Ο Γρηγόριος Β΄ από τον Οίκο των Γκίκα ήταν μέγας δραγουμάνος της Πύλης (διερμηνέας της Υψηλής Πύλης) (1717-26) και ηγεμόνας (βοεβόδας) της Βλαχίας 1733-35, 48-52.[3] και της Μολδαβίας (ως Γρηγόριος Α΄) 1726-33, 35-39, 39-41, 47-48.[4].
Βιογραφία
Η ενότητα αυτή δεν τεκμηριώνεται επαρκώς με παραπομπές. Παρακαλούμε βοηθήστε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Ατεκμηρίωτο υλικό μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
(Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 11/06/2023)
Ήταν γιος του Ματέι Γκίκα, γιου του Γρηγορίου Α΄ πρίγκιπα της Βλαχίας. Υπηρέτησε ως μέγας διερμηνέας (dragoman) της Υψ. Πύλης (1717-26). Στη Μολδαβία τον Νικόλαο Μαυροκορδάτο διαδέχθηκε ο Μιχαήλ Γ΄ Ρακοβίτσα, που τον έπαυσαν οι Οθωμανοί. Τότε ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος βοήθησε τον Γρηγόριο Β΄ να πάρει τον θρόνο του Ιασίου τον Οκτώβριο του 1726. Ο νέος πρίγκιπας μείωσε τους φόρους και συνέχισε τη συνήθεια να διορίζονται Έλληνες και Λεβαντίνοι στα αξιώματα του κράτους. Αυτό δυσαρέστησε τους τοπικούς βογιάρους και δημιουργήθηκε αντιπολίτευση. Ο αρχηγός της Δημήτριος Ρακοβίτσα στρατολόγησε Τατάρους από το Μπουντζάκ και επήλθε σύγκρουση, αλλά ηττήθηκε από τον Γρηγόριο Β΄, τους συμμάχους του από τη Βλαχία και τους Οθωμανούς.
Στις 16 Απριλίου 1733 άφησε τη Μολδαβία στον γιο του Νικολάου, Κωνσταντίνο Μαυροκορδάτο και έγινε πρίγκιπας της Βλαχίας ως τις 27 Νοεμβρίου 1735, οπότε επανήλθε στη Μολδαβία. Με το ξεκίνημα του Ρωσο-Τουρκικού πολέμου (1735-39) οι Ρώσοι κατέλαβαν τη Μολδαβία (14 Σεπτεμβρίου 1739 - Οκτώβριος 1739) και ο Γρηγόριος Β΄ εγκατέλειψε τη χώρα για λίγο, ώσπου επανήλθε. Δεν μπόρεσε να αντισταθμίσει τις προσπάθειες των αδελφών Κωνσταντίνου και Ιοάν Β΄ των Μαυροκορδάτων να τον εκτοπίσουν τον Σεπτέμβριο του 1741, όπου καθαιρέθηκε και εξορίστηκε. Επανήλθε στο Ιάσιο για 4η φορά τον Μάιο του 1747 και περέμεινε ως τον Απρίλιο του 1748. Τότε ουσιαστικά αγόρασε τον θρόνο του Βουκουρεστίου και έγινε πρίγκιπας για μία δεύτερη θητεία εκεί. Το υπέρογκο ποσό που κατέβαλε είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της φορολογίας στη Βλαχία
[5]. Η εξουσία του έληξε στις 3 Σεπτεμβρίου 1752.
Επισκεύασε μερικές μονές και έκτισε τη μονή Φρουμοάσα στο Ιάσιο[6][7] και τη μονή του Αγ. Παντελεήμονος στην περιοχή Παντελεήμον του Ιλφόβ κοντά στο Βουκουρέστι[8]. Επίσης έκτισε το νοσοκομείο της περιοχής και το επάνδρωσε με μοναχούς.
