Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/07/2014.
Ο Νόιερ υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο το 2005 μετά από την πρόοδό του σε κάθε ηλικιακή ομάδα του συλλόγου της γενέτειράς του. Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στη Μπουντεσλίγκα όταν πέρασε ως αναγκαστική αλλαγή στη θέση του τραυματία Φρανκ Ροστ στη δεύτερη αγωνιστική της σεζόν 2006–07. Ο εικοσάχρονος Νόιερ κατάφερε να κερδίσει την θέση του βασικού όταν ο Ροστ έμεινε εκτός αποστολής για το μεγάλο ντέρμπι απέναντι στη Μπάγερν Μονάχου. Τελικά δεν απογοήτευσε και κατάφερε να κρατήσει ένα ισόπαλο αποτέλεσμα 2–2 απέναντι στους υπερασπιστές του τίτλου. Ανεξάρτητα της νεαρής του ηλικίας, παρουσιάστηκε από τους φιλάθλους και τον γερμανικό τύπο ως πιθανός αντικαταστάτης του πρώην ειδώλου του Γενς Λέμαν στο μέλλον για την Εθνική Ομάδα της Γερμανίας.
Στις 5 Μαρτίου 2008, στην φάση των 16 του Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν 2007–08, ο Νόιερ ήταν καταπληκτικός στον αγώνα της ομάδας του απέναντι στην Πόρτο όπου σχεδόν ολομόναχος κράτησε ζωντανή τη Σάλκε στο παιχνίδι της πρόκρισης με αρκετές εκπληκτικές επεμβάσεις και οδήγησε τον αγώνα στη διαδικασία των πέναλτι. Αργότερα απέκρουσε τα πέναλτι των Μπρούνο Άλβες και Λισάντρο Λόπες βοηθώντας με αυτό τον τρόπο τη Σάλκε να φτάσει στα προημιτελικά της διοργάνωσης. Για τις επιτυχίες του αυτές, βρέθηκε στη λίστα της UEFA για το βραβείο του καλύτερου Ευρωπαίου τερματοφύλακα για τη σεζόν 2007–08 στην οποία ήταν ο νεότερος σε ηλικία, αλλά και ο μοναδικός τερματοφύλακας της Μπουντεσλίγκα στη σχετική λίστα. Ήταν ένας από τους μόλις τρεις παίκτες της Μπουντεσλίγκα που δεν έχασε λεπτό συμμετοχής στη διάρκεια της σεζόν 2007–08.
Η σεζόν 2008–09 ήταν αρκετά απογοητευτική καθώς η Σάλκε τερμάτισε όγδοη στο βαθμολογικό πίνακα και απέτυχε να προκριθεί στο Europa League. Παρ'όλα αυτά, οι καλές του εμφανίσεις στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ελπίδων το 2009 προξένησαν το ενδιαφέρον της Μπάγερν, με τον πρόεδρο του Βαυαρικού συλλόγου Καρλ-Χάιντς Ρουμενίγκε να εκδηλώνει το ενδιαφέρον του για την απόκτηση του νεαρού τερματοφύλακα. Όμως, ο νέος τεχνικός της Σάλκε Φέλιξ Μάγκατ επέμεινε ότι ο Νόιερ "θα αγωνίζεται στη Σάλκε την επόμενη σεζόν". Τον Νοέμβριο ήταν ο μοναδικός Γερμανός τερματοφύλακας στη λίστα των πέντε βραβευμένων τερματοφυλάκων για την "UEFA Team of the Year". Στις 20 Απριλίου2011, ανακοίνωσε πως δεν θα ανανεώσει το συμβόλαιό του με τη Σάλκε, το οποίο έληγε στο τέλος της σεζόν 2011–12.
Μπάγερν Μονάχου
Στις 1 Ιουνίου2011 η Σάλκε και Μπάγερν Μονάχου επιβεβαίωσαν ότι ο Νόιερ θα πάρει μεταγραφή στην ομάδα του Μονάχου τον Ιούλιο του 2011. Ο Νόιερ υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο που θα κρατήσει μέχρι τον Ιούνιο του 2016. Η μεταγραφή αυτή κόστισε 18 εκατομμύρια ευρώ, κάνοντας τον Νόιερ τον τρίτο πιο ακριβό τερματοφύλακα στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Μετά από συζητήσεις ανάμεσα στην Μπάγερν Μονάχου και εκπροσώπους των οργανωμένων οπαδών στις 2 Ιουλίου 2011, ανάμεσα σε άλλα θέματα, αποφασίστηκε ότι ο Μάνουελ Νόιερ θα θεωρείται "πλήρες μέλος της ομάδας, το οποίο θα αντιμετωπίζεται με σεβασμό από όλους. Επιπλέον, πρέπει να σταματήσει το μίσος απέναντί του". Επίσης, μετά από μία ισοπαλία με 0–0 με τη
Χόφενχαϊμ, ο Νόιερ κατέρριψε το προηγούμενο ρεκόρ της Μπάγερν, το οποίο κατείχε ο Όλιβερ Καν, για τα περισσότερα συνεχόμενα ματς δίχως να δεχτεί γκολ, αφού πέρασε 1.000 λεπτά χωρίς να δεχτεί γκολ. Στο παιχνίδι με αντίπαλο τη Ντόρτμουντ, ο Νόιερ δέχτηκε επίθεση με μπανάνες από τους οπαδούς της Μπορούσια, διότι αγωνιζόταν στη μισητή αντίπαλό τους, ΦΚ Σάλκε 04. Την ίδια επίθεση είχε δεχτεί ορισμένα χρόνια νωρίτερα ο Όλιβερ Καν. Στις 25 Απριλίου του 2012, ο Νόιερ έγινε ο ήρωας της Μπάγερν στην ψυχοφθόρο διαδικασία των πέναλτι, απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης εκτός έδρας, αποκρούοντας τα χτυπήματα των Κριστιάνο Ρονάλντο και Κακά, δίνοντας με αυτό τον τρόπο την πρόκριση της Μπάγερν στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο τελικός πήγε στα πέναλτι, αφού έληξε 1–1 στην κανονική διάρκεια και στην παράταση. Έσωσε το πρώτο πέναλτι του Χουάν Μάτα. Η διαδικασία έληξε 3–4 και η Τσέλσι κατέκτησε το τρόπαιο. Ο Νόιερ εκτέλεσε και ευστόχησε στο τρίτο πέναλτι της ομάδας του.
Διεθνής καριέρα
Νεανικές ομάδες
Ύστερα από ένα πέρασμα από όλες τις μικρές εθνικές ομάδες, έκανε το ντεμπούτο του με την ομάδα Κ-21 στις 15 Αυγούστου του 2006 εναντίον της Ολλανδίας. Κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κ-21 που διεξήχθη στη Σουηδία, όπου η εθνική ομάδα Κ-21 της Γερμανίας νίκησε την αντίστοιχη της Αγγλίας με το εμφατικό 4–0.
Παγκόσμιο Κύπελλο 2010
Κλήθηκε στην εθνική ομάδα των ανδρών της Γερμανίας για πρώτη φορά στις 19 Μαΐου του 2009 για μία περιοδεία στην Ασία. Έκανε το ντεμπούτο του σ' αυτήν την περιοδεία στις 2 Ιουνίου απέναντι στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Έπαιξε στο φιλικό του Νοεμβρίου απέναντι στην Ακτή Ελεφαντοστού που έληξε 2–2. Παρά το γεγονός ότι πήρε την ευθύνη για το πρώτο γκολ που δέχθηκε, ο προπονητής Γιοάχιμ Λεβ αρνήθηκε να τον κατηγορήσει και αντ' αυτού τον επαίνεσε για να κάνει το καλύτερό του.
Ο θάνατος του Ρόμπερτ Ένκε τον Νοέμβριο του 2009 τον έκανε 2ο τερματοφύλακα της εθνικής Γερμανίας πίσω από τον Ρενέ Άντλερ. Ωστόσο, ο Άντλερ υπέστη έναν σοβαρό τραυματισμό στο πλευρό και αποκλείστηκε από την αποστολή για το Παγκόσμιο Κύπελλο.
Επιλέχθηκε ως υπ' αριθμόν ένα τερματοφύλακας της Γερμανίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο στη Νότια Αφρική. Κατά τη διάρκεια της φάσης των ομίλων, δέχθηκε μόνο ένα γκολ. Όσο και αν προκαλεί εντύπωση, έδωσε την ασίστ στον Μίροσλαβ Κλόζε στη νίκη επί της Αγγλίας με 4–1. Έπαιξε σε όλους τους αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου εκτός από τον μικρό τελικό ενάντια στην Ουρουγουάη, όταν ο Χανς-Γκέοργκ Μπουτ ανταμείφθηκε με μια θέση στην αρχική ενδεκάδα.
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 2012
Ξεκίνησε βασικός και στα τρία παιχνίδια του ομίλου του θανάτου στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο του 2012. Κατάφερε να μη δεχθεί γκολ εναντίον της Πορτογαλίας, ενώ δέχθηκε από 1 στα παιχνίδια εναντίον της Δανίας και Ολλανδίας. Η Γερμανία βγήκε πρώτη στον όμιλο, όντας η μοναδική ομάδα του τουρνουά που κέρδισε και τα 3 παιχνίδια του ομίλου της. Ο Νόιερ έκανε δύο καθοριστικές αποκρούσεις με την Πορτογαλία και από 3 με Ολλανδία και Δανία. Στα προημιτελικά η ομάδα του κέρδισε την Ελλάδα με 4–2, ενώ στα ημιτελικά αντιμετώπισε την Ιταλία, όπου έχασε και αποκλείστηκε.
Παγκόσμιο Κύπελλο 2014
Ξεκίνησε και έμεινε βασικός σε όλη τη διάρκεια των επίσημων παιχνιδιών στη διοργάνωση. Κατάφερε να κρατήσει την εστία του ανέπαφη στο πρώτο παιχνίδι, ενώ στο δεύτερο δέχθηκε δύο γκολ. Και στο τρίτο πάλι κανένα. Στη φάση νοκ-άουτ δέχθηκε δύο γκολ, ενώ διατήρησε ανέπαφη την εστία του και στον τελικό. Επίσης, κατέκτησε και το "Χρυσό Γάντι", βραβείο που απονέμεται στον καλύτερο τερματοφύλακα της διοργάνωσης.
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 2016
Ξεκίνησε και έμεινε βασικός σε όλα τα παιχνίδια της Εθνικής Γερμανίας, όντας αρχηγός σε όλα, εκτός αυτού με τη Γαλλία. Δε δέχθηκε ούτε ένα γκολ στη φάση των ομίλων. Αργότερα, στον προημιτελικό δέχθηκε μόνο ένα γκολ, στο παιχνίδι με την Ιταλία, έπειτα από εκτέλεση πέναλτι του Μπονούτσι. Σε αυτόν τον αγώνα αναδείχθηκε η παγκόσμια κλάση του, καθώς ο αγώνας καθορίστηκε στα πέναλτι με μεγάλη νίκη της ομάδας του. Έπειτα στον αγώνα με τη Γαλλία, στον ημιτελικό, δέχθηκε δύο γκολ, αποτυγχάνοντας να αντιμετωπίσει την Πορτογαλία στον μεγάλο τελικό. Μετά το Γιούρο, και την απόφαση του Μπάστιαν Σβαϊνστάιγκερ να αποχωρήσει από την ομάδα, η Γερμανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία τον όρισε πρώτο αρχηγό της εθνικής ομάδας.
Παγκόσμιο Κύπελλο 2018
Παρά την εννεάμηνη απουσία του από την αγωνιστική δράση λόγω σοβαρού τραυματισμού στο αριστερό πόδι, κατάφερε να είναι βασικός στα γήπεδα της Ρωσίας. Ωστόσο, η πορεία του με την εθνική ομάδα δεν ήταν καθόλου καλή, καθώς η ομάδα του αποκλείστηκε από τη φάση των ομίλων για πρώτη φορά στην ιστορία της. Από τα τρία παιχνίδια του ομίλου η Γερμανία κατάφερε να κερδίσει μόνο το δεύτερο παιχνίδι με τη Σουηδία, αν και δέχθηκε τέρμα. Στο πρώτο παιχνίδι με το Μεξικό δέχθηκε ένα γκολ, το οποίο και ήταν το μοναδικό της αναμέτρησης, ενώ το τρίτο παιχνίδι ήταν και το μοιραίο, καθώς η Γερμανία δέχθηκε δύο γκολ και ο ίδιος έφερε μεγάλη ευθύνη για το δεύτερο. Επίσης, ήταν ο αρχηγός της Γερμανίας και στα τρία της παιχνίδια στα γήπεδα της Ρωσίας.
Στις 7 Ιουνίου 2021, έκανε την 100ή εμφάνισή του με την Εθνική Γερμανίας σε ένα φιλικό παιχνίδι εναντίον της Λετονίας, στα πλαίσια των φιλικών πριν το Ευρωπαϊκό του 2020,[3] και έτσι έγινε ο πρώτος Γερμανός τερματοφύλακας που καταφέρνει να φτάσει τις 100 διεθνείς συμμετοχές.[4]
Fritz-Walter-Medal 2005 σε αργυρό (Κατηγορία Κ-19)
Silbernes Lorbeerblatt (1): 2010
Καλύτερος Παίκτης της σεζόν στη Μπουντεσλίγκα: 2011
Χρυσό Γάντι 2014
Προσωπική ζωή
Ο Νόιερ κατοικεί στο Μόναχο. Απέκτησε την πρώτη του μπάλα ποδοσφαίρου σε ηλικία δύο ετών. Η πρώτη του συμμετοχή σε αγώνα ήταν στις 3 Μαρτίου 1991, 24 μέρες πριν από τα πέμπτα του γενέθλια. Το είδωλο του Νόιερ όταν ήταν παιδί ήταν ο συμπατριώτης και πρώην τερματοφύλακας της Σάλκε Γενς Λέμαν. Παντρεύτηκε τη Νίνα Βάις στις 10 Ιουνίου 2017, με θρησκευτική τελετή στην Απουλία της Ιταλίας. Ωστόσο δύο χρόνια αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2019, ανακοινώθηκε από την γερμανική εφημερίδα BILD ότι ο Γερμανός τερματοφύλακας επέβαλε αίτηση διαζυγίου από την σύζυγό του. Τρεις μήνες αργότερα, τον Μάρτιο του 2020, έγινε γνωστή η σχέση του με την αθλήτρια χάντμπολ Ανίκα Μπίσελ.
Τον Νοέμβριο του 2022 αποκάλυψε πως είχε καρκίνο του δέρματος στο πρόσωπο και χρειάστηκε να εγχειριστεί τρεις φορές για να τον αντιμετωπίσει.[5]
