|
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 8/3/2009. |
Ο Τζον Ντίκον (John Deacon, 19 Αυγούστου 1951) είναι Άγγλος μπασίστας διάσημος ως μέλος του ροκ συγκροτήματος Queen, για το διάστημα 1971-1997. Ο Ντίκον εντάχθηκε στο συγκρότημα λίγο πριν την ηχογράφηση του πρώτου τους δίσκου.
Οι Queen είχαν χρησιμοποιήσει έξι μπασίστες πριν από αυτόν και όπως έχει πει ο ίδιος, αυτό τον έκανε να νιώθει σαν το "καινούριο αγόρι". Στις πρώτες εμφανίσεις των Queen δεν είχε δικό του μικρόφωνο, γι' αυτό παρείχε κάποιες φορές δεύτερα φωνητικά από το μικρόφωνο του Φρέντι Μέρκιουρι σε κάποια κομμάτια. Ωστόσο, όταν το συγκρότημα άρχισε να ηχογραφεί το Sheer Heart Attack, ο Ντίκον ενσωματώθηκε σε αυτό και έγραψε τα πρώτα του τραγούδια. Το Misfire, το Spread Your Wings και το You're My Best Friend έγιναν ιδιαίτερα αγαπητά στους πρώτους θαυμαστές των Queen. Μάλιστα, το You're My Best Friend είναι από τα πλέον πολυπαιγμένα στο ραδιόφωνο αγγλικά τραγούδια.
Το 1980 γράφει ένα από τα διασημότερα τραγούδια των Queen, το disco κομμάτι με τίτλο Another One Bites the Dust. Το τραγούδι ανέβασε το συγκρότημα ψηλά στα τσαρτς και μπήκε, μαζί με το You're My Best Friend, στο CD Greatest Hits. Επίσης αυτό το κομμάτι εμπνεύστηκε από το Good Times του disco συγκροτήματος Chic.
Το 1982, στο άλμπουμ Hot Space γράφει ένα από τα χαρακτηριστικά του τραγούδια, το Back Chat. Το τραγούδι ανήκε στο είδος funk-rock και είχε στοιχεία μουσικής soul. Παρόλο που στο μουσικό βίντεο ο Μπράιαν Μέι εμφανίζεται να παίζει κιθάρα, ο Τζον Ντίκον είχε παίξει ηλεκτρική κιθάρα, μπάσο και ντραμς στην έκδοση του CD, με τον Μπράιαν Μέι να περιέχει μόνο το solo. Η κιθάρα που χρησιμοποιήθηκε ήταν μια Fender Telecaster, ακριβώς όπως στο Crazy Little Thing Called Love. Για το Back Chat υπήρξε μια ισχυρή διαφωνία μεταξύ Ντίκον και Μπράιαν Μέι, επειδή ο τελευταίος ήθελε να κρατήσουν οι Queen το stadium rock ύφος τους και ήθελε το κομμάτι να έχει σόλο. Ο Ντίκον επέμενε στα πειραματικά funk και soul κομμάτια.
Το 1984, στο άλμπουμ The Works συνθέτει το I Want To Break Free, το οποίο σημείωσε τεράστια επιτυχία στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην Αγγλία, αν και στην Αμερική το βίντεο κλιπ του κομματιού απαγορεύτηκε στο MTV.[6]
Το 1986, συνέθεσε το Friends Will Be Friends μαζί με τον Φρέντι Μέρκιουρι, για το άλμπουμ A Kind of Magic, το οποίο κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου.
Συμμετείχε στην ηχογράφηση του τελευταίου επίσημου άλμπουμ των Queen, Made in Heaven, από το οποίο είχε γράψει μαζί με τον Φρέντι Μέρκιουρι τα τραγούδια It's a Deautiful Day και My Life Has Been Saved.
Τον Ιανουάριο του 1997 εμφανίζεται για τελευταία φορά με τους Queen. Αποσύρθηκε την ίδια χρονιά, μετά την ηχογράφηση του No One But You (Only The Good Die young), λέγοντας "δεν μπορώ να φανταστώ τους Queen χωρίς τον Φρέντι Μέρκιουρι". Μερικοί ισχυρίζονται ότι χρησιμοποίησε ως δικαιολογία την οικογένειά του, λέγοντας πως πρέπει να αφιερώσει πιο πολύ χρόνο σ' αυτήν, για να εγκαταλείψει το συγκρότημα. Ο Μπράιαν Μέι είπε σε συνέντευξή του (τέλη του 2008): "Κανείς δεν ξέρει πού είναι ο Τζον και τι κάνει. Μια φορά μας πήρε τηλέφωνο για να μας πει συγχαρητήρια που είχε μεγάλη επιτυχία το μιούζικαλ We Will Rock You, αλλά, όταν του τηλεφωνούμε, πολύ σπάνια μας απαντά." Από το 1997 μέχρι σήμερα συμμετέχει στους Queen μόνο σε επίπεδο συμβούλου για σημαντικά οικονομικά ζητήματα, όπως έκανε από την ίδρυση του συγκροτήματος και έχει να κάνει δημόσια εμφάνιση από το 1997.
Παραπομπές
