Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 26/06/2022.
Η Ρουμανική γλώσσα, επίσημη γλώσσα της Ρουμανίας και της Μολδαβίας, είναι μια ΑνατολικήΡομανική γλώσσα. Εγχώρια ομιλείται από περίπου 24 με 26 εκατομμύρια ανθρώπους[1][2], οι περισσότεροι εκ των οποίων στη Ρουμανία, Μολδαβία και τη Βοϊβοντίνα, καθώς επίσης και σε κάποιες περιοχές της Ουκρανίας (Μπουντζάκ, περιφέρεια Τσερνίβτσι και άλλες περιοχές γύρω από τη Μολδαβία). Άλλα περίπου 4 εκατομμύρια άτομα τη μιλούν ως δεύτερη γλώσσα[3][4]. Σύμφωνα με μια εκτίμηση περίπου 34 εκατομμύρια άτομα στον κόσμο γνωρίζουν ρουμανικά, εκ των οποίων 30 εκατομμύρια τα έχουν ως μητρική γλώσσα.[5]
Στους γλωσσολογικούς όρους τα Ρουμανικά και τα Μολδαβικά, η επίσημη γλώσσα της Μολδαβίας, είναι η ίδια γλώσσα, αν και τα ‘Μολδαβικά’ έχουν επονομαστεί ξεχωριστή γλώσσα για πολιτικούς λόγους από την εποχή του Στάλιν. Ο όρος "μολδαβικά" ως όνομα της ρουμανικής επιζεί στην Υπερδνειστερία, όπου είναι συνεπίσημη μαζί με τα ρωσικά και τα ουκρανικά.
Η Ρουμανική περιοχή κατοικείτο στην αρχαιότητα από Δάκες και Ινδο-Ευρωπαίους. Νικήθηκαν από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία το 106 και μέρος της Δακίας (Ολτένια, Βανάτο και Τρανσυλβανία) έγιναν Ρωμαϊκή επαρχία. Για τα επόμενα 165 χρόνια υπάρχουν ενδείξεις σημαντικής Ρωμαϊκής αποίκισης στην περιοχή, καθώς η περιοχή ήταν σε στενή επικοινωνία με το υπόλοιπο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Τα κοινά λατινικά έγιναν η γλώσσα της διοίκησης και του εμπορίου.
Υπό την πίεση των Ελεύθερων Δακών και των Γότθων, η Ρωμαϊκή διοίκηση και οι λεγεώνες αποσύρθηκαν από τη Δακία μεταξύ του 271 και 275. Δεν είναι σίγουρο αν οι Ρουμάνοι είναι απόγονοι αυτών των ανθρώπων που εγκατέλειψαν την περιοχή και εγκαταστάθηκαν νοτίως του Δούναβη ή των ανθρώπων που παρέμειναν στη Δακία.
Εξαιτίας της γεωγραφικής τους απομόνωσης τα Ρουμανικά ήταν πιθανόν η πρώτη γλώσσα που χωρίστηκε και μέχρι τη σύγχρονη εποχή δεν επηρεάστηκε από τις άλλες Ρομανικές γλώσσες. Είναι πιο συντηρητικά από άλλες Ρομανικές γλώσσες στην ονομαστική μορφολογία. Τα Ρουμανικά έχουν διατηρήσει την κλίση, διασπώντας τις πέντε κλίσεις των Λατινικών σε δύο, την ονομαστική/αιτιατική και τη γενική/δοτική, και διατηρώντας το ουδέτερο γένος.
Όλες οι διάλεκτοι των Ρουμανικών πιστεύεται πως έχουν ενοποιηθεί σε μια Κοινή Ρουμανική γλώσσα μέχρι μια περίοδο μεταξύ του 7ου και 10ου αιώνα, όταν η περιοχή επηρεάστηκε από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και τα Ρουμανικά επηρεάστηκαν από τις Σλαβικές γλώσσες. Η Αρωμανική γλώσσα έχει πολύ λίγες Σλαβικές λέξεις. Επίσης οι διαφοροποιήσεις στη Δακορουμανική διάλεκτο (ομιλουμένη στη Ρουμανία και τη Μολδαβία) είναι πολύ μικρές, γεγονός αρκετά αξιοσημείωτο. Η χρήση αυτή της ομοιόμορφης Δακορουμανικής διαλέκτου εκτείνεται πέρα από τα σύνορα του Ρουμανικού κράτους: ένας Ρουμανόφωνος από τη Μολδαβία μιλά την ίδια γλώσσα με έναν Ρουμανόφωνο από το Μπανάτ.
Είναι επίσης αξιοσημείωτο πως τα Ρουμανικά είναι η μόνη Ρομανική γλώσσα που δεν επηρεάστηκε από την πολιτιστική επιρροή της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Αντιθέτως επηρεάστηκε από την Ορθόδοξη Εκκλησία και τον σλαβικό, ελληνικό και τουρκικό πολιτισμό.
Η γλωσσική κατάσταση στη Βεσσαραβία από το 1812 έως το 1918 ήταν η σταδιακή ανάπτυξη της διγλωσσίας. Η ρωσική συνέχισε να αναπτύσσεται ως επίσημη γλώσσα των προνομιούχων και η γλώσσα με το περισσότερο κύρος, ενώ τα ρουμανικά παρέμειναν ως η κύρια καθομιλουμένη. Κατά τον 19ο αιώνα η ρουμανική γλώσσα επηρεάστηκε από σημαντικές αλλαγές, όπως την επιστροφή της από το κυριλλικό στο λατινικό αλφάβητο το 1860 (υπήρχαν κάποια μεταβατικά αλφάβητα από το 1840) και τον δανεισμό πολλών γαλλικών και ιταλικών λέξεων, επαναλατινοποιώντας τη ρουμανική γλώσσα.
Η περίοδος από το 1905 έως το 1917 ήταν μια περίοδος αυξανόμενης γλωσσικής σύγκρουσης με νέο ξεσηκωμό της ρουμανικής εθνικής συνείδησης. Το 1905 και το 1906 οι ζέμστβα ζήτησαν την επανεισαγωγή της ρουμανικής γλώσσας στα σχολεία ως "υποχρεωτική γλώσσα" και την "ελευθερία να διδάξουν στη μητρική γλώσσα (τη ρουμανική γλώσσα)". Την ίδια περίοδο άρχισαν να εμφανίζονται εφημερίδες και περιοδικά στα ρουμανικά, όπως τα Basarabia (1906), Viața Basarabiei (1907), Moldovanul (1907), Luminătorul (1908), Cuvînt moldovenesc (1913), Glasul Basarabiei (1913). Από το 1913, η σύνοδος επέτρεπε στις εκκλησίες της Βεσσαραβίας να κάνουν λειτουργίες στα ρουμανικά. Τα ρουμανικά έγιναν επίσημη γλώσσα στο ρουμανικό σύνταγμα του 1923.
Χάρτης των Βαλκανίων με τονισμένες τις περιοχές που κατοικούνται από Λατινόφωνους.
Επαφές με άλλες γλώσσες
Δακική γλώσσα
Η Δακική γλώσσα ήταν μια ινδοευρωπαϊκή γλώσσα ομιλουμένη από του αρχαίους Δάκες. Ήταν η πρώτη γλώσσα που επηρέασε τα Λατινικά που μιλούνταν στη Δακία, αλλά δεν γνωρίζουμε πολλά γι’ αυτήν.
Περίπου 300 λέξεις που συναντώνται μόνο στα Ρουμανικά (σε όλες τις διαλέκτους) ή με συγγενείς στην Αλβανική γλώσσα γενικά θεωρούνται να έχουν κληρονομηθεί από τα Δακικά, πολλές από αυτές συνδεόμενες με τη βουκολική ζωή. Μερικοί γλωσσολόγοι μάλιστα πιστεύουν πως οι Αλβανοί είναι Δάκες που δε λατινοποιήθηκαν και μετανάστευσαν νοτίως.
Υπάρχει και άλλη μία θεωρία σύμφωνα με την οποία τα Δάκικα ήταν αρκετά κοντά στα Λατινικά. Ωστόσο, η ιδέα αυτή δεν έχει τύχει μεγάλης υποστήριξης και η γενική θεωρία είναι πως τα Δακικά είναι συγγενή των Αλβανικών και των Βαλτοσλαβικών.
Ενώ τα περισσότερα μέρη της Ρουμανικής γραμματικής και μορφολογίας βασίζονται στα Κοινά Λατινικά, υπάρχουν ωστόσο μερικά χαρακτηριστικά που μοιράζονται μόνο με άλλες γλώσσες των Βαλκανίων και δε συναντώνται σε άλλες Ρομανικές γλώσσες.
Οι γλώσσες αυτές ανήκουν σε ξεχωριστούς κλάδους των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών: Βουλγάρικα και Αλβανικά και, σε ορισμένες περιπτώσεις, Ελληνικά και Σερβικά.
Ανάμεσα στα κοινά χαρακτηριστικά συναντάμε τον συγκρητισμό της γενικής και δοτικής πτώσης και τον σχηματισμό του μέλλοντα και παρακειμένου.
Περίπου το 20% του λεξιλογίου έχει σλαβική καταγωγή, συμπεριλαμβανομένων λέξεων όπως: a iubi=αγαπώ, glas=φωνή, nevoie=ανάγκη, prieten=φίλος.
Ωστόσο, πολλές σλαβικές λέξεις είναι αρχαϊσμοί και εκτιμάται πως μόνο ένα 10% των λέξεων στα σύγχρονα Ρουμανικά είναι σλαβικές.
Υπάρχουν κάποιες σλαβικές επιρροές και σε φωνητικό και λεξικό επίπεδο – παραδείγματος χάριν τα Ρουμανικά υιοθέτησαν το σλαβικό "da" ως ναι. Επίσης τα Ρουμανικά είναι η μόνη ευρέως ομιλουμένη σύγχρονη Ρομανική γλώσσα που έχει διατηρήσει το φώνημα /h/.
Άλλες επιρροές
Ακόμα και πριν τον 19ο αιώνα τα Ρουμανικά ήρθαν σε επαφή με πολλές άλλες γλώσσες. Οι πιο σημαντικές εξ αυτών είναι οι:
Ελληνική γλώσσα (παράδειγμα: folos <όφελος, proaspăt <πρόσφατος)
Γερμανική γλώσσα (παράδειγμα:cartof<Kartoffel=πατάτα, bere <Bier=μπύρα)
Διεθνείς λέξεις
Από τον 19ο αιώνα πολλές σύγχρονες λέξεις δανείστηκαν από άλλες Ρομανικές γλώσσες, ιδιαίτερα από τα Γαλλικά και τα Ιταλικά ( π.χ.: birou<bureau=γραφείο, avion=αεροπλάνο, exploatare=εκμετάλλευση, κτλ. ). Εκτιμάται πως το 38% ταν ρουμανικών λέξεων είναι γαλλικής ή ιταλικής καταγωγής και προσθέτοντας τις λατινικής καταγωγής λέξεις. Περίπου το 75-85% των Ρουμανικών ανάγονται στα Λατινικά.
Πρόσφατα έχει δανειστεί ένας αυξανόμενος αριθμός Αγγλικών λέξεων.
Η επιστολή του Νεάκσου είναι το παλαιότερο μέχρι σήμερα γραπτό μνημείο της Ρουμανικής.
Τα Ρουμανικά είναι η επίσημη γλώσσα της Ρουμανίας. Στη Βοϊβοντίνα έχουν καθιερωθεί ως ισότιμα με τις επίσημες γλώσσες, αλλά στην πραγματικότητα η θέση τους είναι κατώτερη των Σερβικών.
Η επίσημη γλώσσα της Μολδαβίας είναι η Μολδαβική γλώσσα, αλλά η επίσημη μορφή αυτής της γλώσσας είναι ταυτόσημη με τα Ρουμανικά, με μερικές ελάσσονες διαφορές στην ορθογραφία.
Σε άλλα μέρη της Σερβίας και της Ουκρανίας, οι Ρουμανικές κοινότητες έχουν πολύ λίγα δικαιώματα ως προς τη χρήση και τη διατήρηση της γλώσσας τους σε σχολεία, τύπο, διοίκηση και θεσμούς.
Τα Ρουμανικά είναι μία από τις πέντε γλώσσες στις οποίες εκτελούνται οι θρησκευτικές λειτουργίες στο ελληνικό αυτοδιοίκητο τμήμα του Αγίου Όρους, ομιλούμενα στις σκήτες του Τιμίου Προδρόμου και του Αγίου Δημητρίου (Λάκκου).
↑Petit Futé: Roumanie. Editions/Ausgabe 2004–2005, (ISBN2-7469-1132-9), S. 37.
↑"Istoria limbii române" ("History of the Romanian Language"), II, Academia Română, Bucharest, 1969
↑Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα Elementa.
↑(in ρωσική)Charter for the organization of the Bessarabian Oblast, 29 April 1818, in "Печатается по изданию: Полное собрание законов Российской империи. Собрание первое.", Vol 35. 1818, Sankt Petersburg, 1830, pg. 222–227. Available online at hrono.info
