Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 του 2003 ήταν το 53ο που διοργάνωσε η FIA. Περιλάμβανε 16 αγώνες, ο πρώτος έγινε στη Μελβούρνη της Αυστραλίας στις 9 Μαρτίου 2003 και ο τελευταίος στη Σουζούκα της Ιαπωνίας στις 12 Οκτωβρίου 2003.
Το πρωτάθλημα οδηγών κατέκτησε, για τέταρτη συνεχόμενη σαιζόν, ο ΓερμανόςΜίχαελ Σουμάχερ, ενώ ήταν το έκτο του πρωτάθλημα στο σύνολο. Το πρωτάθλημα κατασκευαστών κατέκτησε η Σκουντερία Φερράρι συγκεντρώνοντας συνολικά 158 βαθμούς.
† Όλοι οι κινητήρες έπρεπε να έχουν δέκα κυλίνδρους, διαμόρφωση V10 και κυβισμό του κινητήρα που να μην υπερβαίνει τα 3000 κυβικά.
Το μοντέλο McLaren MP4-18 δεν κατέβηκε στους αγώνες
Αλλαγές μονοθεσίων στη διάρκεια του Πρωταθλήματος
Η Φερράρι ξεκίνησε με το περσινό της μοντέλο, βελτιωμένο ως Ferrari F2002B με κινητήρα Ferrari 051B, και στη συνέχεια το αντικατέστησε με το F2003-GA, το οποίο είχε τον νέο κινητήρα Ferrari 052.
Η Μακλάρεν ξεκίνησε το πρωτάθλημα με το μονοθέσιο McLaren MP4-17D, που είχε κινητήρα Mercedes FO110M, ενώ σχεδίαζε το μοντέλο McLaren MP4-18 το οποίο τελικά δεν αγωνίστηκε, καθώς αποφάσισε να αλλάξει μόνο τον κινητήρα στο υπάρχον μονοθέσιό της, μοντάροντας τον Mercedes FO110P.
Η Ρενώ αγωνίστηκε με το μονοθέσιο Renault R23 και εντός της σαιζόν το αντικατέστησε με το μοντέλο R23B.
Στην τρίτη περίοδο ελεύθερων δοκιμών του Ουγγρικού Γκραν Πρι που έγινε το πρωί του Σαββάτου 23 Αυγούστου 2003, ο Βρετανός οδηγός της Τζόρνταν, Ραλφ Φέρμαν, είχε μια έξοδο κατά την οποία κατέστρεψε το μονοθέσιό του. Για προληπτικούς λόγους μεταφέρθηκε αρχικά στο ιατρικό κέντρο της πίστας και στη συνέχεια στο νοσοκομείο, όπου οι γιατροί έκριναν ότι δεν μπορόυσε να πάρει μέρος στον αγώνα και στη θέση του έβαλαν τον Ούγγρο δοκιμαστή Ζολτ Μπαουμγκάρτνερ.
Ο Γερμανός οδηγός της Γουίλιαμς, Ραλφ Σουμάχερ, στις 4 Σεπτεμβρίου 2003 υπέστη ατύχημα με το ποδήλατό του και έχασε όλη την εβδομάδα δοκιμών εξέλιξης πριν το Ιταλικό Γκραν Πρι. Στις 11 Σεπτεμβρίου 2003, οι Ραλφ Σουμάχερ και Ραλφ Φέρμαν εξετάστηκαν από τον γιατρό της FIA, Σιντ Γουότκινς, ο οποίος τον πρώτο τον βρήκε πολύ καλά, αλλά για τον δεύτερο διαπίστωσε ότι υπέφερε από έναν έντονο πόνο στο αυτί και δεν του έδωσε άδεια να λάβει μέρος στον αγώνα, οπότε στη θέση του έτρεξε για δεύτερη φορά ο Μπαουμγκάρτνερ. Στον αγώνα δεν πήρε μέρος τελικά ούτε ο Ραλφ Σουμάχερ, καθώς το πρωί της Παρασκευής 12 Σεπτεμβρίου 2003 παραπονέθηκε πως είχε πολύ δυνατό πονοκέφαλο και στη θέση του έτρεξε ο Ισπανός δοκιμαστής Μαρκ Ζενέ.
Τέλος, λίγες μέρες πριν το Ιαπωνικό Γκραν Πρι, η διοίκηση της Μπαρ Χόντα ανακοίνωσε στον Καναδό οδηγό της ομάδας, Ζακ Βιλνέβ, ότι το συμβόλαιό του δεν επρόκειτο να ανανεωθεί για την επόμενη σαιζόν, καθώς είχαν σκοπό να βάλουν στη θέση αυτή τον Ιάπωνα Τακούμα Σάτο. Ο Βιλνέβ συνάντησε εν συνεχεία τον διευθυντή της ομάδας, Ντέιβιντ Ρίτσαρντς, και του δήλωσε πως δεν είχε πρόθεση να λάβει μέρος στον τελευταίο αγώνα της σαιζόν, έτσι ο Σάτο τον αντικατέστησε και αγωνίστηκε στη Σουζούκα μπροστά στους συμπατριώτες του.
Βαθμολογίες
Το σύστημα βαθμολόγησης άλλαξε και πλέον είχε τη βάση 10–8–6–5–4–3–2–1 βαθμών για τους πρώτους οκτώ που τερμάτιζουν σε κάθε αγώνα.
Βαθμολογία οδηγών
Η βαθμολογία για το πρωτάθλημα των οδηγών είχε ως εξής:[1]
