Βιλαέτι του Δούναβη

Συντεταγμένες: 43°N 25°E / 43°N 25°E / 43; 25

Βιλαέτι του Δούναβη
1864–1878
ΧώραΟθωμανική Αυτοκρατορία
ΠρωτεύουσαΡούσε
Ίδρυση1864
Γεωγραφικές συντεταγμένες43°0′0″N 25°0′0″E
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )
Ottoman Turkish version of the "Constitutive law of the department formed under the name of vilayet of the Danube" (βουλγαρικά: Органически устав на департамента, създаден под наименование Дунавски вилает‎‎[1])
Loi constitutive du département formé sous le nom de vilayet du Danube ("Constitutive law of the department formed under the name of vilayet of the Danube") in French

Το Βιλαέτι του Δούναβη (Οθωμανικά : ولايت طونه, τουρκικά :Vilâyet-i Tuna)[2] ήταν διοικητική διαίρεση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τη χρονική περίοδο 1864-1878[3]. Στα τέλη του 19ου αιώνα φέρεται να είχε έκταση 34.120 τετραγωνικά μίλια (88.400 τετραγωνικά χιλιόμετρα)[4].

Το βιλαέτι δημιουργήθηκε από τις βόρειες περιοχές της Σιλίστριας κατά μήκος του Δούναβη ποταμού και με τμήματα του Σαντακίου της Νις, του Σαντζακίου της Βιντίν και του Σαντζακίου της Σιλιστρίας[5]. Πρωτεύουσα ήταν η πόλη Ρούσε.

Πρώτος κυβερνήτης ήταν ο Μιχάτ Πασάς 1864-1868[5]. Κατά τη διακυβέρνησή του καθορίστηκαν στο Δούναβη ατμοπλοϊκές γραμμές, ολοκληρώθηκε η σιδηροδρομική ένωση του Ρούσε με τη Βάρνα, δημιουργήθηκε γεωργικός πιστωτικός συνεταιρισμός που παρείχε στους γεωργούς χαμηλά δάνεια και δόθηκαν φορολογικά κίνητρα που ενθάρρυναν νέες βιομηχανικές επιχειρήσεις[5].

Εκδόθηκε η πρώτη επίσημη εφημερίδα του Βιλαετίου, η Tuna / Dunav, γραμμένη στα οθωμανικά τουρκικά και τα βουλγαρικά, που είχε συντάκτες και από τα δύο έθνη. Ανάμεσα στους συντάκτες της ήταν οι Ισμαήλ Κεμάλ και Αχμέτ Μιντχάντ Εφέντι[5].

Το βιλαέτι είχε μία διοικητική Συνέλευση, που περιλάμβανε κρατικούς αξιωματούχους που διορίζονται από την Κωνσταντινούπολη, καθώς και έξι αντιπροσώπους (τρεις μουσουλμάνοι και τρεις μη-μουσουλμάνοι) που εκλέγονταν μεταξύ των κατοίκων της επαρχίας[5]. Μη-μουσουλμάνοι συμμετείχαν επίσης στο επαρχιακό ποινικό και εμπορικό δικαστήριο, το οποίο βασίστηκε σε ένα κοσμικό κώδικα του δικαίου και της δικαιοσύνης[5]. Ιδρύθηκαν μεικτά σχολεία, αλλά αυτή η μεταρρύθμιση καταργήθηκε αφού συναντήθηκε ισχυρή αντιπολίτευση από τον λαό[5].

Διοικητές του βιλαετιού[6]

  • Hafiz Ahmed Midhat Shefik Πασά (Οκτώβριος 1864 - Μάρτιος 1868)
  • Μεχμέντ Πασά Σαμπρί (Μάρτιος 1868 - Δεκέμβριος 1868)
  • Αρναβούντ Μεχμέτ Πασά Ακίφ (Φεβρουάριος 1869-Οκτώβριος 1870)
  • Κιουτσούκ Ομέρ Φενζί Πασά (Οκτώβριος 1870 - Οκτώβριος 1871)
  • Αχμέτ Ρασίμ πασάς (Οκτώβριος 1871 έως Ιούνιος 1872)
  • Αχμέντ Χαμντί Πασά (Ιούνιος 1872-Απρίλιος 1873)
  • Αμπντουραχμάν Νουρεντίν Πασά (Απρίλιος 1873 - Απρίλιος 1874)
  • Μεχμέντ Πασά Ασίμ (Απρίλιος 1874 - Σεπτέμβριος 1876)
  • Χαλίλ Ριφάτ Πασά (Οκτώβριος 1876 - Φεβρουάριος 1877)
  • Ομάν Μαζχάρ Αχμέντ (1876-1877)

Διοικητική διαίρεση

Η επαρχία περιελάμβανε τα ακόλουθα σαντζάκια[7]:

Παραπομπές

  1. ↑ Indzhov, Emil (2017). «THE BULGARIANS AND THE ADMINISTRATIVE REFORMS IN THE OTTOMAN EMPIRE IN 50-60 YEARS AT THE XIX CENTURY.». Proceedings of the University of Ruse 56 (6.2). http://conf.uni-ruse.bg/bg/docs/cp17/6.2/6.2-17.pdf.  - FRI-2.207-1-HEF-04
  2. ↑ Hathi Trust Digital Library - Holdings: Salname-yi Vilâyet-i Tuna
  3. ↑ Rumelia στην Encyclopædia Britannica
  4. ↑ Europe by Éliseé Reclus, page 152
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 Google books, page 172, Encyclopedia of the Ottoman Empire, By Gábor Ágoston, Bruce Alan Masters
  6. ↑ World Statesmen — Bulgaria
  7. ↑ Stanford Jay Shaw· Ezel Kural. Shaw (1977). History of the Ottoman Empire and Modern Turkey:. Cambridge University Press. σελ. 90. ISBN 978-0-521-29166-8. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2013.