Μετά τη μέτρια αποδοχή του κοινού και των ΜΜΕ για το "Jazz", το συγκρότημα διέκοψε τη συνεργασία του με τον παραγωγό Ρόι Τόμας Μπέικερ, δουλεύοντας πλέον με τον Ρέινολντ Μακ, πρώην συνεργάτη των Electric Light Orchestra στα "Musicland Studios" του Μονάχου.[3] Η εκτός Βρετανίας ηχογράφηση του δίσκου είχε σκοπό την αποφυγή της βαριάς φορολογίας της πατρίδας τους. Το συγκρότημα πραγματοποίησε τις αρχικές του ηχογραφήσεις το καλοκαίρι του 1979, δημιουργώντας τα "Coming Soon", "Sail Away Sweet Sister", "Save Me" και "Crazy Little Thing Called Love". Ο νέος παραγωγός ήταν πρόθυμος να ασχοληθεί με πιο πειραματικές μεθόδους, σε αντίθεση με τον Μπέικερ. Οι Queen διέκοψαν την πρώτη αυτή περίοδο ηχογραφήσεων για να προετοιμαστούν για την επερχόμενη βρετανική τους περιοδεία.
Τα "Crazy Little Thing Called Love" και "Save Me" συμπεριλήφθηκαν στο ρεπερτόριο του συγκροτήματος και αποτέλεσαν τα πρώτα δύο σινγκλ των Queen, τα οποία εκδόθηκαν τον Οκτώβριο του 1979 και τον Ιανουάριο του 1980, αντίστοιχα. Το πρώτο εκ των δύο γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία, σκαρφαλώνοντας στη δεύτερη θέση των τσαρτ της πατρίδας τους και αποτέλεσε το πρώτο # 1 τραγούδι τους για τις Ηνωμένες Πολιτείες,[4] ενώ το "Save Me" κυκλοφόρησε μόνο στην Ευρώπη και έφθασε μέχρι την ενδέκατη θέση στο Ηνωμένο Βασίλειο και το Top-10 στην Ολλανδία, την Ιρλανδία και τη Νορβηγία.[5]
Το συγκρότημα επανήλθε στο στούντιο τον Φεβρουάριο του 1980 με πολλές νέες ιδέες, με τον Ρότζερ Τέιλορ να αναφέρει ότι είχαν συνθέσει συνολικά σαράντα νέα κομμάτια. Παρ' όλα αυτά, μόλις δέκα εξ αυτών συμπεριλήφθηκαν στην τελική κοπή του δίσκου, με τη συνολική διάρκεια να ξεπερνάει μόλις τα 35 λεπτά. Εκτός των δύο προαναφερθέντων σινγκλ, οκτώ νέες συνθέσεις έκαναν την εμφάνιση τους στον δίσκο, με ένα γνωστό τραγούδι που έμεινε εκτός να είναι το "A Human Body" του Ρότζερ Τέιλορ λόγω του ό,τι ήταν υπερβολικά μελωδικό και κυκλοφόρησε στη δεύτερη πλευρά του σινγκλ του "Play The Game", τον Μάιο του 1980.[6] Κατά την ίδια διαδικασία, ηχογραφήθηκε το κομμάτι "Soul Brother", το οποίο κυκλοφόρησε ως b-side του σινγκλ "Under Pressure", τον Οκτώβριο του 1981.[7]
Αλλαγή
Το άλμπουμ αποτελείται κυρίως από ρυθμικά κομμάτια, σε αντίθεση με τους προηγούμενους δίσκους τους που αποτελούνταν από μεγάλα σε διάρκεια, progressive τραγούδια. Τα τύμπανα και το μπάσο ανέβηκαν στην τελική μίξη, ενώ οι κιθάρες παρέμειναν κυρίως στον ρυθμό με λίγα σόλο, εκμηδενίζοντας τις πολύπλοκες ενορχηστρώσεις για τις οποίες φημίζονταν το συγκρότημα κατά τη δεκαετία του '70. Επίσης, για πρώτη φορά μπήκαν στον ήχο τους τα συνθεσάιζερ, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν σε κομμάτια όπως τα "Play The Game", "Rock It (Prime Jive)", "Sail Away Sweet Sister", "Coming Soon" και "Save Me", ενώ παράλληλα στις φωτογραφίες των μελών του σχήματος ο Φρέντι Μέρκιουρι εμφανιζόταν για πρώτη φορά με το διάσημο μουστάκι του.
Εμπορική επιτυχία
Παρά τις αναβολές στην ηχογράφηση και την κυκλοφορία του άλμπουμ, γνώρισε μεγάλη επιτυχία ανεβαίνοντας στην κορυφή του καταλόγου επιτυχιών και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού,[8] ενώ τα σινγκλ του, επίσης ανέβηκαν σε υψηλές θέσεις των τσαρτ, ανεβαίνοντας και τα τέσσερα στο βρετανικό Top-20, ενώ τα "Crazy Little Thing Called Love" και "Another One Bites The Dust" ανέβηκαν στο # 1 του Billboard των Ηνωμένων Πολιτειών.
Οι κριτικές για το "The Game" υπήρξαν θετικές, με το "AllMusic" να το βαθμολογεί με 4,5 / 5 αστέρια, η "The Guardian" με 4 / 5,[9] το "Sputnik Music" με μέσο όρο βαθμολογιών 3,7 / 5 και το "Record Mirror" με 4 / 5.[10]
