Aναδιάρθρωση: από την επόμενη σεζόν οι έξι πρώτες ομάδες της Α΄ συγκρότησαν την Α1 κατηγορία, ενώ οι δυο τελευταίες και οι τέσσερις πρώτες της Β΄ συγκρότησαν την Α2.
Λόγω μείωσης των ομάδων της Α΄ από 8 σε 6 υποβιβάστηκαν οι δύο τελευταίοι σύλλογοι Θησεύς και Αργοναύτης. Σύμφωνα με τους κανονισμούς της εποχής ο ουραγός της ανώτερης κατηγορίας έδινε αγώνες διαβάθμισης με τον πρωταθλητή της κατώτερης κατηγορίας για την παραμονή/άνοδο ή υποβιβασμό. Έτσι η πρωταθλήτρια της Β΄ "ΑΕ Μοσχάτου" αγωνίστηκε με την τελευταία ομάδα από όσες παρέμειναν στην Α΄, δηλαδή την ΑΕ Νικαίας, από την οποία ηττήθηκε και απέτυχε να ανεβεί κατηγορία.[4]
Αναδιάρθρωση: Οι τέσσερις πρώτες ομάδες της Β΄ με τις δύο τελευταίες της Α΄ συγκρότησαν την Α2, ενώ οι υπόλοιπες πέντε με τις τρεις πρώτες της Γ΄ συγκρότησαν τη Β΄ κατηγορία της επόμενης σεζόν.
Σύμφωνα με τους κανονισμούς της εποχής ο ουραγός της ανώτερης κατηγορίας έδινε αγώνες διαβάθμισης με τον πρωταθλητή της κατώτερης κατηγορίας για την παραμονή/άνοδο ή υποβιβασμό. Έτσι ο Αιολικός αγωνίστηκε με τον πρωταθλητή της Γ΄ Αίαντα Σαλαμίνας, τον οποίο νίκησε και παρέμεινε στην κατηγορία. Τελικά, λόγω της αναδιάρθρωσης βρέθηκαν και οι δύο στη Β΄ κατηγορία.
↑"Αυτός είναι ο Ολυμπιακός • Η ένδοξη ιστορία του δημοφιλούς συλλόγου", Πάνος Μακρίδης - Ευάγγελος Φουντουκίδης, έκδοση εφημερ. «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ», Αθήνα 1957, σελ. 76-78
↑"Η ιστορία του Ολυμπιακού, με πλήρη στοιχεία 1925-2000 • 75 χρόνια θρύλου", Στάθης Αρβανίτης, Εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα 2000, ISBN 960-0329-45-1, σελ. 39 και 41