1946an, ganbera-kantua ikasi zuen Musika Kontserbatorio Nazionalean, eta 1955ean Antonio Cunil Cabanellas Arte Dramatikoko Eskola Nazionalean sartu zen, bi urtez. 1957an, Canal 7 Televisión-en debutatu zuen. 1959an Canal 7k transmititutako Historia de jóvenes saioan parte hartu zuen, eta urte hartako Martín Fierro saria jaso zuen telenobelatan.[1]
Aktore profesionala izan zen irratian, telebistan, zineman eta antzerkian, eta hainbat lanetan parte hartu zuen, besteak beste, Noel Coward-enBizitza pribatuak, Lope de VegarenFuenteovejuna, Friedrich Dürrenmatten "Los Física", Antón Chéjov-en Gereziarren lorategia, TennessekoOrfeodesciende Williamèern. Prentsaren eta publikoaren esker ona eta hainbat sari jaso zituen.
1969an, tango-abeslari gisa hasi zen San Telmo auzokoLa botica del ángel mitikoan, Eduardo Bergara Leumann buru zela. Hala, karrera paraleloa hasi zuen, eta ezaguna egin zen. Besteak beste, Eladia Blázquez, Héctor Negro, Astor Piazzolla, María Elena Walsh eta Chico Novarroren kantak abestu zituen.
Osvaldo Piro bandoneonistarekin ezkonduta egon zen, eta haren seme-alabak Ligia Piro eta Alfredo Piro kantariak dira.
Argentinako azken diktadura militarrean, herrialdea utzi behar izan zuen. Parisen egonaldi luze baten ondoren, Susana Rinaldi Argentinara itzuli zen tango-showari buruzko ideia berritzaile batekin.
Kontzientzia politikoa zuen artista, Giza Eskubideen defendatzaile nekaezina, Unescok Borondate Onaren enbaxadore izendatu zuen lehen artista latinoamerikarra izan zen. Buenos Aireseko Hiri Autonomoko herritar ospetsu izendatu zuten. Frantziako gobernuaren ohorezko legioa jaso zuen, besteak beste.
2001ean, Buenos Airesko Hiri Autonomoaren izenean, Senatari Nazionalerako hautagaia izan zen, Argentinako Berdinen Errepublika bategatik, Alfredo Bravorekin batera. Hala ere, ez zuen eserlekua lortu.
2010eko maiatzaren 25ean, Maiatzaren Iraultzaren urteurreneko festetan parte hartu zuen, Nazioko Kultura Ministerioaren "Somos Cultura" showaren esparruan.[2]
1969-74 - Kantari profesional gisa hasi zuen karrera, eta "La Botica del Ángel" telebista-programa inauguratu zuen. Handik gutxira, Argentinako hainbat antzokitan eta Café Kontzertuko ikuskizunetan lan egin zuen. Protagonista rola "Tres Mujeres para el Show" lanean izan zuen, Amelita Baltar eta Marikena Montirekin batera, Buenos Aireseko Embassy antzokian. Telebistako aktore gisa, Leopoldo Marechalen "Antigona Vélez" filmean rola egiten jarraitu zuen Buenos Aireseko San Martín antzokian eta Rodolfo Kuhnen "Noche terrible" filmetan, Enrique Carrerasen "Las Procesadas" eta Lucas Demareren "Sólo Ella" filmetan.
1975. - "Dale Nomás" Pertsona Bakarreko Ikuskizuna aurkeztu zuen Buenos Aireseko Embassy Antzokian, ideian oinarrituta eta María Herminia Avellanedak zuzenduta.
1976 - Susana Rinaldi Jean Louis Barraultek aurkeztu zuen Parisko antzokian nazioarteko publikoari.
1977 - "Vamos ya" ikuskizuna Buenos Aireseko Odeon Antzokira eraman zuen. Horren ondorioz, urte berean Parisko Olympian egin zuen lana zehaztea lortu zuen.
1978 - Théâtre de la Ville-n kantatu zuen, Parisko udal antzokian, eta kontzertu bat eman zuen Unescoren, Yehudi Menuhin Nazioarteko Musika Elkarteko lehendakariak gonbidatuta. Itun hori Susana Rinaldiren fundazio-harria izan zen nazioarteko erakunde horrekin.
1979 - "Buenos Aires... Paris" izeneko LP-a argitaratu zuen, Barclayk ekoitzia, Parisko Olympian. Bidaia Alemaniara egin zuen, bereziki Bonnera. Kontzertu bat eman zuen alemaniar-mendebaldeko telebistan, baita Herbehereetan, Luxenburgon eta Europako beste herrialde batzuetan ere.
1981 - Greziako IV. Nazioarteko Musika Jaialdian parte hartu zuen. Urte amaieran Israelen, Tel AvivekoHeijal Hatarbut jaialdian eta JerusalemgoBinyanei Hauma jaialdian kantatu zuen lehen aldiz.
1982-1987 - Atzerrian arrakasta izaten jarraitu zuen: Italia, Espainia, Frantzia, Israel, Estatu Batuak, Kuba, Mexiko, Kolonbia, Alemania eta beste herrialde batzuetan . San RemonTenco saria jaso zuen, Italian kantari atzerritar onena eta enbaxadore kulturala izateagatik.
1988 - Piraten Jenny izan zen Bertolt Brecht-en "La ópera de tres centavos/ Hiru zentaboko opera" lanean, Buenos Aireseko San Martín antzokian. Finlandiak ohorezko artista gonbidatu zuen uztailean Sata-Häme Soik akordeoi jaialdira, eta "Tangon Suurlähettiläs - Ambassador of Tango" titulua eman zion. Finlandiako jendeak Rouva Tango (Tango andrea) deitu zion orduan.
1989 - CDan grabatu zuen "Montón de Vida" ikuskizuna, eta Parisko Olympia Music Hall-en aurkeztu zuen, Italian, Mexikon, Espainian, Kolonbian eta Latinoamerikako beste herrialde batzuetan.
1990 - Europara joan zen bizitzera, eta Suitzan, Suedian eta Danimarkan jardun zuen; Frantziako Maisons de la Culture (kultura-zentroak) delakoan emanaldi ugari egin zituen eta Galako Gau Handia eskaini zuen Unesco-n.
1991 - Argentinan, berak idatzitako eta zuzendutako Tangos de la Mala Vida showaren protagonista izan zen. Hiriko kontzertu-areto nagusian Santiagoko jaialdia itxi zuen, José Carrerasek inauguratu ondoren. Iparraldeko Herrialdeetan, Suedian, Norvegian eta Danimarkan kantatu zuen berriro, eta kritika bikainak jaso zituen.
1992 - Expo-Sevilla '92ko artista gonbidatua izan zen.
1993 - Susana Rinaldik Udalaren Antzoki Orokorrean inauguratu zuen. Buenos Aireseko San Martin CDan grabatutako hainbat ikuskizun, "Recuerdos y Porvenido" ikuskizunarekin. Herri musikaren ACE saria jaso zuen. Arrakasta handiz eraman zuen berriro ikuskizuna Latinoamerikara eta Europara. UNESCOk Borondate Oneko enbaxadore izendatu zuen.
1995 - Arrakasta handiz egin zuen Milonguitaren papera, Avenida de Buenos Aires antzokiko "Gotán" tango-aldizkariko pertsonaia nagusian. Gotanen disko konpaktua, zuzenean grabatua, oso arrakastatsua da Argentinako Errepublikan.
1997 - Buenos Airesen aurkeztu zuen, "Tiempos de Malvivir", berriz ere ikuslez betetako aretoetan. 1997. urtea Europako bira zabal batekin amaitu zuen, Prophone Records-ek Suedian egindako Sin Estridencias lan europarra aurkeztuz, besteak beste, Goteborgen, Helsinkin, Stockholmen, Malmön, Oslon, Parisen, Malagan eta Madrilen. Parisko hiria Echelon Vermeil Medail dominarekin ohoratu zuen.
1998 - Stckholms Jazz Orchestrarekin kantatu zuen Stockholmen. Argentinako jazza eta tangoa Rio Platako Musikaren omenezko ikuskizun bikain batean elkartu ziren lehen aldiz. Martxoan, Costa Ricako San Jose Musika Jaialdira joan zen eta Argentinara itzuli zen maiatzean kontzertu labur batzuk egiteko. Buenos Aires hiriak sari berezi batekin ohoratu zuen bere ibilbide artistikoa. Maiatzean eta uztailean, Susana Rinaldi Argentinara itzuli zen bi show berezirekin: "Tangos de una noche" eta "Sin Estridencias". Abuztuan lehen aldiz kantatu zuen Japonian, arrakasta handiarekin debutatuz, eta Stockholmen, Suedian, lan egin zuen berriro. Bi kontzertu ere eman zituen Caracasen.
1999 - Buenos Aireseko Obeliskoaren oinean kontzertu bikaina eman ondoren, Argentinako Monumentu Nazional izendatu zutenean, Mar del Platako "Sin Estridencias '99" pertsona bakarreko ikuskizun berria eskaini zuen uda osoan. Handik gutxira, Parisera joan zen Tango kantari buruzko mintegi bat ematera. Hilabete iraun zuen, Frantziako hiriburuko Théâtre de la Cartoucherie-ko aktoreentzat. Tango argentinarreko ordezkari gorena izan zen Tango Tangomarkkinat '99ko Finlandiako jaialdia nazioarteko lehen artista gisa inauguratzeko. Finlandiarrengandik jaso zuen Tango Urrezko Izarra saria. Buenos Airesera itzulita, "Sin Estridencias '99" diskoa aurkeztu zien argentinarrei. Gainera, Washington D. C.koMunduko Bankuaren Auditorioan, "Buenos Aires 1910" erakusketan urte amaieran kantatzera gonbidatu zuten.
2000 - Urte berriari hasiera eman zion, New Yorkeko World Financial Center-en "Buenos Aires 1910" erakusketa irekitzean kantatzeko gonbidatuta. Buenos Aires probintziako hiriburuak, La Plata hiriak, bere "ohorezko bisitaria" izendatu zuen. Urte horretako maiatzean, aurkezpen-bira luze bat hasi zen Argentinako barnealdean, ekainaren erdialdera arte.
Diskografi
1964: "Poemas con los míos" - EDICIONES EL GRILLO
1966: "Mi voz y mi ciudad" - MADRIGAL
1968: "La mujer del Tango" - MADRIGAL
1969: "Susana Rinaldi: A Homero" - TROVA INDUSTRIAS MUSICALES S.A.
1971: "Porque canto así" - TROVA INDUSTRIAS MUSICALES S.A.
1973: "Cátulo Castillo" - TROVA INDUSTRIAS MUSICALES S.A.
1976: "A un semejante" - TROVA INDUSTRIAS MUSICALES S.A.
1977: "y vamos ya..." - TROVA INDUSTRIAS MUSICALES S.A.
1977: "En vivo" - BARCLAY
1979: "Buenos-Aires...Paris" - BARCLAY
1980: "La Reina del Plata" - PHILIPS
1980: "Susana Rinaldi - Astor Piazzolla" - ATC
1981: "De otros tiempos" - PHILIPS
1981: "Grabado en vivo" - PHILIPS
????: "La única"
1982: "Los Grandes Éxitos de Susana Rinaldi" - PHILIPS
1982: "Hoy como ayer" - INTERDISC
1984: "Susana Rinaldi interpreta a María Elena Walsh" (versión abreviada del álbum doble "Hoy como ayer") - INTERDISC
1985: "20 grandes éxitos" - INTERDISC
1986: "Uno" - PHILIPS
????: "Serie-Pocket" - INTERDISC
1988: "Montón de vida" - EMI ODEON
1991: "Los grandes éxitos de Susana Rinaldi" - POLYGRAM DISCOS S.A.
1993: "FM Tango" - POLYGRAM DISCOS S.A.
1993: "Poema y Canción" - POLYGRAM DISCOS S.A.
1994: "En el San Martín - Recuerdos y Porvenir en vivo" - TMGSM
1996: "Susana Rinaldi" - PHONO MUSICAL ARGENTINA S.A.
1996: "Los Grandes Éxitos de Susana Rinaldi" - POLYGRAM DISCOS S.A.
2001 - Finlandiako presidente Tarja Halonenek“Finlandiako Ordenako Gurutze Handia” eman zion Argentinaren eta Finlandiaren arteko meritu profesional, artistiko eta lankidetza kulturalarengatik.
2000- Ricardo Lagos Txileko lehendakariak “Gabriela Mistral Ordena Kulturala” eman zion ibilbide artistikoarengatik eta Argentinaren eta Txileren arteko kultura-trukerako lankidetzagatik.
1999 - “Tangoko Urrezko Izarra – Tangon Kultainen Tähti” saria, Tangomarkkinat, Seinäjoki, Finlandia, XX. mendean tangoa Europan bigarren aldiz aurkezteagatik eta tangoa eta herri-kultura sustatzeko egindako lan artistikoarengatik.
1998 - Honoris Causa Doktorea, Costa Ricako Unibertsitateko Letren Fakultatea.
1997 - Parisko Echelon Vermeil saria, merezimenduengatik.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
