| Descrito pola fonte | Nordisk familjebok
Diccionario Akal de Historiadores españoles contemporáneos (2002) (en) , (sec:Alcalá Galiano, Antonio, p.62-64) |
|---|
 |
Antonio Alcalá Galiano, nado en 1789 e finado en 1865, foi un político, orador e escritor español.
Traxectoria
Deputado a Cortes durante o Trienio liberal de 1820-1823, presidiu a sesión na que se declarou a incapacidade de Fernando VII. Emigrado e Inglaterra, regresou a España en 1834. En 1837 afiliouse ao partido moderado, e foi ministro de Mariña nun goberno presidido por Istúriz e de Fomento noutro presidido por Narváez.
Deixou dúas obras autobiográficas de valor histórico e literario: Recuerdos de un anciano (1878) e Memorias (1886). O seu prólogo a El moro expósito, do duque de Rivas, está considerado como o primeiro manifesto do romanticismo español. Influído polo pensamento político inglés, tendeu cara a unha política pragmatista e unha ideoloxía de tipo liberal.
Véxase tamén
.jpg)
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
