Στις αρχές του 20ου αιώνα, σύμφωνα με πληροφορίες είχε έκταση 62.180 τετραγωνικά χιλιόμετρα (24.009 τετραγωνικά μίλια), ενώ τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της πρώτης οθωμανικής απογραφής του 1885 (δημοσιεύθηκε το 1908) έδωσαν τον πληθυσμό 1.000.000.[4] Η ακρίβεια των αριθμών πληθυσμού κυμαίνεται από «κατά προσέγγιση» έως «απλώς εικασιακή» ανάλογα με την περιοχή από την οποία συγκεντρώθηκαν.
Ιστορία
Το 1864 εκδόθηκε ο νόμος του βιλαέτι.[5] Ο νέος επαρχιακός νόμος εφαρμόστηκε στη Δαμασκό το 1865 και η μεταρρυθμισμένη επαρχία ονομάστηκε Σουριγιά/Σουριγιέ, αντανακλώντας μια αυξανόμενη ιστορική συνείδηση μεταξύ των ντόπιων διανοουμένων. Η Ιερουσαλήμ διαχωρίστηκε από την υπόλοιπη επαρχία και έγινε ένα ανεξάρτητο σαντζάκι της Ιερουσαλήμ που αναφερόταν απευθείας στην Κωνσταντινούπολη και όχι στη Δαμασκό.[6] Ομοίως, το Όρος Λίβανος είχε μετατραπεί σε αυτοδιοικούμενο μουτεσαριφλίκι το 1864.
Το 1872, δημιουργήθηκε μια νέα διοικητική περιφέρεια, με κέντρο το Μαάν, αλλά το κόστος για τη νέα διοικητική μονάδα υπερέβαινε κατά πολύ τα έσοδα και έκλεισε το επόμενο έτος. Το 1884, ο κυβερνήτης της Δαμασκού έκανε μια πρόταση για την ίδρυση ενός νέου βιλαέτι της νότιας Συρίας, αν και τίποτα δεν προέκυψε από αυτό.
Το 1888 σχηματίστηκε ένα βιλαέτι της Βηρυτού από τις παράκτιες περιοχές του βιλαετίου της Συρίας.[7] Τον Μάιο του 1892, έγινε μια άλλη πρόταση για μια περιφερειακή κυβέρνηση με κέντρο το Μαάν, η οποία εγκρίθηκε τον Αύγουστο. Στα μέσα του 1895, το κέντρο αυτής της μουτεσαριφλίκι μεταφέρθηκε στο Καράκ (μουτεσαριφλίκι του Καράκ), σηματοδοτώντας τη νοτιότερη έκταση της οθωμανικής κυριαρχίας στο βιλαέτι της Συρίας.
Από το 1897, το βιλαέτι της Συρίας χωρίστηκε σε τέσσερα σαντζάκια: Δαμασκό, Χάμα, Χαουράν και Καράκ. Πρωτεύουσα του βιλαετιού ήταν η Δαμασκός.[8]
↑Salname-yi Vilâyet-i Suriye ("Yearbook of the Vilayet of Syria"), Syria vilâyet matbaası, Suriye [Syria], 1300 [1882]. in the website of Hathi Trust Digital Library.