Αυτός είναι ένας κατάλογος με τις ταινίες που θεωρούνται οι καλύτερες σε εθνικές και διεθνείς έρευνες κριτικών και κοινού.

Ορισμένες έρευνες επικεντρώνονται σε όλες τις ταινίες, ενώ άλλες επικεντρώνονται σε ένα συγκεκριμένο είδος ή σε μια συγκεκριμένη χώρα. Τα συστήματα ψηφοφορίας διαφέρουν και ορισμένες έρευνες χαρακτηρίζονται από προκαταλήψεις όπως αυτοεπιλογή ή διαστρεβλωμένα δημογραφικά στοιχεία, ενώ άλλες μπορεί να είναι ύποπτες για διάφορες μορφές παρέμβασης.

Κάθε δεκαετία, ξεκινώντας από το 1952, το βρετανικό κινηματογραφικό περιοδικό Sight & Sound ζητά από μια διεθνή ομάδα κριτικών κινηματογράφου να ψηφίσουν την καλύτερη ταινία όλων των εποχών. Από το 1992, το περιοδικό έχει προσκαλέσει σκηνοθέτες επίσης να ψηφίσουν σε ξεχωριστή ψηφοφορία. Εξήντα τρεις κριτικοί συμμετείχαν το 1952, 70 κριτικοί το 1962, 89 κριτικοί το 1972, 122 κριτικοί το 1982, 132 κριτικοί και 101 σκηνοθέτες το 1992, 145 κριτικοί και 108 σκηνοθέτες το 2002, ενώ 846 κριτικοί και 358 σκηνοθέτες ψήφισαν το 2012.^[1]

Αυτή η δημοσκόπηση θεωρείται μία από τους σημαντικότερους καταλόγους με τις "καλύτερες ταινίες όλων των εποχών". Ο Αμερικανός κριτικός Ρότζερ Ίμπερτ την περιέγραψε ως «με διαφορά η πιο σεβαστή από τις αμέτρητες δημοσκοπήσεις σημαντικών ταινιών - τη μόνη που λαμβάνουν στα σοβαρά οι πιο σοβαροί άνθρωποι του κινηματογράφου».^[2]

• Το Κλέφτης ποδηλάτων (1948) ήταν στην κορυφή της πρώτης ψηφοφορίας το 1952 με 25 ψήφους.^[1]
• Ο Πολίτης Κέιν (1941) ήταν νούμερο 1 σε πέντε συνεχόμενες ψηφοφορίες, με 22 ψήφους το 1962, 32 ψήφους το 1972, 45 ψήφους το 1982, 43 ψήφους το 1992 και 46 ψήφους το 2002. Επίσης, ήταν στην κορυφή των δύο πρώτων ψηφοφοριών των σκηνοθετών, με 30 ψήφους το 1992 και 42 ψήφους το 2002.^[1]
• Ο Δεσμώτης του ιλίγγου (1958) ήταν στην κορυφή της δημοσκόπησης των κριτικών το 2012 με 191 ψήφους, εκθρονίζοντας τον Πολίτη Κέιν.^[1]
• Το Tokyo Story (1953) ήταν στην κορυφή της δημοσκόπησης των σκηνοθετών το 2012 με 48 ψήφους, εκθρονίζοντας επίσης τον Πολίτη Κέιν.^[1]

• Το Θωρηκτό Ποτέμκιν (1925) κατατάχθηκε στο νούμερο 1 με 32 ψήφους όταν το Festival Mondial du Film et des Beaux-Arts de Belgique ζήτησε από 63 επαγγελματίες του κινηματογράφου σε όλο τον κόσμο, κυρίως σκηνοθέτες, να ψηφίσουν τις καλύτερες ταινίες του μισού αιώνα το 1951.^[3] Κατατάχθηκε επίσης στο νούμερο 1 όταν η Παγκόσμια Έκθεση των Βρυξελλών διοργάνωσε δημοσκόπηση με 117 ειδικούς από 26 χώρες το 1958.^[4]
• Ο Πολίτης Κέιν (1941) κατατάχθηκε νούμερο 1 με 48 ψήφους όταν το γαλλικό κινηματογραφικό περιοδικό Cahiers du cinéma ζήτησε από 78 Γάλλους κριτικούς και ιστορικούς να ψηφίσουν τις καλύτερες ταινίες το 2007.^[5] Κατατάχθηκε επίσης στο νούμερο 1 με 48 ψήφους όταν η κινεζική ιστοσελίδα Cinephilia.net ζήτησε από 135 κινεζόφωνους κριτικούς, μελετητές, επιμελητές και εργαζόμενους στον χώρο του πολιτισμού να ψηφίσουν τις καλύτερες ταινίες το 2012.^[6] Κατατάχθηκε στην πρώτη θέση με 49 ψήφους όταν το ισπανικό κινηματογραφικό περιοδικό Nickel Odeon ζήτησε από 150 Ισπανούς ειδικούς του κινηματογράφου να ψηφίσουν τις καλύτερες ταινίες το 1999.
• Οι επτά σαμουράι (1954) ψηφίστηκαν ως η καλύτερη ξενόγλωσση (μη αγγλόφωνη) ταινία στη δημοσκόπηση του BBC το 2018 με 209 κριτικούς σε 43 χώρες.^[7]
• Ο Δεσμώτης του ιλίγγου (1958) κατατάχθηκε στο νούμερο 1, με 39 ψήφους, όταν το γερμανικό κινηματογραφικό περιοδικό Steadycam ζήτησε από 174 κριτικούς και κινηματογραφιστές να ψηφίσουν τις αγαπημένες τους ταινίες το 2007.^[8] Κατατάχθηκε επίσης στο νούμερο 1 με 25 ψήφους όταν το ιρανικό κινηματογραφικό περιοδικό Film ζήτησε από 92 Ιρανούς κριτικούς να ψηφίσουν τις καλύτερες ταινίες το 2009,^[9] όπως και στη δημοσκόπηση του γαλλικού περιοδικού Télérama το 2018.^[10]
• Το 8 ¹⁄₂ (1963) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ξένη (δηλαδή μη σουηδική) ομιλούσα ταινία με 21 ψήφους σε δημοσκόπηση του 1964 από 50 Σουηδούς επαγγελματίες του κινηματογράφου που διοργανώθηκε από το σουηδικό κινηματογραφικό περιοδικό Chaplin. Κατατάχθηκε επίσης στο νούμερο 1 όταν το Museum of Cinematography in Łódź ζήτησε από 279 Πολωνούς επαγγελματίες του κινηματογράφου (σκηνοθέτες, κριτικούς και καθηγητές) να ψηφίσουν για τις καλύτερες ταινίες το 2015.^[11]
• Ο νονός (1972) κατατάχθηκε νούμερο 1 όταν το ιαπωνικό κινηματογραφικό περιοδικό Kinema Junpo ζήτησε από 114 Ιάπωνες κριτικούς και επαγγελματίες του κινηματογράφου να ψηφίσουν για τις καλύτερες ξένες (δηλαδή μη ιαπωνικές) ταινίες το 2009.^[12] Ψηφίστηκε επίσης ως η καλύτερη ταινία σε δημοσκόπηση του αμερικανικού περιοδικού The Hollywood Reporter με 2120 μέλη του κλάδου, συμπεριλαμβανομένων κάθε στούντιο, πρακτορείου, διαφημιστικής εταιρείας και εταιρείας παραγωγής στο Χόλιγουντ το 2014.^[13]
• Τα παιδιά της γειτονιάς (Boyz n the Hood, 1991) ήταν στην κορυφή της δημοσκόπησης "Κορυφαίες μαύρες ταινίες όλων των εποχών" στο τεύχος του Νοεμβρίου 1998 του περιοδικού Ebony.^[14]
• Τα Μαθήματα πιάνου (1993) ψηφίστηκαν ως η καλύτερη ταινία που γυρίστηκε από γυναίκα σκηνοθέτη σε δημοσκόπηση του 2019 του BBC από 368 ειδικούς κινηματογράφου από 84 χώρες.^[15]

• Το Όσα παίρνει ο άνεμος (1939) ψηφίστηκε ως η αγαπημένη ταινία των Αμερικανών σε μια δημοσκόπηση 2.279 ενηλίκων που πραγματοποιήθηκε από την Harris Interactive το 2008,^[16] και ξανά σε μια δημοσκόπηση με 2.276 ενήλικες το 2014.^[17]
• Το Διακοπές στη Ρώμη (1953) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ξένη (δηλαδή μη ιαπωνική) ταινία όλων των εποχών σε μια δημοσκόπηση του 1990 σε περίπου ένα εκατομμύριο άτομα που διοργάνωσε ο ιαπωνικός δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας NHK.^[18]
• Ο νονός (1972) ψηφίστηκε νούμερο 1 από αναγνώστες του περιοδικού Entertainment Weekly το 1999 ^[19] και του περιοδικού Time Out το 1998.^[20] Η ταινία ψηφίστηκε ως η «καλύτερη ταινία όλων των εποχών» τον Σεπτέμβριο του 2008 από 10.000 αναγνώστες του περιοδικού Empire, με 150 άτομα από τον κινηματογράφο και 50 κριτικούς κινηματογράφου.^[21] Το ίδιο έγινε και όταν η δημοσκόπηση επαναλήφθηκε τον Ιούνιο του 2017 δημοσκόπηση με 20.000 αναγνώστες του περιοδικού.^[22][23]
• Ο πόλεμος των άστρων: Επεισόδιο V - Η αυτοκρατορία αντεπιτίθεται (1980) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ταινία όλων των εποχών από περισσότερους από 250.000 αναγνώστες του κινηματογραφικού περιοδικού Empire. ^[24]
• Το Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ (1994) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ταινία όλων των εποχών από τους αναγνώστες του Empire στη δημοσκόπηση "Οι 201 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών" που πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο του 2006.^[25]
• Ο Τιτανικός (1997) ψηφίστηκε ως η μεγαλύτερη επιτυχία όλων των εποχών σε δημοσκόπηση με 6.000 κινηματογραφόφιλους που διεξήχθη από την αγγλόφωνη εφημερίδα China Daily τον Μάρτιο του 2008.^[26]
• Το Shiri (1999) ψηφίστηκε ως η αγαπημένη ταινία των Κορεατών με 11.918 ψήφους σε διαδικτυακή δημοσκόπηση του 2002 με 54.013 άτομα που διεξήχθη από το κορεατικό κινηματογραφικό κανάλι Orion Cinema Network.^[27]
• Η τριλογία Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών (2001–2003) ψηφίστηκε ως η πιο δημοφιλής ταινία όλων των εποχών από μια ψηφοφορία κοινού για την αυστραλιανή τηλεοπτική εκπομπή My Favorite Film το 2005 ^[28] και από μια δημοσκόπηση που έγινε από 120.000 Γερμανούς ψηφοφόρους για την τηλεοπτική εκπομπή Die besten Filme aller Zeiten ("Οι καλύτερες ταινίες όλων των εποχών") το 2004.^[29]

• Το Μαντ Μαξ 2: Εκδικητής πέρα απ' τον νόμο (Mad Max 2, 1981) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ταινία δράσης όλων των εποχών σε δημοσκόπηση αναγνωστών από το αμερικανικό περιοδικό Rolling Stone το 2015.
• Το Πολύ σκληρός για να πεθάνει (1988) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ταινία δράσης όλων των εποχών με 21 ψήφους σε δημοσκόπηση του 2014 με 50 σκηνοθέτες, ηθοποιούς, κριτικούς και ειδικούς που διεξήχθη από το Time Out New York.^[30]

• Ο Πινόκιο (1940) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων που έγινε ποτέ σε μια δημοσκόπηση του 2014 από ανιμέιτορς, κινηματογραφιστές, κριτικούς, δημοσιογράφους και ειδικούς που διεξήχθη από το Time Out.^[31][32]
• Το Τι είναι η όπερα, γιατρέ; Το (1957), ένα καρτούν Bugs Bunny, επιλέχθηκε ως η καλύτερη ταινία μικρού μήκους κινουμένων σχεδίων όλων των εποχών από 1.000 επαγγελματίες του ανιμέισον στο βιβλίο Τα 50 καλύτερα κινούμενα σχέδια.^[33]
• Ο Σκαντζόχοιρος στην ομίχλη (Hedgehog in the Fog, 1975) κατατάχθηκε στο νούμερο 1 σε μια ψηφοφορία στο Laputa Animation Festival το 2003, όπου 140 ανιμέιτορς από όλο τον κόσμο ψήφισαν τις καλύτερες ταινίες κινουμένων σχεδίων όλων των εποχών.^[34][35]
• Το Skazka skazok (1979) κατατάχθηκε νούμερο 1 με 17 ψήφους σε μια ψηφοφορία στην Ολυμπιάδα Κινουμένων Σχεδίων το 1984, όπου τις καλύτερες ταινίες κινουμένων σχεδίων ψήφισε μια διεθνής επιτροπή 35 δημοσιογράφων, μελετητών, διευθυντών φεστιβάλ και προγραμματιστών κινουμένων σχεδίων.^[36][37] Κατατάχθηκε επίσης στο νούμερο 1 σε ψηφοφορία που διοργάνωσε το περιοδικό κινουμένων σχεδίων του Channel 4 Dope Sheet το 1997, καθώς και σε δημοσκόπηση που διοργάνωσε το Διεθνές Φεστιβάλ Κινουμένων Σχεδίων του Ζάγκρεμπ, το οποίο ανακοίνωσε τα αποτελέσματα το 2002.^[37]
• Η Ναυσικά της κοιλάδας των ανέμων (Nausicaä of the Valley of the Wind, 1984) ήταν η ταινία με την υψηλότερη κατάταξη σε δημοσκόπηση του 2006 για τα καλύτερα κινούμενα σχέδια που διεξήχθη στο Ιαπωνικό Φεστιβάλ Media Arts και ψηφίστηκε από 80.000 θεατές.^[38]
• Το κάστρο στον ουρανό (Tenkû no shiro Rapyuta, 1986) ψηφίστηκε για πρώτη φορά σε δημοσκόπηση κοινού κινουμένων σχεδίων το 2008 που διεξήχθη από την Oricon στην Ιαπωνία.^[39]
• Το Toy Story (1995) ψηφίστηκε νούμερο 1 στη λίστα "100 κορυφαία κινούμενα σχέδια όλων των εποχών" από την Ένωση Διαδικτυακών Κριτικών Κινηματογράφου (δημοσιεύτηκε τον Μάρτιο του 2003). Οι ψηφοφόροι επέλεξαν από μια λίστα με περισσότερες από 350 ταινίες.^[40] Επίσης, ήταν στην κορυφή μιας δημοσκόπησης 4.000 κινηματογραφόφιλων ως η "καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων όλων των εποχών" το 2009, όταν επανακυκλοφόρησε σε 3D.^[41]

• Το Μια υπέροχη ζωή (1946) ψηφίστηκε ως η καλύτερη χριστουγεννιάτικη ταινία από δημοσκόπηση που διεξήχθη από τα Axios και SurveyMonkey το 2018.^[42]
• Το Πολύ σκληρός για να πεθάνει (1988) ψηφίστηκε ως η καλύτερη χριστουγεννιάτικη ταινία από τους αναγνώστες του βρετανικού κινηματογραφικού περιοδικού Empire το 2015.^[43]

• Το Μερικοί το προτιμούν καυτό (1959) ψηφίστηκε ως η καλύτερη κωμωδία όλων των εποχών σε δημοσκόπηση 253 κριτικών κινηματογράφου από 52 χώρες που διεξήχθη από το BBC το 2017.^[44]
• Το Μπότες, σπιρούνια και καυτές σέλες (Blazing Saddles, 1974) ψηφίστηκε ως η πιο αστεία ταινία όλων των εποχών σε δημοσκόπηση αναγνωστών του 2014 από το περιοδικό Rolling Stone.
• Το Ένας προφήτης... Μα τι προφήτης! (1979) των Monty Python ψηφίστηκε ως η καλύτερη κωμωδία όλων των εποχών σε μια δημοσκόπηση με πάνω από 22.000 άτομα που διεξήχθη από το βρετανικό τηλεοπτικό δίκτυο Channel 4 το 2006.^[45] Ψηφίστηκε επίσης ως η καλύτερη κωμωδία σε δημοσκοπήσεις που διεξήγαγε το βρετανικό κινηματογραφικό περιοδικό Total Film το 2000,^[46] και η βρετανική εφημερίδα The Guardian το 2007.^[47]
• Το This Is Spinal Tap (1984) ψηφίστηκε ως η καλύτερη κωμωδία όλων των εποχών σε μια ψηφοφορία με πάνω από 70 stand-up κωμικούς, ηθοποιούς, σεναριογράφους και σκηνοθέτες που διεξήγαγε το Time Out London το 2016.^[48][49]

• Η περιπέτεια του Ποσειδώνα (1972) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ταινία καταστροφής σε ψηφοφορία 500 μελών του προσωπικού του UCI Cinemas τον Μάιο του 2004.^[50]

• Ο άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή (Man with a Movie Camera, 1929))ψηφίστηκε ως το καλύτερο ντοκιμαντέρ όλων των εποχών με 125 ψήφους (100 κριτικών και 25 κινηματογραφιστών).^[51]
• Το Hoop Dreams (1994) κατατάχθηκε ως το καλύτερο ντοκιμαντέρ όλων των εποχών από τη Διεθνή Ένωση Ντοκιμαντέρ (IDA) το 2007. Οι ψηφοφόροι επιλέχθηκαν από έναν κατάλογο με περισσότερες από 700 ταινίες.^[52]
• Το Ακήρυχτος πόλεμος (Bowling for Columbine, 2002) είναι επικεφαλής του καταλόγου με τις 20 αγαπημένες ταινίες εκτός μυθοπλασίας όλων των εποχών που επιλέχθηκαν από μέλη του IDA το 2002.^[53]

• Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών: Η συντροφιά του δαχτυλιδιού (2001) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ταινία φαντασίας όλων των εποχών σε δημοσκόπηση αναγνωστών που διεξήχθη από το αμερικανικό περιοδικό Wired το 2012, με τα σίκουέλ του Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών: Οι δύο πύργοι (2002) και Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών: Η επιστροφή του βασιλιά (2003) καταλαμβάνοντας την τέταρτη και τρίτη θέση αντίστοιχα.^[54]

• Ο εξορκιστής (1973) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ταινία τρόμου όλων των εποχών με 53 ψήφους σε δημοσκόπηση του 2012 με 150 ειδικούς που διεξήχθη από το Time Out London.^[55] Ψηφίστηκε επίσης ως η καλύτερη ταινία τρόμου με 67 ψήφους σε μια δημοσκόπηση του 2015 με 104 επαγγελματίες τρόμου που διεξήχθη από το HitFix ^[56][57] και ήταν στην κορυφή μιας δημοσκόπησης αναγνωστών από το περιοδικό Rolling Stone το 2014.
• Ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι (1974) κατετάγη νούμερο 1 στον κατάλογο του βρετανικού κινηματογραφικού περιοδικού Total Film 2005 για τις μεγαλύτερες ταινίες τρόμου^[58] Το 2010 ανέβηκε στην πρώτη θέση σε μια πρόσθετη δημοσκόπηση του Total Film με κορυφαίους σκηνοθέτες και αστέρες ταινιών τρόμου.^[59]

• Το μυστικό του Brokeback Mountain (2005) κατατάχθηκε ως η κορυφαία ταινία ΛΟΑΤ+ σε δημοσκόπηση του 2016 με 28 σκηνοθέτες, ηθοποιούς και σεναριογράφους, που διεξήχθη από το Time Out London.^[60][61]
• Η Carol (2015) κατατάχθηκε ως η κορυφαία ταινία ΛΟΑΤ+ σε δημοσκόπηση του 2016 με περισσότερους από 100 κριτικούς, κινηματογραφιστές, προγραμματιστές, συγγραφείς, επιμελητές και ακαδημαϊκούς που διεξήχθη από το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.^[62][63]

• Το Γουέστ Σάιντ στόρι (1961) επιλέχθηκε ως το καλύτερο κινηματογραφικό μιούζικαλ από τους αναγνώστες της βρετανικής εφημερίδας The Observer σε δημοσκόπηση του 2007.^[64]
• Το Ρόκυ χόρορ σόου (Rocky Horror Picture Show, 1975) ψηφίστηκε ως το καλύτερο κινηματογραφικό μιούζικαλ από τους αναγνώστες του Rolling Stone σε δημοσκόπηση του 2017.

• Η Καζαμπλάνκα (1942) ψηφίστηκε ως η καλύτερη αισθηματική ταινία όλων των εποχών με 56 ψήφους σε δημοσκόπηση του 1996 με 100 ειδικούς που διοργάνωσε το ισπανικό κινηματογραφικό περιοδικό Nickel Odeon.
• Η Σύντομη συνάντηση (1945) ψηφίστηκε ως η καλύτερη αισθηματική ταινία όλων των εποχών με 25 ψήφους σε δημοσκόπηση του 2013 από 101 ειδικούς που διεξήχθη από το Time Out London.^[65]
• Ο Τιτανικός (1997) ψηφίστηκε ως η πιο ρομαντική ταινία όλων των εποχών σε δημοσκόπηση που διεξήχθη από την εταιρεία Fandango τον Φεβρουάριο του 2011.

• Το 2001: Η οδύσσεια του διαστήματος (1968) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ταινία επιστημονικής φαντασίας όλων των εποχών με 73 ψήφους σε δημοσκόπηση του 2014 με 136 ειδικούς επιστημονικής φαντασίας, κινηματογραφιστές, συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας, κριτικούς κινηματογράφου και επιστήμονες που διεξήγαγε το Time Out London.^[66] Ψηφίστηκε επίσης ως η καλύτερη ταινία επιστημονικής φαντασίας όλων των εποχών από 115 μέλη της Ένωσης Διαδικτυακών Κριτικών Κινηματογράφου το 2002.^[67] Ήταν στην κορυφή μιας δημοσκόπησης αναγνωστών που διεξήχθη από το περιοδικό Rolling Stone το 2014. Είναι επίσης η μόνη ταινία επιστημονικής φαντασίας που συμμετείχε στη δημοσκόπηση των κριτικών του περιοδικού Sight & Sound για τις δέκα καλύτερες ταινίες (νούμερο 10 το 1992, νούμερο 6 το 2002 και το 2012).^[1]
• Το Blade Runner (1982) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ταινία επιστημονικής φαντασίας από μια ομάδα 56 επιστημόνων που συγκεντρώθηκε από τη βρετανική εφημερίδα The Guardian το 2004.^[68] Στο βρετανικό περιοδικό New Scientist, το Blade Runner ψηφίστηκε ως «αγαπημένη ταινία επιστημονικής φαντασίας όλων των εποχών» στη δημοσκόπηση αναγνωστών το 2008, με 12 τοις εκατό επί χιλιάδων ψήφων.^[69] Ήταν στην κορυφή μιας δημοσκόπησης του 2011 που διεξήχθη από το περιοδικό Total Film.^[70]
• Το Serenity (2005) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ταινία επιστημονικής φαντασίας σε δημοσκόπηση 3.000 ατόμων που διεξήχθη από το περιοδικό SFX.^[71]

• Το Θωρηκτό Ποτέμκιν (1925) ψηφίστηκε ως η καλύτερη βουβή ταινία με 32 ψήφους σε δημοσκόπηση του 1964 σε 50 Σουηδούς επαγγελματίες του κινηματογράφου που διοργανώθηκε από το σουηδικό κινηματογραφικό περιοδικό Chaplin.

• Το Ρόκυ: Τα χρυσά γάντια (1976) βρέθηκε στην κορυφή της διαδικτυακής δημοσκόπησης της βρετανικής ιστοσελίδας Digital Spy ως η «καλύτερη αθλητική ταινία όλων των εποχών» το 2012, με 18,7% των ψήφων. Οι ψηφοφόροι επέλεξαν από έναν κατάλογο 25 ταινιών.^[72] Ψηφίστηκε επίσης ως η καλύτερη αθλητική ταινία όλων των εποχών σε δημοσκόπηση του 2020 που διοργάνωσε η εταιρεία The Athletic. Ζήτησαν από 120 συμμετέχοντες να ονομάσουν τις αγαπημένες τους αθλητικές ταινίες και στη συνέχεια να βαθμολογήσουν κάθε υποψηφιότητα από 1 έως 100. Ταινίες με τουλάχιστον 10 βαθμολογίες προκρίθηκαν στην τελική λίστα. Το Ρόκυ είχε την υψηλότερη μέση βαθμολογία, με 91,04.^[73]

• Ο Σούπερμαν (1978) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ταινία υπερηρώων σε δημοσκόπηση με 1.000 Βρετανούς ενήλικες που διεξήχθη από τη Virgin Media το 2018.^[74]
• Ο Σκοτεινός Ιππότης (2008) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ταινία με υπερήρωες σε δημοσκόπηση που διεξήχθη από το αμερικανικό περιοδικό Rolling Stone το 2014.^[75]

• Η Επιστροφή στο μέλλον (1985) ήταν η ταινία με τις περισσότερες αναφορές σε δημοσκόπηση του 2012, όταν το IndieWire ρώτησε 53 κριτικούς «Ποια είναι η καλύτερη ταινία με ταξίδια στον χρόνο που γυρίστηκε ποτέ;»^[76]

• Η διάσωση του στρατιώτη Ράιαν (1998) ψηφίστηκε ως η καλύτερη πολεμική ταινία σε δημοσκόπηση του Channel 4 το 2008 για την ανάδειξη των 100 καλύτερων πολεμικών ταινιών.^[77]

• Η ταχυδρομική άμαξα (1939) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ταινία γουέστερν όλων των εποχών με 54 ψήφους σε δημοσκόπηση του 1996 με 100 ειδικούς που διοργανώθηκε από το ισπανικό περιοδικό Nickel Odeon.
• Το Johnny Guitar (1954) ήταν η ταινία με τις περισσότερες αναφορές στους καταλόγους με τα "Δέκα καλύτερα γουέστερν" που επέλεξαν 27 Γάλλοι κριτικοί στο περιοδικό Le Western.^[78]

• Το Al-mummia (1969) ψηφίστηκε ως η καλύτερη αραβική ταινία όλων των εποχών (δηλαδή η καλύτερη ταινία που έγινε από αραβική χώρα) σε δημοσκόπηση του 2013 σε 475 κριτικούς κινηματογράφου, συγγραφείς, μυθιστοριογράφους, πανεπιστημιακούς και άλλους επαγγελματίες της τέχνης που διοργανώθηκε από την το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ντουμπάι.^[79][80]

• Το χρονικό ενός μοναχικού παιδιού (Crónica de un niño solo, 1965) ψηφίστηκε ως η καλύτερη αργεντίνικη ταινία όλων των εποχών σε δημοσκόπηση του 2000 με κριτικούς και ιστορικούς κινηματογράφου που διοργανώθηκε από το Museo del Cine Pablo Ducros Hicken.^[81]

• Το μυστικό του βράχου των κρεμασμένων (Picnic at Hanging Rock, 1975) ψηφίστηκε ως η καλύτερη αυστραλιανή ταινία όλων των εποχών από μέλη του Αυστραλιανού Ινστιτούτου Κινηματογράφου, κινηματογραφικές συντεχνίες και συνδικάτα, κριτικούς κινηματογράφου, πανεπιστημιακούς και καθηγητές μέσων ενημέρωσης και μέλη της Kookaburra Card του National Film and Sound Archive (NFSA), σε δημοσκόπηση του 1996 που διοργανώθηκε από τη Victorian Centenary of Cinema Committee και την NFSA.
• Ο πύργος (The Castle, 1997) επιλέχθηκε από το κοινό ως η αγαπημένη ταινία της Αυστραλίας σε διαδικτυακή δημοσκόπηση του 2008 που διεξήχθη από το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Κινηματογράφου, σε συνεργασία με τα Αυστραλιανά Ταχυδρομεία.^[82] Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αδελαΐδας διεξήγαγε ψηφοφορία του κοινού, που την ψήφισε και πάλι ως την καλύτερη αυστραλιανή ταινία όλων των εποχών το 2018.^[83]

• Το El pez que fuma (1977) ψηφίστηκε ως η καλύτερη βενεζουελανή ταινία όλων των εποχών με 22 ψήφους σε δημοσκόπηση του 1987 από 29 ειδικούς που διοργάνωσε το περιοδικό Imagen. Ψηφίστηκε επίσης η καλύτερη βενεζουελανή ταινία όλων των εποχών με 33 ψήφους σε δημοσκόπηση του 2016 από 41 ειδικούς που διοργάνωσε η Fundación Cinemateca Nacional.^[84] It was also voted the best Venezuelan film of all time with 33 votes in a 2016 poll of 41 experts organized by the Fundación Cinemateca Nacional.

• Το Hong Kil-dong (1986) ψηφίστηκε ως η «καλύτερη βορειοκορεάτικη ταινία όλων των εποχών» σε δημοσκόπηση του 2002 με πρώην Βορειοκορεάτες κατοίκους της Νότιας Κορέας, που διοργανώθηκε από την εφημερίδα The Chosun Ilbo.^[85]

• Το Θυμάσαι την Ντόλυ Μπελ; (Sjecas li se, Dolly Bell, 1981) ψηφίστηκε ως η καλύτερη βοσνιακή ταινία όλων των εποχών σε δημοσκόπηση του 2003 με 13 επαγγελματίες του κινηματογράφου που διοργανώθηκε από την Εθνική Ταινιοθήκη της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης.^[86]

• Το Vreme na nasilie (1988) – ψηφίστηκε ως η καλύτερη βουλγαρική ταινία όλων των εποχών σε δημοσκόπηση κοινού που διοργανώθηκε από τη Βουλγαρική Εθνική Τηλεόραση.^[87]

• Το Limite (1931) κατατάχθηκε στο νούμερο 1 στη λίστα της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου της Βραζιλίας με τις 100 κορυφαίες βραζιλιάνικες ταινίες, που ψηφίστηκε από τα 100 μέλη της το 2015.^[88]
• Το Μαύρος θεός, λευκός διάβολος (Deus e o Diabo na Terra do Sol, 1964) ψηφίστηκε ως η καλύτερη βραζιλιάνικη ταινία όλων των εποχών σε δημοσκόπηση του 2001 με 108 κριτικούς και επαγγελματίες του κινηματογράφου που διοργανώθηκε από το βραζιλιάνικο κινηματογραφικό περιοδικό Contracampo.^[89]
• Το Bandido da Luz Vermelha (1968) ψηφίστηκε ως η καλύτερη βραζιλιάνικη ταινία όλων των εποχών σε μια δημοσκόπηση του 2011 με 102 κριτικούς, ερευνητές και επαγγελματίες που διοργάνωσε το βραζιλιάνικο κινηματογραφικό περιοδικό Filme Cultura.^[90]

• Ο κανόνας του παιχνιδιού (La règle du jeu, 1939) ψηφίστηκε ως η καλύτερη γαλλική ταινία όλων των εποχών με 15 ψήφους σε δημοσκόπηση του 2012 από 85 επαγγελματίες του κινηματογράφου που διεξήχθη από το περιοδικό Time Out Paris.^[91] Ψηφίστηκε ως η καλύτερη ευρωπαϊκή ταινία όλων των εποχών με 56 ψήφους (ισόπαλη με τη γερμανική ταινία Νοσφεράτου, μια συμφωνία τρόμου) σε δημοσκόπηση του 1994 με 70 κριτικούς και ιστορικούς κινηματογράφου που διοργάνωσε η Cinemateca Portuguesa.^[92] Είναι επίσης η μόνη ταινία που κατατάχθηκε στις 10 πρώτες ταινίες κάθε δημοσκόπησης των κριτικών του περιοδικού Sight & Sound. ^[1]

• Το Νοσφεράτου, μια συμφωνία τρόμου (1922) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ευρωπαϊκή ταινία όλων των εποχών με 56 ψήφους (ισόπαλη με τη γαλλική ταινία Ο κανόνας του παιχνιδιού) σε δημοσκόπηση του 1994 με 70 κριτικούς και ιστορικούς κινηματογράφου που διοργάνωσε η Cinemateca Portuguesa .^[92]
• Ο δράκος του Ντίσελντορφ (1931) ψηφίστηκε ως η καλύτερη γερμανική ταινία όλων των εποχών με 306 ψήφους σε μια δημοσκόπηση του 1994 με 324 δημοσιογράφους, κριτικούς κινηματογράφου κινηματογραφιστές που διοργάνωσε η Association of German Cinémathèques.^[93]

• Το Eliso (1928) ψηφίστηκε ως η καλύτερη γεωργιανή ταινία όλων των εποχών σε δημοσκόπηση κριτικών που διοργάνωσε η εταιρεία Tbilisi Intermedia.^[94]

• Το Höhenfeuer (1985) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ελβετική ταινία όλων των εποχών το 2001, το 2006, το 2011 και το 2016, σε δημοσκοπήσεις που διοργάνωσε η ελβετική εφημερίδα SonntagsZeitung. Το 2011 συμμετείχαν 31 εμπειρογνώμονες και το 2016 36 εμπειρογνώμονες.^[95]

• Ο δράκος (1956) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ελληνική ταινία όλων των εποχών από μέλη της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου το 2006.^[96]
• Η Ευδοκία (1971) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ελληνική ταινία όλων των εποχών από τα μέλη της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου το 1986.^[96]

• Το Kevade (1969) έλαβε την πρώτη θέση ανάμεσα στις 10 καλύτερες εσθονικές ταινίες μεγάλου μήκους σε δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε το 2002 από Εσθονούς κριτικούς κινηματογράφου και δημοσιογράφους.^[97]
• Ο Φθινοπωρινός κύκλος (Sügisball, 2007) ψηφίστηκε ως η καλύτερη εσθονική ταινία όλων των εποχών με 29 ψήφους σε δημοσκόπηση του 2011 από 33 συγγραφείς και μελετητές κινηματογράφου που διοργάνωσε η Εσθονική Ένωση Κινηματογραφικών Δημοσιογράφων.^[98]

• Το Όσα παίρνει ο άνεμος (1939) ψηφίστηκε ως η αγαπημένη ταινία των Αμερικανών σε μια δημοσκόπηση 2.279 ενηλίκων που πραγματοποιήθηκε από τη Harris Interactive το 2008,^[16] και ξανά σε μια νέα δημοσκόπηση με 2.276 ενηλίκων το 2014.^[17] Ψηφίστηκε επίσης η καλύτερη αμερικανική ταινία όλων των εποχών από 35.000 μέλη του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου το 1977.^[99] Επιλέχθηκε το 2011 ως η καλύτερη ταινία για το Best in Film: The Greatest Movies of Our Time, μια διαδικτυακή δημοσκόπηση στην οποία καταχωρίστηκαν πάνω από 500.000 ψήφοι. Οι ψηφοφόροι επέλεξαν από μια λίστα με 10 αγγλόφωνες ταινίες που επιλέχθηκαν από ειδικούς της κινηματογραφικής βιομηχανίας.^[100]
• Ο Πολίτης Κέιν (1941) επιλέχθηκε ως η καλύτερη αμερικανική ταινία το 2015 από εξήντα δύο διεθνείς κριτικούς κινηματογράφου που ερωτήθηκαν από το BBC.^[101] Κατατάχθηκε επίσης στην κορυφή σε κάθε δημοσκόπηση κριτικών του περιοδικού Sight & Sound μεταξύ 1962 και 2002, και στη δημοσκόπηση σκηνοθετών το 1992 και το 2002.^[1] Επίσης, ψηφίστηκε η καλύτερη αμερικανική ταινία όλων των εποχών με 156 ψήφους σε δημοσκόπηση του 1977 από 203 ειδικούς σε 22 χώρες (116 Αμερικανούς και 87 μη Αμερικανούς). Η δημοσκόπηση οργανώθηκε από τη Βασιλική Ταινιοθήκη του Βελγίου, είχε τίτλο «Οι πιο σημαντικές και υποτιμημένες αμερικανικές ταινίες» και αναζητούσε υποκειμενικές επιλογές.^[102]
• Η Καζαμπλάνκα (1942) ψηφίστηκε ως η καλύτερη αμερικανική ταινία από τους αναγνώστες της εφημερίδας Los Angeles Daily News το 1997.^[103]
• Ο Δεσμώτης του ιλίγγου (1958) ήταν στην κορυφή της δημοσκόπησης κριτικών του περιοδικού Sight & Sound το 2012 με 191 ψήφους.^[1]
• Ο νονός (1972) επιλέχθηκε ως η καλύτερη ταινία από 2.120 επαγγελματίες του κλάδου σε μια έρευνα του Χόλιγουντ που πραγματοποιήθηκε από την εφημερίδα The Hollywood Reporter το 2014.^[13]

• Ο τρίτος άνθρωπος (1949) ψηφίστηκε ως η καλύτερη βρετανική ταινία όλων των εποχών από 1.000 επαγγελματίες του κλάδου, πανεπιστημιακούς και κριτικούς σε δημοσκόπηση του Βρετανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου που πραγματοποιήθηκε το 1999.^[104]
• Ο Λόρενς της Αραβίας (1962) ψηφίστηκε ως η «καλύτερη βρετανική ταινία όλων των εποχών» τον Αύγουστο του 2004 από περισσότερους από 200 ερωτηθέντες σε δημοσκόπηση της Sunday Telegraph με τους κορυφαίους Βρετανούς κινηματογραφιστές.^[105]
• Το Ληστεία αλά Ιταλικά (1969) ψηφίστηκε ως η καλύτερη βρετανική ταινία σε δημοσκόπηση κινηματογραφόφιλων που διεξήχθη από το Sky Movies HD το 2011, όταν έλαβε το 15% των ψήφων.^[106] Ήταν επίσης στην κορυφή μιας έρευνας του 2017 από τη Vue Entertainment.^[107]
• Το Συλλάβετε τον Κάρτερ (Το Get Carter, 1971) ψηφίστηκε ως η καλύτερη βρετανική ταινία που έγινε ποτέ σε δημοσκόπηση του 2003 από το περιοδικό Hotdog.^[108] Επίσης, ήταν στην κορυφή της δημοσκόπησης του 2004 όπου πήραν μέρος 25 κριτικοί κινηματογράφου που διεξήγαγε το περιοδικό Total Film.^[109]
• Το Μετά τα Μεσάνυχτα (1973) ονομάστηκε η καλύτερη βρετανική ταινία σε δημοσκόπηση 150 ειδικών της κινηματογραφικής βιομηχανίας που διεξήχθη από το Time Out London το 2011.^[110]
• Οι ιππότες της ελεεινής τραπέζης (1975) ψηφίστηκε ως η καλύτερη βρετανική ταινία όλων των εποχών από 7.000 κινηματογραφόφιλους σε δημοσκόπηση του 2004 από το βρετανικό σκέλος της Amazon και την Internet Movie Database.

• Το Ρασομόν (1950) κατατάχθηκε από κοινού δέκατο στην ψηφοφορία των σκηνοθετών του περιοδικού Sight & Sound το 1992 και ένατο στην κοινή ψηφοφορία το 2002 ^[1]
• Το Tokyo Story (1953) ήταν στην κορυφή της δημοσκόπησης σκηνοθετών του περιοδικού Sight & Sound με 48 ψήφους και νούμερο 3 στη δημοσκόπηση κριτικών με 107 ψήφους το 2012.^[1] Ψηφίστηκε επίσης ως η καλύτερη ιαπωνική ταινία όλων των εποχών σε δημοσκόπηση του 2009 από 114 κριτικούς και επαγγελματίες του κινηματογράφου που διοργανώθηκε από το ιαπωνικό κινηματογραφικό περιοδικό Kinema Junpo.^[12] Ψηφίστηκε ως η καλύτερη ασιατική ταινία όλων των εποχών σε δημοσκόπηση του 2015 από 73 κριτικούς κινηματογράφου, στελέχη φεστιβάλ, προγραμματιστές και σκηνοθέτες από όλο τον κόσμο, που διοργανώθηκε από το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μπούσαν.^[111]
• Οι Επτά Σαμουράι (1954) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ιαπωνική ταινία όλων των εποχών σε δημοσκόπηση του 1989 από 372 διασημότητες για ένα βιβλίο που εκδόθηκε από την Bungeishunjū.^[112] Ψηφίστηκε ως η καλύτερη ιαπωνική ταινία όλων των εποχών σε δημοσκόπηση του 1990 από περίπου ένα εκατομμύριο άτομα που διοργάνωσε το δίκτυο NHK.^[18] Ήταν επίσης νούμερο 3 με 15 ψήφους και η ιαπωνική ταινία με την υψηλότερη βαθμολογία στην ψηφοφορία κριτικών του περιοδικού Sight & Sound το 1982. Κατατάχθηκε επίσης δέκατο στην ψηφοφορία σκηνοθετών του περιοδικού Sight & Sound το 1992 και ένατο στην κοινή ψηφοφορία το 2002.^[1] Ήταν η καλύτερη ξενόγλωσση ταινία στη δημοσκόπηση του BBC Culture το 2018 ανάμεσα σε 209 κριτικούς σε 43 χώρες.^[7]

• Το τραγούδι του δρόμου (1955) είναι η ινδική ταινία με την υψηλότερη κατάταξη σε οποιαδήποτε δημοσκόπηση του περιοδικού Sight & Sound στην 6η ψηφοφορία κριτικών του 1992.^[1] Επίσης, ήταν στην κορυφή της δημοσκόπησης του Βρετανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου για τις «10 κορυφαίες ινδικές ταινίες» όλων των εποχών το 2002.^[113]
• Το Maya Bazaar(1957) επιλέχθηκε ως η καλύτερη ινδική ταινία όλων των εποχών με 16.960 ψήφους σε διαδικτυακή δημοσκόπηση που διεξήχθη από το IBN Live το 2013. Οι ψηφοφόροι επέλεξαν από έναν κατάλογο 100 ταινιών από διαφορετικές ινδικές γλώσσες και δόθηκαν 70.926 ψήφοι.^[114][115]
• Το Sholay (1975) βρέθηκε στην κορυφή της δημοσκόπησης των κριτικών του Βρετανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου για τις «10 κορυφαίες ινδικές ταινίες» όλων των εποχών το 2002.^[116]

• Το Γη ποτισμένη με ιδρώτα (Mother India, 1957) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ταινία Μπόλιγουντ όλων των εποχών με 15 ψήφους σε δημοσκόπηση του 2003 με 25 σκηνοθέτες που διοργανώθηκε από το ινδικό περιοδικό Outlook.^[117]
• Το Sholay (1975) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ταινία Μπόλιγουντ όλων των εποχών με 17 ψήφους σε δημοσκόπηση του 2015 με 27 ειδικούς του Μπόλιγουντ που διοργανώθηκε από το περιοδικό Time Out London.^[118]

• Το Gavaznha (1974) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ιρανική ταινία όλων των εποχών με 33 ψήφους σε δημοσκόπηση του 2009 με 92 κριτικούς που διοργανώθηκε από το ιρανικό κινηματογραφικό περιοδικό Film ^[9] και ξανά σε νέα δημοσκόπηση με 140 κριτικούς το 2019.^[119]
• Το Bashu, gharibeye koochak (1986) ψηφίστηκε ως «καλύτερη ιρανική ταινία όλων των εποχών» τον Νοέμβριο του 1999 σε δημοσκόπηση του περσικού κινηματογραφικού περιοδικού Picture World ανάμεσα σε 150 Ιρανούς κριτικούς και επαγγελματίες.^[120]
• Το Κοντινό πλάνο (Nema-ye Nazdik, 1990) έφτασε στην υψηλότερη θέση (42) των ιρανικών ταινιών στη δημοσκόπηση του περιοδικού Sight & Sound το 2012 για τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.^[1]

• Το The Commitments: Οι ροκάδες του Δουβλίνου (The Commitments, 1991) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ιρλανδική ταινία όλων των εποχών σε μια διαδικτυακή δημοσκόπηση της εταιρείας Jameson Whisky του 2005 σε περισσότερους από 10.000 Ιρλανδούς.^[121]

• Τα παιδιά της φύσης (Börn náttúrunnar, 1991) ψηφίστηκαν ως η καλύτερη ισλανδική ταινία όλων των εποχών σε δημοσκόπηση του φεστιβάλ Stockfish από 12 ειδικούς του κινηματογράφου.^[122]

• Η Βιριδιάνα (1961) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ισπανική ταινία όλων των εποχών με 227 ψήφους σε δημοσκόπηση του 2016 από 350 ειδικούς που διοργάνωσε το ισπανικό κινηματογραφικό περιοδικό Caimán Cuadernos de Cine.
• Το El verdugo (1963) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ισπανική ταινία όλων των εποχών με 77 ψήφους σε δημοσκόπηση του 1995 από 100 κριτικούς και επαγγελματίες του κινηματογράφου που διοργανώθηκε από το ισπανικό περιοδικό Nickel Odeon.

• Το Giv'at Halfon Eina Ona (1976) ψηφίστηκε ως "αγαπημένη ισραηλινή ταινία όλων των εποχών" σε δημοσκόπηση του 2004 από το Ynet, τη διαδικτυακή πλατφόρμα της ισραηλινής εφημερίδας Yediot Ahronot. Η ταινία έλαβε ψήφους από 25.000 χρήστες.^[123]
• Το Avanti Popolo (1986) ψηφίστηκε ως η «καλύτερη ισραηλινή ταινία όλων των εποχών» σε δημοσκόπηση του 2013 από 20 Ισραηλινούς ειδικούς του κινηματογράφου που διοργανώθηκε από την εφημερίδα NRG Ma'ariv.^[124][125]

• Ο Κλέφτης ποδηλάτων (1948) ήταν στην κορυφή της πρώτης δημοσκόπησης των κριτικών του περιοδικού Sight & Sound.^[1]
• Το 8½ (1963) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ξένη (δηλαδή μη σουηδική) ομιλούσα ταινία με 21 ψήφους σε δημοσκόπηση του 1964 σε 50 Σουηδούς επαγγελματίες του κινηματογράφου που διοργανώθηκε από το σουηδικό κινηματογραφικό περιοδικό Chaplin. Κατατάχθηκε επίσης στο νούμερο 1 όταν το πολωνικό Museum of Cinematography in Łódź ζήτησε από 279 Πολωνούς επαγγελματίες του κινηματογράφου (σκηνοθέτες, κριτικούς και καθηγητές) να ψηφίσουν για τις καλύτερες ταινίες το 2015.^[11] Κατατάχθηκε επίσης στο τοπ 10 και ήταν η ιταλική ταινία με την υψηλότερη βαθμολογία, στη δημοσκόπηση των κριτικών του περιοδικού Sight & Sound το 1972, 1982, 2002 και 2012, και στη δημοσκόπηση των σκηνοθετών το 1992, το 2002 και το 2012.^[1]

• Το Mon oncle Antoine (1971) ονομάστηκε πρώτη από τις 10 καλύτερες καναδικές ταινίες όλων των εποχών του Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο το 1984, το 1993 και το 2004.^[126]
• Το γλυκό πεπρωμένο (Sweet Hereafter, 1997) ψηφίστηκε ως η καλύτερη καναδική ταινία από τους αναγνώστες του περιοδικού Playback το 2002 σε διαδικτυακή ψηφοφορία. Περισσότεροι από 500 ερωτηθέντες του κλάδου συμμετείχαν στη δημοσκόπηση.^[127]
• Ο δρομέας (Atanarjuat: The Fast Runner, 2001) ψηφίστηκε ως η καλύτερη καναδική ταινία όλων των εποχών με 94 ψήφους σε δημοσκόπηση του 2015 με 220 σκηνοθέτες, κριτικούς, προγραμματιστές και πανεπιστημιακούς που διοργάνωσε το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο, εκθρονίζοντας το Mon oncle Antoine που είχε κερδίσει τις προηγούμενες τρεις δημοσκοπήσεις.^[128]

• Το Xiao cheng zhi chun (小城之春, 1948) κατατάχθηκε νούμερο 1 στη λίστα των 100 καλύτερων κινεζικών ταινιών της Hong Kong Film Awards Association το 2005.^[129] Ψηφίστηκε επίσης ως η καλύτερη κινεζική ταινία όλων των εποχών με 25 ψήφους σε δημοσκόπηση του 2010 με 37 κριτικούς που διοργανώθηκε από την Εταιρεία Κριτικών Κινηματογράφου του Χονγκ Κονγκ.^[130]
• Το Αντίο, παλλακίδα μου (霸王别姬; 1993) ψηφίστηκε ως η καλύτερη κινεζική ταινία όλων των εποχών από 88 διεθνείς κινηματογραφικούς ειδικούς σε δημοσκόπηση που διεξήχθη από τα περιοδικά Time Out Shanghai και το Time Out Beijing.^[131]

• Το La estrategia del caracol (1993) ψηφίστηκε ως η καλύτερη κολομβιανή ταινία όλων των εποχών με 38 ψήφους σε δημοσκόπηση του 2015 σε 65 κριτικούς και δημοσιογράφους που διοργάνωσε το κολομβιανό περιοδικό Semana.^[132]

• Το Μνήμες υπανάπτυξης (Memorias del subdesarrollo, 1968) ψηφίστηκε ως η καλύτερη λατινοαμερικάνικη ταινία όλων των εποχών με 30 ψήφους σε δημοσκόπηση του 1999 με 36 κριτικούς και ειδικούς κινηματογράφου από 11 χώρες που διοργανώθηκε από τους κριτικούς Κάρλος Γκαλιάνο και Ρούφο Καμπαλέρο.^[133] Ψηφίστηκε επίσης ως η καλύτερη λατινοαμερικάνικη ταινία όλων των εποχών σε δημοσκόπηση του 2009 με περισσότερους από 500 επαγγελματίες κινηματογράφου, κριτικούς, δημοσιογράφους, διοργανωτές φεστιβάλ και κινηματογραφόφιλους σε όλο τον κόσμο που διοργάνωσε το ισπανικό περιοδικό Noticine.^[134]

• Το Tko pjeva zlo ne misli (1970) ψηφίστηκε ως η καλύτερη κροατική ταινία όλων των εποχών από 44 Κροάτες κριτικούς κινηματογράφου το 1999, σε δημοσκόπηση που διοργάνωσε το κροατικό περιοδικό Hollywood. Επίσης ψηφίστηκε ως η καλύτερη κροατική ταινία από τους αναγνώστες του ίδιου περιοδικού.^[135]
• Το H-8 (1958) ψηφίστηκε ως η καλύτερη κροατική ταινία μεγάλου μήκους όλων των εποχών από 38 Κροάτες κριτικούς και μελετητές κινηματογράφου σε δημοσκόπηση του 2020.^[136]

• Το Vámonos con Pancho Villa! (1936) κατατάχθηκε νούμερο 1 μεξικάνικη ταινία όλων των εποχών σε δημοσκόπηση του 1994 από 25 κριτικούς και δημοσιογράφους που διοργάνωσε το μεξικάνικο περιοδικό Somos.^[137]
• Το Ξεχασμένοι από την Κοινωνία (1950) ψηφίστηκε ως η καλύτερη μεξικάνικη ταινία όλων των εποχών σε δημοσκόπηση του 2020 από 27 κριτικούς και δημοσιογράφους που διοργάνωσε το διαδικτυακό περιοδικό Sector Cine. ^[138]

• Το Titas Ekti Nodir Naam (1973) ήταν στην κορυφή της λίστας με τις 10 καλύτερες ταινίες του Μπανγκλαντές στις δημοσκοπήσεις κοινού και κριτικών που διεξήχθησαν από το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου το 2002.^[139]

• Το Ήταν κάποτε πολεμιστές (Once Were Warrior, 1994) ψηφίστηκε ως η καλύτερη νεοζηλανδική ταινία όλων των εποχών σε διαδικτυακή ψηφοφορία του 2014 που διοργάνωσε η εταιρεία Fairfax Media. Πάνω από 500 άτομα ψήφισαν, μεταξύ των οποίων περίπου 100 επαγγελματίες του κινηματογράφου και 15 κριτικοί.^[140]

• Το Ni Liv (ives, 1957) ήταν η επιλογή των κριτικών για την "καλύτερη νορβηγική ταινία όλων των εποχών" κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μπέργκεν το 2005.^[141]
• Το Jakten (1959) ψηφίστηκε ως η καλύτερη νορβηγική ταινία όλων των εποχών με 23 ψήφους σε δημοσκόπηση του 2011 με 32 κριτικούς και ειδικούς που διοργάνωσε το νορβηγικό περιοδικό Rushprint.^[142]
• Το Flåklypa Grand Prix (1975) ήταν η επιλογή του κοινού για την "καλύτερη νορβηγική ταινία όλων των εποχών" κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μπέργκεν το 2005.^[141]

• Το Obaltan (1961) ψηφίστηκε ως η καλύτερη κορεάτικη ταινία όλων των εποχών με 48 ψήφους σε μια δημοσκόπηση του 1999 με 140 κινηματογραφιστές που διοργανώθηκε από την κορεατική εφημερίδα The Chosun Ilbo.^[143] Ψηφίστηκε επίσης ως η καλύτερη κορεάτικη ταινία όλων των εποχών (ισοπαλία με το Η υπηρέτρια (Hanyo) και το Babodeuli haengjin σε μια δημοσκόπηση του 2014 με 62 μελετητές κινηματογράφου, κριτικούς, επαγγελματίες του κινηματογράφου, ερευνητές και προγραμματιστές που διοργανώθηκε από την Κορεάτικη Ταινιοθήκη.^[144]
• Το Shiri (1999) ψηφίστηκε ως η αγαπημένη ταινία των Κορεατών με 11.918 ψήφους σε διαδικτυακή δημοσκόπηση του 2002 με 54.013 άτομα που διεξήχθη από το κορεατικό κινηματογραφικό κανάλι Orion Cinema Network.^[27]
• Το Memories of Murder (2003) ψηφίστηκε ως η καλύτερη κορεατική ταινία όλων των εποχών με 806 ψήφους από 1.462 άτομα σε δημοσκόπηση κοινού του 2014 που διοργάνωσε η Κορεατική Ταινιοθήκη.^[145]
• Το παιχνίδι με τη φωτιά (Beoning, 2018) ψηφίστηκε ως η καλύτερη κορεάτικη ταινία όλων των εποχών σε δημοσκόπηση του 2021 από 158 κριτικούς 28 χωρών που διοργάνωσε η Korean Screen.^[146]

• Το Λουλούδι της σάρκας (Turks fruit, 1973) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ολλανδική ταινία του 20ού αιώνα σε δημοσκόπηση του 1999 που διοργάνωσε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ολλανδίας.^[147]
• Ο Αγώνας επιβιώσεως (Soldaat van Oranje, 1977) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ολλανδική ταινία όλων των εποχών από σχεδόν 9.000 άτομα σε διαδικτυακή δημοσκόπηση του 2006 που διοργάνωσε ο σήμερα ανενεργός ολλανδικός ιστότοπος Filmwereld.net.^[148]
• Η Μαύρη λίστα (2006) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ολλανδική ταινία όλων των εποχών στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ολλανδίας το 2008 από σχεδόν 15.000 μέλη του κοινού.^[149]

• Οι νικημένοι (Szegénylegények, 1965) επιλέχθηκαν ως η καλύτερη ουγγρική ταινία σε δημοσκόπηση Ούγγρων κριτικών κινηματογράφου το 2000.^[150]

• Το Στις σκιές των ξεχασμένων προγόνων (Tini zabutykh predkiv, 1965) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ουκρανική ταινία όλων των εποχών με 30 ψήφους σε δημοσκόπηση του 2012 από περίπου 100 δημοσιογράφους που διοργανώθηκε από το Cinema Journalism Bureau of Ukraine και την Εθνική Ένωση Κινηματογραφιστών της Ουκρανίας.^[151]

• Το Ουίσκι (Whisky, 2004) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ουγουγουανή ταινία όλων των εποχών από 22 μέλη της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου της Ουρουγουάης το 2015.^[152]

• Το Baji (1963) ήταν στην κορυφή της δημοσκόπησης των κριτικών του Βρετανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου για τις «10 καλύτερες πακιστανικές ταινίες» όλων των εποχών το 2002.^[153]
• Το Aina (1977) ήταν στην κορυφή της δημοσκόπησης χρηστών του Βρετανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου για τις «10 καλύτερες πακιστανικές ταινίες» όλων των εποχών το 2002.^[154]

• Η γη της επαγγελίας (1975) ψηφίστηκε ως η καλύτερη πολωνική ταινία όλων των εποχών σε μια ψηφοφορία του 2015 με 279 Πολωνούς επαγγελματίες του κινηματογράφου που διοργανώθηκε από το Museum of Cinematography in Łódź.^[11]
• Το Mis (1981) ψηφίστηκε από το κοινό του 2013 Filmfest PL ως η καλύτερη ταινία όλων των εποχών.^[155]

• Το Os Verdes Anos (1963) ψηφίστηκε ως η καλύτερη πορτογαλική ταινία όλων των εποχών σε δημοσκόπηση του 2020 με 122 κριτικούς και επαγγελματίες του κινηματογράφου που διοργάνωσε το filmSPOT.^[156]

• Η Αναπαράσταση (Reconstituirea , 1968) επιλέχθηκε ως η καλύτερη ρουμανική ταινία από 40 κριτικούς κινηματογράφου το 2008.^[157]

• Ο φίλος μου, ο Ιβάν Λάπσιν (Moy drug Ivan Lapshin, 1985) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ρωσική ταινία όλων των εποχών με 47 ψήφους σε δημοσκόπηση του 2008 από 100 σκηνοθέτες και κριτικούς, που διοργανώθηκε από το ρωσικό κινηματογραφικό περιοδικό Seance.^[158]

Δείτε επίσης Σοβιετική Ένωση.

• Το λεωφορείο της συμφοράς (Ko to tamo peva, 1980) ψηφίστηκε από Σέρβους κριτικούς ως η καλύτερη σερβική ταινία όλων των εποχών.^[159]

• Το Obrazy starého sveta (1972) ψηφίστηκε ως η καλύτερη σλοβακική ταινία όλων των εποχών από τους Σλοβάκους κριτικούς το 2000.^[160]

Βλέπε επίσης Τσεχοσλοβακία.

• Το Χορός στη βροχή (Ples v dezju, 1961) ψηφίστηκε ως η καλύτερη σλοβενική ταινία όλων των εποχών σε δημοσκόπηση από Σλοβένους κριτικούς.^[161]

• Το Θωρηκτό Ποτέμκιν (1925) κατατάχθηκε στο νούμερο 1 με 32 ψήφους όταν το Festival Mondial du Film et des Beaux-Arts de Belgique ζήτησε από 63 επαγγελματίες του κινηματογράφου σε όλο τον κόσμο, κυρίως σκηνοθέτες, να ψηφίσουν τις καλύτερες ταινίες του μισού αιώνα το 1951.^[3] Κατατάχθηκε επίσης στο νούμερο 1 όταν η Παγκόσμια Έκθεση των Βρυξελλών διοργάνωσε δημοσκόπηση με 117 ειδικούς από 26 χώρες το 1958.^[4]
• Ο άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή (Chelovek s kino-apparatom, 1929) ψηφίστηκε ως η όγδοη καλύτερη ταινία που έγινε ποτέ στη δημοσκόπηση του Βρετανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου το 2012.^[162]
• Ο καθρέφτης (Zerkalo, 1975) κατέλαβε την 9η θέση το 2012 στη δημοσκόπηση σκηνοθετών του περιοδικού Sight & Sound.^[163]

Βλέπε επίσης Ρωσία.

• Η άμαξα φάντασμα (Körkarlen, 1921) ψηφίστηκε ως η καλύτερη σουηδική ταινία όλων των εποχών με 30 ψήφους σε δημοσκόπηση 50 κριτικών κινηματογράφου και πανεπιστημιακών που διεξήχθη από το κινηματογραφικό περιοδικό FLM το 2012.^[164]
• Το Έρωτες χωρίς φραγμό (Persona, 1966) έφτασε στην υψηλότερη θέση (νούμερο 5 το 1972) από οποιαδήποτε άλλη σουηδική ταινία στους καταλόγους του περιοδικού Sight & Sound με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.^[1]

• Το Anantha Rathiriya (1996) ήταν στην κορυφή της δημοσκόπησης κοινού που έγινε από το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου για τις «10 κορυφαίες ταινίες της Σρι Λάνκα» όλων των εποχών το 2002.^[165]
• Το Θάνατος με πανσέληνο (Pura Handa Kaluwara, 1997) ήταν στην κορυφή της δημοσκόπησης κριτικών που έγινε από το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου για τις «10 κορυφαίες ταινίες της Σρι Λάνκα» όλων των εποχών το 2002.^[166]

• Η πόλη της θλίψης (Bei qing cheng shi, 1989) ψηφίστηκε ως η καλύτερη κινεζική ταινία όλων των εποχών με 73 ψήφους σε δημοσκόπηση του 2010 από 122 επαγγελματίες του κινηματογράφου που διοργανώθηκε από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ταϊπέι Golden Horse.^[167] Ήταν επίσης το νούμερο 5, η ταινία της Ταϊβάν με την υψηλότερη κατάταξη, στη λίστα των 100 κΚαλύτερωνκΚινεζικώντΤαινιών των Βραβείων Χονγκ Κονγκ, που ψηφίστηκε από 101 σκηνοθέτες, κριτικούς και μελετητές.^[129]

• Το Άνυδρο καλοκαίρι (1963) ψηφίστηκε ως η καλύτερη τουρκική ταινία που κυκλοφόρησε μεταξύ 1923 και 2013 σε δημοσκόπηση του 2014 που ξεκίνησε το τουρκικό Υπουργείο Τουρισμού.^[168]
• Η ελπίδα (Umut, 1970) ψηφίστηκε ως η καλύτερη τουρκική ταινία όλων των εποχών σε ψηφοφορία 100 σκηνοθετών, ηθοποιών, παραγωγών και κινηματογραφιστών που διοργάνωσε η τουρκική εφημερίδα Hürriyet.^[169]
• Ο δρόμος (Yol, 1982) ψηφίστηκε ως η καλύτερη τουρκική ταινία όλων των εποχών σε δημοσκόπηση του 2016 από 383 ειδικούς που διοργάνωσε το τουρκικό περιοδικό Notos.^[170] Επιλέχθηκε επίσης ως η καλύτερη τουρκική ταινία σε δημοσκόπηση του 2003 που πραγματοποιήθηκε από την Ankara Sinema Derneği (Ένωση Άγκυρας για την Κινηματογραφική Κουλτούρα) από άτομα που ενδιαφέρονται επαγγελματικά για τον κινηματογράφο.^[171]

• Ο Κριστιάν (Kristián, 1939) ψηφίστηκε ως η καλύτερη τσέχικη ταινία όλων των εποχών σε ψηφοφορία που διεξήχθη από το Media Desk και το περιοδικό Týden το 2010.^[172]
• Η Marketa Lazarová (1967) ψηφίστηκε ως η καλύτερη τσέχικη ταινία όλων των εποχών από Τσέχους δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Κάρλοβι Βάρι το 1994.^{[173][174][175][176]} Επίσης, ήταν στην κορυφή της δημοσκόπησης του 1998 σε Τσέχους και Σλοβάκους κριτικούς κινηματογράφου και δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Κάρλοβι Βάρι το 1998.^[177]
• Το Φωτιά... Πυροσβέστες (Horí, má panenko, 1967) ψηφίστηκε ως η καλύτερη τσέχικη ταινία σε δημοσκόπηση του 2018 σε 20 Τσέχους ιστορικούς, θεωρητικούς και κριτικούς.^[178]
• Το Spalovac mrtvol (1969) ψηφίστηκε ως η καλύτερη τσέχικη ταινία από το κοινό σε δημοσκόπηση του περιοδικού Kánon 100 το 2018.^[179][180]
• Το Mια ζεστή φωλιά (Pelísky, 1999) ψηφίστηκε ως η καλύτερη τσέχικη ταινία με 622 ψήφους σε δημοσκόπηση αναγνωστών από το περιοδικό Reflex το 2011.^[181]

Δείτε επίσης Τσεχοσλοβακία.

Δείτε επίσης Τσεχία και τη Σλοβακία.

• Η Marketa Lazarová (1967) ψηφίστηκε ως η καλύτερη τσεχοσλοβακική ταινία όλων των εποχών σε δημοσκόπηση του 1998 σε 55 Τσέχους και Σλοβάκους κριτικούς και δημοσιογράφους, λαμβάνοντας 41 ψήφους.^[182]
• Το Φωτιά... Πυροσβέστες (1967) ψηφίστηκε ως η καλύτερη τσεχοσλοβακική ταινία όλων των εποχών με 33 ψήφους σε δημοσκόπηση του 2007 σε 53 ειδικούς (κυρίως από την Τσεχία, αλλά και από τη Σλοβακία και την Πολωνία) με τίτλο "Filmové dědictví česko-slovenské kinematografie".^[183]
• Το δημοτικό σχολείο (Obecná skola, 1991) ψηφίστηκε ως η καλύτερη τσεχοσλοβακική ταινία με 192 ψήφους σε δημόσια ψηφοφορία του 2007 του "Filmové dědictví česko-slovenské kinematografie".^[183]

• Το Maynila sa mga kuko ng liwanag (1975) ψηφίστηκε ως η καλύτερη φιλιππινέζικη ταινία όλων των εποχών σε δημοσκόπηση του 2013 με 81 κριτικούς, κινηματογραφιστές, αρχειονόμους και πανεπιστημιακούς που διοργάνωσε ο φορέας Pinoy Rebyu.^[184] Ψηφίστηκε επίσης ως η καλύτερη φιλιππινέζικη ταινία όλων των εποχών με 16 ψήφους ( ισόπαλη με την Ganito Kami Noon, Paano Kayo Ngayon) σε μια δημοσκόπηση του 1989 με 28 σκηνοθέτες και κριτικούς, που διοργανώθηκε από τον Joel David και το μάθημα κριτικής κινηματογράφου του UP και δημοσιεύτηκε στις Φιλιππίνες, στο περιοδικό National Midweek. Το άρθρο περιελάμβανε επίσης κατάλογο με τις πιο συχνές νούμερο ένα επιλογές (με κορυφαίο το Maynila sa mga kuko ng liwanag), καθώς και μια εναλλακτική έκδοση του κορυφαίου 10 (με κορυφαίο το City After Dark).^[185]
• Το Himala (1982) κέρδισε το 2008 το CNN Asia Pacific Screen Awards Viewers Choice ως "καλύτερη ταινία Ασίας-Ειρηνικού όλων των εποχών" (ψηφίστηκε από χιλιάδες κινηματογραφόφιλους σε όλον τον κόσμο).^[186]

• Ο άγνωστος στρατιώτης (Tuntematon sotilas, 1955) ψηφίστηκε ως η καλύτερη φινλανδική ταινία από 1.213 ερωτηθέντες σε διαδικτυακή δημοσκόπηση της εφημερίδας Helsingin Sanomat το 2007.^[187]
• Το Komisario Palmun erehdys (1960) επιλέχθηκε ως η καλύτερη φινλανδική ταινία φαντασίας όλων των εποχών σε δημοσκόπηση 48 κριτικών από τον τηλεοπτικό σταθμό Yle το 2012.^[188]

• Το El Chacal de Nahueltoro (1969) ψηφίστηκε ως η καλύτερη χιλιανή ταινία όλων των εποχών με 57 ψήφους σε μια δημοσκόπηση του 2016 με 77 σκηνοθέτες, ηθοποιούς, προγραμματιστές, μελετητές, δημοσιογράφους και κριτικούς που διοργάνωσε η εγκυκλοπαίδεια CineChile.^[189]
• Το Julio Comienza en Julio (1979) επιλέχθηκε το 1999 ως η «καλύτερη χιλιανή ταινία του αιώνα» σε ψηφοφορία που διοργάνωσε ο Δήμος του Σαντιάγο.^[190]

• Το Για ένα καλύτερο αύριο (Ying hung boon sik, 1986), που γυρίστηκε στο Χονγκ Κονγκ, ψηφίστηκε ως η δεύτερη καλύτερη κινεζική ταινία που έγινε ποτέ σύμφωνα με την Ένωση Βραβείων Κινηματογράφου του Χονγκ Κονγκ το 2005.^[129]
• Το Οι άγριες μέρες μας (Ah Fei jing juen, 1990) ψηφίστηκε ως η καλύτερη ταινία του Χονγκ Κονγκ όλων των εποχών με 16 ψήφους σε δημοσκόπηση του 2010 με 37 κριτικούς που διοργανώθηκε από την Εταιρεία Κριτικών Κινηματογράφου του Χονγκ Κονγκ.^[130]
• Η Ερωτική επιθυμία (2000) έφτασε στην υψηλότερη θέση (νούμερο 24 το 2012) από οποιαδήποτε ταινία του Χονγκ Κονγκ στις λίστες των καλύτερων ταινιών όλων των εποχών σε δημοσκόπηση του περιοδικού Sight & Sound το 2012. ^[1]

• Λίστα κινηματογραφικών βραβείων

• "Οι 1.000 καλύτερες ταινίες" στο They Shoot Pictures, έτσι δεν είναι;
• Τα 100 χρόνια, 100 ταινίες του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου
• Περιοδικό Sight & Sound : Οι 50 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών