Ο τουρισμός στην Ιταλία είναι μια σημαντική δραστηριότητα στην οικονομία της χώρας. Αντιπροσωπεύει υψηλό εισόδημα για την ιταλική οικονομία που της επιτρέπει να αναπτύξει ορισμένους τομείς της οικονομίας, όπως οι μεταφορές, οι υποδομές, το εμπόριο, οι υπηρεσίες και η βιοτεχνία.

Με 65 εκατομμύρια τουρίστες, σύμφωνα με το ISTAT^[1], η Ιταλία είναι η τρίτη τουριστική χώρα στην Ευρώπη μετά τη Γαλλία και την «Ισπανία^[2]; Ωστόσο, καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση όσον αφορά τις διαμονές σε ξενοδοχεία, με 221 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις, πίσω από την Ισπανία (299) και μπροστά από το Ηνωμένο Βασίλειο (161) και τη Γαλλία (136).^[3]

Αναφέρονται τα ευρήματα μελέτης του Εθνικού Ινστιτούτου Στατιστικής της Ιταλίας, που διεξήχθη μεταξύ 2002 και 2005, με θέμα την χωρητικότητα των καταλυμάτων στην Ιταλία.^[4]

Σχηματίζοντας ένα γενικό πλαίσιο, η Ιταλία διαθέτει πάνω από 33.000 ξενοδοχεία, μεταξύ των 5 και 1 αστέρων. Το 2002, υπήρχαν 33.411 ξενοδοχεία, που αυξήθηκαν μέσα σε 3 χρόνια κατά μία εκατοντάδα, αγγίζοντας τα 33.527 μέσα στο 2005. Την ίδια χρονιά, οι υποδομές αυτές προσέφεραν 2.028.000 κλίνες, κατανεμημένες σε 1.020.000 δωμάτια (κυρίως δίκλινα, και σε μικρότερο βαθμό, τρίκλινα) και 1.003.000 μπάνια.

Πέραν των ξενοδοχείων, υπάρχουν και άλλα καταλύματα: τα χωριά διακοπών και τα κάμπινγκ διαθέτουν συχνά ψυχαγωγικές υπηρεσίες, καθώς έχουν σχεδιαστεί για να υποδέχονται περισσότερους επισκέπτες σε μία ενιαία υποδομή, αντίθετα με τα ξενοδοχεία. Τα χωριά και τα κάμπινγκ είναι 2.441 και προσφέρουν 1.344.000 κλίνες.

Τέλος, περιλαμβάνονται 11.700 υποδομές αγροτουρισμού με συνολική χωρητικότητα 140.000 κλινών, και 10.000 πανδοχείων "bed and breakfast" (τα οποία έχουν παρουσιάσει εξαιρετικό ποσοστό αύξησης, από 4.000 το 2002 σε πάνω από 10.000 το 2005) με 53.000 κλίνες.

Συνολικά, εάν προστεθούν και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια, η Ιταλία διαθέτει 130.000 υποδομές υποδοχής και 4.350.000 κλίνες το 2005. Επιπλέον, αξίζει να σημειωθεί η ικανότητα της Ιταλίας να διαθέτει λιμάνια και καθαρές παραλίες, με σκοπό να προσελκύσει τον μέγιστο τουρισμό μέσα στο 2012.^[5]

Τα παρακάτω στοιχεία αναφέρονται στα διάφορα είδη ξενοδοχείων, ταξινομημένων ανά αριθμό αστέρων από 5 έως 1.

Υπάρχουν δύο ξενοδοχεία 7 αστέρων: το Town House Galleria στο Μιλάνο (25 κλινών) και το Aman Canal Grande στη Βενετία.

Στην Ιταλία το 2005, υπήρχαν 232 πολυτελή ξενοδοχεία 5 αστέρων. Οι υποδομές αυτές, που διακρίνονται ως οι καλύτερες της χώρας σε ποιότητα και υπηρεσίες, προσφέρουν 43.150 κλίνες κατανεμημένες σε 20.686 δωμάτια, γεγονός που επιβεβαιώνει την σαφή επικράτηση των δίκλινων δωματίων σε τέτοιου είδους ξενοδοχεία. Τα μπάνια είναι 21.233, άρα περισσότερα σε σχέση με τα δωμάτια.

Τα ξενοδοχεία 4 αστέρων είναι περίπου 3.700, με 502.000 κλίνες κατανεμημένες σε 247.000 δωμάτια.

Τα ξενοδοχεία 3 αστέρων είναι τα πιο πολυάριθμα, καθώς εξισορροπούν τις παρεχόμενες υπηρεσίες και το κόστος. Είναι 14.500, σχεδόν το ήμισυ όλων των ξενοδοχείων στην Ιταλία, και οι 940.000 κλίνες είναι κατανεμημένες σε 483.000 δωμάτια.

Τα ξενοδοχεία 2 αστέρων είναι 5.000, με 116.000 κλίνες.

Τα ξενοδοχεία 1 αστέρα είναι 2.000, με 157.000 κλίνες.

Σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο,^[6] στην ερώτηση "Πού θα ταξιδέψεις για τις κύριες διακοπές σου το 2011;", απάντησε "στην Ιταλία" το 14% των Λουξεμβούργιων, το 11% των Αυστριακών, το 11% των Ολλανδών, το 10% των Γερμανών, το 9% των Μαλτέζων, το 8% των Τσέχων, το 8% των Δανών, το 8% των Ρουμάνων, το 6% των Σλοβάκων, το 5% των Εσθονών, το 5% των Νορβηγών, το 4% των Λετονών, το 4% των Ισπανών, το 3% των Γάλλων, το 3% των Ούγγρων, το 2% των Βουλγάρων, το 2% των Κροατών και το 1% των Ελλήνων. Το 2011, βάσει στοιχείων έρευνας που διεξήγαγε ο Σύνδεσµος Ιδιοκτητών Αλυσίδων Ξενοδοχείων, σημειώθηκε αύξηση της απόδοσης του ιταλικού τουρισμού.^[7] Οι διεθνείς αφίξεις τουριστών παρουσίασαν μέση αύξηση μεταξύ 4% και 5%, και πρωτοστάτησαν αναπτυσσόμενες χώρες της Μέσης Ανατολής, και ιδιαίτερα χώρες της Νότιας Ασίας.

Το 2019 οι κύριες χώρες ξένης προέλευσης σύμφωνα με τα στοιχεία της ISTAT ήταν:^[8]

#	Χωριό	Αφίξεις
1	Γερμανία	12.832.334
2	ΗΠΑ	6.092.754
3	Γαλλία	4.744.412
4	Ηνωμένο Βασίλειο	3.695.112
5	Κίνα	3.167.960
6	Ελβετία και  Λίχτενσταϊν	3.027.331
7	Αυστρία	2.648.203
8	Ισπανία	2.243.621
9	Ολλανδία	2.137.760
10	Ρωσία	1.778.720
11	Πολωνία	1.593.692
12	Άλλες ευρωπαϊκές χώρες	1.406.696
13	Άλλες ασιατικές χώρες	1.282.925
14	Βέλγιο	1.258.901
15	Ιαπωνία	1.133.118
16	Βραζιλία	1.116.846
17	Αυστραλία	1.049.285
18	Νότια Κορέα	1.006.673
19	Καναδάς	948.176
20	Τσεχία	900.502
21	Ρουμανία	797.381
22	Άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής	719.212
23	Σουηδία	697.407
24	Δανία	631.748
25	Ουγγαρία	610.697
26	Αργεντινή	610.117
27	Ισραήλ	605.415
28	Ινδία	593.319
29	Άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής	537.669
30	Ιρλανδία	459.011
31	Μεξικό	413.514
32	Πορτογαλία	410.857
33	Τουρκία	404.344
34	Νορβηγία	390.789
35	Αλλες χώρες	362.967
36	Ελλάδα	353.276
37	Σλοβενία	330.638
38	Κροατία	294.825
39	Φινλανδία	267.366
40	Βουλγαρία	242.836
41	Σλοβακία	239.772
42	Μεσογειακή Αφρική	209.352
43	Άλλες αφρικανικές χώρες	190.346
44	Λιθουανία	168.894
45	Νέα Ζηλανδία	140.019
46	Μάλτα	128.442
47	Νότια Αφρική	110.147
48	Λουξεμβούργο	94.622
49	Λετονία	93.279
50	Αίγυπτος	83.236
51	Εσθονία	78.398
52	Βενεζουέλα	48.017
53	Ισλανδία	43.216
54	Κύπρος	34.296
	συνολικές αφίξεις	65.010.220

Βάσει προέλευσης

#	Χωριό	νύχτες
1	Γερμανία	58.699.396
2	ΗΠΑ	16.302.928
3	Γαλλία	13.842.473
4	Ηνωμένο Βασίλειο	13.674.263
5	Ελβετία	10.806.529
6	Ολλανδία	10.320.382
7	Αυστρία	9.520.238
8	Πολωνία	6.203.982
9	Ρωσία	5.819.444
10	Ισπανία	5.789.755
11	Κίνα	5.355.907
12	Βέλγιο	4.751.383
13	Τσεχία	4.127.567
14	Δανία	3.058.530
15	Αυστραλία	2.881.036
16	Βραζιλία	2.824.686
17	Ρουμανία	2.765.252
18	Καναδάς	2.665.209
19	Ιαπωνία	2.544.362
20	Σουηδία	2.372.891
21	Ουγγαρία	2.210.468
22	Ιρλανδία	1.815.223
23	Νορβηγία	1.247.398
24	Ελλάδα	903.868
	Μη ευρωπαϊκές χώρες	17.437.507
	Άλλες ευρωπαϊκές χώρες	5.311.276
	συνολικά νύχτες	220.662.684

Είναι πολλά τα κίνητρα που ωθούν τους τουρίστες (αλλοδαπούς ή Ιταλούς) να επισκεφτούν τη χώρα του Δάντη και μπορούν να κατηγοριοποιηθούν, για λόγους ευκολότερης ανάλυσης, στις ακόλουθες παραγράφους. Θα ήταν, όμως, παραπλανητικό να θεωρηθούν αυτά τα "είδη τουρισμού" ως στεγανά που δεν αλληλοεπηρεάζονται. Πράγματι, η ευκαιρία να βρεθούν περιοχές που είναι συχνά πλούσιες σε διάφορες τουριστικές προτάσεις, διευκολύνει και ενθαρρύνει τους επισκέπτες που ενδιαφέρονται κυρίως για ένα είδος προσφορών να επωφεληθούν από τις πρόσθετες προτάσεις που βρίσκουν στο ίδιο μέρος (π.χ. τουρίστες που αναζητούν παραθαλάσσια θέρετρα ή προσκυνητές σε θρησκευτικό ταξίδι, γνωρίζουν πως μπορούν στη συνέχεια να γευτούν την καλλιτεχνική-αρχιτεκτονική ή οινογαστρονομική κληρονομιά μιας περιοχής).

Η Ιταλία διαθέτει τεράστια και αξιοσημείωτη ιστορική και αρχιτεκτονική κληρονομιά,^[9] τόσο ως προς την ποσότητα των χειροποίητων αντικειμένων και τη συντήρηση, όσο και ως προς την ενδογενή καλλιτεχνική-πολιτιστική αξία. Για του λόγου το αληθές, η Ιταλία κατέχει περήφανα τον μεγαλύτερο αριθμό χώρων που αναφέρονται στον Κατάλογο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.^[10]

Σύμφωνα με πηγές, η πολιτιστική κληρονομιά της Ιταλίας είναι η μεγαλύτερη του κόσμου.^[11]

Το 2013, η αξία της καλλιτεχνικής-πολιτιστικής κληρονομιάς εκτιμάτο στο 5,4% του ΑΕΠ, περίπου 75,5 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό ικανό να απασχολεί περίπου 1,4 εκατομμύρια εργαζόμενους.^[12]

Οι ακτές της ιταλικής χερσονήσου εκτείνονται σε μήκος τουλάχιστον 7.458 χλμ, συμπεριλαμβανομένων και των πολυάριθμων νησιών. Στις παραλίες και τα βράχια είναι διασκορπισμένες διάφορα καταλύματα, όπως λουτρά, ξενοδοχεία και εστιατόρια, παραθαλάσσια θέρετρα, κέντρα διασκέδασης για κάθε ώρα της ημέρας, πάρκα, προβλήτες και μαρίνες, καθώς και πολλά ιστορικά και καλλιτεχνικά κέντρα που συνδυάζουν το ενδιαφέρον για την θαλάσσιες δραστηριότητες με την αναψυχή, τη φύση και την τέχνη. Πολλές από τις ακτές της είναι διάσημες και στο εξωτερικό.

Ο παραλίμνιος τουρισμός έχει, επίσης, καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια, κυρίως χάρη στην απήχηση που δημιουργήθηκε από αρκετές πασίγνωστες διασημότητες του διεθνούς τζετ σετ. Αίσθηση προκάλεσε το 2001 η αγορά μιας παραθεριστικής κατοικίας κατά μήκος της Λίμνης Κόμο από τον ηθοποιό Τζορτζ Κλούνεϊ, καθώς και ο γάμος των Τομ Κρουζ και την Κέιτι Χολμς το 2006 στο Κάστρο Orsini-Odescalchi κατά μήκος της Λίμνης Μπρατσάνο.

Παρότι το κλίμα της δεν είναι ιδιαίτερα ψυχρό σε σχέση με άλλες βόρειες χώρες, η Ιταλία καταφέρνει να προσελκύει τουρίστες που κάνουν χειμερινά σπορ χάρη στις πολλές οροσειρές της (το ποσοστό των ορεινών περιοχών κυμαίνεται περίπου στο 35%). Από αυτές, ξεχωρίζουν οι Άλπεις, η ψηλότερα οροσειρά της Ευρώπης, και τα Απέννινα όρη, που παρέχουν πολυάριθμες εγκαταστάσεις για σπορ και διαμονή.

Η Ιταλία προσφέρει πολλούς θρησκευτικούς προορισμούς με κυρίαρχη τη Ρώμη, κατοικία του Πάπα (ο οποίος είναι Επίσκοπος Ρώμης) και έδρα της καθολικής Εκκλησίας. Η πόλη αποτελεί τόπο προσκυνήματος ιδιαίτερα κατά τις κύριες εκδηλώσεις της Καθολικής θρησκευτικής ζωής, και ειδικά κατά το Ιωβηλαίο έτος. Αν και η μορφή του Πάπα δεν αναγνωρίζεται επισήμως από πιστούς άλλων χριστιανικών δογμάτων, η παρουσία του στη Ρώμη προσελκύει ακόμη και αυτούς (σε μικρότερο βαθμό), καθώς πρόκειται για μείζονα θρησκευτική μορφή στη χριστιανική θρησκεία. Πέραν της Αγίας Έδρας, περιλαμβάνονται πολλοί ακόμη θρησκευτικοί προορισμοί, κυρίως λόγω των λειψάνων σπουδαίων προσώπων που συνδέονται με τον Χριστιανισμό, και λιγότερο λόγω της ανάμνησης γεγονότων που οι πιστοί θεωρούν θαυματουργά.

Στην Ιταλία, υπάρχουν πολλές προστατευμένες περιοχές διαφόρων ειδών: φυσικά πάρκα, ορεινά ή θαλάσσια, περιφερειακά ή τοπικά πάρκα, φυσικά καταφύγια άγριας ζωής. Υπάρχουν, ακόμη, πολλές φυσικές ομορφιές που δεν προστατεύονται απαραίτητα από πάρκο.

Παρότι βρίσκεται σε αντίθεση με την κλασική εικόνα του τουρισμού αναψυχής, ο επαγγελματικός τουρισμός αποτελεί, επίσης, κίνητρο για εισροή τουριστών στη χώρα και είναι βασικό τμήμα του κλάδου. Σε αυτό το είδος, περιλαμβάνονται όσοι κάνουν χρήση των καταλυμάτων για επαγγελματικά ταξίδια και/ή συμμετέχουν σε εκδηλώσεις σχετικές με την παραγωγή και/ή το εμπόριο διάφορων αγαθών από ετερόκλητους οικονομικούς τομείς. Ενδεικτικά αναφέρονται:

• η Διεθνής Έκθεση Μοτοσυκλέτας και εξοπλισμού στο Μιλάνο, μία από τις σημαντικότερες εκθέσεις στον κόσμο, αφιερωμένη στις μοτοσυκλέτες, που προσελκύει πάνω από 550.000 επισκέπτες και 1.400 εκθέτες (έκθεση του 2013).^[13]
• το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, το σημαντικότερο της Ιταλίας.
• η Διεθνής Έκθεση Επίπλων στο Μιλάνο, που αντικατοπτρίζει την εγχώρια παραγωγή εσωτερικών χώρων και επίπλων.
• η Εβδομάδα Μόδας στο Μιλάνο, που διεξάγεται δύο φορές το χρόνο.
• η Έκθεση Γεύσης στο Τορίνο, που διεξάγεται ανά διετία.
• η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου στο Τορίνο.

Οι αφίξεις που οφείλονται σε τέτοιες εκδηλώσεις είναι αξιόλογες, όπως αποδεικνύεται από τις αρνητικές επιπτώσεις που συνδέονται με την εξάλειψη σημαντικών εκδηλώσεων, όπως:

• το Motor Show στη Μπολόνια, που μέχρι την τελευταία έκδοση του 2012, προσέλκυε 450.000 επισκέπτες.
• η Έκθεση Αυτοκινήτου στο Τορίνο.

Οι σημαντικότερες πόλεις με διοργάνωση εκθέσεων είναι (με αλφαβητική σειρά):^[14]

• η Βερόνα
• το Μιλάνο
• η Μπολόνια
• η Νάπολι
• η Πάντοβα
• η Πάρμα
• το Ρίμινι
• η Ρώμη
• το Τορίνο
• η Φλωρεντία

Η Ιταλία είναι εξαιρετικά πλούσια σε τρόφιμα και συνταγές, σε τέτοιο βαθμό ώστε τα προϊόντα και η γαστρονομική κουλτούρα της χώρας συνοδεύει τις αμέτρητες περιφερειακές ή τοπικές παραγωγές που χαρακτηρίζουν μια συγκεκριμένη περιοχή. Για την υπεράσπιση της ποιότητας και της ποικιλίας της παραγωγής τροφίμων, η βιομηχανία χρησιμοποιεί συχνά τους ευρωπαϊκούς και ιταλικούς κανονισμούς τροφίμων για την προστασία των αγαθών της με την ένδειξη DOC (ονομασία προέλευσης ελεγχόμενη και εγγυημένη), DOCG (ελεγχόμενη ονομασία προέλευσης) ή IGT (προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη). Η υψηλή ποιότητα και ποικιλία των τροφίμων και της κουζίνας αναγνωρίζεται από πολλές χώρες του εξωτερικού που εισάγουν -ή ενίοτε μιμούνται- τα ιταλικά προϊόντα. Γι'αυτό και η ιταλική κουζίνα αποτελεί συχνά κίνητρο για τον τουρισμό, και ίσως συνοδεύεται από ένα ή περισσότερα από τα προαναφερθέντα κίνητρα. Αμέτρητα είναι τα φεστιβάλ και οι εκθέσεις τροφίμων ανά την Ιταλία, από τα μικρά αγροτικά κέντρα έως τις μεγαλουπόλεις. Ο ξενοδοχειακός τομέας σιγά-σιγά εκσυγχρονίζεται για να προσφέρει, ακόμη, στους τουρίστες στοιχεία πολιτισμού και οινογαστρονομίας, τόσο σε ξενοδοχεία παραδοσιακού τύπου, όσο και σε υποδομές που δημιουργήθηκαν τα τελευταία χρόνια για τις ανάγκες του αγροτουρισμού.

Τέλος, είναι εξίσου σημαντικός ο τουρισμός που αφορά αθλητικές εκδηλώσεις, που είναι σε θέση να προσελκύει λάτρεις πολλών αθλημάτων, οι οποίοι, σε πολλές περιπτώσεις, αποφασίζουν να μείνουν για κάποιες μέρες και να επισκεφτούν τη χώρα.

Η Ιταλία μπορεί να υπερηφανεύεται για πλήθος τουριστικών προορισμών. Πέραν των πολυάριθμων ιστορικών κέντρων των μεγαλύτερων πόλεων σε κάθε περιοχή της Ιταλίας, όπως και των μουσείων, των πολιτικών και θρησκευτικών μνημείων, περιλαμβάνονται επίσης θάλασσες, βουνά και νησιά, που συχνά είναι σε θέση να προσφέρουν πλήθος επιλογών σχετικών με τον φυσικό και πολιτιστικό πλούτο κάθε τόπου, όπως ήθη, έθιμα και παραδόσεις.

Στην Ιταλία υπάρχουν πολλές πόλεις τέχνης μείζονος σημασίας για τον ιστορικό-καλλιτεχνικό τουρισμό. Στη λίστα που ακολουθεί αναφέρονται μόνο οι μεγαλύτερες πόλεις από κάθε περιοχή.

• Λ'Άκουιλα

• Ματέρα

• Ρέτζο-Καλάμπρια

• Νάπολι
• Σαλέρνο
• Καζέρτα
• Μπενεβέντο
• Κάπουα
• Ποτσουόλι
• Ερκολάνο
• Πομπηία
• Τόρε Ανουντσάτα
• Ραβέλο
• Αμάλφι

• Μπολόνια
• Τσεζένα
• Φαέντσα
• Φερράρα
• Φορλί
• Ίμολα
• Μοντένα
• Πάρμα
• Πιατσέντσα
• Ραβέννα
• Ρίμινι

• Ούντινε
• Τεργέστη
• Ακυληία
• Τσιβιντάλε ντελ Φριούλι
• Πάλμα Νόβα

• Ρώμη
• Ανάνι
• Τίβολι
• Τουσκάνια
• Ταρκουίνια
• Βιτέρμπο
• Σουμπιάκο
• Αλάτρι
• Καρπαρόλα

• Καμόλι
• Σαντα Μαργκερίτα Λιγκούρε
• Σαν Ρέμο
• Μοντερόσο
• Αλάσιο
• Ραπάλο
• Τζένοβα
• Αλμπένγκα
• Πορτοφίνο

• Μιλάνο
• Μπέργκαμο
• Μπρέσια
• Κόμο
• Κρεμόνα
• Παβία
• Μάντοβα
• Καστιλιόνε-Ολόνα
• Καντού
• Βιτζέβανο
• Λόντι
• Τρέσκορε Μπαλνεάριο

• Ανκόνα
• Λορέτο
• Άσκολι Πιτσένο
• Πεζάρο
• Ουρμπίνο
• Φάνο

• Τορίνο
• Βερτσέλι

• Μπάρι
• Αλμπερομπέλο
• Τράνι
• Ταραντας
• Λέτσε
• Μπιτόντο
• Γκαλατίνα
• Οτράντο
• Ρούβο ντι Πούλια
• Λουτσέρα
• Τρόια

• Κάλιαρι

• Παλέρμο
• Κατάνια
• Μεσίνα
• Αγκριτζέντο
• Συρακούσες
• Μονρεάλε
• Τσεφαλού
• Ταορμίνα
• Τράπανι

• Φλωρεντία
• Αρέτσο
• Πράτο
• Λούκα
• Πιστόια
• Πίζα
• Σιένα
• Σαν Τζιμινιάνο
• Βολτέρα
• Μάσα Μαρίτιμα
• Μοντεπουλτσάνο
• Πιέντσα
• Ανγκιάρι
• Καστιλιόν Φιορεντίνο
• Κορτόνα

• Τρέντο
• Μεράνο

• Περούτζα
• Ασίζη
• Τσιτά ντι Καστέλο
• Γκούμπιο
• Ορβιέτο
• Τόντο
• Σπολέτο
• Μπεβάνια

• Βενετία
• Βιντσέντσα
• Βερόνα
• Πάντοβα
• Τρεβίζο
• Καστελφράνκο Βένετο

Η Ιταλία είναι το κράτος με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση αγαθών στον κόσμο που υπάγονται στην πολιτιστική κληρονομιά της UNESCO. Τα 72 αγαθά που συμπεριλαμβάνονται στη λίστα της UNESCO κατανέμονται ως εξής:

• 58 χώροι που αφορούν αγαθά πολιτιστικά, φυσικά ή μεικτά
• 8 αγαθά σχετικά με την Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά
• 6 αγαθά εγγεγραμμένα στον Διεθνή Κατάλογο της Μνήμης του Κόσμου.

Ο σύνδεσμος "Οι ομορφότεροι οικισμοί της Ιταλίας" (I Borghi più belli d'Italia) λειτουργεί σε όλες τις περιοχές της χερσονήσου και γεννήθηκε για να δώσει έμφαση στην καλλιτεχνική ανάπτυξη συγκεκριμένων μικρών ιταλικών κέντρων. Αυτήν τη στιγμή, υπάρχουν άνω από 200 οικισμοί, και οι περιφέρειες με τους περισσότερους οικισμούς που περιλαμβάνονται στη λίστα είναι η Τοσκάνη, το Αμπρούτσο και η Λομβαρδία.

Ο "νόμος-πλαίσιο για τον τουρισμό και τις παρεμβάσεις για την αναβάθμιση και την εξειδίκευση της τουριστικής προσφοράς" (νόμος της 17ης Μαΐου 1983, αριθμ. 217) αποτέλεσε το πρώτο θεμελιώδες σημείο για την επίσημη αναγνώριση του τουριστικού τομέα στην Ιταλία. Στην πραγματικότητα, ο νόμος αυτός περιλάμβανε για πρώτη φορά ένα σύνολο γενικών κανόνων, ισοδύναμων σε όλη τη χώρα, που διαμόρφωναν το πλαίσιο μέσα στο οποίο οι Περιφέρειες θα περιλάμβαναν κανόνες για τον ιταλικό τουρισμό. Έτσι, κατόπιν του νόμου-πλαισίου, πολλές Περιφέρειες προσάρμοσαν την τοπική τους νομοθεσία στις εθνικές διατάξεις. Στις αρχές του 2000, ωστόσο, υπήρξε ένα σημαντικό σημείο καμπής στην ιταλική νομοθεσία για τον τουρισμό, διότι το 2001 θεσπίστηκαν ο συνταγματικός νόμος του τίτλου 5 (συνταγματικός νόμος της 18ης Οκτωβρίου 2001 αριθμ. 3) και ο νόμος της 29ης Μαρτίου 2001 αριθμ. 135 για τη "μεταρρύθμιση της εθνικής νομοθεσίας περί τουρισμού", με σχετική κατάργηση του νόμου-πλαισίου 217/1983 με διάταγμα της 22ας Σεπτεμβρίου 2002. Ο νέος συνταγματικός νόμος ήταν σημαντικός, διότι τροποποιεί ριζικά τον σχετικό με τις τοπικές αρχές τίτλο 5 του Συντάγματος, εκχωρώντας στις Περιφέρειες πλήρη νομοθετική και διοικητική αυτονομία στον τουριστικό τομέα (ο οποίος δεν εμπίπτει στα 17 θέματα που διατίθενται ρητώς στην αποκλειστική κρατική εξουσία). Στη συνέχεια, ο νόμος αυτός καταργήθηκε,^[15] από το τότε ισχύον Νομοθετικό Διάταγμα της 23ης Μαΐου αριθμ. 79: Ο κώδικας της εθνικής νομοθεσίας περί του τουριστικού δικαίου και εμπορίου. Εν πάση περιπτώσει, ο νόμος 135/2001 οδήγησε σε απλούστευση και σε μια ουσιαστική ρύθμιση, ενώ ήταν επίσης σημαντικός διότι εισήγαγε τους τομείς αρμοδιοτήτων, τη ρύθμιση των τουριστικών επιχειρήσεων και επαγγελμάτων, την υλοποίηση Εθνικής Διάσκεψης για τον τουρισμό, την προώθηση των δικαιωμάτων των τουριστών, τη δημιουργία τοπικών Τουριστικών Συστημάτων και του Ταμείου Συγχρηματοδότησης για την τουριστική προσφορά, απλούστερες διαδικασίες για την έκδοση αδειών σε καταλύματα και τη σύσταση του Ταμείου Ανανεούμενων Κεφαλαίων για τουριστική δανειοδότηση και αποταμίευση.

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Τουρισμός στην Ιταλία

• Τουρισμός στην Ιταλία στο Curlie