Ο Πέδρο Σάντσεθ Πέρεθ-Καστεχόν (ισπανικά: Pedro Sánchez Pérez-Castejón ·1972-) είναι Ισπανός πολιτικός από τη Μαδρίτη, γενικός γραμματέας του Ισπανικού Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος από τον Μάιο του 2017, έχοντας καταλάβει την ίδια θέση για πρώτη φορά από το 2014 μέχρι το 2016. Ανέλαβε πρωθυπουργός της χώρας την 1η Ιουνίου 2018, μετά την υπερψήφιση από το ισπανικό Κοινοβούλιο της πρότασης μομφής εναντίον της κυβέρνησης του προκατόχου του, Μαριάνο Ραχόι[6]. Τον Ιανουάριο του 2020 ο Σάντσεθ σχημάτισε κυβέρνηση μειοψηφίας με το κόμμα Unidas Podemos, την πρώτη εθνική κυβέρνηση συνασπισμού έπειτα από την επιστροφή της Ισπανίας στη δημοκρατία. Τον Νοέμβριο του 2023 σχηματίστηκε η τρίτη κυβέρνησή του.
Παιδική ηλικία
Γεννήθηκε στην περιοχή Τετουάν της Μαδρίτης στις 29 Φεβρουαρίου 1972. Ο πατέρας του ήταν επιχειρηματίας και μέλος του PSOE και η μητέρα του δημόσια υπάλληλος[7].
Σπουδές
Σπούδασε οικονομικά σε πτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο και το 1993 εντάχθηκε στις τάξεις του Σοσιαλιστικού Κόμματος[7]. Μιλάει αγγλικά και γαλλικά.[8] και είναι παντρεμένος, με δύο κόρες[9]
Πολιτική
Δημοτικός σύμβουλος
Η πρώτη του πολιτική θέση ήλθε ως δημοτικός σύμβουλος στο δημαρχείο της Μαδρίτης στην αντιπολίτευση του Λαϊκού Κόμματος υπό την Τρινιδάδ Χιμένεθ.
Αρχικά βήματα στην πολιτική
Στη συνέχεια, το 2009 ορίστηκε αντικαταστάτης του βουλευτή Πέδρο Σόλβες στο Ισπανικό Κοινοβούλιο. Παράλληλα έγινε διδάκτωρ στα οικονομικά από το Πανεπιστήμιο Καμίλο Χοσέ Θέλα[10].
Πρόεδρος του PSOE
Μετά την παραίτηση του Αλφρέδο Πέρεθ Ρουβαλκάβα από τη θέση του γενικού γραμματέα του Σοσιαλιστικού Κόμματος και τις κομματικές εκλογές του Ιουλίου 2014, τον διαδέχθηκε με το 49% των ψήφων[11].
Όταν το 2014 αναλάμβανε την ηγεσία του Ισπανικού Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος (PSOE), ο ισπανικός τύπος είχε ασχοληθεί με την εμφάνιση του παρά με το πρόγραμμα του.[12]
Στόχοι του νέου γενικού γραμματέα ήταν η εκ νέου προσέλκυση των τέως σοσιαλιστών ψηφοφόρων που σε μεγάλο ποσοστό έτειναν προς τον νέο πολιτικό σχηματισμό, Ποδέμος[13]. Μετά τις βουλευτικές εκλογές του Φεβρουαρίου του 2016, το Σοσιαλιστικό Κόμμα έλαβε 90 έδρες, κατατασσόμενο δεύτερο. Ο Σάντσεθ προτάθηκε από τον βασιλιά Φίλιππο Στ΄ για πρωθυπουργός, αποτυγχάνοντας να λάβει την υποστήριξη του κοινοβουλίου εκτός του Κόμματος των Πολιτών και του Συνασπισμού των Καναρίων Νήσων[14].
Παραίτηση από τη θέση του Προέδρου του PSOE
Μετά τις αποτυχημένες επαναληπτικές εκλογές του Ιουνίου του 2016 και την απώλεια πέντε εδρών, ο γενικός γραμματέας απέκλεισε την αποχή από την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι, που θα επέτρεπε μια κυβέρνηση του Λαϊκού Κόμματος να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας με τη μειοψηφία της Βουλής. Μια τέτοια κίνηση, που θα οδηγούσε την Ισπανία σε τρίτες εκλογές, βρήκε απέναντί της μια μερίδα περιφερειακών ηγετών του κόμματος που υποστήριζαν την αποχή. Κύρια εκφραστής τους ήταν η πρόεδρος της κυβέρνησης της Ανδαλουσίας, Σουσάνα Ντίαθ που είχε την υποστήριξη περιφερειακών προέδρων όπως τον Βαλενθιανό Τσίμο Πουτς και τον Καστιλιανό-Μαντσέγο Εμίλιο Γκαρθία-Πάχε[15].
Η παραίτηση της πλειοψηφίας της εκτελεστικής επιτροπής οδήγησε στην παραίτηση του Πέδρο Σάντσεθ την 1η Οκτωβρίου και την ανάληψη της ηγεσία του κόμματος από μια προσωρινή διαχειριστική επιτροπή.[15] Στις 29 Οκτωβρίου παραιτήθηκε από την ιδιότητά του ως βουλευτής του κόμματος με σκοπό να αποφύγει να ακολουθήσει την κομματική στάση υπέρ της αποχής στην ψήφο εμπιστοσύνης του Κοινοβουλίου στον Μαριάνο Ραχόι,[16] που σήμανε και την ανάδειξη του τελευταίου σε πρωθυπουργό της χώρας[17].
Την περίοδο κατά την οποία το κόμμα βρισκόταν κάτω από την καθοδήγηση επιτροπής ο Σάντσεθ διατήρησε ενεργή παρουσία και παρουσίασε την υποψηφιότητά του για τις εσωκομματικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στις 22 Μαΐου2017. Λαμβάνοντας περίπου το 50% των ψήφων επανήλθε στη θέση του γενικού γραμματέα του κόμματος, νικώντας τους δύο έτερους υποψηφίους, Σουσάνα Ντίαθ και Πάτσι Λόπεθ[18].
Πρόταση μομφής κατά Ραχόι
Στα τέλη του Μάη του 2018 ήρθε η απόφαση του δικαστηρίου για την υπόθεση "Gürtel" (Γκουρτιέλ), με την οποία εκτός από την ποινή των 351 ετών φυλάκισης για 29 κατηγορούμενους, μεταξύ των οποίων και για πρώην στελέχη ή υπουργούς του Λαϊκού Κόμματος,[19] καταδικάστηκε και το Λαϊκό Κόμμα στην επιβολή προστίμου ύψους 245.492 ευρώ για «συμμετοχή με σκοπό το κέρδος» σε ένα πολυπλόκαμο σύστημα δωροληψιών με αντάλλαγμα αναθέσεις δημοσίων συμβολαίων.[20] Ο ίδιος ο πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι, τον Ιούλιο του 2017, είχε κληθεί ως μάρτυρας στη δίκη για τη συγκεκριμένη υπόθεση. Ήταν η πρώτη φορά που ένας πρωθυπουργός εν ενεργεία έδινε κατάθεση σε δικαστήριο στην Ισπανία. Τότε, είχε πει στην κατάθεσή του ότι δεν γνώριζε τίποτα για την οικονομική διαχείριση του κόμματος, του οποίου ήταν δεύτερος στην ιεραρχία από το 1990, και ότι δεν τον απασχόλησε «ποτέ» «κανένα ζήτημα λογιστικής».[21]
Μετά τη δημοσίευση της αποφάσεως, το PSOE κατέθεσε στις 25 Μαΐου στη Βουλή πρόταση μομφής κατά του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι παρουσιάζοντας τον Σάντσεθ ως υποψήφιο για πρωθυπουργό. Η Πρόεδρος του Κογκρέσου των Αντιπροσώπων Ana Pastor Julián ανακοίνωση ότι την 31η Μαΐου και την 1η Ιουνίου θα συζητηθεί η πρόταση αυτή.[22] Την 1η Ιουνίου, η Βουλή με 180 ψήφους υπέρ, 169 κατά και 1 αποχή έριξε την κυβέρνηση του Ραχόι κι ο Πέδρο Σάντσεθ ανακηρύχθηκε πρωθυπουργός της Ισπανίας.[23]
Είναι η πρώτη φορά που πρόταση μομφής έχει αποτέλεσμα στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ισπανίας. Τον Σάντσεθ τον στήριξαν οι Ποδέμος, τα κόμματα υπέρ της Ανεξαρτησίας της Καταλονίας και το Εθνικιστικό Κόμμα των Βάσκων.[24]
Πρωθυπουργός (1 Ιουνίου 2018 - σήμερα)
Ορκωμοσία και ανάληψη καθηκόντων
Ο Βασιλιάς Φίλιππος υπέγραψε το διάταγμα με το οποίο ο Σάντσεζ ορίζεται πρόεδρος της κυβέρνησης την 1η Ιουνίου.[25] Ο Σάντσεζ ορίσθηκε στο μονάρχη την επόμενη μέρα στο Παλάτι Θαρζουέλα, μπροστά σε ένα αντίγραφο του Συντάγματος. Επέλεξε να το κάνει χωρίς θρησκευτικό όρκο όπως είχε υποσχεθεί από τον Ιούλιο του 2014. Ήταν ο πρώτος πρόεδρος κυβέρνησης στη δημοκρατική περίοδο που δεν ορίστηκε θρησκευτικά.[26][27] Τα 17 μέλη του νέου υπουργικού συμβουλίου του ορίστηκαν στις 7 Ιουνίου.[28][29]
Μετά το διορισμό του, ο Σάντσεζ εξέφρασε την προθυμία του να εξαντλήσει τη θητεία της κυβέρνησής του και να μην προκηρύξει εκλογές μέχρι τον Ιούνιο του 2020.[30]
Μεταναστευτική Πολιτική
Τον Ιούνιο του 2018, η Ιταλία και η Μάλτα αρνήθηκαν να εισέλθουν 2 πλοία στα λιμάνια τους, αφήνοντάς τα χωρίς εναλλακτικό σχέδιο στη Μεσόγειο με 629 μετανάστες.[31][32] Ενόψει αυτής της κατάστασης, η κυβέρνηση Σάντσεθ προσέφερε το λιμάνι της Βαλένθια[33] ως ασφαλές λιμάνι για να αποβιβαστούν και έτσι να αποφευχθεί μια ανθρωπιστική καταστροφή.[34] Στις 30 Ιουνίου 2018, η κυβέρνηση δέχθηκε ένα άλλο σκάφος, στην προκειμένη περίπτωση από την ισπανική ΜΚΟ Open Arms, με 59 μετανάστες, αφού απορρίφθηκαν και πάλι από τις κυβερνήσεις της Μάλτας και την κυβέρνηση της Ιταλίας.[35] Το ίδιο συνέβη δύο εβδομάδες αργότερα.[36] Στις αρχές Αυγούστου, η κυβέρνηση δέχθηκε και πάλι το Open Arms με 87 μετανάστες, αυτή τη φορά στο λιμάνι του Algeciras.[37]
Δεδομένης αυτής της κατάστασης, η Ισπανία έγινε, για πρώτη φορά, η κύρια είσοδος των μεταναστών από την Αφρική[38], κάτι που δεν ήταν καλά αντιληπτό από την κυβέρνηση του Λαϊκού Κόμματος και τους Πολίτες, οι οποίοι κατηγόρησαν τον Sánchez.[39][40][41]
Ο πρόεδρος της κυβέρνησης θεωρεί ότι η μετανάστευση είναι ένα ευρωπαϊκό θέμα και έδειξε την αλληλεγγύη του προς τη γερμανική κυβέρνηση (η οποία το 2015 ανέλαβε πάνω από 1 εκατομμύριο μετανάστες) καταλήγοντας σε συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών με την Ισπανία να καλωσορίσει τους μετανάστες που εισήλθαν το 2015 για τη χώρα της νότιας Ευρώπης, αποφεύγοντας έτσι μια κυβερνητική κρίση στη Γερμανία.[41]
Ο Sánchez έχει λάβει την υποστήριξη δύο από τους σημαντικότερους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τον Emmanuel Macron, πρόεδρο της Γαλλίας[42][43] και την Angela Merkel, καγκελάριο της Γερμανίας,[44] οι οποίοι επέλεξαν μια ευρωπαϊκή λύση που θα περιλαμβάνει όλες τις χώρες.
Αντίθετα, οι σχέσεις μεταξύ ισπανικής και ιταλικής κυβέρνησης έχουν οξύνθηκαν λόγω του προβλήματος της μετανάστευσης, με πολυάριθμες αντιπαραθέσεις μεταξύ των μελών της κυβέρνησης, όπως ο Josep Borrell και ο υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας, Matteo Salvini.[45] Ο Sánchez δήλωσε επίσης σε συνέντευξή του ότι "η απαγόρευση προσέγγισης δεν είναι η απάντηση στη μεταναστευτική κρίση", με σαφή αναφορά στην πρωτοβουλία της ιταλικής κυβέρνησης να κλείσει τα λιμάνια της.[46]
Στις 13 Φεβρουαρίου 2019 οι ψήφοι του Λαϊκού Κόμματος, των Πολιτών, Καταλανικού Ευρωπαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος, της Esquerra de Catalunya, ενός τοπικού κόμματος της Αστούριας και των Καναρίων Νήσων, ήταν αρνητικοί στην πρόταση της Κυβέρνησης επί των Κρατικών Προϋπολογισμών για το 2019 και στην ψηφοφορία στη Συνέλευση των Αντιπροσώπων καταψηφίστηκε. Αυτό το γεγονός οδήγησε τον Πρόεδρο να καλέσει τον Τύπο την Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου και να ανακοινώσει την προκήρυξη προώρων γενικών βουλευτικών εκλογών για την Κυριακή 28 Απριλίου 2019.[47]
Εκλογές 28 Απριλίου 2019
Το ισπανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα, του Πέδρο Σάντσεθ ήταν ο νικητής των βουλευτικών εκλογών στην Ισπανία. Οι Σοσιαλιστές (PSOE) εξασφάλισαν 122 έδρες, χωρίς να συγκεντρώνουν αυτοδυναμία, αφήνοντας δεύτερο το Λαϊκό Κόμμα (PP) με 66 έδρες, τους Ciudadanos με 58 έδρες, τους Podemos με 42 έδρες και το ακροδεξιό Vox με 24 έδρες.
Το ποσοστό συμμετοχής ανήλθε σε 75,41%, ένα ποσοστό αυξημένο κατά σχεδόν 9 ποσοστιαίες μονάδες σε σύγκριση με τις βουλευτικές εκλογές του 2016, ανακοίνωσε το υπουργείο Εσωτερικών της χώρας.
Ο ηγέτης του Podemos, ο Πάμπλο Ιγκλέσιας, δήλωσε ότι το κόμμα του είναι ανοικτό στο ενδεχόμενο να σχηματίσει κυβέρνηση συμμαχίας με το PSOE του Πέδρο Σάντσεθ. «Του εξέφρασα τη βούλησή μας να εργαστούμε προς το να σχηματίσουμε κυβέρνηση συμμαχίας», είπε ο Ιγκλέσιας σε υποστηρικτές του UP στη Μαδρίτη.
Το PSOE και το UP χρειάζονται εάν συμμαχήσουν άλλες 11 έδρες για να εξασφαλίσουν πλειοψηφία.
Στις εκλογές του 2016, το PSOE είχε συγκεντρώσει 85 έδρες. Παράλληλα, κατατοπίστηκε του Λαϊκό Κόμμα, το οποίο από 137 βουλευτές έλαβε μόνο 66.[48][49]
Διεργασίες σχηματισμού κυβέρνησης
Ο Σάντσεθ στις εκλογές του Απριλίου 2019 αν και δεν εξασφάλισε απόλυτη πλειοψηφία, είχε τη δυνατότητα να σχηματίσει την νέα κυβέρνηση της χώρας. Αρχικά, κάποιοι πολιτικοί αναλυτές εκτιμούσαν ότι θα σχηματίσει κυβέρνηση με τη στήριξη του Ποδέμος, του Πάμπλο Ιγκλέσιας και του αριστερού κόμματος υπέρ της ανεξαρτησίας της Καταλονίας. Το άθροισμα των τριών σχηματισμών εξασφαλίζει μεγαλύτερο αριθμό από τις 176 έδρες που εγγυώνται την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή.[50]
Οι περισσότεροι πολιτικοί αναλυτές θεωρούσαν ότι το πιθανότερο αποτέλεσμα ήταν να προκύψει μια κυβέρνηση συνασπισμού με τους σοσιαλιστές και το αριστερό κόμμα Podemos παρότι χρειάζονταν ακόμη 11 έδρες για να έχουν την πλειοψηφία στη βουλή των 350 εδρών. Αυτό σημαίνει ότι είχαν την ανάγκη για συνεργασία με μικρότερα κόμματα, με πιθανότερα τους βάσκους εθνικιστές ή τους καταλανούς αυτονομιστές.[51]
Εντολή σχηματισμού κυβέρνησης έλαβε, στις 6 Ιουνίου 2019, ο Πέδρο Σάντσεθ στην Ισπανία, από τον βασιλιά Φίλιππο μετά τη νίκη του στις βουλευτικές εκλογές του Απριλίου.
«Δέχομαι με μεγάλη τιμή την πρόσκληση από τον Βασιλιά Φίλιππο, γιατί είναι πραγματικά τιμή να ηγείσαι της Ισπανία. Δέχομαι την πρόσκληση επίσης με υπευθυνότητα και με τεράστια ευγνωμοσύνη στην εμπιστοσύνη που μου έδειξε ο ισπανικός λαός», δήλωσε μετά την συνάντησή του με τον βασιλιά.
«Την επόμενη εβδομάδα θα ξεκινήσω επαφές με τους ηγέτες των τριών μεγαλύτερων κομμάτων εκτός από το Σοσιαλιστικό Κόμμα, από τη στιγμή που είναι οι ηγέτες οι οποίοι θα διευκολύνουν ή θα μπλοκάρουν τη διαδικασία στο Κογκρέσσο της Ισπανίας», είπε ο εντολοδόχος πρωθυπουργός.
«Οι Ισπανοί πολίτες ήταν ξεκάθαροι με την ψήφο τους στις 28 Απριλίου και στις 26 Μαϊου. Θέλουν να κυβερνήσουν οι Σοσιαλιστές. Δεν υπάρχει καμία άλλη εναλλακτική. είτε θα κυβερνήσουν οι Σοσιαλιστές, είτε θα κυβερνήσουν οι Σοσιαλιστές. Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική», τόνισε χαρακτηριστικά.[52]
Το Κοινοβούλιο της Ισπανίας ξεκίνησε στις 22 Ιουλίου τη διαδικασία της ψηφοφορίας για τον εκ νέου διορισμό στην πρωθυπουργία του Πέδρο Σάντσεθ. Η πρώτη ψηφοφορία διεξήχθη στις 23 Ιουλίου 2019.[53]
Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ήταν το ακόλουθο. Ψήφισαν 346. Υπέρ 124, κατά 170, 52 απείχαν.[54]
Στη δεύτερη ψηφοφορία, με ψήφους 124 υπέρ - 155 κατά και 67 βουλευτές να δηλώνουν «αποχή», το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ισπανίας, υπό τον Πέδρο Σάντσεθ, απέτυχε να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης και στην δεύτερη ψηφοφορία που διεξήχθη την Πέμπτη 25 Ιουλίου 2019 στο ισπανικό κοινοβούλιο. Ο Σάντσεθ και το Σοσιαλιστικό Κόμμα δεν κατάφεραν να έλθουν σε συμφωνία με το αριστερό Podemos, προκειμένου να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας.[55]
«Αν μου ζητήσετε αν διαλέξω μεταξύ μιας πρωθυπουργίας που δεν είναι χρήσιμη για την χώρα μου και των πεποιθήσεών μου, δεν έχω δίλημμα. Διαλέγω τις πεποιθήσεις μου και την προστασία της Ισπανίας. » δήλωσε ο Πέδρο Σάντσεθ κατά την ψηφοφορία.
Κατηγόρησε τους αριστερούς Ποδέμος ότι οι απαιτήσεις τους για υπουργεία δεν αντιστοιχούσαν ούτε στην εκλογική τους δύναμη, ούτε στην διαχειριστική τους εμπειρία.
Οι Ποδέμος, από την πλευρά τους, ζητούν τη δυνατότητα να εφαρμόσουν τις πολιτικές τους, κυρίως μέσω του υπουργείου Εργασίας.[56]
Πρόωρες εκλογές του 2023
Μετά το αρνητικό αποτέλεσμα των περιφερειακών και τοπικών εκλογών του 2023, ο Σάντσεθ ανακοίνωσε πρόωρες γενικές εκλογές για τις 23 Ιουλίου. Σε ομιλία του, ο Σάντσεθ δήλωσε ότι είναι σημαντικό να ακουστεί η βούληση του λαού, αλλά τόνισε την ανάγκη να επιμείνει στα μέτρα οικονομικής ανάκαμψης μετά την πανδημία COVID-19 που εφαρμόζει η κυβέρνησή του.[57]
Μετά την αποτυχημένη προσπάθεια του Αλμπέρτο Νούνιεθ Φέιχο να σχηματίσει κυβέρνηση, ο βασιλιάς ζήτησε από τον Σάντσεθ να προσπαθήσει να σχηματίσει κυβέρνηση.[58]
Στις 9 Νοεμβρίου 2023 ο Σάντσεθ ήρθε σε συμφωνία με τον Junts και τα περισσότερα κοινοβουλευτικά περιφερειακά και περιφερειακά εθνικιστικά κόμματα, εξασφαλίζοντας ουσιαστικά την επανεκλογή του στην πρώτη ψηφοφορία για την ανάληψη των καθηκόντων του που ορίστηκε για τις 16 Νοεμβρίου.[59] Στις 16 Νοεμβρίου επανεξελέγη πρωθυπουργός και σχημάτισε την τρίτη κυβέρνησή του.
Προσωπική ζωή
Είναι παντρεμένος από το 2006 με την Begoña Gómez (πλήρες όνομα: Maria Begoña Gomez Fernandez). Η Begoña γεννήθηκε στο Μπιλμπάο.
Το ζευγάρι γνωρίστηκε το 2003 στο πάρτι που διοργάνωσε ένας φίλος του Pedro σε μια βίλα στο Las Matas (Μαδρίτη) με την ιδιαιτερότητα ότι και οι δύο ήταν ντυμένοι με κόκκινο χρώμα. "Πήγα με μερικούς φίλους και εκεί με παρουσίασαν στον Pedro.", δήλωσε η ίδια η Begoña στο πρόγραμμα της Susanna Griso.[60] Το 2005 απέκτησαν την πρώτη τους κόρη, την Ainhoa κι ένα χρόνο αργότερα παντρεύτηκαν σε μια τελετή στο Δημαρχείο της Μαδρίτης με κουμπάρο τον Τρινιντάντ Χιμένεζ. Η γιορτή του γάμου έγινε λίγες μέρες αργότερα. Πλέον, έχουν δύο παιδιά, την Ainhoa και την Carlota, τα οποία έχουν εγγραφεί στο δημόσιο σχολείο.
Η Begoña Gómez γεννήθηκε στο Μπιλμπάο. Σπούδασε μάρκετινγκ κ έκανε μεταπτυχιακό στη διοίκηση επιχειρήσεων στο ESIC και το 1999 άρχισε να εργάζεται σε διάφορες επιχειρήσεις, όπως την Oxfam Intermón, τη Διεθνής Αμνηστία, την Anesvad και την Deutsche Bank. Είναι μέλος της Task Force και διευθύνει το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Στρατηγικής για το Πανεπιστήμιο Complutense της Μαδρίτης.
Είχε δηλώσει ότι σε περίπτωση που ο σύντροφός της ανακηρυχθεί πρόεδρος, θα προτιμούσε να μείνουν στο σπίτι τους στο Pozuelo, αντί του παλατιού "La Moncloa".[61]
Επιτεύγματα σε εκλογές
Εκλογική ιστορία του Pedro Sánchez
Εκλογές
Κόμμα
Εκλογική περιφέρεια
Θέση αριθμού σταυρών
Προσωπικό αποτέλεσμα
Εκλογές του Δημοτικού Συμβουλίου της Μαδρίτης, 2003