Konstantino I.a Handia

«Konstantino I.a» orriak hona dakar. Eskoziar erregeari buruzko artikulua hau da: «Konstantino I.a Eskoziakoa»
Konstantino I.a Handia


Erromatar enperadorea

306ko uztailaren 25a (egutegi gregorianoa) - 337ko maiatzaren 22a (egutegi gregorianoa)
Pontifex maximus

306ko uztailaren 25a - 337ko maiatzaren 22a
Antzinako Erromako senataria

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakFlavius Constantinus
JaiotzaNiš, 272ko otsailaren 27a
Herrialdea Antzinako Erroma
HeriotzaNikomedia, 337ko maiatzaren 22a (65 urte)
Hobiratze lekuaApostoleion
Heriotza moduaberezko heriotza
Familia
AitaKonstantzio Kloro
AmaHelena Konstantinoplakoa
Ezkontidea(k)Minervina
Fausta (en) Itzuli
Seme-alabak
Haurrideak
LeinuaKonstantinotar dinastia
Hezkuntza
Hizkuntzaklatina
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria, militarra eta subiranoa
Lan nabarmenak
Santutegia
Maiatzaren 21 eta Apirilaren 6
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioakristautasuna
Antzinako Erromako erlijioa

Konstantino I.a Handia[1] (latinez Gaius Flavius Valerius Aurelius Constantinus; Naissus, Mesia, 272ko otsailaren 27a - Nikomedia, 337ko maiatzaren 22a), erromatar enperadorea izan zen 306ko uztailaren 25etik hil zen arte.[2]

Garrantzia

Europa eta Ekialde Hurbileko historian garrantzi handia izan zuen. Konstantino bi motiborengatik da gogoratua. Alde batetik Bizantzio, gaur egungo Istanbul, birfundatu zuen eta Konstantinopla («Konstantinoren hiria») izena eman zion. Beste aldetik, Milango Ediktua plazaratu zuen 313an. Honi esker kristautasuna zilegi bihurtu zen, eta handik aurrera ez zen jazarria izan. Nizeako I. kontzilioa ere ahalbidetu zen Konstantinoren politikarengatik. Izan ere, Konstantino lehenengo enperadore kristaua izan zen, bataioa hil baino lehentxeago hartu bazuen ere.

Bizitza

Gaztaroa

272ko edo 273ko otsailaren 27an jaio zen Konstantino Naissusen, gaur egungo Serbian. Gurasoak Konstantzio Kloro, greziar jenerala, eta Helena izan zituen; ama, Bitinia jaioa, jatorri umila zuen, Konstantziok bere karrera militarraren hasieran konkubinaz hartu zuen arte. Aita Helena utzi behar izan zuen Flavia Maximiana Teodorarekin ezkontzeko.[3] Teodora Maximiano enperadorearen alaba edo alabaordea zen. Baina Konstantziok seme bastardoaren ardura hartu zuen. Ama, Helena, bere bizitzatik desagertu zen enperadore bakarra izan arte. Konstantinoren haurtzaroaz eta gaztaroaz ez dago informaziorik.[4]

Lehen Tetrarkia (293-305): Dioklezianoaren zerbitzuan

IV. mende hasieran, Inperioa tetrarkia batek gobernatzen zuen: bi augusto, Diokleziano eta Maximiano, eta bi zesar, Galerio eta Konstantzio Ia.. Boterea lauen artean banatzen zen baina Diokleziano, sistemaren sortzailea, goi autoritatea zen.

293an, Dioklezianok zesar titulua eman zion Konstantzio Klorori 293an, eta Konstantino Nikomedia hirian aritu zen Dioklezianoren zerbitzura.[5] Nikomedian bere ikaskuntzarekin jarraitu zuen Konstantino gazteak, greziera eta latina ikasten. Dioklezianoaren armadan, bestetik, borrokatu zuen Egipton zein Mesopotamian. Urte horietan Minervina izeneko gaztearekin ezkondu zen. Minervina aristokraziakoa zen eta ziur aski Antiokian bisitan zegoenean ezagutu zuen. Seme bakarra izan zuten, Krispo, 303. urte inguruan jaio zena. Emakume honetaz informazio gutxi dago baina ziur aski laster hil zen.[6]

Bigarren Tetrarkia (305-312): Boterea eskuratzeko bidean

305. urteak lehen tetrarkiaren amaiera markatu zuen. Augusto titulua zutenek, Maximianok eta Dioklezianok berak, erretiroa hartu zuten. Konstantzio Klorok titulu hori jaso zuen orduan. Bigarren tetrarkia honela osatuta geratu zen: Konstantzio Kloro edo Konstantzio I.a eta Valerio Severo, augusto eta zesar bezala, hurrenez hurren, mendebaldean, eta Galerio eta Maximino Daia, bere iloba, inperioaren ekialdean. José Manuel Roldán Hervás historialariaren hitzetan «Egia esan, Galerio izan zen Dioklezianoren benetako oinordekoa, eta berari zor zioten bai Daiak eta bai Severok bere boterea; Konstantzio, berriz, berari esleitutako lurraldeen administrazioan okupatua, bazterrean mantentzen zen». Botere nagusia Galiok zuen, beraz.

Konstantino, berriz, Dioklezianoren abdikazioaren ondoren, Galerioren aginduetara jarri zen, Sarmaziarren aurka borrokatuz, nahiz eta bere aita Konstantzio Klorok laster eskatu zion Britaniara joateko, probintziako mugak mehatxatzen zituzten piktoen aurka borrokatzeko.[7]

Tetrarkiaren sistemaren hauskortasuna berehala nabarmendu zen. Konstantzio gaixotu egin zen eta 306ko uztailaren 25ean, sukar batek jota, hil egin zen. Bere seme Konstantino bere ondoan zegoen Eborakum-en (gaur egungo York hiria), non bere aitaren oroimenari leial zitzaizkion tropek egun horretan bertan augusto aldarrikatu zioten — eta ez zesar — , sistema tetrarkikoa zalantzan jarriz. Kroko jeneralak, aitari leial jarraituz, Konstantino augusto aldarrikatu zuen. «Konstantinok, mende askotako tradizioari jarraiki, bere aita zena jainkoen artean hartzeko agindu zuen. Gorpua sutan erretzen ari zela, arrano bat — kaiola batetik askatua — airean gora igo zen, hildakoak zerura egin zuen igoera sinbolizatzen zuena. Horrela, Konstantzio jainko bat zen, eta Konstantino, beraz, jainko baten semea».[8] Hurrengo 18 urteetan Konstantinok etengabe borrokatu behar izan zuen titulu hori defenditzearren.

Konpromisozko formula gisa, Galeriok Konstantino Zesar izendatu zuen, Britania eta Galiaren gaineko autoritatearekin, izendapena harengandik zetorrela argi utziz, eta ez Konstantzio Klorororengandik, Valerio Severo augustoren duintasunera igotzen zuen bitartean. Baina konponketak ez zuen funtzionatu hirugarren bat agertu zelako, Maxentzio, aurreko tetrarka Maximianoren semea, pretore-guardiak, jendailaren laguntzarekin, urte bereko urrian Erroman augusto aldarrikatu zuena. «Dioklezianoren plana Konstantinoren usurpazioarekin zalantzan gelditu bazen, Majentziorenarekin behin betiko erori zen», adierazi du Manfred Claussek.[9]

Maximiano, orduan, "bigarren aldiz augusto" bezala itzuli zen politikagintzara, bere seme Majentzioren asmoen alde egiteko, eta Severo garaitu zuen; Severo bere tropek abandonatua zegoen, zati handi batean Maximianoren antzinako beteranoak baitziren. Severok bere burua entregatu zuen baina Galeriok, bere armadarekin Erromarako bidean, hil arazi egin zuen. Galerioren mehatxuaren aurrean, Maximianok Konstantinoren laguntza bilatu zuen, augusto bezala onartuz, eta ituna sinatzeko Fausta zazpi urteko alaba txikia berarekin ezkondu zuen. Hala ere, Majentziok, Galerioren erretiratzearen ondoren sendoturik, ez zuen akordioa onartu, eta Maximiano Galiara ihes egitera eta bere suhiaren gortean babestera behartu zuen, Augusta Treverorumen (Treveris); han Konstantinok jauregi handi bat zuen.

Enperadoretzarako guduetan, Maximianorekin aliatu zen hasieran. Haren alabarekin ezkondu zen eta, azkenean, bere buruaz beste egitera behartu zuen 310. urtean. Panorama "sinplifikatu" egin zen urtebetera Galerio hil zenean —egun batzuk lehenago, sei urte lehenago hasitako kristauen jazarpenari amaiera ematen zion Serdikako tolerantzia-ediktua aldarrikatu zuen—. Inperioaren gobernua lau augustoren artean banatzen zen: bi mendebaldean (Konstantino eta Maxentzio) eta bi ekialdean (Lizinio eta Maximino Daya), nahiz eta Maxentzio ez zuten beste hirurek onartzen.[10][11]

Triarkia (312-313): Mendebaldea eskuratzeko borroka

Konstantinoren konbertsioa, 1622, Rubens, Philadelphia Museum of Art.

Konstantino eta Lizinio itun bat lotu zuten ezkontza baten bidez: Lizinio Konstantinoren arrebaorde batekin ezkondu zen: Flavia Julia Konstancia. Maximiano Daya, horren aurrean, mehatxatuta sentituz zen; ondorioz, Maxentzio onartu zuen. Horrela, aurrez aurre zeuden bi bloke eratu ziren — izan ere, Majentziok Erroman zeuden Konstantinoren estatua guztiak suntsitzeko agindu zuen —.

Konstantinok, orduan, aurrea hartu zuen, eta 312ko udaberrian Alpeak zeharkatu zituen, Maxentziok gotorleku bihurtutako Segusio, Turin, Milan eta Verona hiriak bereganatuz — Verona setiatua eta gosez errenditua izan zen; ondoren, Akilea borrokatu gabe entregatu egin zen —. Borroka erabakigarria, historiako ospetsuenetako bat, Milvio zubiko gudua, Erromako ateetan gertatu zen, non Konstantinoren zain baitzeuden Maxentzioren indar gehienak. Guduaren bezperan, 312ko urriaren 28an, antzinako munduaren itxura aldatuko zuen gertaera bat eman zen: Konstantino kristautasunera bihurtzea. Laktantzio kristauaren arabera, Konstantinok amets bat izan zuen, non Jainko kristauak agintzen zion garaipena ziurtatzeko bere soldaduen armarrian monograma bat marraztu behar zuen, chi (X) eta rho (P) letrekin, hau da, Christos hitzaren lehen bi letrak. Ikur horri Krismoi esaten zaio. Badago hogei urte geroago idatzi zen beste bertsioa bat: Eusebio Zesareakoaren arabera Konstantinoren bisio horretan, gurutze argitsu baten zeruan agertu zen honako hitz hauek zituela: «Ikur honekin irabaziko duzu»; eta Kristo beraren bisioa, berriz, krismoia estandarte inperialaren gainean jartzera gonbidatuz.

Krismoia.

Garaipena Konstantinorentzat izan zen eta Maxentzio batailan hil zen.[12] Maxentzioren soldadu asko Tiber ibaian ito ziren, eta honen burua Erroman zehar paseatu zuten pika baten puntan jarrita. Konstantino garaile sartu zen Erroman, eta senatari irrikatsuengana joan zen, haietako askok Majentzioren alde egin baitzuten, eta klementzia agindu zien. Gudua tiraniaren porrot handi bat bezala aurkeztu zen, justiziaren aldeko garaipena gisa. Ospatzeko Erromako Koliseoaren ondoan Konstantinoren arkua altxatu zen, 315. urtean. Eusebio Zesareakoarentzat kristautasunaren garaipen handia izan zen; garaipena Israelgo herriak Itsaso Gorria zeharkatzearekin alderatu zuen, horrela, bide batez, Konstantino Moisesekin parekatuz.[13]

Konstantinoren, Senatuak 313ko otsaila-martxoa izendatua primus augustus bezala, eta beste augusto Lizinioren arteko aliantza batek — biak Milanen bildu ziren, non Liciniok Konstantinoren anaiordea zen Konstancia ezkondu eta Milango Ediktuaren bidez Galerioko Ediktuan ezarritako erlijio-tolerantzia berretsi zuten — Maximino Daiaren patua definitu zuen: Tzirallumeko guduan (313ko apirilaren 30a) Liziniok garaitu eta hilabete batzuetara bere buruaz beste egin zuen. Konstantino Mendebaldeko augusto eta Lizinio Ekialdekoa bezala geratu ziren. Tetrarkiaren sistema de facto likidatuta geratzen zen.[14]

Konstantinoren arkua Koliseoaren ondoan, Erroman.

Milango Ediktuan, jazarpenetan konfiskatu edo saldutako eliza kristauen ondasunak itzultzeko agintzen zen.

Diarkia (313-324): Ekialdea eskuratzeko borroka

316an (edo 314an), Konstantinoren — nagusitasuna lortu nahi zuena, eta, horegatik, Maximus Augustus ("enperadorerik gorena") titulua hartu zuen — eta Lizinioren arteko lehen borroka gertatu zen, Cibalaeko guduan. Lizinio garaitua izan zen eta Konstantinoren armada atzetik zuela, Traziara atzera egin zuen.[15] Bigarren gudu bat, hau ere garaile Konstantinorentzat, 316ko amaieran edo 317ko hasieran gertatu zen Filipopolis inguruan (Mardiako gudua), honen ondoren Liziniok negoziatzea erabaki zuelarik. 317ko martxoan Serdikan sinatu zuten itunaren bidez, Liziniok Konstantinori utzi zizkion bere lurralde europar guztiak, Trazia izan ezik, eta biek erabaki zuten euren semeak zesarrak izendatzea. Konstantino Serdikan ezarri zen — Balkanetan, zeinen zati handi bat bere mende baitzeuden —, eta Lizinio Nikomedian, Marmarako itsasoaren Asiako ertzean.

320tik aurrera, Liziniok, Konstantinok ez bezala, ez zuen kristauen aldeko politikarik egin, eta ez zuen Milango 313ko akordioa errespetatu; bi enperadoreen artean sinatutako itunan erlijio-askatasuna bermatzen zen. Horren ordez, Liziniok kristauen kultu-askatasuna mugatzen zuten neurriak hartu zituen. Kristauak Gortetik, armadatik eta administraziotik urrundu zituzten, eta, batzuetan, indarkeria odoltsuen biktima izan ziren. Horren aurrean Konstantino erantzuna berehalakoa izan zen: Konstantinok Lizinioren aurkako gerra ekialdeko Eliza zapalduaren askapen gisa aurkeztu ahal izan zuen.[16] 324. urtean, Bizantzio setiatu eta Helespontoko guduan Lizinioren armada garaitu ondoren, Konstantinok Adrianopoliseko (324ko uztaila) eta Krisopolisko (urte bereko iraila) guduetan Lizinio behin betiko garaitzea lortu zuen.

Enperadore bakarra (324-337)

Lizinio garaitu ondoren, inperio bateratu bateko enperadore bakar bihurtu zen. Konstantinok, aldi berean, familia botere dinastikoa sendotu zuen. Tetrarkiari buruzko aipamenak desagertu egiten dira diskurtso ofizialetatik, baita Konstantinoren aitari buruzkoak ere. Bere arbasoetatik, bere ama Helenak bakarrik parte hartu zuen konstantiniar erregealdiaren azken fasean. 324ko azaroaren 8tik aurrera, enperadorearen hirugarren semea, Konstantzio, Zesarren mailara igo zen, eta bere emazte Faustak, Augusta titulua jaso zuen. Erroman ezarri zen Helena ere jaso zuen titulua aldi berean.[17] Inperioko ondorengotza Konstantinok zesar izendatu zituen Konstantino II.a, Konstantzio II.a eta Konstante bere semeena izan zen.

313. urtean kristautasuna jarri zuen Erromako erlijio ofiziala (Milango Ediktua, 313). Elizako nolabaiteko ortodoxiaren aldeko sutsua izan zen eta Arrioren heresiaren aurka azaldu zen (Nizeako I. kontzilioa, 325). Baina heresia kontuetan gauzak ez zituen oso garbi, eta 331. urtean Nizeako kontzilioko zuzendaria izan zen Atanasio Alexandriakoa elizako doktorea erbesteratu egin zuen. Konstantinok inperioko erlijio batasuna ezarri zuen, eta beretzat hartu zituen senatuak eta armadak zituzten ahal guztiak. Konstantino I.aren erreinaldian eraiki ziren Erromatar Inperioko lehen monumentu kristauak: Hilobi Santuaren eliza, Jerusalemen; Laterango eta Vatikanoko basilikak, Erroman; Apostoleion eta Santa Sofia, Konstantinoplan.

Konstantinoplaren irudikatutako panoramika. Ezkerrean Hipodromoa ikus daiteke.

Frankoen eta godoen aurkako eraso gogorrak antolatu zituen eta, 330. urtean, Lizinio gainean lortutako garaipena ospatzeko, ia erabat suntsituta izan zen Bizantzio hiri zaharraren gainean Konstantinopla hiria sortu eta Erromatar Inperioko hiriburua izendatu zuen. Nolabait, Konstantinopla Erroma Berria izan behar zen. Erroma antzera hiria Senatu bat izango zuen baina senatari guztiak kristauak.

326ko udan, istilu larriak izan ziren Erroman, tronura iritsi zeneko hogeigarren urteurrena ospatzeko Inperioko hiriburura egin zuen hirugarren bisitan. Ospakizun hori aurreko urtean hasi zen Nikomedian, Inperioaren ekialdeko aldean. Konstantinok, kristautasunera bihurtu zenez, ez zuen bete bere armada Kapitoliora igo eta Jupiter tenpluan eskaintza sakratu bat egiteko erritu tradizionala. Tenplu hori Erromatar Estatuko santutegi «pagano» garrantzitsuena zen. Horrekin, Zosimo egile «paganoak» mende bat baino gehiago geroago kontatu zuenez, Senatuaren eta erromatar herriaren gorrotoa eragin zuen. Izan ere, Konstantinoren aurkako irainak egin ziren eta familia inperialaren irudiak eta estatuak kaltetu eta suntsitu ere egin ziren.

Genealogia

Kanonizazioa eliza ortodoxoan

Eusebio Zesareakoaren arabera, Konstantino I.a 337ko maiatzaren 22an hil zen, Mendekoste igandean.[18] Egutegi ortodoxo gehienetan erregistratuta dago, maiatzaren 21ean, bere ama Helena Konstantinoplakoaekin batera, batzuetan 22an, San Konstantino bezala. Greziako eliza ortodoxoan, "Konstantino Apostoluen parekotzat" hartzen zaio.

Ikus, gainera

Erreferentziak

  1. ↑ Eskola-liburuetako onomastikaren, gertaera historikoen eta artelanen izenak. hezkuntza.ejgv.euskadi.eus (Noiz kontsultatua: 2016-7-20).
  2. ↑ http://www1.euskadi.net/harluxet/hiztegia1.asp?sarrera=Konstant20
  3. ↑ Drijvers, J.W. Helena Augusta: The Mother of Constantine the Great and the Legend of Her finding the True Cross (Leiden, 1991) 9, 15–17.
  4. ↑ Clauss, Manfred (2001) [1996]. Constantino el Grande y su época [Konstantin der Grosse und seine Zeit]. Flashback bilduma, 15.zk. Madrid: Acento Editorial. ISBN 84-483-0611-2. 22.-23. or.
  5. ↑ Roldán, José Manuel (2006). «Constantino, el primer emperador cristiano». La Aventura de la Historia (94): 52-59.
  6. ↑ Potter, David (2013). Constantine the Emperor. New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-975586-8. 97.-99.or.
  7. ↑ Sotinel, Claire (2019). Rome, la fin d'un empire. De Caracalla à Théodoric. 212-fin du V siècle. Catherine Virlouvetek zuzenduta. Mondes Anciens bilduma. Paris: Belin. ISBN 978-2-7011-6497-7. 232.-233. or.
  8. ↑ Clauss, Manfred (2001) [1996]. Constantino el Grande y su época [Konstantin der Grosse und seine Zeit]. Flashback bilduma, 15.zk. Madril: Acento Editorial. ISBN 84-483-0611-2, 25.or.
  9. ↑ Constantino el Grande y su época, 26.or.
  10. ↑ Roldán, José Manuel (2006). «Constantino, el primer emperador cristiano». La Aventura de la Historia (94): 55.or.
  11. ↑ Clauss, Manfred (2001) [1996]. Constantino el Grande y su época [Konstantin der Grosse und seine Zeit]. Flashback bilduma, 15.zk. Madril: Acento Editorial. ISBN 84-483-0611-2. 27-28.or.
  12. ↑ Sotinel, Claire (2019). Rome, la fin d'un empire. De Caracalla à Théodoric. 212-fin du V siècle. Catherine Virlouvet-ek zuzenduta. Col. Mondes Anciens, Joël Cornettek zuzenduta. Paris: Belin. ISBN 978-2-7011-6497-7. 244.or.
  13. ↑ Kelly, Christopher (2006). «Constantine, Britain's roman emperor». History Today 56 (7): 25-31. 25.or.
  14. ↑ García Moreno, Luis A. (1998). El Bajo Imperrio romano. Historia Universal Antigua bilduma, 15.zk. Madril: Síntesis. ISBN 84-7738-620-X. 53.or.
  15. ↑ Clauss, Manfred (2001) [1996]. Constantino el Grande y su época [Konstantin der Grosse und seine Zeit]. Flashback bilduma, 15.zk. Madril: Acento Editorial. ISBN 84-483-0611-2. 53.or.
  16. ↑ García Moreno, Luis A. (1998). El Bajo Imperio romano. Historia Universal Antigua bilduma, 15.zk. Madril: Síntesis. ISBN 84-7738-620-X. 54-55. or.
  17. ↑ Sotinel, Claire (2019). Rome, la fin d'un empire. De Caracalla à Théodoric. 212-fin du V siècle. Catherine Virlouvet-ek zuzendutako liburua. Mondes Anciens bilduma. Paris: Belin. ISBN 978-2-7011-6497-7, 278.or.
  18. ↑ https://remacle.org/bloodwolf/historiens/eusebe/constantin1.htm

Kanpo estekak

Read other articles:

Ankit Gera

Ankit GeraGera pada tahun 2015Lahir1 September 1987 (umur 36)New Delhi, IndiaPekerjaanAktorHostTahun aktif2010–sekarangDikenal atasMann Kee Awaaz PratigyaSapne Suhane Ladakpan Ke Ankit Gera (lahir 1 September 1987) adalah seorang aktor televisi India yang dikenal karena perannya sebagai Adarsh Shyam Saxena di Mann Kee Awaaz Pratigya dan Mayank Garg di Sapne Suhane Ladakpan Ke.[1] Pada tahun 2015, dia menjadi kontestan di Bigg Boss 9.[2] Kehidupan pribadi Gera awal...

 

Catch

Pour les articles homonymes, voir Catch (homonymie). Catch Randy Orton effectuant sa célèbre prise de finition, le RKO, sur The Miz en 2011. Autres noms Lutte professionnelleLutte Domaine discipline mélangeant aptitudes sportives et théâtrales Dérive de Lutte gréco-romaine Pratiquants renommés Bruno Sammartino, André The Giant, Randy Savage, The Ultimate Warrior, Ric Flair, Hulk Hogan, Bret Hart, The Rock, Sting, Stone Cold Steve Austin, The Undertaker, Shawn Michaels, Triple H, Kur...

 

Miyoshi, Hiroshima

Letak Miyoshi di Prefektur Hiroshima Miyoshi (三次市code: ja is deprecated , Miyoshi-shi) adalah kota yang terletak di bagian utara dari Prefektur Hiroshima, Jepang. Kota ini didirikan pada 31 Maret 1954. Pada 1 April 2004, kota Miyoshi disatukan dengan kota kecil Kisa, Mirasaka, Miwa, dan desa Funo, Kimita, dan Sakugi dari Distrik Futami dan dari kota kecil Kōnu di Distrik Kōnu untuk membentuk kota baru Miyoshi. Karena penggabungan ini Distrik Futami menjadi hilang. Menurut data Aril 20...

Первородный грех

Об экономическом термине см. Первородный грех (экономика). ХристианствоБиблия Ветхий Завет Новый Завет Евангелие Десять заповедей Нагорная проповедь Апокрифы Бог, Троица Бог Отец Иисус Христос Святой Дух История христианства Апостолы Хронология христианства Ран...

 

趙家驤

追晉陸軍二級上將趙家驤將軍个人资料出生1910年 大清河南省衛輝府汲縣逝世1958年8月23日(1958歲—08—23)（47—48歲） † 中華民國福建省金門縣国籍 中華民國政党 中國國民黨获奖 青天白日勳章（追贈）军事背景效忠 中華民國服役 國民革命軍 中華民國陸軍服役时间1924年－1958年军衔 二級上將 （追晉）部队四十七師指挥東北剿匪總司令部參謀長陸軍...

 

Северный морской котик

Северный морской котик Самец Научная классификация Домен:ЭукариотыЦарство:ЖивотныеПодцарство:ЭуметазоиБез ранга:Двусторонне-симметричныеБез ранга:ВторичноротыеТип:ХордовыеПодтип:ПозвоночныеИнфратип:ЧелюстноротыеНадкласс:ЧетвероногиеКлада:АмниотыКлада:Синапси...

Kokang

Historically Chinese region in northeastern Myanmar This article is about the historical region. For the administrative division, see Kokang Self-Administered Zone. For the ethnic group, see Kokang Chinese. Historical regionKokang ကိုးကန့် / 果敢Historical regionKokang Map during the 2009 Kokang incidentHighest point2,548 mArea • Total1,895 km2 (732 sq mi)Elevation1,000 m (3,000 ft)Population (2009) • Total150,000 ...

 

Diplomatic mission

Representatives of one state in another Embassy redirects here. For other uses, see Embassy (disambiguation). Spanish embassy to the Holy See and the Sovereign Military Order of Malta in Rome Embassy of the United States in Helsinki, Finland Multiple embassies in one location: The embassies of Denmark, Finland, Iceland, Norway, and Sweden in a joint compound of Nordic Embassies in Berlin, Germany. House of Sweden featuring Swedish as well as Icelandic and Liechtenstein diplomatic missions to ...

 

Adam de Harvington

14C Crown official and judge Adam de Harvington, also called Adam de Herwynton (c.1270 – c.1345) was a fourteenth-century Crown official and judge who had a successful career in both England and Ireland. He held office as Chief Baron of the Irish Exchequer and Lord Treasurer of Ireland, and as Chancellor of the Exchequer of England, and acquired considerable wealth.[1] Harvington, Worcestershire, Adam's birthplace, present day Family He derived his name from his birthplace, Harvingt...

Apolinario Mabini

Prime Minister of the Philippines in 1899 For other uses, see Mabini (disambiguation). In this Spanish name, the first or paternal surname is Mabini and the second or maternal family name is Maranan. Excelentísimo SeñorApolinario Mabini1st Prime Minister of the PhilippinesIn officeJanuary 23, 1899 – May 7, 1899PresidentEmilio AguinaldoPreceded byOffice establishedSucceeded byPedro Paterno1st Secretary of Foreign RelationsIn officeJanuary 23, 1899 – May 7, 1899P...

 

New Era Publications International ApS v. Carol Publishing Group and Jonathan Caven-Atack

Scientology copyright case New Era II redirects here. For the power metal album, see Revolution Renaissance. New Era Publications v. Carol Publishing GroupCover of the first edition, whose publication was stopped before the lifting of the injunction by New Era IICourtUnited States Court of Appeals for the Second CircuitFull case nameNew Era Publications International, ApS v. Carol Publishing Group and Jonathan Caven-Atack Started2 April 1990Decided24 May 1990Citation904 F.2d 152; 58 USLW 2734...

 

Juan José Carrillo

American politician Juan José CarrilloMayor of Santa MonicaIn office1890–1897Santa Monica City TrusteeIn office1888–1898City Marshal of Los AngelesIn office1875–1876 Personal detailsBorn(1842-09-08)September 8, 1842Santa Barbara, California, MexicoDiedMarch 30, 1916(1916-03-30) (aged 73)Los Angeles, California, USSpouse(s)Francisca Roland, m. 1869Eva CarrilloProfessionJudge, politician Juan José Carrillo (September 8, 1842 – March 30, 1916) was a Californio politician and judge...

Vettones

Ancient people of Spain Location of the Vettones in Hispania Altar of sacrifices at the Castro of Ulaca The Vettones (Greek: Ouettones) were an Iron Age pre-Roman people of the Iberian Peninsula.[1][2] Origins Lujan (2007) concludes that some of the names of the Vettones show clearly western Hispano-Celtic features.[3] A Celtiberian origin has also been claimed.[1] Organized since the 3rd Century BC, the Vettones formed a tribal confederacy of undetermined stre...

 

The Rap Year Book

Book by Shea Serrano The Rap Year Book: The Most Important Rap Song From Every Year Since 1979, Discussed, Debated, and Deconstructed First editionAuthorShea SerranoIllustratorArturo TorresLanguageEnglishSubjectHip hopGenreMusic criticism, music historyPublisherAbrams ImagePublication dateOctober 13, 2015Publication placeUnited StatesMedia typePaperbackPages240ISBN1-4197-1818-5Websitehttps://www.abramsbooks.com/product/rap-year-book_9781419718182/ The Rap Year Book: The Most Important Ra...

 

Bridget Jones: The Edge of Reason

2004 film by Beeban Kidron This article is about the film. For the 1999 novel, see Bridget Jones: The Edge of Reason (novel). Bridget Jones: The Edge of ReasonBritish theatrical release posterDirected byBeeban KidronScreenplay by Adam Brooks Richard Curtis Andrew Davies Helen Fielding Based onThe Edge of Reasonby Helen FieldingProduced by Tim Bevan Eric Fellner Jonathan Cavendish Starring Renée Zellweger Hugh Grant Colin Firth Jim Broadbent Gemma Jones CinematographyAdrian BiddleEdited byGre...

George B. Sloan

American politician George B. SloanGeorge B. Sloan (1903)Member of the New York State SenateIn office1886–1891Constituency21st DistrictMember of the New York State AssemblyIn office1874, 1876–1877, 1879Constituency1st District Personal detailsBornGeorge Beale Sloan(1831-06-20)June 20, 1831Oswego, New YorkDiedJuly 10, 1904 (1904-07-11) (aged 73)Oswego, New YorkResting placeRiverside CemeteryOccupationPolitician, businessman, bankerSignature George Beale Sloan (June 20, 1831 – J...

 

Institut Internasional untuk Studi Strategis

Gedung Arundel, Temple, London Institut Internasional untuk Studi Strategis (bahasa Inggris: International Institute for Strategic Studies, IISS) merupakan lembaga penelitian atau think tank internasional yang fokus pada isu pertahanan dan keamanan. Sejak tahun 1997, kantor pusatnya berada di Gedung Arundel di London.[1] Ia memiliki kantor di empat benua, menghasilkan data dan penelitian mengenai pertanyaan-pertanyaan pertahanan, keamanan dan urusan global, menerbitkan publikasi d...

 

San Fernando de Maspalomas

The quaint neighborhood El PatronatoSan Fernando is the northern quarter of Maspalomas in the municipality of San Bartolomé de Tirajana, Gran Canaria, and as well the name of the parish for all of Maspalomas. The patron saint San Fernando (Saint Ferdinand) was a king of Castile and famous for successful re-Christianization (the Reconquista) after the Islamic conquest of Hispania in 710. The quarter of San Fernando The district of San Fernando was built from the 1970s for civil servants and p...

Pierre-Clément de Laussat

French politician Pierre-Clément de LaussatPosthumous (c. 1911) portrait of Pierre-Clément de Laussat by Andres Molinary2nd Commandant of French GuianaIn office1819–1823MonarchLouis XVIIIPreceded byClaude Carra de Saint-CyrSucceeded byPierre Bernard Milius [fr]2nd Colonial Prefect of MartiniqueIn office1804–1809MonarchNapoléon IPreceded byCharles-Henri BertinSucceeded bySir George BeckwithBritish Occupation1st Colonial Prefect of Louisiana(French First Republic)In of...

 

Bad Schönborn

You can help expand this article with text translated from the corresponding article in German. (February 2009) Click [show] for important translation instructions. View a machine-translated version of the German article. Machine translation, like DeepL or Google Translate, is a useful starting point for translations, but translators must revise errors as necessary and confirm that the translation is accurate, rather than simply copy-pasting machine-translated text into the English Wikip...